ฉิงเฟิงวางเรือนร่างของหลิวรูหยันไว้บนโต๊ะอาหารอย่างระมัดระวัง หลิวรูหยันรู้สึกเขินและตื่นเต้น พวกเขาทั้งคู่นั้นมีอารมณ์แล้ว และเริ่มฉีกเสื้อผ้าของกันและกัน

เสื้อผ้าของพวกเขากระจัดกระจายออกไป และห้องครัวก็เต็มไปด้วยความโรแมนติค

การกระทำของทั้งคู่นั้นรุนแรงอย่างมาก พวกเขาย้ายสนามรบจากห้องครัว ไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็ไปที่ระเบียง

วันที่สอง แสงแดดส่องลงไปในห้องนอนอย่างอบอุ่น

ฉิงเฟิงยืดตัวและนั่งลงบนเตียง หลิวรูหยันกำลังหลับอยู่ เธอเหนื่อยมากเพราะการรบกับฉิงเฟิงเมื่อคืน

ฉิงเฟิงลุกขึ้นและทำอาหารเช้า อาหารเช้าที่เขาทำนั้นเป็นของง่ายๆ ประกอบด้วยไข่ทอดสอง นมสองแก้วและแซนวิชสองชิ้น

ไข่ทอดทำง่าย เขาเพียงแค่ต้องใส่น้ำมันลงในกระทะตีไข่และเติมเกลือลงไป ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการทำไข่ทอด ส่วนนมและแซนวิชมีอยู่แล้ว

เมื่อเขานำอาหารเข้าไปในห้องนอน เขาค้นพบว่าหลิวรูหยันตื่นแล้ว แต่เธอก็ยังคงนอนอยู่บนเตียง หลิวรูหยันไม่เพียงเหนื่อย แต่ร่างกายของเธอก็ช้ำมากจนลุกขึ้นไม่ไหว

"คนบ้า คุณไม่เหนื่อยรึไง?"หลิวรูหยันเหลือบมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างยั่วยวนใจ

เธอมีเสน่ห์แม้แต่ในเวลาที่เธอโกรธ เธอเป็นเหมือนดอกกุหลาบที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนออกมา หลิวรูหยันเริ่มหน้าแดงเมื่อเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ชายคนนี้แข็งแรงยังกับวัว

"ฉันเป็นผู้ชายที่สามารถทำได้ถึงเจ็ดครั้งในคืนเดียว แน่นอน ฉันไม่เหนื่อยเลย"

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างหลงตัวเองและทำให้หลิวรูหยันหน้าแดงอีกครั้ง

เมื่อหลิวรูหยันไม่สามารถลุกจากเตียงได้ ฉิงเฟิงป้อนอาหารเช้าให้เธอ แน่นอนว่าในระหว่างขั้นตอนนี้ เขาได้สัมผัสไปทั่วทั้งเรือนร่างของเธอและเอาเปรียบเธอ เรื่องนี้ทำให้หลิวรูหยันโกรธ แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เมื่อฉิงเฟิงป้อนอาหารเช้าให้หลิวรูหยันเสร็จ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและพบว่าเป็นหลินซู่โทรมา เขารู้สึกอึ้งไปพักหนึ่งและรู้สึกผิดเล็กน้อย

เขารู้สึกผิดเพราะเขาไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนนี้ และแม้กระทั่งใช้เวลาทั้งคืนบนเตียงกับหลิวรูหยัน

"ใครโทรมาหรือ ?" หลิวรูหยันเอ่ยถามเมื่อเธอเห็นว่าฉิงเฟิงไม่รับโทรศัพท์

"ที่บริษัทน่ะ พวกเขาโทรมาเรียกให้ฉันไปทำงาน" ฉิงเฟิงหาข้ออ้าง

เขาไม่ได้บอกว่านี่เป็นโทรศัพท์จากหลินซู่ เขารู้ว่าหลิวรูหยันและหลินซู่ไม่กินเส้นกัน ถ้าพวกเธอรู้ถึงการคงอยู่ของกันและกัน มันจะมีปัญหาตามมามากมาย หลิวรูหยันไม่ได้ตั้งคำถามกับพูดของฉิงเฟิง ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นอัจฉริยะที่มี IQ ถึง 180 แต่เธอกำลังตกหลุมรัก ผู้หญิงที่ตกอยู่ในห้วงรัก บางครั้งก็มี IQ เกือบจะเท่ากับศูนย์ และเชื่อในสิ่งที่ผู้ชายพูดทุกคำ

"เมื่อบริษัทโทรมา คุณก็ควรจะรีบไปทำงาน" หลิวรูหยันกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวนใจ

"รูหยัน ทำไมฉันถึงไม่ให้ลาหยุดและใช้เวลาอยู่กับคุณละ ?" ฉิงเฟิงรู้สึกอับอายมากเกินกว่าที่จะปล่อยเธอทิ้งไว้อยู่คนเดียวหลังจากที่ใช้เวลาด้วยกันมาทั้งคืน

"งานเป็นเรื่องสำคัญกว่า รีบไปซะ แล้วอย่าลืมมาหาฉันคืนนี้" หลิวรูหยันบอกให้ฉิงเฟิงรีบออกไปเร็วๆขณะที่เธอโบกมือ

"ก็ได้ งั้นเจอกันคืนนี้" เขาหัวเราะแล้วจูบริมฝีปากของเธอจากนั้นโบกมือลา

"แฟนจอมหาเรื่องของ คุณเป็นแฟนจอมหาเรื่องของฉัน" หลิวรูหยันรู้สึกหงุดหงิดและเขินอายเหมือนกับเด็กหญิงตัวน้อยๆที่เพิ่งจะตกหลุมรัก

หัวใจเธอเต้นอย่างรุนแรง เธอพึมพำในใจว่า "รูหยันน้อย ..... เธอกำลังมีความรัก"

ฉิงเฟิงเดินออกจากวิลล่าที่14 และโบกรถแท็กซี่ จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังบริษัท Ice Snow

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงบริษัท Ice Snow เมื่อเขามาถึงแผนกขาย เขาก็ถูกเซี่ยหวานชิวหยุดไว้

ผิวของเซี่ยหวานชิวสดใส เธอทาลิปสติกบางๆบนริมฝีปากของเธอ เธอสวมชุดทำงานที่ทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากขึ้น ทรัพย์สินของเธอทั้งคู่เกือบจะล้นออกมาจากเสื้อผ้าของเธอ

"ฉิงเฟิง ในที่สุดคุณก็มาทำงาน." เซี่ยหวานชิวหยุดฉิงเฟิงด้วยท่าทางที่เจ็บช้ำในดวงตาของเธอ

เธอเจ็บช้ำต่อชายคนหนึ่งที่กำลังพูดคุยกับเธอ หลังจากที่เขาจูบเธอ เธอก็คิดถึงเขาอยู่ทุกวัน

"พี่สาวเซี่ย เกิดอะไรขึ้น?" ฉิงเฟิงถามอย่างเฉื่อยชา

เขารู้สึกขอบคุณต่อสาวงามตรงหน้าเขาเสมอ เขาเคารพเธอ เธอเป็นคนที่เลือกเขาให้เข้ามาทำงานในแผนกขาย เธอช่วยเหลือเขาเมื่อตอนที่เขาต้องการมากที่สุด

แต่ฉิงเฟิงก็รู้สึกกระอักกระอ่วนที่จะพูดคุยกับเธอ หลังจากที่เขาแกล้งทำตัวเป็นแฟนของเซี่ยหวานชิว ในโรงอาหารและจูบเธอไป

"ฉันจะเลี้ยงดินเนอร์ทุกคนคืนนี้ ที่ร้านอาหาร River Scene เลิกงานแล้วมาด้วยนะ" เซี่ยหวานชิวกล่าวด้วยความขมขื่นเล็กน้อย

"พี่สาวเซี่ย ทำไมคุณถึงเลี้ยงอาหารเย็นพวกเรา?" ฉิงเฟิงถามด้วยความสับสน

บอกตามตรง เขาไม่ต้องการไปดินเนอร์ เขาสัญญากับหลิวรูหยันแล้ว ว่าจะไปกับเธอหลังจากเลิกงาน

เซี่ยหวานชิวตอบอย่างไม่มีความสุขว่า "ฉิงเฟิง คุณลืมไปหรือว่าฉันสัญญากับพวกคุณในงานเลี้ยงปีใหม่ว่า ถ้าพวกเราชนะฉันจะเลี้ยงมื้อเย็นพวกคุณ"

ฉิงเฟิงลืมเรื่องสำคัญแบบนี้ไปได้ยังไง ? เธอเป็นสาวสวย เขาลืมได้อย่างไรว่าเธอเลี้ยงดินเนอร์เขา?

"ฉันขอโทษ พี่สาวเซี่ย ฉันจะไปดินเนอร์กับคุณหลังเลิกงานวันนี้" ฉิงเฟิงกล่าวอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นว่าเซี่ยหวานชิวมีสีหน้าไม่พอใจ

เขามีจุดอ่อนสำหรับเซี่ยหวานชิวและไม่ต้องการทำให้เธอโกรธ

ฉิงเฟิงจึงได้ตัดสินใจที่จะไปดินเนอร์กับเซี่ยหวานชิวก่อน จากนั้นค่อยใช้เวลาอยู่กับหลิวรูหยัน

"โอ้ ใช่แล้ว ฉิงเฟิง ซีอีโอบอกให้คุณไปรายงานตัวที่ออฟฟิศของเธอเมื่อคุณมาทำงาน" เซี่ยหวานชิวกล่าวขณะที่เธอเพิ่งนึกถึงคำสั่งของหลินซู่ได้อย่างฉับพลัน

รายงานตัวที่ออฟฟิศซีอีโอ? ฉิงเฟิงเริ่มไม่สบายใจเมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยหวานชิว

"ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ พี่สาวเซี่ย" ฉิงเฟิงพยักหน้าและเดินด้วยความรู้ผิดไปที่ออฟฟิศซีอีโอ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด