Chapter 0 - Living Mannequin
Chapter 0 - Living Mannequin
วันหนึ่ง ได้มีเสียงกลของผู้หญิงดังขึ้นมา เป็นเสียงที่ทุกคนได้ยิน เป็นแนะนำตนเองในภายหลังในฐานะ "Operator"
[การล่ากำลังจะเริ่มต้น เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้]
และในช่วงเวลาที่ทุกคนได้ยินเสียงนี้ ก็ได้ถูกวาปมาสู่ห้องสีขาวตัวคนเดียว เป็นห้องที่ไม่ได้ใหญ่มาก ขนาดกลางๆ ตรงกลางก็ได้มีภาพโฮโลแกรมขนาดใหญ่ปรากฏอยู่
Chapter 0 - Living Mannequin
Time Limit: 30 Seconds
มีข้อมูลง่ายๆของศัตรูปรากฏขึ้นมาแล้วก็เสียง
[ทำลายศัตรู หากไม่สำเร็จ คุณก็ตาย]
เป็นการอธิบายกฏอย่างง่ายๆ
[Club],[Broad Sword], [Katana], [Hand Axe], [Long Bow], [Short Sword and Spiked Gauntlets]
ซังจินมองมัน และพูดออกมาดังๆ
[Katana]
และในเวลาต่อมาได้มีดาบคาตานะโผล่ขึ้นมาในมือของซังจิน เขาได้ตรวจสองมันแล้วกระซิบกับตัวเอง
[ว๊าว นี้มันนานมากแล้วนะหลังจากที่เห็นมันครั้งล่าสุด]
เมื่อเลือกอาวุธเสร็จแล้ว โอเปอเรเตอร์ได้เริ่มนับถอยหลัง
[10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0]
หลังจาก 10 วินาที บอร์ดก็แล้วหายไป และศัตรูที่ได้อธิบายไว้ก็โผล่ออกมา มันเป็นตุ๊กตาน่าขนลุกที่ถูกแขวนไว้บนไม้ยืนไม้กางเขน
[ฉันต้องทำมันทั้งหมดอีกครั้งหนึ่ง]
ซังจินนึกถึงอดีต มันเป็นการต่อสู้ที่ไม่มีทางจบ ถูกบีบบังคับให้ต่อสู้และการตายอย่างต่อเนื่องของสหายที่ไม่สามารถแทนที่ได้ ในขณะที่ซังจินกำลังหมกหมุ่นอยู่กับความคิดนี้ โอเปอเรเตอร์ก็ได้พูดต่อไป
[เหลือเวลาอีก 20 วินาที ในการกำจัดศัตรู ถ้าไม่สำเร็จ คุณก็ตาย]
เหล็กหนามที่แหลมคมปรากฏขึ้นบนเบดานห้อง
"ฉันไม่สามารถทำมันได้อีกต่อไป"
ซังจินจับหัวของเขา และสั่นหัวเมื่อเขายืนอยู่ตรงนั้น โอเปอเรเตอร์ได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง
[เหลือเวลาอีก 10 วินาที ในการกำจัดศัตรู ถ้าไม่สำเร็จ คุณก็ตาย]
เบดานที่ปกคลุมไปด้วยหนามเริ่มที่จะบีบลงมา ไม่มีพื้นที่ให้หลบซ่อนหรือหนี โอเปอเรเตอร์ได้เริ่มนับถอยหลังอีกครั้ง
[10 9 8 7...]
เพดานตอนนี้ลดลงมาต่ำจนสามารถกระโดดไปสัมผัสได้ แต่ซังจินยังไม่ขยับเขามองดูเพดานที่ค่อยๆบีบเข้ามา และคิดเกี่ยวกับตัวเขา
'นี่นะหรอ นี่เป็นรางวัลสำหรับมนุษย์ที่ตายเป็นคนสุดท้าย มันค่อนข้างจะ...'
[6 5 4]
แต่ก่อนที่เขาจะคิดเสร็จ เขาจำได้ถึงสัญญาที่เคยให้ไว้กับใครบ้างคน
"สาบานกับฉัน นายจะต้อง..."
[3 2]
ซังจินขมวดคิ้วแล้วก็..
[1]
เขาเหวี่ยงคาตานะที่เขาถือ
[ชิ้ง]
ดาบได้ตัดผ่านอากาศ และเกิดเส้นสีแดงอยู่บนคอของหุ่น
[0 คุณมี...]
เมื่อดาบได้ตัดผ่านคอของหุ่น เสียงโอเปอเรเตอร์ กลายเป็นชะงักค้างเหมือนกับเกิดบักขึ้น เพดานก็ได้หยุดที่จะบีบลงมา และโอเปอเรเตอร์ก็ได้ประกาศออกมาด้วยเสียงที่รื่นหูกว่าเดิม
[มอนสเตอร์ทั้งหมดได้ถูกกำจัด จบการต่อสู้]
หลังจากการประกาศจบก็ได้มีภาพโอโลแกรมโผล่ขึ้นมา
Completion Reward: Status Point 0
Kill Rewards: Black Coin 0
ซังจินพูดกับตัวเองเมื่อได้เห็นข้อความ
"จริงสิ... ถ้าในเวลานี้บางทีมันอาจจะต่างจากตอนนั้น"
หลังจากจบแล้วเขาถูกวาปไปที่ไหนสักที่
****
เขาถูกวาปมาที่ห้องโถงขนาดมหึมาที่ไม่รู้จัก และภายในนั้นก็มีคนอยู่ภายในนับไม่ถ้วน
มีคนอยู่ทุกเชื้อชาติ ศาสนาภายในฮอล พวกเขาส่วยใหญ่ตกอยู่ในความหวาดกลัวและตกใจ
"เกิดอะไรขึ้น"
"ฉันอยู่ที่ไหน"
"นี้มันอะไรเนี้ย"
ซังจินกอดอกมองดูพวกเขาเหล่านั้น เขามีปฏิกิริยาเหมือนพวกเขาเหล่าครั้งเมื่อเขามาเป็นครึ้งแรกเมืออดีต
"นี้เป็นรายการทีวีโชว์งึ้นเหรอ"
"เอเลี่ยนลักพาตัว?"
แล้วพวกเขาก็สังเกตุว่าพวกเขาสามารถคุยกันเข้าใจได้ทุกคน
"นายรู้วิธีพูดภาษาจีน"
"นายเรียนอารบิก"
"เฮ้ ทำไมพวปนายทุกคนพูดภาษาอังกฤษได้"
และเสียงของโอเปอเรเตอร์ ก็ดังขึ้น ขัดจังหวะในสิ่งที่ทุกคนๆกำลังคิดอยู่
[ยินดีต้อนรับ]
ในเวลานี้เสียงไม่ได้ดังมาจากข้างในหัวอีกแล้วแต่ดังมาจากข้างบน ทุกๆคนได้เงยหน้าขึ้นไปมองถึงต้นทางที่มาของเสียง ที่ด้านบนนั้นมีผู้หญิงที่สวยมากยืนอยู่
[ฉันคือโอเปอร์เรเตอร์ ฉันมาเพื่อต้อนรับพวกคุณทุกคน]
ซังจินยิ้มเมื่อเขาได้ยินคำนี้
'ยินดีต้อนรับ... มันเรื่องตลกอะไรกัน'
โดยไม่คำนึงถึงว่าซังจินคิดอะไรอยู่ โอเปอเรเตอร์ก็ยังคงพูดต่อไป
[ที่แห่งนี้เรียกว่า 'The Hunting Hall' เป็นที่ๆมีทั้งความหวังและความฝัน ของนักล่า]
[พวกคุณทุกคนคือผู้ที่ผ่านด่านที่ 0 มาได้]
[และด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงได้รับสิทธิในการเป็นนักล่า เป็นตัวแทนของมนุษยชาติ]
ปฏิกิริยาของผู้คนแตกต่างกันไป
"นักล่า? เธอหมายถึงอะไร"
"หรือว่าเธอกำลังพูดถึงสิ่งที่ฉันพึ่งฆ่าไป"
"นายก็ด้วยงั้นหรอ"
"ใช่ ถ้าเกิดว่าสิ่งที่เราเห็นมันเหมือนกัน"
ด่าน 0 มันเปรียบเหมือนกับแบบฝึกหัด เพื่อเผชิญหน้ากับความตายที่ใกล้เข้ามา ว่าคุณสามารถที่จะฆ่าหุ่นได้หรือไม่
ตามธรรมชาติ ผู้สูงวัย เด็ก คนพิการ ไม่สามารถที่จะผ่านได้ นั้นไม่ใช่ทั้งหมดที่จะผ่าน
"มันยากมากที่จะไม่ร้องไห้ออกมา"
"นายโอเคไหม?"
หุ่นมีชีวิตจะกรีดร้องหากถูกโจมตี พฤติกรรมที่น่าขนลุกนี้ คนที่มีปัญหาก็จะถูกคัดออก
ผู้หญิงที่มีร่างกายอ่อนแอและยังเป็นกลุ่มเล็กๆในหมู่ผู้ชายอีก มีบางคนที่มองเห็นปัญหานี้
"ฉันควรที่จะแทงที่หัวใจเธอก่อนเป็นอย่างแรก"
[นิยามของนักล่า]
[ตัวแทนที่แข็งแกร่งที่สุดของสายพันธุ์ทั้งมวลอาศัยหลักฐานความแข็งแรงของสายพันธุ์]
เมื่อกล่าว ภาพได้เปลื่ยนจากโอเปอเรเตอร์ไปเป็นสถานที่อื่น ในภาพเป็นที่ๆ เต็มไปด้วยผู้หญิง เด็ก และคนชรา
[ที่นี่คือที่ล้างบาปของผู้ที่ตาย ไม่ใช่ทั้งสวรรค์หรือนรก]
[เป็นที่เก็บรวบรวมคนที่ถูกกำจัดจากบทที่ 0]
นี้เป็นเพียงแค่การคาดเดาเท่านั้น แต่ภาพบนสกรีนอาจแตกกันไปตามแต่ละคน พวกเขาเริ่มกรีดร้องและตะโกนเมื่อเห็นหน้่จอ
"แม่"
"ที่รัก ทำไม.."
"ลูกของฉัน เอาลูกฉันคืนมา"
โอเปอเรเตอร์ กำลังแสดงให้ทุกคนเห็นคนมี่สำคัญที่สุดของพวกเขา
"ไอ เวรเอ้ย"
ซังจินสบถออกมา แต่เขาก็ไม่ได้เสียใจเหมือนคนอื่น เขาเป็นเด็กกำพร้า คนที่ใกล้ชิดที่สุดก็คือพนักงานเลี้ยงเด็กกำพร้าแต่เขาก็ไม่ได้มีสายสัมพันธ์ที้มากมายขนาดนั้น
[นักล่ามี่ถูกกำขัดจะถูกส่งลงนรก แต่ถ้ามีใครบางคนทำเป้าหมายการแข่งขันสำเร็จคนที่อยู่ในนรกก็จะกลับคืนมา แต่ถ้ามนุษทุกคนล้มเหลวนั้นหมายถึงการล่มสลายของมนุษยชาติ]
ซังจินสงสัยในคำเหล่านั้น
'ล้มสลายแล้วทำไมฉันถึงถูกส่งกลับมา'
คนอื่นๆยังคงข้องมองอย่างว่างเปล่า ในขณะที่โอเปอเรเตอร์ยังคงอธิบายอยู่ พวกเขายังไม่เข้าใจความสำคัญของคำพูดของเธอ
[พิสูจน์พลังของคุณโดยการเอาชนะอุปสรรคใดๆก็ตามที่ขวางเส้นทาง และพิสูจน์คุณค่าของสายพันธ์ด้วยพลัง ไม่ฉะนั้นแล้วพวกคุณจะสูญพันธ์]
เกิดเสียงกระซิบกันดังขึ้น
"อะไรนะ สูญพันธุ์"
"มนุษยชาติทั้งหมด"
บางคนก็แสดงความโกรธ
"นังสุนัขตัวนี้เป็นใครกัน"
แต่โทนเสียงที่ไม่แยแสของโอเปอเรเตอร์ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจากปฏิกิริยาของผู้คน
[ตอนนี้คำอธิบายจบลงแล้ว]
[ฉันขออธิษฐานว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง]
ห้องโถงตอนนี้เต็มไปด้วยคำสบถและดูถูก เย้ยหยัน
"ไอเวรเว้ยเอ้ย"
"ไอชั่ว"
แม้จะมีการสบถก่ามากมายแต่เสียงของโอเปอเรเตอร์ก็ยังคงเหมือนเดิม
"การล่ากำลังจะเริ่มขึ้น เตรียมพร้อมสำหรับการรบ"
แม้ว่าจะมีเสียงมากมายซังจินก็ยังยืนอย่างสงบและวางแผนสำหรับก้าวต่อไป
"ถ้าเกิดทุกอย่างเหมื่อนเมื่อก่อน..."
ซังจินยกดาบคาตานะขึ้นมาแล้วมองเงาสะท้อนของดาบ ขณะมองใบดาบเขาได้สาบานกับตัวเอง
"คราวนี้ฉันจะจัดการทุกบทให้ได้"
ซังจินจับดาบและเตรียมพร้อมครู่ต่อมาเขาก็ถูกย้ายออกไป
หัดแปลครั้งแรกครับ ถ้าตรงไหนแปลผิด อ่านยากหรือมีคำที่ดีกว่าที่ควรใช้ในประโยคนั้นๆ ก็บอกกันได้เลยครับ เดียวจะแก้ไขให้ครับ
