ตอนที่ 191 หลินซู่โกรธเกรี้ยว
ตอนที่ 191 หลินซู่โกรธเกรี้ยว
หลินซู่โกรธคำพูดของเฉินถิงมาก มีประกายแห่งความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ตั้งใจที่จะกำหนดเป้าหมายไว้ที่บริษัท Ice Snow โดยเฉพาะฉิงเฟิงและตัวเธอ
ตั้งแต่เฉินถิงปฏิเสธเงินชดเชยของหลินซู่ หลินซู่ทำได้เพียงลองคิดหาทางออกอื่น เธอไม่สามารถยืนอยู่เฉยๆและเฝ้าดูชื่อเสียงของบริษัทถูกทำลาย
"มิสเฉิน ตั้งแต่ที่คุณอ้างว่าสร้อยข้อมือหยกที่คุณซื้อมาจากบริษัทเป็นของปลอม โปรดนำออกมา ฉันจำเป็นต้องดูว่ามันปลอมจริงๆหรือไม่" หลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
คำพูดของหลินซู่ดั่งเอาเล็บจิกหัว (เป็นสำนวนคล้ายๆแทงใจดำ) เนื่องจากคุณอ้างว่าคุณซื้อเครื่องประดับปลอมจากบริษัทของเรา คุณต้องแสดงเครื่องประดับให้เราดูตรวจสอบ เฉินถิงขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินคำพูดของหลินซู่ เธอตอบอย่างเย็นชาว่า "ฉันจะเอามาให้คุณดูได้อย่างไร ในเมื่อสร้อยข้อมือหยกไม่ได้อยู่กับฉัน"
เฉินถิงและพี่ชายของเธอได้คาดการณ์ไว้แล้วว่าหลินซู่จะมาหาพวกเขาเพื่อขอตรวจสอบสร้อยข้อมือ ดังนั้นพวกเขาได้ย้ายสร้อยข้อมือไปไว้อื่นแล้ว
หลินซู่ยิ้มอย่างหนาวเย็น เธอโกรธอย่างรุนแรงจากการกระทำที่ไร้ยางอายของเฉินถิง เธอตระหนักได้ว่าเฉินถิงตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะทำลายพวกเธอ เธอเริ่มคิดหาวิธีตอบโต้
"มิสเฉิน ถ้าคุณไม่สามารถให้เราเห็นสร้อยข้อมือได้ ฉันสามารถพูดได้เลยว่าคุณมีความผิด บางทีบริษัทขายของแท้ แต่คุณเอาของปลอมมาสับเปลี่ยนเพื่อใส่ความบริษัทเรา ฉันสามารถฟ้องร้องคุณข้อหาหมิ่นประมาท, "หลินซู่กล่าวอย่างหนาวเย็นด้วยรอยยิ้ม
ชื่อเสียงของหลินซู่ที่เป็นถึงราชินีโลกธุรกิจเป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับ เธอกลายเป็นซีอีโอของบริษัท Ice Snow เพราะทักษะและความสามารถของเธอ ถ้าเฉินถิงไม่สามารถนำสร้อยข้อมือออกมาได้ ก็จะไม่มีหลักฐานใด ๆ ในการสร้างคดีนี้ เธอสามารถฟ้องร้องเฉินถิงได้ทันทีด้วยข้อหาหมิ่นประมาท
"ความจริง สร้อยข้อมือหยกไม่ได้อยู่กับฉัน ฉันได้ส่งไปยังสมาคมวัตถุโบราณ สมาคมวัตถุโบราณจะจัด " การแข่งขันราชาวัตถุโบราณ "สร้อยข้อมือหยกที่ฉันซื้อจะเป็นหนึ่งในชิ้นที่ได้รับการรับรอง" เฉินถิงกล่าวเบาๆ
แม้คำพูดของเธอจะเบา แต่เธอกลับรู้สึกตกใจ หลินซู่ ใบหน้าของเธอเริ่มซีดลง เฉินถิง คุณเป็นคนชั่วร้ายมาก! เธอจะส่งสร้อยข้อมือหยกเข้าไปตรวจสอบในการแข่งขันวัตถุโบราณได้อย่างไร? หลินซู่จ้องอย่างเย็นชาไปที่เฉินถิง หลินซู่อยากจะตบเธอจริงๆ
"ประธาน การแข่งขันนี้คืออะไรหรือ?" ฉิงเฟิงถามเมื่อเขาเห็นหลินซู่หน้าซีด
เขาเพิ่งมาถึงเมืองทะเลตะวันออก เขาไม่ได้คุ้นเคยกับเหตุการณ์ต่างๆในเมือง
หลินซู่ยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า สมาคมวัตถุโบราณแห่งเมืองทะเลตะวันออก จัดงาน "การแข่งขันราชาวัตถุโบราณ" ทุกๆปี บรรดาชนชั้นสูงและบุคคลสาธารณะจะเข้าร่วมกิจกรรมนี้ ในระหว่างการแข่งขัน ผู้ที่ตรวจสอบโบราณวัตถุและเครื่องประดับได้เป็นจำนวนมากที่สุด จะได้รับฉายาว่า 'ราชาวัตถุโบราณ'
ในที่สุดฉิงเฟิงก็เข้าใจการแข่งขันนี้จากคำอธิบายของหลินซู่ กล่าวอย่างชัดเจน มันเป็นการแข่งขันตรวจสอบวัตถุโบราณและเครื่องประดับ ที่จะได้รับการรับรองความถูกต้องต่อหน้าเจ้าหน้าที่ระดับสูง ซีอีโอและบุคคลสาธารณะ
ในที่สุดฉิงเฟิงก็เข้าใจความอันตรายของเฉินถิง เธอได้ส่งมอบเครื่องประดับที่เธอซื้อจากบริษัท Ice Snow ไปที่การแข่งขันวัตถุโบราณ ถ้าคนในการแข่งขันตัดสินว่าเครื่องประดับเป็นของปลอม ทุกคนในเมืองทะเลตะวันออกจะเชื่อว่าบริษัท Ice Snow ขายเครื่องประดับปลอม บริษัทจะต้องถูกเหล่าลูกค้าแบน
ฉิงเฟิงเชื่อว่าเครื่องประดับที่บริษัทขาย ต้องเป็นของแท้ อย่างไรก็ตามเฉินถิงต้องสับเปลี่ยนเครื่องประดับแท้ เป็นของปลอมก่อนที่จะส่งไปยังสมาคมวัตถุโบราณอย่างแน่นอน ชื่อเสียงของบริษัทจะต้องพังทลายหากเป็นไปตามแผนของเธอ
นายน้อยเฉินและเฉินถิงเป็นคนที่อันตรายมาก พวกเขาต้องการทำลายบริษัทอย่างแท้จริง
ใบหน้าของหลินซู่ขาวซีด ร่างของเธอสั่นและเธอเกือบจะล้มลงไป เมื่อเธอคิดถึงภัยพิบัติที่รอบริษัทอยู่ ขอบคุณ, ฉิงเฟิงจับเธอไว้ได้ทันเวลา
"ประธาน ในเมื่อสร้อยข้อมือหยกไม่ได้อยู่ที่นี่เราก็ไปกันเถอะ" หัวใจของฉิงเฟิงเจ็บปวดเมื่อเห็นอาการของหลินซู่
ความคิดของหลินซู่อยู่ในอาการงุนงง เธอพยักหน้าและพูดว่า "ใช่ เราไปกันเถอะดูเหมือนว่าเฉินถิงตั้งใจที่จะทำให้พวกเราพินาศ"
หลินซู่รู้จักเฉินถิงอย่างเป็นธรรมดา เธอเป็นนายหญิงน้อยของบริษัทเฉิน บริษัทเฉินเป็นหนึ่งในสี่ครอบครัวใหญ่ของเมืองทะเลตะวันออก บริษัทนี้มีมูลค่าหลายพันล้าน มีขนาดใหญ่กว่าบริษัท Ice Snow มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับพวกเขาที่จะถล่มบริษัท Ice Snow
"ฮ่าๆ พวกคุณไม่สามารถทำอะไรได้แม้แต่น้อย ฉันจะบอกอะไรคุณ บริษัทของคุณจะต้องพังพินาศอย่างสิ้นเชิงในการแข่งขันวันพรุ่งนี้" เฉินถิงกล่าวว่าตื่นเต้น หลังจากที่เธอเห็นหลินซู่หน้าซีดเผือด
เพี๊ยะ!
ฉิงเฟิงตบใบหน้าเฉินถิงอย่างหนัก ใบหน้าของเธอบวมและมีริ้วรอยที่ชัดเจนบนใบหน้าของเธอ
"ฉิงเฟิง คุณ ไอ้เลว คุณกล้าทำร้ายฉันได้อย่างไร?" เฉินถิงพูดด้วยความโกรธ ขณะที่เธอกุมใบหน้าที่บวมของเธอไว้
ใบหน้าของเธอโดนฉิงเฟิงตบอีกครั้ง เธอเกลียดฉิงเฟิงมาก
เพี๊ยะ!
ฉิงเฟิงตบเธออีกครั้ง หลังจากได้ยินคำด่าของเธอ เฉินถิงมึนงงและวิงเวียน
ผู้หญิงคนนี้ทำให้ภรรยาของเขา,หลินซู่, โกรธจนสติหลุด เธอสมควรโดน เป็นธรรมดาที่ฉิงเฟิงจะไม่ยั้งมือ
เฉินถิงมองฉิงเฟิงอย่างมืดมนแต่ไม่กล้าด่าเขาอีก เธอรู้ว่าฉิงเฟิงจะต้องตบเธออีกครั้งถ้าเธอด่าเขา
"ไปกันเถอะ, ประธาน" ฉิงเฟิงกอดหลินซู่และจากไปพร้อมกับจางเซี่ยวหยู่และนายน้อยจาง
"ลี่ฉิงเฟิง คุณต้องตาย ตายอย่างน่ากลัว" เฉินถิงกล่าวอย่างมุ่งร้ายเมื่อเธอมองไปที่ฉิงเฟิง
เธอปิดประตูและพูดด้วยความโกรธว่า "ออกมา ! พี่คิดจะหลบไปอีกนานแค่ไหน?"
ชายหนุ่มที่หล่อเหลาเดินออกจากห้องนอน เขามีจมูกสูงโด่งและตัดลึก เขาสวมสูทArmani และนาฬิกา Vancheron Constantin ชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนายน้อยเฉิน เขาซ่อนตัวอยู่ในห้องนอนเมื่อกี้
"พี่ ทำไมพี่ไม่ออกมาสั่งสอนฉิงเฟิงละ ?" เขาตบฉันนะ "เฉินถิงถามอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่เธอกุมใบหน้าบวมขึ้น
เธออารมณ์เสียมากกับพี่ชายของเธอ เขาต้องได้ยินเสียงฉิงเฟิงตบเธอ แต่เขาก็ยังคงซ่อนตัวอยู่ในห้องนอน เขาไม่ได้ออกมาช่วยเธอ
"ถิงน้อย เธอก็รู้อยู่แล้วว่าชายคนนี้แข็งแรงกว่าฉันมาก ฉันโดนเขาทุบตีที่งานเลี้ยงอาหารการกุศล ฉันได้บอกเธอแล้วไงว่า เราไม่สามารถเอาชนะเขาได้ในการต่อสู้ แต่อย่างไรก็ตาม เราสามารถใส่ความเขาได้ แบบที่เรากันตอนนี้ไง "นายน้อยเฉินกล่าวเบา ๆ ขณะที่เขาส่ายหัว
เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของน้องสาว นายน้อยเฉินไม่ได้รู้สึกโกรธเลย เขาดูเหมือนไม่ใส่ใจ
เฉินถิงรู้ว่า พี่ชายของเธอพูดถูก แม้ว่าเขาจะออกมา เขาก็มีแต่จะโดนฉิงเฟิงทุบตีเท่านั้น แต่เธอก็ยังอารมณ์เสีย
"ถิงน้อยไม่ต้องเสียใจ หลังจากการแข่งขันวัตถุโบราณ ในวันพรุ่งนี้ บริษัท Ice Snow จะได้รับความอัปยศอดสูอย่างสิ้นเชิง พวกเขาจะกลายเป็นบุคคลล้มละลายและฉิงเฟิงจะเป็นคนที่ถูกขับไล่ออกไป" นายน้อยเฉินกล่าวอย่างสบายใจขณะที่ตบไหล่ของเธอ
"ฮึ่ม พี่ ฉันต้องการให้พี่หาคนที่จะหักแขนหักขาทั้งหมดของเขา ฉันต้องการให้เขาตาย !" เฉินถิงกล่าวอย่างมุ่งร้าย
"ได้เลย ฉันเกลียดหมอนั่นเช่นกัน ฉันจะหาใครซักคนมาสั่งสอนเขา และหักแขนขาของเขา" นายน้อยเฉินขมวดคิ้วและความเยือกเย็นของดวงตาเขาก็ปรากฏขึ้น
ความจริง นายน้อยเฉินวางแผนที่จะหาใครบางคนมาสั่งสอนฉิงเฟิงหลังจากการเลี้ยงอาหารการกุศล แต่เขาก็ถูกไทเกอร์คิงและแพนเธอร์คิงห้ามเอาไว้ พวกเขาบอกนายน้อยเฉินว่า ไม่มีใครเป็นคู่มือฉิงเฟิงได้
ไทเกอร์คิงและแพนเธอร์คิงเป็นราชันย์ของแต่ละทวีปของพวกเขา นายน้อยเฉินไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของพวกเขา คราวนี้นายน้อยเฉินจึงตัดสินใจ แอบจ้างใครสักคนเพื่อสั่งสอนฉิงเฟิง
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
https://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true
