ตอนที่ 265 ฆ่ามงกุฏราชันย์

ก่อนการต่อสู้กับมงกุฏราชันย์ หลิน ฮวงยืนยันกับเสี่ยว เฮยว่าเขาสามารถใช้วิธีฆ่าแบบใดก็ตาม ตราบเท่าที่เขาสามารถฆ่าได้ ภารกิจก็จะถือว่าสำเร็จและเขาจะได้รับการ์ดมงกุฏราชันย์ หลิน ฮวงมีการ์ดอยู่สองใบที่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ได้ เขามีการ์ดทำลายขนาดเล็ก การ์ดอัญเชิญเฉพาะและการ์ดทักษะเวลา”

เมื่อการ์ดทำลายขนาดเล็กถูกเปิดใช้งาน มอนสเตอร์ทั้งหมดที่ต่ำกว่าระดับหลุดพ้นจะถูกฆ่า แม้ว่ามงกุฏราชันย์จะเป็นมอนสเตอร์กลายพันธ์สูงสุดที่ทรงพลังกว่ามอนสเตอร์หลุดพ้นบางตัว แต่ทว่า การใช้การ์ดทำลายขนาดเล็กก็เพียงพอที่จะฆ่ามัน

ในขณะเดียวกัน การ์ดอัญเชิญเฉพาะก็ยังสามารถอัญเชิญมอนสเตอร์ที่ระดับสูงกว่ามอนสเตอร์อัญเชิญที่เขามีได้ การ์ดมอนสเตอร์ที่เขามีทั้งหมดคือมอนสเตอร์ระดับทองสมบูรณ์ซึ่งหมายความว่าเขาสามารถอัญเชิญมอนสเตอร์ที่อยู่ระดับเพลิงสวรรค์-ขั้นเพลิงทองที่อยู่ในระดับเดียวกับจู เหนียนเมื่อปีก่อนได้ เมื่อมอนสเตอร์ระดับนั้นถูกอัญเชิญ มงกุฏราชันย์ที่ยังไม่ถึงระดับเพลิงสวรรค์จะถูกฆ่าอย่างแน่นอน การ์ดใบสุดท้ายคือการ์ดทักษะเวลาซึ่งจะทำให้หลิน ฮวงสามารถคัดลอกทักษะต่อสู้ที่เขาเห็นได้ อย่างไรก็ตาม ด้วยอำนาจที่จำกัดของเขา ทักษะระดับสูงสุดที่เขาสามารถคัดลอกได้คือเพลิงสวรรค์

การ์ดสีทองที่หลิน ฮวงกำลังถืออยู่คือการ์ดทักษะเวลา ทักษะที่เขาคัดลอกมาคือทักษะ3000คลื่นหอกคลั่ง จากตอนที่จู เหนียนกำลังสู้กับปีศาจตัวตลก เพียงเมื่อหลิน ฮวงพร้อมที่จะเปิดใช้งานการ์ด มงกุฏราชันย์ก็ยิ้มขณะที่ตุ๊กตาขนาดเท่าฝ่ามือปรากฏในมือมัน ใบหน้าของตุ๊กตาและชุดดูคล้ายกับหลิน ฮวงและเขาก็ตระหนักว่าเขาไม่อาจขยับตัวได้อีกต่อไป

มงกุฏราชันย์ถือตุ๊กตาไว้ในมือเขาและชูให้หลิน ฮวงเห็น

 

“นี่คือทักษะหุ่นเชิด – ควบคุม นี่ไม่ใช่ทักษะใหม่แต่เป็นทักษะที่พัฒนาขึ้นจากหน้ากาก-ควบคุม ข้าสามารถควบคุมตุ๊กตาได้ถึง9ตัวในเวลาเดียวกันตราบเท่าที่ระดับพลังของคนๆนั้นไม่ได้สูงไปกว่าข้า มันมีประโยชน์กว่าหน้ากาก – ควบคุมมาก”

“ยิ่งไปกว่านั้น หุ่นเชิด – ควบคุม ไม่เพียงแต่จะควบคุมร่างกายของคนๆนั้นได้ มันยังสามารถลบความทรงจำได้อีกด้วย ไม่เหมือนกับทักษะเก่า นี่สามารถลบความทรงจำของผู้คนและสถานที่ได้ตามที่ข้าปราถนา รวมถึงสมองข้า....”

“ข้าขอโทษ นายเก่าข้า ข้าต้องการจะปล่อยเจ้าไป แต่เนื่องจากข้าได้เห็นมอนสเตอร์เลือดมังกรและสัตว์เลี้ยงกลายพันธ์ขั้นสองมากมาย ข้าอยากรู้เกี่ยวกับความลับเจ้า สมบัติที่เจ้าใช้เพื่อผนึกข้าดูเหมือนจะทรงพลังกว่าที่ข้าคิดเอาไว้ ข้าอยากจะรู้จักเจ้าให้มากกว่านี้....”

 

ทันใดนั้น แสงสีทองก็พวยพุ่งออกจากที่ไหนสักแห่งและทะลวงผ่านหน้าอกของมงกุฏราชันย์ มันตามมาด้วยครั้งที่2 3 และ4....เกลียวแสงจำนวนนับไม่ถ้วยได้ทะลวงร่างมงกุฏราชันย์ เขาพยายามที่จะหลบการโจมตีอย่างหนักแต่มันก็ไร้ประโยชน์ เกลียวแสงสีทองดูราวกับฝูงแมลงที่โจมตีเขา มันเร็วจนเขาไม่อาจหลบหนีได้

หลังจากการโจมตีทั้ง10 ร่างของเขาก็เริ่มทรุด ขณะที่เขากำลังจะสูญเสียจิตสำนึก ในที่สุดเขาก็เห็นแหล่งที่มาของแสง มันคือเงากึ่งโปร่งใสของชายวัยกลางคน

 

“จู เหนียน?!”

 

มงกุฏราชันย์จำชื่อได้อย่างชัดเจนเพราะเขาได้สู้กับชายวัยกลางคนในเมืองต้าซี เมื่อเขายังเป็นปีศาจตัวตลก อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นกลับถูกเขาโค่นล้มในครั้งเดียว หลิน ฮวงหลุดพ้นจากการควบคุมขณะที่ตุ๊กตาในมือเขาได้หายไป

 

“แกได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ แกเพียงควบคุมร่างกายฉันแต่ไม่ใช่จิตใจฉัน ฉันเพียงต้องใช้จิตใจเพื่อสื่อสารกับเสี่ยว เฮย”ร่างของหลิน ฮวงถูกควบคุมโดยมงกุฏราชันย์ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้การ์ดในมือได้ แต่ทว่า เขากลับติดต่อกับเสี่ยว เฮยทันทีและสั่งให้มันเปิดใช้งานการ์ดขณะที่ปลดปล่อยทักษะ3000คลื่นหอกคลั่ง

จิตสำนึกของมงกุฏราชันย์ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์หลังจากที่หลิน ฮวงพูด การโจมตีไม่ได้หยุดหลังจากที่มันตาย คลื่นพลังสีทองยังคงกระหน่ำใส่ร่างมันอย่างไม่หยุดยั้ง หลังจากที่ร่างของมันหายไป ในที่สุดการโจมตีก็จบลง

“ขอแสดงความยินดีด้วย!ท่านทำภารกิจเสร็จสิ้นและได้รับการ์ดมอนสเตอร์ระดับตำนาน – มงกุฏราชันย์x1”

“เนื่องจากอำนาจของท่านถูกจำกัด การ์ดจึงถูกผนึกไว้ชั่วคราวและไม่อาจใช้ได้ มันจะถูกปลดผนึกก็ต่อเมื่อท่านมีอำนาจพอ”

“เห้อ การ์ดม่วงใบแรกของฉันกลับกลายเป็นสีเทาไปซะแล้ว”เมื่อมองไปที่การ์ดสีม่วงที่เปลี่ยนเป็นสีเทาราวกับหิน หลิน ฮวงก็ไม่แม้แต่จะดูคำอธิบายด้านหลังการ์ด จากนั้นเขาก็เก็บการ์ดไป

อย่างไรก็ตาม เขาคิดถึงอย่างอื่นแทน

 

“นั่นหมายความว่าฉันไม่มีทักษะมอนสเตอร์ หน้ากาก-ควบคุมแล้ว?หรือมันเป็น หุ่นเชิด-ควบคุม?”

“เมื่อมงกุฏราชันย์หลุดจากการควบคุมของท่าน ทักษะมอนสเตอร์ทั้งหมดที่ข้องเกี่ยวกับมันจะหายไป เพื่อดึงทักษะเหล่านั้นกลับมา ท่านจำต้องปลดผนึกการ์ด”

เมื่อฟังคำอธิบายของเสี่ยว เฮย หลิน ฮวงก็มองดูการ์ดทันที

 

“เจ้าของ : หลิน ฮวง”

“เพศ : ชาย”

“อายุ : 16”

“ระดับพลัง : ทองขั้น1”

“พรสวรรค์ : พลังยอดมนุษย์”

“เมล็ดพันธ์ชีวิต 1: มือกลับกลอก(หายาก)”

“เมล็ดพันธ์ชีวิต 2: สับเปลี่ยน(สุดยอด)”

“เมล็ดพันธ์ชีวิต 3: เขตแดนระวังภัย(หายาก)”

“เมล็ดพันธ์ชีวิต 4: ความเร็วแห่งฑูตสวรรค์(สุดยอด)”

“ทักษะต่อสู้ 1: วิชาดาบใหญ่(ทักษะดาบ)”

“ทักษะต่อสู้ 2: วิชาดาบเพลิงคลั่ง(ทักษะดาบ)”

“ทักษะต่อสู้ 3: สายฟ้าทะลวง(ทักษะดาบ)”

“ทักษะต่อสู้ 4: ดาบร้อยคลื่น(ทักษะดาบ)”

“ทักษะต่อสู้ 5: ดาบภูเขา(ทักษะดาบหนัก)”

“ทักษะต่อสู้ 6: วิชาสังหาร(ทักษะต่อสู้ระยะประชิด)”

“ทักษะต่อสู้ 7: ท่าเท้าเงาหิมะ(เคลื่อนไหว)”

“ทักษะต่อสู้ 8: ท่าเท้าเมฆา(เคลื่อนไหว)”

“ทักษะต่อสู้ 9: ท่าเท้าสายฟ้า(เคลื่อนไหว)”

“ทักษะมอนสเตอร์ 1: วิญญาณโลหิต”

“ทักษะมอนสเตอร์ 2: กายแกร่ง(ปานกลาง)”

“ทักษะมอนสเตอร์ 3: คาไลโดสโคป”

“ทักษะมอนสเตอร์ 4: ปลอมแปลงขั้นสูง”

“ทักษะมอนสเตอร์ 5: สุดยอดพละกำลัง”

“ทักษะมอนสเตอร์ 6: เมล็ดกาฝาก”

“ทักษะมอนสเตอร์ 7: การป้องกันสัมบูรณ์(เริ่มต้น)”

“ทักษะมอนสเตอร์ 8: การล่าเลือด(เริ่มต้น)”

“ทักษะมอนสเตอร์ 9: การควบคุมสายฟ้า(ขั้นสูง)”

“สิทธิ์การอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”

“จำนวนที่สามารถอัญเชิญได้ : 5”

“หมายเหตุ : ใช้ได้”

 

“หน้ากาก – ควบคุมได้หายไปแล้วจริงๆ...”หลิน ฮวงขมวดคิ้วหลังจากที่มองการ์ด

“ฉันไม่ต้องการการล่าเลือดและกายแกร่งอีกต่อไป ฉันจะลบพวกมันเมื่อฉันมีเวลาหรือรวมทักษะอื่น ฉันยังมีช่องว่างสำหรับทักษะมอนสเตอร์อยู่....”

“กลิ่นอายของปีศาจตัวตลกไม่ได้รั่วไหลออกจากพื้นที่แยกนี้ นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับอสูรดาบตาเดียวเพื่อกลายพันธ์ครั้งที่สอง หลังจากที่มันกลายพันธ์เสร็จ ฉันจะสกัดทักษะมอนสเตอร์”

 

หลิน ฮวงหยิบเอาการ์ดมอนสเตอร์อสูรดาบตาเดียวออกมารวมถึงการ์ดเลื่อนขั้นสองใบ

 

“เสี่ยว เฮย อัพเกรดอสูรดาบตาเดียวด้วยการ์ดเลื่อนขั้น!”

“อสูรดาบตาเดียวคือการ์ดมอนสเตอร์หายาก การอัพเกรดเป็นการ์ดสุดยอดจะต้องใช้การ์ดเลื่อนขั้นสองใบ ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าจะใช้การ์ดเลื่อนขั้น2ใบ?”

“ใช่!”

“กำลังใช้การ์ดเลื่อนขั้นx2 กำลังอัพเกรดการ์ดมอนสเตอร์อสูรดาบตาเดียว....สำเร็จ”

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์สุดยอด – เซียนดาบไร้ปราณี”

 

หลิน ฮวงหยิบเอาการ์ดมอนสเตอร์ระดับหายากใบใหม่ขึ้นมา มีมอนสเตอร์ในชุดเกราะดำบนการ์ดที่กำลังถือดาบดำด้วยหมอกควันสีดำรอบตัวมัน มันดูราวกับมนุษย์ที่ถูกปกคลุมด้วยเกราะเหล็ก มันเหมือนกับเลเซอร์สีแดง

 

“การ์ดมอนสเตอร์”

“ความหายาก : สุดยอด”

“ชื่อมอนสเตอร์ : เซียนดาบไร้ปราณี”

“ระดับพลัง : ทองขั้น3(สมบูรณ์)”

“ทักษะ 1 :  ชีวิตสมบูรณ์”

“ทักษะ 2 : ย่างก้าวดาบ”

“ทักษะ 3 : ดาบไร้ปราณี”

“ทักษะ 4 : ดาบวิญญาณทมิฬ”

“ทักษะ 5 : โล่ทมิฬ”

“ทักษะ 6 : เขตแดนแห่งความตาย(เริ่มต้น)”

“สิทธิ์การอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”

“หมายเหตุการ์ด : สามารถฝึกได้”

 

“ดาบรวมชีวิต : ทักษะโจมตีครั้งเดียวที่ทรงพลัง พลังชีวิตทั้งหมดจะถูกใช้ไปกับการโจมตีเดียว มอนสเตอร์จะกลับเป็นการ์ดหลังจากที่ใช้ทักษะนี้และไม่สามารถเรียกใช้ได้ภายใน24ชั่วโมง”

“ย่างก้าวดาบ : ทักษะเคลื่อนไหวของนักดาบขั้นสูง”

“ดาบไร้ปราณี : พัฒนามาจากดาบสังหารเมื่อมันมาถึงขีดสูงสุด”

“ดาบวิญญาณทมิฬ : ดาบวิญญาณที่ปนเปื้อนจะฟื้นคืนความสามารถดั้งเดิมของมันและความเร็วการเรียนรู้ทักษะดาบและเทคนิคจะถูกสกัดจากการฆ่าและการนองเลือด”

“โล่ทมิฬ : ทักษะป้องกันที่ทำให้ผู้ใช้เปลี่ยนพื้นที่รอบตัวเป็นเขตป้องกันแห่งความมืด แบ่งแยกการโจมตีจากด้านนอก ตราบเท่าที่พลังการโจมตีของศัตรูไม่ได้เหนือไปกว่าผู้ใช้10เท่า ชั้นป้องกันจะไม่พังทลาย”

“เขตแดนแห่งความตาย(เริ่มต้น) : พัฒนามาจากเขตแดนระวังภัย มันจะเปลี่ยนพื้นที่ในรัศมี100เมตรให้เป็นเขตแดนเฉพาะของผู้ใช้ ผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหวเพื่อโจมตีในเขตแดน”

 

“สกัดทักษะ”หลิน ฮวงอ่านและตระหนักว่าทักษะส่วนใหญ่ของมันคือทักษะดาบ เขากำลังคิดว่าเขาจะฝึกฝนดาบต่อไปในอนาคตหากเขาได้รับทักษะดาบมา

“เปิดใช้งานการสกัดทักษะ...กำลังสุ่มเลือกทักษะ....การสุ่มเลือกเสร็จสิ้น...ขอแสดงความยินดีด้วย!ท่านได้รับทักษะโล่ทมิฬ”

“ทักษะป้องกัน?แม้ว่าอันที่ฉันต้องการที่สุดจะเป็นทักษะดาบรวมชีวิต แต่ฉันก็ไม่ได้ขาดทักษะโจมตี ฉันคิดว่านี่เป็นทักษะป้องกันที่ดีที่สุดที่ฉันมี”หลิน ฮวงพอใจกับโล่ทมิฬ และรู้สึกโล่งใจที่ไม่ได้รับทักษะดาบ เนื่องจากเขายังไม่เชี่ยวชาญเทคนิคปืนทั้งหมด เขาจึงไม่มีเวลาที่จะฝึกฝนทักษะดาบเลย

 

หลังจากการอัพเกรดเซียนดาบไร้ปราณี หลิน ฮวงก็เหลือการ์ดเลื่อนขั้นอีก3ใบแต่เขาก็ไม่ไดคิดที่จะอัพเกรดมอนสเตอร์ตัวใดของเขา ตอนนี้เขาเหลือเพียงอินทรีอเล็กซานเดรี้ยนที่ยังอยู่ในระดับหายาก หากเขาอัพเกรดมันเช่นกัน มันจะเป็นจุดสนใจมากเกินไปเมื่อเขาอัญเชิญมันเพื่อเดินทางในอนาคต สำหรับการ์ดทั่วไป พวกมันไม่มีค่าต่อการฝึกฝนดังนั้นหลิน ฮวงจึงตัดสินใจที่จะเก็บการ์ดเลื่อนขั้นเอาไว้ก่อน

หลังจากที่เก็บการ์ดเซียนดาบไร้ปราณีไป หลิน ฮวงก็อัญเชิญเนฟิลิกออกมาอีกครั้ง เธอยืนเงียบๆด้านหลังหลิน ฮวงขณะที่รอคอยคำสั่งเขา

 

“แกคุ้นเคยกับพื้นที่นี้ดี พาฉันไปสำรวจรอบๆสิ.....”หลิน ฮวงสั่ง