บทที่ 119 การเชื้อเชิญของซูหยุนชาง

บทที่ 119 การเชื้อเชิญของซูหยุนชาง

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"หนุ่มน้อยนี่เป็นนามบัตรและที่อยู่ของฉัน คุณว่างมาเยี่ยมบ้านฉันในวันพรุ่งนี้ไหม?"

ประธานซูหยุนชาง ดูเหมือนจะสนใจฉิงเฟิงจริงๆในขณะที่มอบนามบัตรไปให้เขาและยังเชิญเขาไปที่บ้านตัวเอง

คุณต้องรู้ว่า เขาเป็นประธานในพื้นที่โบราณวัตถุ มีสถานะสูงส่งและแทบจะไม่ได้เชิญใครไปที่บ้านของเขาในเมืองทะเลตะวันออก

อย่างน้อยก็ในฝูงชนนี้ ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่ได้รับเชิญ แม้กระทั่งหยางจี๋ นายน้อยของบริษัทหยางก็ยังไม่ได้รับเชิญแม้แต่ครั้งเดียว

"ฉันเพิ่งได้ยินอะไรนะ ? ประธานซูหยุนชาง เชิญเขาไปที่บ้าน?"

“โชคดีอะไรแบบนี้ เขามีวัตถุโบราณเยอะจนนับไม่ได้ การประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาดที่มีชื่อเสียงมากมายในบ้านของเขาที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นมาก่อนตลอดทั้งชีวิตของพวกเขา”

"อ้า ถ้าฉันได้รับเชิญโดยประธานซูเหมือนกันมันคงยอดเยี่ยมมาก"

"คุณ ? เลิกฝันเถอะ"

ทุกคนในฝูงชนรู้สึกอิจฉาและเริ่มพูดคุยกันถึงเรื่องนี้

ฉิงเฟิงเข้าใจโดยอัตโนมัติว่ามันนับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับเชิญจากประธานซูหยุนชางหลังจากที่เขาได้ยินการสนทนาจากฝูงชน

เขาสนใจชายชราคนนี้จริงๆและอยากจะไปดูวัตถุโบราณในบ้านของเขาอีกด้วย

"ขอบคุณมากประธานซู งั้นฉันจะไปเยี่ยมบ้านของคุณในวันพรุ่งนี้"

ฉิงเฟิงรับนามบัตรมา  ยิ้มและพูดขึ้น

"งั้นเจอกันพรุ่งนี้ หนุ่มน้อย”

ประธานซูโบกมือและเดินจากไปด้วยไม้เท้าของเขา

"ขอแสดงความยินดีกับการได้รับเชิญจากประธานซู!"

หลิวรูหยันรู้สึกประหลาดใจ ในขณะที่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์

เธอรู้ว่าประธานซูหยุนชางเป็นปรมาจารย์หลังฉากวงการวัตถุโบราณ และแน่นอนว่าฉิงเฟิงจะกลายเป็นคนที่ป๊อบปูลาร์ในวงการนี้เมื่อฉิงเฟิงได้รู้จักเขา

"เห็นไหม แม้แต่ประธานซูหยุนชางยังรู้ว่าฉันมีความสามารถ  ทองคำไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหน มันก็ส่องสว่างในที่สุด"

ฉิงเฟิงโอ้อวดตัวเองและทำให้ทุกคนกลอกตา

เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ในเมื่อหินก้อนนี้มีชิ้นส่วนของหยกงั้นฉันก็ชนะเดิมพันแล้วสิ ? ฉิงเฟิงเพิ่งนึกขึ้นได้ถึงการเดิมพันที่เขาทำข้อตกลงกับหยางจี๋ไว้และไม่อาจเก็บความตื่นเต้นไว้ได้

ตั้งแต่ที่หยางจี๋หัวเราะเยาะเขาว่า มันไม่มีหยกในหินที่ฉิงเฟิงเลือกมาแต่ตอนนี้มีหยกจักรพรรดิในนั้น  แน่นอนว่าฉิงเฟิงจะต้องแก้แค้น

"หยางจี๋, คุณแพ้เดิมพัน, จ่ายฉันมาล้านหนึ่งตามที่ตกลงกันไว้"

ฉิงเฟิงกล่าวขณะเดินไปหาหยางจี๋

ใบหน้าของหยางจี๋มืดลง เหมือนกับว่าพ่อแม่ของเขาเสียชีวิต หลังจากที่ได้ยินว่าฉิงเฟิงเพิ่งพูดอะไรไป

หนึ่งล้านไม่ได้เป็นจำนวนเงินที่น้อยๆ ! เขากำลังวางแผนที่จะซื้อรถปอร์เช่ด้วย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถทำได้อีกต่อไป

เวรเอ้ย ฉันไม่ควรไปพนันกับชายคนนี้เลย หยางจี๋เสียใจมากในขณะนี้

"หยางจี๋, คุณจะไม่รักษาคำพูดของคุณรึไง ? ทุกคนกำลังดูอยู่"

ฉิงเฟิงกล่าวขณะที่ชี้ไปที่ฝูงชนรอบๆ หลังจากที่เขาเห็นว่าหยางจี๋ไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆ

ทุกคนเริ่มมองไปที่หยางจี๋ด้วยความรังเกียจและส่งสัญญาณให้เขารู้ตัวว่าเขาควรจะรักษาสัญญาและจ่ายเงิน

การตามน้ำของฝูงชนเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ บรรดาผู้คนที่เพิ่งหัวเราะเยาะลี่ฉิงเฟิงและประจบหยางจี๋จนนาทีสุดท้าย พวกเขาทั้งหมดเปลี่ยนสถานะไปแล้วในตอนนี้

"เอาไป นี่เป็นเช็คล้านหยวน"

หยางจี๋มอบเช็คล้านหยวนให้กับฉิงเฟิงด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ

เขาไม่สามารถคืนคำของเขาต่อหน้าทุกคนได้ เนื่องจากพวกเขาทุกคนได้ยินกันหมดว่าเขาเดิมพันอะไรกับฉิงเฟิง

แม้ว่าเขาจะมอบเช็คให้ฉิงเฟิง เขามองที่ฉิงเฟิงด้วยความเกลียดชังและกรีดร้องด้วยปรารถนาที่จะหักขาเขาในใจ

"มีหยกจักรพรรดิในหินของคุณ  งั้นให้ฉันดูหินจากที่ราบสูงของฉันบ้าง"

หลิวรูหยันหยิบหินจากที่ราบสูงที่เธอเลือกไว้ด้วยความตื่นเต้น

หินจากที่ราบสูงของเธอมีขนาดประมาณอ่างล้างหน้าที่มีลวดลายสีเขียวชัดเจนซึ่งดูเหมือนจะมีคุณภาพที่ดี

รูหยันเชื่อว่า ถ้ามีหยกจักรพรรดิในหินของฉิงเฟิง ก็ควรจะมีหยกในหินที่ราบสูงของเธอเช่นกัน

ฉิงเฟิงพยายามที่จะตรวจสอบหินในใจของเขาและเขารู้สึกเหมือนกับว่าจะไม่มีหยกอะไรในหินที่ราบสูงของเธอ  แต่เขาจะไม่พูดออกไปเพราะเขาไม่ต้องการทำลายความเชื่อมั่นของหลิวรูหยัน

หลิวรูหยันนำหินที่ราบสูงไปให้อาจารย์หินและขอให้เขาเปิดหิน

ความคิดมันเป็นสิ่งที่สวยงาม ในขณะที่ความเป็นจริงไม่ใช่แบบนั้น

หินที่ราบสูงได้ถูกปลดล็อคโดยอาจารย์หิน แต่มันไม่มีหินสีเขียวอยู่ข้างใน

มันเป็นเพียงก้อนหินธรรมดา

"บ้าชิบ!!มันเป็นแค่หินธรรมดา!"

รูหยันโกรธมากจนเธอไม่สามารถหยุดการสั่นของริมฝีปากของเธอได้ และกระพริบตาในขณะที่มองไปที่ก้อนหิน

เธอใช้เงินมากกว่าห้าแสนเพื่อหินนี้ เนื่องจากเธอคิดว่าเธอจะสามารถทำกำไรมหาศาลจากหยกข้างใน แต่น่าเสียดายที่มันเป็นแค่ก้อนหินธรรมดา

หินปกติจะไม่มีค่าแม้แต่สิบหยวน

เมื่อเทียบกับฉิงเฟิงที่มีหยกจักรพรรดิในหินของเขาและได้รับหนึ่งร้อยห้าสิบล้าน ในขณะที่เขาใช้เงินเพียงแค่หมื่นหยวน แต่หลิวรูหยันซึ่งใช้เงินกว่าห้าแสนหยวนกลับไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ

มันน่าหงุดหงิดมากสำหรับความแตกต่างดังกล่าวเมื่อเทียบกัน!

"คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีหยกในหินของคุณ?"

หลิวรูหยันมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความอยากรู้

เธอฟันธงไปเรียบร้อยแล้วว่าฉิงเฟิงต้องเป็นปรจารย์พนันหิน มิฉะนั้นเขาจะไม่มีทางตัดสินใจอย่างรวดเร็วในการซื้อหินก้อนนั้น

หินที่เคยอยู่ที่นั่นมาตลอดหนึ่งปีและยังคงถูกละเลย แต่ฉิงเฟิงกลับต้องการมันทันทีที่เขาเห็นมัน นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน

"มันเป็นความลับ คุณอยากรู้เหรอ?"

"แน่นอนฉันอยากรู้"

"เพราะว่าฉันเป็นพระเจ้าที่สามารถมองทะลุทุกสิ่งทุกอย่างได้"

"ขี้โม้"

รูหยันกลอกตาและไม่เชื่อในสิ่งที่ฉิงเฟิงพูด

เธอรู้สึกโกรธเล็กน้อยเพราะเธอคิดว่าฉิงเฟิงล้อเล่นกับเธอ แต่ในความเป็นจริง เขามีพลังพิเศษที่สามารถช่วยให้เขาตรวจสอบได้ว่ามีหยกในหินหรือไม่ เขาไม่สามารถพูดออกมาดังๆได้

"อย่าโกรธสิ คุณดูไม่สวยเลยนะเวลาที่คุณโกรธ เห็นมั้ยว่ามีกี่คนที่ตื่นตระหนกกับความสวยของคุณในวันนี้?"

ฉิงเฟิงหยอกล้อรูหยันด้วยวิธีที่เขามักจะใช้กับผู้หญิงคนอื่นๆและมันทำให้เธอมีรอยยิ้มตามมาหลังจากนั้นไม่นาน

ปากอะไรนี่ มันมีไว้เพื่อพูดเรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงมีความสุขแค่นั้นรึไง ? รูหยันกระพริบตาพร้อมกับใบหน้ากำลังแดงขึ้น

"ออกไปจากที่นี่กันเถอะ"

รูหยันออกไปพร้อมกับฉิงเฟิงด้วยรอยยิ้ม

"ลี่ฉิงเฟิง, ฉันจะไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนี้"

หยางจี๋จ้องมองฉิงเฟิงขณะที่เห็นเขาเดินออกไป

ในฐานะนายน้อยของตระกูลหยาง เขาไม่เพียงแค่เสียเงินล้านหยวนเท่านั้น แต่ยังมีเรื่องของศักดิ์ศรีของเขา เขาต้องการศักดิ์ศรีคืน!

แน่นอนนอกจากศักดิ์ศรีของเขาแล้ว เขาก็ยังสนใจในหยกจักรพรรดิจริงๆ

เขาตัดสินใจที่จะสั่งสอนลี่ฉิงเฟิงและฉกหยกจักรพรรดิมา

"พี่เปา ฉันจะให้คุณห้าแสนสำหรับการสั่งสอนผู้ชายคนหนึ่งชื่อของเขาคือลี่ฉิงเฟิงและทะเบียนรถของเขาคือ A8888"

หยางจี๋โทรไปยังหมายเลขลึกลับบนโทรศัพท์ของเขา

"ไม่ต้องห่วง นายน้อยหยางฉันจะหาคนมาติดตามรถของเขาและสั่งสอนบทเรียนชายคนนั้นให้คุณเอง!"

มีเสียงก้าวร้าวดังออกมาจากโทรศัพท์โดยไร้อารมณ์