บทที่ 134 ซื้อโทรศัพท์ให้ภรรยา

บทที่ 134 ซื้อโทรศัพท์ให้ภรรยา

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

 

"ฉันไม่รับลูกศิษย์" ฉิงเฟิงโบกมือและบอกปฏิเสธชายหนุ่มผมเขียว

เขาเป็นอัจฉริยะขูดสลากเพราะว่าเขามีวิธีพิเศษที่มีส่วนช่วยในการคาดเดารูปแบบการชนะ คนธรรมดาไม่สามารถเรียนรู้ได้

นอกจากนี้ชายหนุ่มผมเขียวก็เพิ่งเยาะเย้ยเขา ไม่มีทางที่ฉิงเฟิงจะรับเขาเป็นลูกศิษย์

"ผมขอร้องคุณ โปรดรับผมเป็นลูกศิษย์ของคุณด้วย"

ชายหนุ่มผมเขียวไม่ยอมแพ้เมื่อได้ยินการปฏิเสธจากฉิงเฟิง เขายังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นและขอร้องให้ฉิงเฟิงยอมเป็นอาจารย์ของเขา

ชายหนุ่มผมเขียวฝันกลางวันไปเรียบร้อยแล้ว ... ถ้าเขาสามารถทำเงินได้ 100,000 หยวนทุกวัน เขาจะทำรายได้ 3 ล้านหยวนต่อเดือนและ 36 ล้านหยวนต่อปี

เพียงแค่คิดเรื่อง 36 ล้านหยวนก็ทำให้เขาตื่นเต้น ถ้าเขาสามารถเป็นลูกศิษย์ของฉิงเฟิงเขาอาจจะกลายเป็นมหาเศรษฐีได้

เขาต้องการที่จะเป็นลูกศิษย์ของฉิงเฟิงเพื่อเป็นมหาเศรษฐี เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้เขายินดีที่จะคุกเข่า

สำหรับคนประเภทชายหนุ่มผมเขียวคนนี้ ที่ชอบผลกำไรมากกว่าการทำงาน การชนะขูดสลากเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเป็นคนรวย

"ฉันจะพูดอีกครั้ง ฉันไม่รับลูกศิษย์" ฉิงเฟิงโบกมือให้เขา เขาหยิบเงิน 100,000 หยวนมาแล้วเดินจากไปพร้อมกับหลินซู่

เขาสามารถบอกได้ว่าชายหนุ่มผมเขียวคนนั้นเป็นนักพนัน เขาไม่ชอบนักพนัน เขาจะไม่รับชายคนนี้ในฐานะลูกศิษย์

ขูดสลากเป็นเพียงรูปแบบของความบันเทิงเท่านั้น นอกจากนี้ยังเป็นการเล่นพนัน สามารถเล่นได้เป็นครั้งคราว แต่ไม่สามารถใช้เป็นงานหลักทำเงินได้มากนัก

ในสังคมสมัยใหม่มีหลายคนต้องสูญเสียการงานเพราะการพนัน บางคนต้องยืมเงินจากญาติและเพื่อนฝูงเพื่อชำระหนี้การพนัน คนเหล่านั้นจะถูกรังเกียจจากคนอื่นๆ

มีแม้กระทั่งผู้ที่ก่ออาชญากรรมเพื่อหาเงินไปชำระหนี้การพนันและท้ายที่สุดก็ถูกจับ ภรรยาของคนเหล่าจึงขอหย่าแล้วไปแต่งงานกับคนอื่น พวกเขาถูกทอดทิ้งและผู้หญิงของพวกเขากลายเป็นผู้หญิงของคนอื่น

ฉิงเฟิงดูถูกบรรดานักพนันเหล่านี้ที่ยินดีจะคุกเข่าลงเพื่อหาเงินทางลัด

เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่งที่มีมือมีเท้า ทำไมไม่ไปหางานทำ? แม้จะเป็นคนงานก่อสร้างเขาก็ยังคงหารายได้เป็นร้อยเหรียญต่อวัน เขาเป็นคนขี้เกียจและฝันกลางวันเกี่ยวกับการแสวงหาผลกำไรโดยไม่มีความพยายาม

เฉพาะผู้ที่มีความพยายามจะประสบความสำเร็จ คนขี้เกียจมีแต่จะจน สังคมในปัจจุบันเต็มไปด้วยการแข่งขัน คนที่ไม่ทำงานหนักจะถูกตัดออก

"คุณเป็นอัจฉริยะขูดสลากจริงๆ"

ด้านนอกร้านหลินซู่มองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความตกใจ ขนตายาวของเธอกระพริบและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความชื่นชม

นอกเหนือจากการทำงาน กิจกรรมที่ชื่นชอบของหลินซู่คือการขูดสลาก มันเป็นสถานที่พิเศษในหัวใจของเธอและทำให้เธอนึกถึงความทรงจำในวัยเด็ก

เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่ฉิงเฟิงสามารถชนะได้สิบสามครั้งติดต่อกันและได้เงินมา 100,000 หยวน เป็นธรรมดาที่เธอจะชื่นชมเขา

เมื่อเผชิญหน้ากับความชื่นชมจากหลินซู่ ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งในใจ

หลินซู่เป็นคนที่มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูงมาก เธอเป็นCEOของบริษัทที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านหยวน มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับความชื่นชมจากเธอ

ฉิงเฟิงไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะได้รับความชื่นชมจากหลินซู่ โดยได้รับเงินจำนวน 100,000 หยวนจากการเล่นขูดสลาก

ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขาคงพาหลินซู่มาเล่นขูดสลากและโกยรางวัลมานานแล้ว

"เมื่อกี้คุณบอกว่า ถ้าฉันชนะและได้เงิน คุณจะยกเลิกการลงโทษออกไปอย่างหนึ่งใช่ไหม" ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและพูดอย่างตื่นเต้น เขารู้สึกตื่นเต้นที่การลงโทษของเขากำลังจะถูกยกเลิก

ในบรรดาการลงโทษสามอย่าง เขาหวังว่าฉิงเฟิงจะยกเลิกการลงโทษคุกเข่าลงบนกระดานซักผ้า

แต่ความปรารถนาของเขาก็หายไปในเวลาต่อ

"ใช่ ฉันจะยกเลิกการลงโทษที่สองของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องทำอาหารให้ฉันแล้ว แต่การลงโทษอย่างแรกที่ซื้อโทรศัพท์และคุกเข่าลงบนกระดานซักผ้ายังมีผลตามเดิม" หลินซู่ยิ้มเบาๆและกล่าว

เธอสามารถบอกได้ว่า ฉิงเฟิงนั้นต้องการที่จะยกเลิกการลงโทษข้อที่สามของเขา แต่นั่นเป็นไปไม่ได้ ชายคนนี้กล้าเข้าไปในห้องน้ำของผู้หญิง เขาต้องคุกเข่าลงบนกระดานซักผ้า

แม้ว่าหลินซู่จะชื่นชมฉิงเฟิงเล็กน้อยเนื่องจากชนะการขูดสลาก แต่ก็ยังต้องมีการลงโทษเหมือนเดิมด้วย

"เฮ้อ  ชีวิตฉันมันไม่ง่ายเลย" ฉิงเฟิงตะโกนในใจ

ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือหลินซู่ยอมยกเลิกการลงโทษข้อที่สาม แต่หลินซู่ไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเขาไป

 

"ไปซื้อโทรศัพท์กันเถอะ" ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและเตรียมที่จะซื้อโทรศัพท์ให้กับหลินซู่

เมื่อทั้งสองมาถึงที่ร้าน Huawei พวกเขาก็พบว่าร้านปิดปรับปรุงชั่วคราว

"สามี ร้านกำลังปรับปรุงอยู่ เราจะไปซื้อที่ไหนดี? หลินซู่ยิ้มและถาม

เธอเป็นซีอีโอของบริษัท Ice Snow และต้องรับโทรศัพท์หลายร้อยสายทุกวัน โทรศัพท์เป็นเครื่องมือสื่อสารที่สำคัญมากสำหรับเธอ เธอไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีโทรศัพท์ติดตัว การไม่รับโทรศัพท์อาจทำให้เกิดการสูญเสียรายได้จำนวนมาก

"ไม่เป็นไร ถ้าแบรนด์ช็อบไม่เปิด งั้นก็ไปซื้อในห้างสรรพสินค้าเทียนหัวก็แล้วกัน" ฉิงเฟิงยิ้มให้เล็กน้อยและเดินกับหลินซู่ไปที่ห้างเทียนหัว

ห้างเทียนหัวเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่ 100,000 ตารางฟุตและมีพื้นที่มากกว่ายี่สิบชั้น

ชั้นแรกขายทองคำและเครื่องประดับ ชั้นสองขายโทรศัพท์ ชั้นที่สามขายเสื้อผ้า ชั้นที่สี่ขายโคมไฟและหลอดไฟ ชั้นที่ห้าขายอาหารและเครื่องดื่ม เหนือชั้นที่หกเป็นคอนโดมิเนียมที่พนักงานออฟฟิศอาศัยอยู่

ฉิงเฟิงและหลินซุ่ขึ้นลิฟท์และมาถึงชั้นสองของห้างเทียนหัว

ห้างเป็นตลาดเสรีซึ่งแตกต่างจากแบรนด์ช็อบ ทุกคนสามารถเช่าบูธและตั้งร้านขายโทรศัพท์ได้

ดังนั้น จึงมีคนทุกประเภทที่นี่ บางร้านก็ขายโทรศัพท์ปลอม

เพื่อป้องกันตัวเองไม่ให้โดนหลอก ต้องระวังในการซื้อโทรศัพท์จากร้านตู้ในห้าง

ฉิงเฟิงมองผ่านๆและเห็นว่ามีร้านโทรศัพท์ทุกชนิด มีแอปเปิ้ล, ซัมซุง, Huawei, Xiao Mi, Oppo, Vivo, Meizu, LeShi เป็นต้น

เขาสับสนจากแบรนด์ของโทรศัพท์ร้านตู้ที่ดูลายตาเต็มไปหมด

ในร้านแบรนด์ช็อบคุณสามารถซื้อโทรศัพท์ได้แบรนด์เดียว ตัวอย่างเช่นคุณสามารถซื้อโทรศัพท์ Apple ได้ที่ร้าน Apple, โทรศัพท์ Samsung ในร้าน Samsung และโทรศัพท์ Huawei ในร้าน Huawei เท่านั้น

แต่ ต่างจากแบรนด์ช็อบ นี่เป็นตลาดเสรีที่คุณสามารถซื้อโทรศัพท์มือถือใดๆก็ได้

พื้นที่โทรศัพท์แบ่งเป็นเหนือ,ใต้,ออก,ตก เคาน์เตอร์มีเลข 1,2,3,4 ...

(ประมาณร้านตู้ตามห้างอะ เห็นภาพชัดๆก็โซนมือถือ MBK)

ฉิงเฟิงพาหลินซู่ไปที่เคาน์เตอร์1 ของทิศตะวันออกที่อยู่ใกล้ที่สุด

มีโทรศัพท์มือถือทุกชนิดอยู่บนจอแสดงผล ได้แก่ Apple, Samsung, Hua Wei, Xiao Mi

"หนุ่มน้อย หามือถือยี่ห้ออะไรอยู่ ?" หญิงวัยกลางคนยืนขึ้นและพูดขึ้นเมื่อเธอเห็นฉิงเฟิงมาที่หน้าเคาน์เตอร์ของเธอ

เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ รอยยิ้มนั่นหมายความว่าเธอพร้อมที่จะโกยจำนวนมากจากลูกค้า