Chapter 11 – Ahenna’s Forest (4)
Chapter 11 – Ahenna’s Forest (4)
ต้นไม้โดยรอบโดนเผาจนกลายเป็นเถ้า ลูกธนูข 'นักสำรวจฝึดหัด' ได้ทำให้เกิดไฟและแรงลมก็โหมกระพือให้มันรุนแรงขึ้นไปทั่ว 'ป่าอเฮนน่า'
แต่กลับไม่มีแม้แต่สิ่งมีชีวิตใดเลยที่วิ่งหนีไฟป่า ซังจินดึงดาบคาตานะออกจากท้องของหมาป่าตัวสุดท้ายในป่าแห่งนี้
"ฮ่าา~"
ซังจินถอนหายใจยาวออกมา ที่เบื้องหลังของเขามีแต่ซากศพและหนึ่งในนั้นก็มีราชินีหมาป่าอยู่ด้วย
ซังจินได้ต่อสู้อย่างบ้าคลั่งจนลืมสิ่งรอบตัวไปจนหมดด้วยผลของทักษะ บ้าคลั่ง ถึงแม้มันจะทำให้เขามีพลังที่มากขึ้นแต่มันก็ทำให้เขาไม่สามารถควบคุมจิดใจดีได้ในระหว่างต่อสู้
ซังจินดึงสร้อยออกจากคอในทันที
'ฆ่ามัน ฉีกกระชากพวกมัน'
เสียงตระโกนอย่างบ้าคลั่งดูเหมือนจะยังอยู่ภายในหัวของเขา สิ่งนี้มันทำให้เขารู้สักไม่สบายใจระหว่างต่อสู้ แต่ตอนนี้เขารู้สึกเหนื่อยและหมดแรง
"โอเปอเรเตอร์ แสดงพลังชีวิตของฉัน"
พลังชีวิต: 500/1500
พลังชีวิตของเขาเหลือเพียงแค่ 1 ใน 3 เท่านั้น แม้ว่าในช่วง 30 วินาทีมันจะทำให้เขาต่อสู้ได้ดี แต่ว่าปัญหามันจะตามมาหลังจากนั้น
หมดแรงและพลังชีวิตเหลือเพียง 1 ใน 3 ....มันอาจจะมีศัตรูบางตัวที่คุณไม่สามารถจะเอาชนะมันได้แม้จะเพิ่มพลังขึ้นสามเท่าภายใน30วินาทีหรือเหลือรอดอยู่หลังจาก30วินาที นี้จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้คนส่วนมากที่หวังพึ่งเพีงแต่ทักษะ บ้าคลั่ง ต้องจบชีวิตลง
ซังจินรู้ได้ถึงอันตรายของมันในทันที เว้นเพียงแต่ว่าเขาจะมั่นใจว่าเมื่อใช้มันแล้วเขาจะสามารถกำจัดพวกมอนสเตอร์ได้หมดเขาจะไม่ใช้มันแน่นอน
กับการต่อสู้กั อเฮนน่าแม้ว่าเขาจะไม่ใช้มันเขาก็จะสามารถชนะได้แต่มันจะเสียเวลามาก
'เวลา'
"โอเปอเรเตอร์เหลือเวลาเท่าไหร่"
[เหลือเวลา 13 นา 49 วินาที]
เขาไม่สามารถที่จะเสียเวลาไปได้อีกแล้ว เพราะเหตุนั้นจึงเป็นเหตุผลให้เขาใช้ความสามารถของ 'ยอนฮัวเรท'
"โอเปอเรเตอร์ เอาโพชั่นสองขวดจากคลัง"
ลูกบาศก์ได้เรียกโพชั่นออกมาสองขวดตามคำสั่งทันที ซังจินได้ดื่มทั้งสองขวด ความสามารถของโพชั่นฟื้นฟูคือ'ฟื้นฟูพลังชีวิต 1 ใน 3 ของพลังชีวิตทั้งหมด'
การดื่มโพชั่นมันทำให้พลังชีวิตของเขาฟื้นคือมา ในตอนนี้ซังจินต้องการที่จะออกไปค้นหาเบาะแสของบอสลับ
"ฟับ"
ซังจินได้ยินเสียงเท้าบางอย่างกำลังก้าวเข้ามาในพื้นที่นี้
'งยังมีสิ่งาี่มีชีวิตรอดอยู่"
ซังจินมองไปที่ต้นกำเนิดเสียง ดูเหมือนสิ่งที่ทำให้เกิดเสียงจะพยายามซ่อนตัวจากเขา ซังจินจึงเดิเข้าไปหาต้นไม้พร้อมกับเตรียมพร้อมดาบคาตานะยิ่งเขาเข้าไปใกล้ก็ได้ยินเสียงที่ชัดขึ้นและเมื่อเขาเดินไปถึงก็
"ตะ..ตาย"
ขวานเล่มใหญ่ได้ถูกเหวี่ยงเข้าใส่เขาด้วยความเร็วปกติ มันจะดูช้ามากหากนำไปเทียบกับกรงเล็บของอเฮนน่า ซังจินจึงเหวี่ยงดาบไปกันไว้อย่างง่ายดาย
ดาบคาตานะได้ตัดหัวขวานออกไปอย่างง่ายดายและหัวขวานก็ได้ปลิวเข้าไปที่ไหนสักแห่งภายในป่า
ซังจินได้ตรวจสอบผู้ที่โจมตีเขานั้นคือ ชายชรา 'คนตัดไม้' ที่มีผมขาวเขากำลังยืนอยู่อย่างมั่นคงถือขวานที่ไร้หัวขวานเหมมือนกับดาบ
"อะ...อ่า~"
เมื่อชายชราเห็นซังจินเขาก็ทรุดตัวลงด้วยความกลัวในทันที ซังจินจ้องมองชายชรา
'โอ้ใช่...ฉันลืมเขาไปเลย'
นอกจากซังจินแล้วชายชราคนนี้ก็เป็ยอีกคนที่อยู่คนเดียวไม่รวมกลุ่มกับเจ้า'อันธพาล'
เขาถูกถอยห่างจากเจ้า 'อันธพาล' ในตอนที่อยู่ในแคมป์ไฟ
มันเป็นการตัดสินใจที่ไม่ดีนักแต่ในสุดท้ายมันก็เป็นตัวเลือกที่ทำให้เขามีชีวิตรอด ชายชราคนตัดไม้ได้ปาด้านขวานเข้าไว้ซังจินและตะโกนขึ้น
"ถะ..ถอยไป!"
มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ซังจินต้องเข้าไปหาชายชราอยู่แล้ว แต่ก่อนที่ซังจินจะไปชายชราก็ได้พูดเพิ่มอีกครั้งหนึ่ง
"จะ..เจ้า..สัตว์ประหลาด.."
'...ห๊ะ'
ซังจินหันกลับไปมองตาของชายชราอีกครั้ง ชายชราคงจะได้เห็นการต่อสู้ของซังจินในตอนที่เขาได้ใช้ทักษะ บ้าคลั่งแน่นอนไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่แสดงปฏิกิริยาอย่างนี้กับซังจินอย่างแน่นอน
"เฮ้คุณปู่ กลับไปที่แคมป์ไฟและนั่งรออยู่เฉยๆถ้าคุณทำอยากนั้นคุณก็จะหลีกเลี่ยงความตายในรอบนี้ไปได้"
เมื่อพูดจบซังจินก็วิ่งลึกเขเาไปภายในป่าทันที
****
ซังจินวิ่งเข้าไปในป่าเรื่อยๆแต่เขาก็ไม่สามารถเห็นมอนสเตอร์ได้แม้แต่ตัวเดียว เมื่อเขารู้สึกถึงบางอย่างจึงได้ถามโอเปอเรเตอร์
"โอเปอเรเตอร์คการจู่โจมถูกเคลียไปแล้วเท่าไหร่"
[การจู่โจมถูกเคลียไปแล้ว 95%]
'ฉันเดาว่าคงจัดการพวกมันทั้งหมดในตอนนั้น'
เสียงร้องของอเฮนน่าคงได้เรียกมอนสเตอร์ทุกตัวในป่าออกมาต่อสู้กับเขาไปหมดแล้ว
ตอนนี้คงเหลือเพียงแค่เขา ชายชราและก็บอสลับเท่านั้น หลังจากเขาเดินไปในป่าเรื่อยๆเขาก็ได้เก็นต้นไม้ที่เป็นสีดำ
'นี้มันคงจะเป็น...แนวเขตแดน'
การจู่โจมนั้นจะถูกจัดขึ้นอยู่ในเขตพื้นที่ๆจำกัด เพียงเพราะมันเป็นป่าก็ไม่ได้หมายความว่าพื้นที่จะไปได้เรื่อยๆ ถ้าหากนักล่าคนใดพยายามจะออกไปจากพื้นที่เขตแดนก็จะได้รับคำเตือนที่น่าสะพรึงกลัว
[ได้โปรดกลับไปในพื้นที่การล่าที่ถูกกำหนดไว้]
[หากคุณยังอยู่ในพื้นที่นี้หลังจาก 10 วินาที]
[คุณก็จะตาย 10 9 ...]
'ถ้านี้มันเป็นเขตแดน...'
ซังจินถอนมือออกไปจากเส้นเขตแดนและหันไปมองรอบๆ แล้วเขาก็วิ่งกลับไปใสทิศที่ตั้งฉากกับเขตแดน
ไม่ว่าเขาจะค้นหาพื้นที่มากแค่ไหนเขาก็ยังคงไม่พบเห็นพื้นที่ๆผิดปกติ และซักพักหนึ่งเขาก็กลับมาในพื้นที่ๆพบกับอเฮนน่า
'มันอยู่ที่ไหนกันไอเจ้าบอสลับนั้น'
ซังจินตัดสินใจกลับไปที่จุดเริ่มต้นที่แคมป์ไฟที่ๆ ชายชราและพ่อค้าเร่อินเดลอยู่ พ่อค้าเร่กำลังเดินอยู่ข้างๆกองไฟ
"อ้า สัตว์ประหลาด"
"โอ้ คุณสามารถที่จะเอาชนะอเฮนน่าได้ขอแสดงความยินดีด้วยท่านนักล่า"
ซังจินตรวจสอบแคมป์ไฟแบบผ่านๆ
"ไป..ออกไปนะ"
"ท่านต้องการที่จะซื้ออะไรไหม"
ซังจินหันไปมองทั้งสองคนและจากไปเขาไม่มีเสลามากพอที่จะเสียไปกับทั้งสองคน
****
เมื่อเวลาได้ผ่านไปไฟก็ยิ่งได้แผ่ขยายมากขึ้นไปเรื่อยๆ ทำให้ป่าอเฮนน่าส่องสว่างสดใสตลอดวัน แต่เขาก็ไม่ได้จุดอะไรน่าสงสัยเลย
"โอเปอเรเตอร์ เหลือเวลาเท่าไร่"
[เหลือเวลา 8 นาที 39 วินาที]
เขาได้ค้นหาโดยไม่ได้อะไรเลยเป็นเวลาเวลากว่า 5 นาทีแล้ว เขาได้ตรวจสอบทุกอย่างเหมือนกับคนบ้าแต่สิ่งเดียวที่เขาเจอคือพื้นที่เขตแดน
'มันซ่อนอยู่ที่ไหนกัน'
ซังจินเริ่มที่จะหงุดหงิดขึ้นมา
"ฮู ฮู"
ได้มีเสียงของนกฮูกดังขึ้นมาสั้นๆ ซังจินมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามราตรี หากมันมืดลงคงจะยากที่จะสำรวจ แต่ก็ต้องขอบคุณไฟป่าที่ทำให้ป่าสว่างพอจะมองเห็นได้
ด้านบนต้นไม้ได้มีนกฮูกอยู่ด้านบน นกฮูกนั้นมองดูแล้วมันไม่น่าจะเป็นบอสลับได้เลย แต่ซังจินก็ได้กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้โดยไม่ตั้งใจ
ค่าความคล่องแคล่วของซังจินได้เกินขีดจำกัดของมนุษย์ไปนานแล้วทำให้เขาสามารถที่จะปืนขึ้นไปบนต้นไม้ได้อย่างรวดเร็ว แต่นกฮูกได้บินหนีไปก่อน
จะเหลือก็เพียงแต่รังของมันเขาจึงได้เข้าไปตรวจสอบๆ ภายในรังนั้นไม่มีไข่เลย แต่มีเพียงคริสตัลสีขาว
'...เจอแล้ว'
ซังจินเอื่อมมือออกไปและหยิบคริสตัลออกมาและลูกบาศก์ก็ได้ประกาศขึ้น
[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้ค้นพบชิ้นส่วนลับ]
['หินแสงจันทร์']
ซังจินได้ตรวจสอบ 'หินแสงจันทร์' และโอเปอเรเตอร์ก็ได้แสดงหน้าต่างของมูลออกมา
หินแสงจันทร์ - คริลตัลจากดวงจันทร์
อัญมณีระดับแรร์
คริสตัลที่ซ่อนอยู่ภายในรังของนกฮูก
ว่ากันว่ามันเต็มไปด้วยพลังจากดวงจันทร์
ไม่มีผลพิเศษอะไรเลยในไอเทม ในกรณีอย่างนี้ไอเทมประเภทนี้จะอาจจะไว้ขายให้ตลาดมืดเพื่อแลกกับเหรียญดำ
"โอเปอเรเตอร์เจ้าสิ่งนี้ขายได้เท่าไหร่ในตลาดมืด"
[100 เหรียญดำ]
'...แค่ 100...'
ซังจินเก็บไอเทมลงไปในกระเป๋าและออกค้นหาบอสลับต่อ
เมื่อนำมันไอเทียบกับไอเทมที่บอสลับดรอป 100 เหรียญดำมันไม่นับเป็นอะไรเลย เขาหยุดลงและคิดถึงคำบอกเล่าที่เขาเคยได้ยินมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว
ในอดีตก่อนการล่าเขาเคยได้ยินเรื่องนี้จากเพื่อนร่วมทีมของเขา
"ฉันได้ยินมาว่ามีทีมหนึ่งสามารถที่จะค้นหาและฆ่าบอสลับใน 'ป่าอเฮนน่า' ได้" (ตรงคำพูดอย่างนี้จะเป็นประมาณคำพูดในความทรงจำนะครับ)
ซังจินหยุดสักพักเพื่อที่จะพยายามนึกถึงความทรงจำของเขา
"ไม่มีใครในทีมนั้นที่สามารถรอดมาได้จนถึงในตอนนี้....แต่ว่าจากสิ่งที่ฉันได้ยินมามันเป็นไอเทมลับที่ได้จากใน....มันเป็นไอเทมที่ไม่ควรจะถูกขายเลย"
'ไม่ควรที่จะถูกขาย'
ซังจินเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าและหยิบหินแสงจันทร์ออกมาอีกครั้ง และมองขึ้นไปบนฟ้า
ด้านบนของยอดเขาที่มีไฟไหม้เขาสามารถมองเห็นดวงจันทร์ที่ไม่เต็มดวงได้ เขามองสลับไปมาระหว่างดวงจันทร์และหินภายในมือ
'จัทร์ครึ่งดวง...และหินแสงจัทร์...มันจะสามารถบอกได้หากจันทร์เต็มดวง'
ในขณะที่ซังจินมองสลับไปมาระหว่างดวงจันทร์และคริสตัล เขาได้นึกถึงคำพูดของโอเปอเรเตอร์ที่อธิบายเกี่ยวกับป่า
[ทีนี่เป็นพื้นที่ๆเต็มไปด้วยความลึกลับและผู้ล่าในยามค่ำคืน]
คำตอบนั้นมันอยู่ที่ปลายลิ้นของเขา ชิ้นส่วนของคำตอบมันอยู่ที่นั่น
'เจ้าสิ่งนั้น...คือใคร...'
ซังจินได้ชิ้นส่วนสุดท้ายแล้วและเขารีบขยับเท้าทันที
