Chapter 31 - Giants Canyon (9)
Chapter 31 - Giants Canyon (9)
ซังจินได้มองไปที่มนุษย์หนูที่ถูกแขวนอยู่
'พวกครึ่งมนุษย์อีกคน? พอค้าเร่ทั้งหมดเป็นเช่นนั้น...?'
แม้แต่ 'พ่อค้าเร่อินเดล' ก็เป็นครึ่งมนุษย์ ครึ่งคนครึ่งหมาป่า ซังจินเดิเข้าไปใกล้มนุษย์หนูและมนุษย์หนุก็ได่ตะโกนออกมาจากตำแหน่งที่ตนอยู่
"เฮ้มนุษย์ ช่วยฉันด้วย ถ้านายช่วยปบ่อยฉัน ฉันจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า"
เซรินได้เดินตามเข้าถ้ำมาจากด้านหลัง
"ว๊าว...ฉันไม่คิดว่ามันจะมีที่ตรงนี้อยู่"
และมนุษย์หนูก็ยังได้ตะโกนบอกเซริน
"เฮ้ มนุษย์ผู้หญิงช่วยฉันด้วย"
"มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา"
แต่ก่อนที่ซังจินจะได้ตอบคำถามเธอ มนุษย์หนูก็ได้ตะโกนขัดออกมา
"ฉันบอกให้ช่วยฉัน"
ซังจินใช้นิ้วมือแคะไปที่หู
"เข้าใจแล้ว ๆ ได้โปรดหยุด หยุดซะนะ"
ซังจินออกออกไปหาเซริน
"เซรินช่วยยิงธนูให้เขาตกลงมา ฉันจะเข้าไปรับเขาเอง"
"โอเค"
เธอได้ยิงลูกธนูออกไปในทันที
"ปึ่ง"
เชือกที่มัดตัวเขาอยู่ได้ขาดลง และซังจินก็ได้เข้าไปรับเขาอย่างง่ายดาย
'อึก...'
มนุษย์หนูนั้นตัวเหม็นมาก ซังจินได้โยนเขาออกไปในทันที
'พวกยักษ์ได้วางแผนที่จะกินเจ้านี่จริงๆหรอ...?'
ในที่สุดมนุษย์หนูก็ได้ลุกขึ้นยืนและหายใจออกมา
"ฮ่าา...ฉันคิดว่าฉันจะตายซะแล้ว ขอขอบคุณมากมนุษย์"
มนุษย์หนูได้ยิ้มออกมาให้พวกเขาซึ่งมันได้ทำให้เขาได้แสดงฟันสีเหลืองออกมา ซังจินนั้นได้รู้สึกว่าไม่อยากจะเป็นเพื่อนกับเขา โดยการข้ามการคุยที่ไม่จำเป็นเขาเข้าประเด็นทันที
"แล้วนายจะตอบแทนยังไงในสิ่งที่เราทำ"
มนุษย์ยิ้มออกมาและตอบกลับ
"อ่า คือว่า....ในตอนนี้ฉันยังไม่สามารถทำให้ได้ หลังจาก...."
ซังจินขมวดคิ้วขึ้นมา
"อะไรน่ะ?"
มนุษย์หนูไม่ได้รู้สึกถึงอารมณ์ของซังจินและยังคงพุดต่อในขณะที่ส่ายหัว
"ฉันพูดว่าฉันจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า แต่ฉันไม่ได้บอกว่าในตอนนี้..."
"วูบ"
ซังจินได้ดึง 'มูนสเปค' ออกมาและนำมันมาจ่อที่คอของมนุษย์หนู
"งั้นนายอยากจะกลับคำพูดใช่ไหม?"
เมื่อได้เห็นใบมีดที่จ่ออยที่คอทางทางของเขาก็เปลื่ยนไปในทันที
"ไม่ ฉันหมายถึง...ฟังก่อน..."
ซังจินอดทนรอเขาอย่างอดทน เขาเป็น 'พ่อค้าลับ' หลังจากนี้เขาอาจจะมีอะไรบางอย่างที่พิเศษอีก
"สมบัติของฉัน.....ฉันได้ซ่อนมันเอาไว้ก่อนที่จะถูกจับ ฉันจะต้องออกไปค้นหามันก่อนเป็นอย่างแรก"
ซังจินตอบเขากลับมาตรงๆ
"บอกฉันเกี่ยวที่ซ่อนมัน แล้วฉันจะออกไปค้นหามันเอง"
"สมบัติมันได้ซ่อนอยู่นอก 'เขตแดน' นายรู้ใช่ไหมว่านายจะตายถ้านายออกไปจากเขตแดนมากว่า 10 วินาที"
ซังจินนั้นคิดว่าคำพูดของมนุษย์หนูนั้นไม่น่าเชื่อถือ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหักล้างคำพูดนี้ได้เช่นกัน
มีพ่อค้าบางจำพวกที่ห่วงสินค้ามากกว่าชีวิตของตนเอง พวกเขาจะไม่บอกความลับใดๆแม้ว่าจะทำอะไรกับเขา
'ฉันควรจะทำยังไง...?'
ซังจินยังคงถือดาบจ่อคอของมนุษย์หนูอยู่และคิดหาหนทาง ตอนนั้นเองมนุษย์หนูก็ได้เปลื่ยนใจ
"แต่....แต่ ฉันจะให้ของบางสิ่งบางอย่างแทนสิ่งนั้น"
ซังจินได้ใช้ดายยกคางของมนุษย์หนูขึ้นและถามเขา
"มันคืออะไร?"
ถ้ามันเป็นของธรรมดาเขาจะปฏิเสธมัน แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่ามนุษย์หนูจะมอบสิ่งนี้
"กระเป๋าลึกลับของพ่อค้าเร่"
"อะไรนะ?"
ซังจินตกใจมาก มันเหมือนกับไอเทมที่ทำให้ซังจินได้รับ 'เรื่องราวโบราณของตะวันออก - ชิ้นแรก'
มนุษย์หนู 'รัฟฟ์ ฮาน' เอากระเป๋าออกมาจากเสื้อกั๊กและส่งมันให้แก่ซังจิน
"นี้เอาไปแล้วก็ปล่อยฉัน ฉันไม่อยากจะเสียเวลาไปอีก ฉันต้องการจะออกไป"
ซังจินรับเอากระเป๋ามาอย่างรวดเร็วและถามกับโอเปอเรเตอร์
"โอเปอเรเตอร์ ส่งคำอธิบายมาเร็ว"
โอเปอเรเตอร์ได้แสดงข้อมูลตามที่เขาขออย่างรวดเร็ว
กระเป๋าลึกลับ - กระเป๋าที่เก็บซ่อนความลับของพ่อค้าเร่ไว้
สมบัติระดับ วีรบุรุษ
ทักษะใช้งาน
รูเล็ตต์(IV) - รับชิ้นส่วนสำหรับสร้างของระดับ 'ตำนาน' หนึ่งชิ้น
กระเป๋าจะหายไปหลังจากใช่งาน
มันเป็นแบบเดียวกันกับไอเทมก่อนหน้านี้
'นี้มัน....เป็นสิ่งที่ยอมรับได้'
ซังจินเก็บดาบลงไปในฝัก ในตอนนี้มนุษย์หนูได้ปราศจากภัยคุมคามแล้วเขาก็ได้ล้วงไปในกระเป๋าและโยนกระเป๋าให้กับเซริน
"ขอบคุณเธอมากๆด้วยเช่นกัน ผู้หญิงคนสวย"
ซังจินไม่สามารถมองเห็นหน้าเธอได้ แต่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเธิกำลังมีความสุขมากๆ
"ฉันได้ชดใช้หนี้กับพวกนายแล้วมนุษย์"
มนุษย์หนูได้พูดออกมาและวิ่งออกไปที่ทางออกของถ้ำนี้
"และก็ฉันนั้นไม่ได้โกหก นายจะเห็นฉันอีกครั้งในการจู่โจมในอนาคต ถ้านายสามารถทำได้น่ะนะ"
'ถ้านายสามารถทำได้...' อาจจะหมายคามว่า 'นายน่าจะตายและเราจะได้ไม่พบกันอีก'...มันเป็นคำอำลาที่ดูจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เมื่อพ่อค้าลับได้จากไป ซังจินหันกลับมาสนใจที่กระเป๋าอีกครั้ง
'ถ้า 'เรื่องราวโบราณของตะวันออก' ชิ้นที่สองและสามออกมา...'
"รูเล็ตต์.."
เซรินเริ่มที่จะจ้องมองไปที่ข้อมูลของกระเป๋าเช่นกัน มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นไอเทมประเภทนี้
"นี้มันเป็นไอเทมที่ดีมาก มันได้ให้ชิ้นส่วนสำหรับสร้างไอเทมระดับตำนาน"
"โอ้..."
"เยี่ยม มันอาจจะไม่มีโอกาสในภายหลัง....ดังนั้นฉันจะเปิดมันในตอนนี้"
"เอาเลย"
ซังจินได้สูดหายใจลึกเพื่อเตรียมพร้อมและตะโกนออกมา
"รูเล็ตต์"
กระเป๋าได้เปิดออกโดยอัตโนมัติ แม้ว่าเขาจะไม่มีความเชื่อแต่เขาก็ได้ภาวนาออกมา
'ได้โปรด'
สมบัติที่ปรากฏออกมาคือ
'หนังสือ'
ซังจินได้หยิบมันขึ้นมาดูอย่างรวดเร็ว ของเพียวแค่มันไม่ใช่ส่วนที่หนึ่ง มันก็จะดีมาก อย่างไรก็ตาม
เรื่องราวโบราณของตะวันออกกลาง - ส่วนที่ 2
วัตถุดิบสำหรับสร้างไอเทมระดับตำนาน
เรื่องโบราณของตะวันออกกลาง
เมื่อเก็บรวบรวมชิ้นส่วนที่ 1 2 3 ครบ มันก็จะสมบูรณ์
'ตะวันออกกลาง?'
มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องด้วยราคา 5000 ต่อเล่ม มันเป็นไอเทมที่สามารถใส่ได้เพียงทีละชิ้นเท่านั้น มันจึงไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องมีมันหลายเล่ม
'..เวรเอ้ย..'
ซังจินบีบนวดขมับด้วยความเสียใจ แต่แล้ว
"รูเล็ตต์"
เซรินยังได้ใช้สกิลรูเร็ตต์ของเธอ เมื่อกระเป๋าได้เปิดออกไอเทมก็ปรากฏออกมา
'หนังสืออีกเล่ม'
เซรินได้หยิบมันขึ้นมา
"โอเปอเรเตอร์...ไอเทมนี้คืออะไร?"
โอเปอเรเตอร์ได้เปิดข้อมูลออกมาให้แก่เธอ และมันก็เป็นสิ่งที่ซังจินต้องการ 'เรื่องราวโบราณของตะวันออก - ส่วนที่สอง' ซังจินได้ลืมตัวและคว้าแขนเธอ
"อ๊ะ!"
เซรินกระโดดถอยหลังเล็กน้อยอย่างตกใจ เธอไม่เคยเห็นเคทำอะไรแบบนี้มาก่อน
"ทำไมหรอ? ไอเทมนี้มันเป็นสิ่งที่ดีหรอ?"
ซังจินได้จับมือของเธอและพูดขึ้น
"เซริน ได้โปรดช่วนแลกหนังสือสองเล่มนี้กันเถอะ"
"เอ่ออ?"
แก้มของเซรินแดงขึ้นเล็กน้อย
'โอ้ ใช่..'
เมื่อสังเกตุเห็นการเปลื่ยนแปลงของเธอ ซังจินก็ปล่อยมือออกไป
"หนังสือเล่มนี้เป็นวัตถุจำเป็นสำหรับการสร้างไอเทมชิ้นหนึ่ง เมื่อรวบรวมมันได้ครบมันจะมอบพลังให้อย่างมหาศาล"
เซรินเข้าใจอย่างรวดเร็ว
"ใช่ และ?"
"แล้วยัง....ฉันได้มี 'เรื่องราวโบราณของตะวันออก - ส่วนแรก' ดังนั้น...ฉันจึงต้องการส่วนที่สองของชุดเดียวกันนี้"
เซรินหยักหน้ารับ
"...เอาล่ะ ฉันจะให้มันกับนาย เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการช่วยปกป้องฉันในการจู่โจม"
"เอ่อ เดี๋ยวนะ นั่นมัน..."
ซังจินลังเลใจ แต่ครู่ต่อมาเขาก็ได้ตัดสินใจ หนังสือสามารถสวมใส่ได้เพียงที่ละเล่มเท่านั้น
แน่นอนหากว่าเขาขายมันในตลาดมืดเขาก็จะได้รับเหรียญดำ 500 เหรียญ แต่มันก็ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะทำเช่นนั้น
การแลกเปลื่ยนเป็นหาทางที่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอที่มีความสามารถพอที่จะเป็นเพื่อนร่วมทีมในห้าคนสุดท้ายของเขา ดังนั้นซังจินจึงบอกกับเธอ
"ไม่ เราควรจะแลกเปลื่ยนกัน ผมขอแนะนำให้คุณรวบรวมทั้งสามส่วนของ 'เรื่องราวโบราณของตะวันออกกลาง' ให้ครบและสร้างมันขึ้นมา ถ้าเธอทำเช่นนั้นได้มันก็จะทำมห้เธอสามารถที่จะอยู่รอดไปได้ในอีกหลายๆบท"
โอเปอเรเตอร์ได้ประกาศออกมา
[จะกลับไปสู่ตลาดมืดในอีก 10 นาที]
เวลาเริ่มใกล้จะหมดลง เซรินหยักหน้ารับ
"ฉันเข้าใจแล้วเค"
ซังจินและเซรินนำลูกบาศก์มาเพื่อที่จะแลกเปลื่ยนสิ่งของกัน เมื่อแลกเปลื่ยนเสร็จสิ้นในที่สุดซังจินก็ได้รับส่วนที่สองที่เขาต้องการมา
'ในตอนนี้ทั้งหมดที่ฉันต้องทำคือซื้อชิ้นส่วนสุดท้ายจากร้านหนังสือ'
ในขณะที่ซังจินกำลังคิดเช่นนั้น เซรินก็ได้มองไปที่ไอเทมใหม่ของเธอ
"ไอเทมโบราณ...."
ซังจินตัดสินใจที่จะถามเธอ
"เซริน คุณมีเหรียญดำอยู่เท่าไหร่ในตอนนี้"
"เหรียญดำหรอ? รวมจากที่ฉันได้รับจากการจู่โจมครั้งนี้ก็คงจะประมาณ 5000 เหรียญ"
เธอคงจะไม่ได้ใช่เงินมากนัก นอกไปจากกับธนูของเธอ เธออาจจะไม่ได้ใช้เหรียญของเธอกับสิ่งอื่นเลย ซังจินจึงบอกกับเธอ
"เมื่อเธอกลับไปที่ตลาดมืดในตอนนั้น ก็ลองไปที่ร้านขายหนังสือของกอเมทดู ถามเขาเกี่ยวกับหนังสือ....แล้วเธอจะสามารถที่จะทำหนังสือให้สมบูรณได้"
เซรินหยักหน้ารับและซังจินก็พูดต่อ
"และ...ฉันไม่รู้ชื่อของมัน แต่ลองไปหาร้านขายหน้ากากดู ที่มันเป็นร้านค้าที่ถูกดูแลโดยแรคคูน โอเคนะ?"
"โอเค"
เมื่อซังจินพูดจบลง เขาก็วางวัตถุดิบหนังสือเก็บลงบนลูกบาศก์ และในไม่ช้าโอเปอเรเตอร์ก็ประกาศออกมา
[คุณจะกลับสู่ตลาดมืดในอีก 1 นาที]
เซรินที่อยู่เงียบๆมาจนถึงตอนนี้ได้ถามออกมา
"เค...พวกเราจะสามารถเจอกันอีกไหม?"
ซังจินตอบกลับมา
"การจู่โจมนั้นได้ถูกออกแบบมาสำหรับผู้รอดชีวิตจะได้เจอกันอีกครั้ง และอย่างที่เธอเคยพูด ฉันนั้นแข็งแกร่งมาก ฉันจะมีชีวิตรอดอยู่จนจบลง ดังนั้น...ถ้าเธอสามารถรักษาชีวิตตนเองและอยู่รอดมาเรื่อยๆ เราก็จะสามารถเจอกันได้อีกครั้ง ฉันสัญญาเลย"
ด้วยคำพูดของเขาเซรินได้หยักหน้าออกมาอย่างเชื่อมั่น
"อืมม...ก่อนที่เราจะแยกกัน...นายช่วยบอกชื่อจริงของนายจะได้ไหม?"
ซังจินลังเลใจ
[คุณจะกลับสู่ตลาดมืดในอีก 10 วินาที 10]
เมื่อการนับถอยหลังของโอเปอเรเตอร์เริ่มขึ้น ซังจินก็ได้บอกกับเธอ
"ถ้าเราได้พบกันอีกครั้งนึง ฉันสัญญาฉันจะบอกชื่อจริงๆของฉัน"
[9 8 7]
เซรินได้หยักหน้ารับอย่างอ่อนแอ
"...โอเค สัญญาแล้วนะ"
[6 5 4]
มันช่วยไม่ได้แต่ซังจินก็ได้พูดเตือนเธออีกครั้งก่อนเวลาจะหมดลง
"ร้านหน้ากาก ร้านหนังสือ ไปที่นั้นซะ เข้าใจไหม?"
เซรินหยักหน้าออกมา เธอเป็นคนฉลาดเธอจะไม่มีทางลืมมัน
[3 2 1]
ในช่วงสุดท้าย เธอก็ได้กล่าวลาออกมา
"ไว้เจอกันอีก เค"
ซังจินต้องการที้จะตอบกลับ แต่
[0]
การนับถอยหลังได้สิ้นสุด และนักล่าทุกคนก็ได้ถูกวาปออกไปจากหุบเขา
