Chapter 146: มันก็เป็นเพียงแค่ขยะ
Chapter 146: มันก็เป็นเพียงแค่ขยะ
การเปลี่ยนร่างของบอสเมื่อมันเข้าโหมดบ้าคลั่งนั้นเป็นเรื่องที่รู้กันทั่วไป ในช่วงเวลานี้ของเกม ผู้เล่นส่วนใหญ่นั้นเคยเห็นบอสเปลี่ยนร่างมาก่อน สิ่งที่พวกเขาไม่สามารถที่จะเข้าใจก็คือทำไมหวังหยู่ถึงเลือกที่จะล่าถอยหลังจากที่บอสเปลี่ยนร่าง
เมื่อหวังหยู่และมานัสเข้าใกล้กับฝูงผู้เล่น พวกเขาก็ตระหนักได้ว่าดาบคู่ของหวังหยู่นั้นพังลงและแทบไม่เหลือจะใบดาบบนพวกมันแล้ว เมื่อพวกเขามองไปที่มานัสอีกครั้ง ผู้เล่นก็ตระหนักได้ในเวลาเดียวกันนั้นเอง สิ่งเดียวที่เขาเปลี่ยนแปลงไปนั้นก็คือกระบี่ของเขา
{ราชาแห่งดาบ มานัส (ระดับ35) (ทอง)(บอสชั้นยอด)}
พลังชีวิต : 48258
มานา : 1245
สกิล : [การปกปิดแห่งทราย] [พลังเวลาแห่งทราย] [ดาบราชา]
[ดาบราชา] : อวยพรให้ราชามานัสผู้ทรงเกียรตินั้นมีความสามารถในการพรากทุกสิ่งทุกอย่างด้วยกระบี่ของเขา
สกิลและค่าสถานะของมานัสแทบไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิดเดียว มีสิ่งเดียวที่แตกต่างไปก็คือเขานั้นได้รับบัฟเพิ่มมา
“ความสามารถในการพรากทุกสิ่งทุกอย่าง…”เมื่อมองไปยังคำอธิบายของสกิลนี้และสภาพอาวุธของหวังหยู่ ผู้เล่นก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ นี่มันเควสบ้าอะไรกัน? พวกเขานั้นจำเป็นที่จะต้องเสียสละอาวุธของพวกเขาจริงๆงั้นเหรอ?
ในเวลาที่ผู้เล่นยังคงจมอยู่ในความคิดของตัวเอง หวังหยู่ก็ไปถึงพวกเขาแล้ว
อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีผู้เล่นคนไหนกล้าที่จะพุ่งไปช่วยหวังหยู่ เมื่อพวกเขาหวาดกลัวว่าอาวุธของพวกเขาจะพังลงด้วยเช่นกัน
“เทพเจ้ากระทิงเหล็กที่ยอดเยี่ยม ผมกำลังไป!”ชายที่ร้องตะโกนออกมาคนแรกเกี่ยวกับนักดาบคู่หวังหยู่นั้นเป็นคนเดียวที่มีความกล้าเพียงพอที่จะพุ่งไปด้านหน้าและช่วยหวังหยู่
“ไม่! หลบไป!”หวังหยู่รีบตะโกน เมื่อเขาจับไปที่ลำคอของผู้เล่นคนนั้นด้วยมือซ้ายและทุบเขาลงบนพื้นดิน ในขณะที่เขาอยู่บนพื้นดินนั้น ผู้เล่นก็เห็นว่ากระบี่สีดำบินผ่านเขาไปและสะบั้นอาวุธเขาเป็นสองส่วน
หลังจากนั้นหวังหยู่ก็ขว้างชายคนนี้กลับไปในฝูงชนและเตะเข้าใส่หน้าอกของมานัส และล่าถอยอีกสองก้าว
“ผู้เล่นโจมตีใกล้ถอยไป! ใช้การโจมตีระยะไกลจัดการกับเขา!”หวังหยู่ออกคำสั่งออกมา
เมื่อได้ยินคำสั่งของเขา ผู้เล่นก็ยกธนูและคทาของพวกเขาขึ้นและเริ่มที่จะร่ายสกิลโจมตีใส่มานัส
มานัสก็เพียงแค่เหวี่ยงกระบี่และฟันใส่เวทย์ทั้งหมดและลูกธนูที่โจมตีใส่เขาจนมันขาดสะบั้น
บัฟของมานัสนั้นโหดมากเกินไป....การฟันลูกธนูนั้นขาดสะบั้นนั้นเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เวทย์มนต์ด้วยงั้นเหรอ? นี่มันเกินกว่าเหตุผลทั้งหมดแล้ว!
“ชู่…”หลังจากที่แลกเปลี่ยนการโจมตีกับมานัส ผู้เล่นก็สูดลมหายใจที่เย็นเฉียบเข้าไปและจ้องอย่างว่างเปล่าใส่หวังหยู่ เขานั้นกดดันมอนสเตอร์แบบนี้ได้ยังไงกัน???
“ยับยั้งมันไว้!”หมิงตู่ออกคำสั่งเสียงดัง
เมื่อเผชิญหน้ากับบอสแบบนี้ มันจึงเป็นเรื่องที่น่าเชื่อถืออย่างมากในการใช้สกิลควบคุมสถานะผิดปกติ แทนที่จะสู้กับมันตรงๆ
อย่างไรก็ตาม หมอผีและผู้พิทักษ์ส่ายหัวของพวกเขา..
หมอผีนั้นเคยทดลองร่าย [บิดเบือน] ในการโจมตีระลอกแรกแล้ว อย่างไรก็ตามด้วยความเร็วของมานัส เขาเพียงแค่ใช้ก้าวหรือสาวก้าวก่อนที่จะหลบหนีออกมาจาก [บิดเบือน] ของพวกเขา
ในอีกทางหนึ่ง ผู้พิทักษ์นั้นแทบจะไม่มีโอกาสอันใดเลย ถ้า [ดาบราชา] นั้นสามารถที่จะผ่าดาบเป็นสองท่อนได้ ถ้างั้นมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการฟันใส่โล่ของพวกเขา…ไม่มีใครที่ต้องการจะสู้กับมอนสเตอร์แบบนี้..
“หมิงตู่ ไม่ใช่ว่านายบอกว่านายจะไปแนวหน้างั้นเหรอ? นี่คือโอกาสของนายยังไงละ!”
ใครคนที่ตะโกนใส่นั้นก็คือฝุ่นอันล่องลอย ฝุ่นอันล่องลอยนั้นเกลียดชังหมิงตู่ตั้งแต่เริ่มต้นและเมื่อเห็นเขาร่ายเวทย์หมู่นั้นทำให้เขาหงุดหงิดมากกว่าเดิม
“ถูกแล้ว!”หมิงตู่ยิ้มอย่างเย็นชาและหลังจากนั้นก็ขว้างทรายกำมือหนึ่งใส่หน้าของฝุ่นอันล่องลอย
เมื่อเห็นแบบนี้ผู้เล่นคนอื่นก็มึนงงอย่างสมบูรณ์แบบ มีเพียงแค่เด็กที่จะทำอะไรแบบนี้
หลังจากนั้นหมิงตู่ก็พุ่งเข้าใส่ฝุ่นอันล่องลอยและหลังจากนั้นเขาก็โบกคาทา หลังจากนั้นเขาก็ปรากฏขึ้นด้านข้างหวังหยู่...ในขณะที่มานัสนั้นเทเลพอร์ตไปอยู่ด้านข้างศูนย์กลางของกลุ่มผู้เล่นทั้งกลุ่ม!
“อึ้ก!”
ผู้เล่นทั้งหมดก็มีใบหน้าที่ซีดขาวในทันทีและพยายามที่จะหลบหนีออกห่างจากมานัส
ตั้งแต่ที่ฝุ่นอันล่องลอยนั้นพยายามเอาทรายออกจากตา เขาก็ไม่ได้ตระหนักว่ามีอะไรเกิดขึ้นและก็ยังคงตะโกนต่อ “ไอ้เย็..ม่ หมิงตู่! กูขอท้าว่ามึงกล้าที่จะ….”
ก่อนที่เขาจะพูดเสร็จ กระบี่สีดำก็ออกมาจากมานัสและมันก็ผ่าเขากลายเป็นแสงสีขาว
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หมิงตู่ก็ตะโกนใส่ผู้เล่นคนอื่น “พวกมึงรอเหี้..อะไรกันอยู่?? ยับยั้งมันซะ!!!”
ตั้งแต่ที่มานัสอยู่ใกล้กันกับทุกคน มันก็เป็นเรื่องยากที่จะพูดว่าเขาจะโจมตีใครต่อ ในสถานการณ์เช่นนี้ ผู้เล่นก็ไม่กล้าที่จะเก็บสกิลของเขาไว้และหมอผีทั้งหมดก็ร่าย [บิดเบือน] ของพวกเขาพร้อมกัน
เมื่อมันเป็นบอส ถึงแม้ว่ามานัสนั้นจะไม่มีการป้องกันค่าสถานะผิดปกติอย่างสมบูรณ์แบบ เขาก็สามารถที่จะต้านทานมันได้ ผลกระทบ สามวินาทีของ [บิดเบือน] นั้นเหลือเพียงแค่หนึ่งหรือสองวินาทีกับเขา ก่อนที่มันจะหมดลง สกิลทำให้มึนงง 1 วินาทีของผู้พิทักษ์ก็ไม่ได้ส่งผลกับเขาเลยแม้แต่นิดเดียว...
มานัสนั้นหยุดอยู่ครู่เดียว ก่อนที่เขาจะเริ่มสังหารผู้เล่นอีกครั้ง
โชคดีที่มีหมอผีเจ็ดคนท่ามกลางผู้เล่นสามร้อยคน นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าผู้เล่นทุกคนจะวุ่นวายนั้นพวกเขาก็ยังสามารถที่จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ และร่าย [บิดเบือน] กันต่อทีละคน ทีละคน และมันก็ขังมานัสไว้ในสถานที่นั้น
เมื่อเห็นมานัสนั้นถูกยับยั้งอย่างสมบูรณ์ ผู้เล่นคนอื่นก็พุ่งไปด้านหน้าและโจมตีใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง ในเวลาไม่กี่นาที อาวุธระดับเงินก็ดรอปลงบนพื้น
“ดรอป!!!”เมื่อเป็นบอสเควส มันก็เป็นเรื่องที่หาได้ยากอย่างไม่น่าเชื่อมานัสจะดรอปไอเทม
หมิงตู่นั้นเป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยาและเขาก็ร่ายเวทย์สลับตัวกับผู้เล่นที่อยู่ใกล้กับอาวุธมากที่สุดด้วย [การสลับตัวเพื่อปกป้อง] และหยิบมันขึ้นมา
{พลังเวลาแห่งทราย (กระบี่)(เงิน)}
พลังโจมตีกายภาพ : 31-47
พลังโจมตีเวทย์ : 22-35
+ 7 ความคล่องแคล่ว
+ 6 ความแข็งแกร่ง
ผลกระทบ :
[ดาบราชา] (ติดตัว) : มีโอกาส 30% ที่จะทำลายอาวุธที่มีระดับต่ำกว่าตัวมันเอง
[พลังเวลาแห่งทราย] (ใช้งาน) : ราชาแมงป่อง มานัสนั้นมีส่วนร่วมกับราชาปีศาจและสามารถที่จะย้อนเวลาได้ ป้องกันความเสียหายที่เกิดขึ้น สามวินาที
ความต้องการของอาชีพ : ทั้งหมด
ความต้องการของระดับ : 1
หลังจากเหลือบมองเพียงชั่วเวลาสั้นๆ หมิงตู่ก็ส่งรูปภาพของอาวุธนี้ให้กับผู้เล่นที่เหลือดู
เมื่อมองไปยังมัน ผู้เล่นคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะหยุดให้ตัวของพวกเขาไม่สั่นไม่ได้
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่อาวุธระดับเงิน มันก็แข็งแกร่งกว่าอาวุธระดับทองที่ผู้คนมี
ยิ่งไปกว่านั้น แม้กระทั่งอาวุธระดับเงินนั้นมันก็ค่อนข้างที่จะหาได้ยากในเวลานี้ ดังนั้นสกิลอย่าง [ดาบราชา] มันก็ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ
สกิลอย่าง [พลังเวลาแห่งทราย] นั้นทรงพลังมากกว่า แม้นักฆ่านั้นจะพยายามโจมตีผู้เล่นคนนี้ ตราบเท่าที่เขายังมีพลังชีวิตเหลืออยู่ เขาก็สามารถที่จะสวนกลับได้อย่างง่ายดาย!
“เฒ่ากระทิง นี่ของนาย!”
เมื่อเขาสามารถสัมผัสถึงสิ่งที่ผู้เล่นคนอื่นคิดอยู่ได้นั้น หมิงตู่ก็โยนมันให้กับหวังหยู่
เมื่อเห็นพลังเวลาแห่งทรายอยู่ในมือของหวังหยู่ การแสดงออกของผู้เล่นก็ค่อยๆเบาบางลง ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะไม่มีความสุข มันก็ไม่มีใครในพวกเขากล้าที่จะส่งเสียงออกมา
ราชาแมงป่อง มานัสนั้นแทบจะถูกฆ่าโดยหวังหยู่เพียงตัวคนเดียว ในการช่วยเหลือพวกเขาส่วนมากนั้น หวังหยู่สูญเสียอาวุธของตัวเขาเองอีกด้วย! ถ้าเขาไม่ได้รับมันแล้วละก็ มันก็ไม่มีใครในพวกเขาที่สมควร…
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หวังหยูได้รับกระบี่มา เขาก็ไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียวและเขาก็ขว้างมันให้กับชายผู้บ้าคลั่งที่กระโดดมาช่วยเขา
“ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือนะ….ตั้งแต่ที่อาวุธของนายพังไปแล้ว ถ้างั้นกระบี่นี่ก็เป็นของนาย!’หวังหยู่ยิ้มบางๆ
ถ้าชายคนนี้ไม่ได้บล็อคการโจมตีแล้วละก็ หวังหยู่ก็คงเป็นเป้าหมายของมานัส
ชายคนนี้ตกตะลึงและพึมพำออกมา “แต่เทพเจ้ากระทิง...แล้วอาวุธของคุณละ…”
“มันก็เป็นแค่ขยะอยู่แล้ว! ผมสามารถกลับไปซื้อมันเพิ่มได้อีก!”หวังหยู่หัวเราะออกมาแล้วเขาก็ขว้างพวกมันลงบนพื้น
“ระดับขาว…”
“นี่มัน…”ผู้เล่นที่เห็นคำอธิบายดาบของหวังหยู่ก็ไม่สามารถที่จะหยุดพูดคุยกันเสียงอึกทึกได้...
เมื่อพวกเขาเห็นหวังหยู่สู้กับบอส พวกเขาก็สันนิษฐาณว่าหวังหยู่นั้นใช้อาวุธระดับเทพสักอย่างหนึ่ง แต่ความจริงที่เขาใช้เพียงแค่ขยะสองชิ้นในการสู้นี่มัน…
เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดที่เรียกตัวเองว่าผู้เชี่ยวชาญนั้นก็ไม่ได้ต่างไปจากเรื่องตลก!
