Chapter 153: การต่อสู้สามทิศทาง
Chapter 153: การต่อสู้สามทิศทาง
จากที่มองไปนั้น พื้นที่ฝังศพนั้นถูกตั้งอยู่ในหลุมฝังศพอันเก่าแก่
หลุมฝังศพอันเก่าแก่นั้นมืดมิดอย่างมาก ยกเว้นแสงเทียนสลัวๆที่มาจากเทียนไฟอยู่รอบข้าง
“วืดดด วืด!”
หลังจากก้าวไปไม่กี่ก้าว ลูกศรสองลูกก็ผ่าแรงลมกลางอากาศมาและมันก็ปักลงบนพื้นอย่างหนักแน่นลงบนพื้น และผลักดันให้หวังหยู่ล่าถอยไปเพื่อหลบหลีกพวกมัน
หวังหยู่ก็รีบหยิบคบเพลิงออกมาจากกำแพง และขว้างมันยังทิศที่ลูกศรมา เมื่อแสงจากคบเพลิงเปิดเผยความมืดมิดออกมา หวังหยู่ก็สามารถที่จะเห็นโครงกระดูกสองตัวกำลังชักธนูออกมาอย่างลางๆ และเล็งมายังเขา
{นักธนูโครงกระดูกปีศาจ (ระดับ 25) (ชั้นยอด)}
พลังชีวิต : 10000
มานา : 2000
สกิล : [มองกลางคืน] [เล็งเป้า] [การกัดเซาะจิตวิญญาณ]
นักธนูโครงกระดูกปีศาจนั้นยืนอยู่ด้านบนสูงหลายเมตรห่างจากหวังหยู่ และอนุญาตให้พวกมันเล็งเขาอย่างอิสระ ระยะการโจมตีของมันนั้นไกลยิ่งกว่านักธนูธรรมดาทั่วไป พวกมันนั้นเป็นตัวหายนะสำหรับพวกผู้เล่นระยะใกล้แบบหวังหยู่
โชคดีที่พวกมันไม่ได้มีนักธนูโครงกระดูกปีศาจจำนวนมาก และไม่ต้องพูดถึงความเร็วโจมตีที่ไม่พิเศษอะไรของมันด้วยเลย หวังหยู่ก็พุ่งไปด้านหน้าและใช้ [หมัดกระแทก] ทำลายพวกมันลง แต่เพียงแค่เวลานั้นเอก โครงกระดูกสี่ตัวก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา!
รูปลักษณ์ของโครงกระดูกสี่ตัวนั้นแปลกประหลาดออกไป สองตัวของมันนั้นใหญ่โตอย่างมาก และถือโล่ด้วยมือข้างหนึ่งและกระบี่ในมืออีกข้าง อีกสองตัวนั้นถือหอกและกำลังขี่ม้าโครงกระดูกอยู่ด้วย…
{นักรบโครงกระดูกปีศาจ (ระดับ 30)(ชั้นยอด)}
พลังชีวิต : 100000
มานา : 1000
สกิล : [โล่ฟาด] [การปกคลุมแห่งความมืด] [การฟาดฟันอันทำให้อ่อนแรง]
{อัศวินโครงกระดูกปีศาจ (ระดับ 35)(ชั้นยอด)}
พลังชีวิต : 1500000
มานา : 1500
สกิล : [เหยียบย่ำ] [พุ่งเข้าชน]
ตัวที่มาใหม่สี่ตัวนั้นใหญ่โตมาก เพียงแค่พวกมันสองตัวก็สามารถที่จะปิดกั้นเส้นทางทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
“ผู้บุกรุก ความผิดสำหรับการรบกวนการหลับไหลของท่านลอร์ดของพวกเรานั้นก็คือ ความตาย!”
อัศวินโครงกระดูกปีศาจทั้งสองตัวก็ยกหอกของพวกมันขึ้นและพุ่งเข้าใส่หวังหยู่…
เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่ต่อสู้ระยะใกล้และพุ่งเข้ามาหาเขา ในขณะที่ศัตรูที่โจมตีไกลนั้นเตรียมที่จะลอบโจมตีด้านหลัง ไม่ว่าคนเล่นเกมคนไหนก็จะต้องพุ่งผ่านแถวหน้าเพื่อที่จะฆ่าศัตรูด้านหลังก่อน
แต่มอนสเตอร์ในดันเจี้ยนนี้ต่างออกไป พวกมันนั้นไล่ล่าเหยื่อของพวกมันไม่มีวันหยุดตลอดทั้งดันเจี้ยน…
แต่หวังหยู่พึ่งจะท้าทายดันเจี้ยนใน {REBIRTH} ไปครั้งเดียว เขาก็ไม่เข้าใจถึงระบบแอคโกรของพวกมันที่ต่างไปจากแผนที่ธรรมดา เขาไม่เสียเวลาอย่างเปล่าประโยชน์ หวังหยู่ก็พุ่งไปด้านหน้าอย่างกล้าหาญ
แต่หวังหยู่นั้นไม่กล้าที่จะท้าทาย [พุ่งเข้าชน] ของอัศวินโครงกระดูกปีศาจแบบตรงๆ หวังหยู่ก็หายตัวไปปรากฏด้านข้างของหอกอัศวินที่ปะทะเข้ากับพื้นดิน เพียงแค่พวกมันเห็นหวังหยู่กระโดดขึ้นกลางอากาศ และเขาก็ใช้ [เข่าลอย] พุ่งผ่านพวกมันไป
อัศวินโครงกระดูกปีศาจก็มีปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว พวกมันก็ยกหอกขึ้นและเสียบใส่หวังหยู่ในขณะที่เขาอยู่กลางอากาศ หวังหยู่ก็ใจเย็นลงและเผชิญหน้ากับการโจมตีอันแยบยลของมัน และร่าย [ระลอกคลื่น] อีกครั้งหนึ่งเพื่อหลบการโจมตีของพวกมัน
ในเวลานั้นเอง ลูกศรกระดูกสองดอกก็ลอยขึ้นกลางอากาศ หวังหยู่ก็รีบใช้ [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ำ] กระทืบลงบนหัวของนักธนูโครงกระดูกปีศาจอย่างรุนแรง
“ตึ้ง!”
สกิล [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ำ] ของหวังหยู่นั้นไม่เบาเลยแม้แต่น้อย มันก็ทำให้เกิดเสียงอันดังก้องสะท้อนไปในพื้นที่ฝังศพ
อัศวินโครงกระดูกปีศาจก็หันกลับมาและก็มาถึงด้านหน้าเขา และมันก็ฟาดเข้าใส่หวังหยู่อีกครั้ง แล้วเขาก็รีบหลบและกระโดดขึ้นกลางอากาศอีกครั้ง เขาก็จับไปที่นักธนูทั้งสองตัวและขว้างมันลงบนพื้น
“แคร๊ก!”
นักธนูก็ปะทะเข้ากับแท็งค์ทั้งสี่ตัวอย่างรุนแรง และทำให้เลขสีเลือดก็ขึ้นอยู่ด้านบนหัวของพวกมัน
-2000
เมื่อเขาโยนพวกมันทิ้งจากด้านบน หวังหยู่ก็ลดระยะการโจมตีของพวกมันกลายเป็นนักธนูธรรมดาทั่วไป หวังหยู่ก็หันกลับไปและเมินเฉยพวกมอนสเตอร์แล้วเขาก็วิ่งเข้าไปในพื้นที่ฝังศพ
พื้นที่ฝังศพนั้นไม่ได้ใหญ่มาก เพิ่มความจริงที่หวังหยู่วิ่งอยู่บนกำแพง เขาก็ร่นระยะของมันขึ้นไปอีก
ตลอดทาง หวังหยู่ก็พบกับมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ แต่พวกมันนั้นก็ถูกผลักไปติดกำแพงเหมือนกับนักธนูโครงกระดูกปีศาจ…
ในเวลาไม่นาน หวังหยู่ก็เข้าไปในส่วนลึกของพื้นที่ฝังศพ เขานั้นก็มีมอนสเตอร์เป็นฝูงกำลังไล่ล่าเขาอยู่…
ในส่วนลึกของพื้นที่ฝังศพ มันมีแท่นบูชาที่มีสัญลักษณ์แปลกประหลาดเขียนไว้อยู่
“เหี้...!”
หวังหยู่ออกจากกำแพง และจ้องไปที่แท่นบูชา และก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี...
มอนสเตอร์มันก็ไม่เสียเวลาให้เปล่าประโยชน์ มันก็รีบจู่โจมใส่เขาอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาขยับตัว
โชคดีที่พื้นที่เล็กๆในส่วนลึกของสุสานนั้นมีจำกัดระยะไล่ล่าของมอนสเตอร์ด้วยเช่นกัน หวังหยู่จึงสามารถหลบหลีก [พุ่งเข้าชน] จากอัศวินโครงกระดูกปีศาจได้อย่างง่ายดาย
ก่อนที่เขาจะยืนอย่างมั่นคงจาก [พุ่งเข้าชน] ของพวกมัน นักธนูนั้นก็เล็งลูกธนูใส่เขา
หวังหยู่ก็จับลูกธนูในมืออย่างสบายๆ แต่ก็ทำให้เขานั้นสับสน…
[การกัดเซาะจิตวิญญาณ] : ลูกศรจากนักธนูโครงกระดูกปีศาจนั้นถูกปกคลุมไปด้วยจิตวิญญาณอันชั่วร้ายจากนรก การปะทะเข้ากับลูกศรนั้นทำให้เนื้อและไขกระดูกของผู้เล่นสึกกร่อน และทำให้พวกเขาสูญเสียความเร็วไป 10% ผลกระทบของมันสามารถที่จะแสตคได้
หวังหยู่จับลูกศรไปหกดอก และมันเพิ่มแสตคของ [การกัดเซาะจิตวิญญาณ] ในเวลานั้น ความเร็วของหวังหยู่ก็ลดลงไป 60%
นักรบปีศาจโครงกระดูกก้าวไปด้านหน้า และพุ่งเข้าใส่หวังหยู่ และก็ฟันดาบจะผ่าครึ่งเขา
หวังหยู่ก็ล้มตัวลงบนพื้นและกลิ้งออกจากระยะการโจมตีของนักรบ และเผชิญหน้าเพียงแค่ [พุ่งเข้าชน] ของอัศวิน
“เหี้..!”
มอนสเตอร์นั้นรู้แม้แต่การร่วมมือกัน…
หลังจากผ่านไปสิบวินาที [การกัดเซาะจิตวิญญาณ] ก็ลดลง หวังหยู่ก็รีบเปลี่ยนไปใช้ พลองยาว หวังหยู่ก็กลิ้งลงไปใต้ร่างของอัศวิน และใช้พลองซัดม้าที่อัศวินนั่งอยู่อย่างรุนแรง
อัศวินก็ยกหอกขึ้นและขัดขวางการโจมตีของหวังหยู่หวังหยู่ และมันก็ล่วงหล่นจากม้าจากการสวนกลับของหวังหยู่...
หวังหยู่ปักพลองยาวลงบนพื้นดิน และใช้เขายกตัวเองขึ้นบนม้า ในขณะที่ป้องกันการโจมตีจากอัศวินตัวอื่น
หวังหยู่ก็กวาดพลองยาวของเขาและฟาดอัศวินตัวอื่นล่วงหล่นลงจากหลังม้าด้วยเช่นกัน
เมื่อพวกมันตกจากม้า อัศวินก็ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้....พวกมันสามารถทำได้เพียงนอนกองอยู่กับพื้นและรอคอยความตาย
มอนสเตอร์โครงกระดูกทั้งสามประเภทนั้น ตัวที่จัดการยากที่สุดก็คืออัศวินโครงกระดูก เนื่องจากมันมีพลังชีวิตที่สูงและพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อพวกมันตกจากหลังม้า พวกมันก็ไม่มีความสามารถในการต่อสู้เท่าเดิม
นักกธนูก็ส่งการโจมตีอีกระลอกหนึ่ง แต่ในครั้งนี้ หวังหยู่สะท้อนมันกลับด้วยพลองยาวแทน ก่อนที่จะพุ่งไปด้านหลังพวกมัน
มันมีสองหลักใหญ่ๆของศิลปะการใช้พลองยาว หนึ่งคือการโจมตีในขณะที่อีกอย่างก็คือการควบคุม เมื่อเผชิญหน้ากับความสามารถอันไม่มีที่ติของหวังหยู่ นักธนูสองตัวก็เป็นเรื่องยากที่จะหันหลังกลับ ไม่ต้องพูดถึงการสวนกลับเลย
พลองยาวนั้นถูกพิจารณาว่าเป็นอาวุธหนัก เมื่อการโจมตีของมันถึงความสมบูรณ์แบบ 100%แล้ว มันก็สามารถที่จะมีพลังโจมตีที่เจาะทะลุได้... แต่ตั้งแต่ที่นักธนูนั้นไม่มีเกราะ กระดูกของพวกมันก็บดละเอียดแทน
การเจาะนั้นจะเพิ่มความเสียหายขึ้น 30% ต่อมอนสเตอร์ประเภทโครงกระดูก
แม้ว่าพลองยาวนั้นจะเป็นอาวุธที่โจมตีเป้าหมายเดียว ประสิทธิภาพในศิลปะพลองยาวของหวังหยู่นั้นทำให้เขาทำความเสียหายหมู่ต่อมอนสเตอร์พวกนี้ได้
นักรบโครงกระดูกไม่สามารถที่จะยืนเฉยๆได้เมื่อสหารของพวกมันถูกสังหาร มันก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อที่จะสังหารหวังหยู่
หวังหยู่ก็กลิ้งไปด้านหน้า และหลบ [ฟาดโล่] แล้วเขาก็แทงพลองยาวออกไปทำให้พวกมันกระเด็นออกไป
ถ้าหยางนัวอยู่ตรงนี้แล้วละก็ เธอก็คงพูดไม่ออกกับความอัศจรรย์ของฉากที่เกิดขึ้นนี่...
การก้าวเท้าของหวังหยู่ที่ใช้นั้นก็คือเจ็ดก้าวดวงดาวของครอบครัวหยาง
ก่อนที่20วินาทีจะผ่านไป หวังหยู่ก็สังหารนักธนูไปแล้ว แต่เนื่องจากว่าพวกมันเป็นมอนสเตอร์เควส พวกมันก็ไม่ได้ดรอปสิ่งดีๆออกมาเลย และก็เปลี่ยนกลายเป็นหมอกสีดำก่อนที่จะลอยเข้าไปหาแท่นบูชาในส่วนลึกของพื้นที่ฝังศพ สัญลักษณ์สีม่วงของแท่นบูชาก็มีแสงสีทองสว่างขึ้นจางๆ
นักรบโครงกระดูกนั้นยากมากที่จะจัดการมันได้…มอนสเตอร์พวกนี้เชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้และมันก็ดุร้ายยิ่งกว่านักธนูโครงกระดูก…
หวังหยู่ปลดปล่อยการโจมตีใส่นักรบโครงกระดูก และขัดขวางสกิลของพวกมัน
เมื่อมองไปที่เวลา หวังหยู่ก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นมีเวลาสี่สิบนาทีก่อนที่จะทำเควสเสร็จ หวังหยู่ก็กังวลมากยิ่งขึ้น ถ้ามอนสเตอร์ธรรมดานั้นใช้เวลาสู้อย่างยาวนานแล้ว บอสนั้นจะยากขนาดไหน!
หวังหยู่ฟาดพลองยาวใส่โล่นักรบโครงกระดูก และใช้แรงของมันส่งเขากระเด็นกลับหลังออกไปสามเมตร
นักรบโครงกระดูกก็ยกโล่ขึ้นในมือซ้าย และพุ่งไล่ตามหวังหยู่อีกครั้ง
“ฉันพบจุดอ่อนมันแล้ว!”
แม้ว่าโล่ในมือของมันนั้นจะใหญ่มาก นักรบโครงกระดูกก็มีตัวที่ใหญ่มากด้วยเช่นกัน ทุกครั้งที่มันยกโล่ขึ้น มันก็จะเปิดเผยขาขวาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
หวังหยู่หัวเราะ และก็กวาดพลองยาวใส่หน้าแข้งของนักรบโครงกระดูก หวังหยู่ก็หมุนรอบๆ และฟาดนักรบโครงกระดูกตัวอื่นด้วยเช่นกัน..นักรบโครงกระดูกทุกตัวก็กระเด็นกลับไป และเกือบที่จะล้มลงกับพื้น
“นั่นแหละ!”หวังหยู่หัวเราะ และก็พุ่งเข้าไปหาพวกมัน
เสียงกระดูกแตกหักดังก้องขึ้นในพื้นที่ฝังศพ มันเกือบที่จะเป็นจังหวะเลย
“แคร๊ก…”
ภายใต้การโจมตีอันดุร้ายของหวังหยู่แล้ว มีแค่เวลาเท่านั้นที่ขาขวานักรบโครงกระดูกจะแตกหักอย่างสมบูรณ์
โดยปราศจากขาขวา นักรบโครงกระดูกนั้นก็มีสภาพเดียวกันกับอัศวินโครงกระดูกปีศาจ และมันก้ล้มลงบนพื้นอย่างสิ้นหวังห หวังหยู่ก็วนรอบนักรบโครงกระดูกแต่ละตัว และกระทืบมันจนพวกมันกลายเป็นควันสีดำ และลอยเข้าไปยังแท่นบูชา แล้วสัญลักษณ์ก็เปล่งแสงสีทองสว่างขึ้น
หวังหยู่มองไปที่เวลา เขายังมีเวลาอีกสามสิบห้าในการทำเควสให้สำเร็จ
