เมื่อมองดวงตาเย็นชาของฉิงเฟิง, จางเทียนเฮาก็หน้าซีดและพูดขึ้น ในเวลานี้จางเทียนเฮาเต็มไปด้วยความกลัว คนฉลาดย่อมรู้ว่าเมื่อใดที่ควรต่อต้าน เขารู้ว่าเขาถึงคาดแน่ถ้าเขาพูดว่าไม่

"จางเทียนเฮา ในเมื่อนายบอกว่าเข้าใจแล้วงั้นก็คุกเข่าลงและร้องเพลง 'Conquest'" (ผู้แปล: เป็นเพลงที่เนื้อหาเกี่ยวกับสู้กันแล้วแพ้ใครบางคน)

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเยาะและพูดกับจางเทียนเฮา

อะไรนะ?

ให้คุกเข่าลงและร้องเพลง 'Conquest'?

ใบหน้าของจางเทียนเฮาดูน่ากลัว คุกเข่าลงและร้องเพลงให้ลี่ฉิงเฟิงต่อหน้าคนอื่น ถ้าเขาทำแบบนี้เขาจะไม่สามารถไปไหนมาไหนในเมืองทะเลตะวันออกได้อีกแล้วและจะกลายเป็นที่หัวเราะของผู้คน

"ไม่ร้องก็ไม่เป็นไร งั้นก็ตายซะ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเยาะราวกับว่าเขาเป็นเสือโหดร้ายที่เต็มไปด้วยความตั้งใจในการฆ่า

"ฉันร้อง ฉันจะร้องเพลง"

เมื่อรู้สึกถึงเจตนาฆ่าจากลี่ฉิงเฟิง, จางเทียนเฮายอมแพ้ เพื่อการอยู่รอด เขาต้องคุกเข่าลงและร้องเพลง

"ดังนั้นเมื่อฉันถูกคุณพิชิต ฉันก็ถอยหนีไป หัวใจฉันเข้มแข็งแต่การตัดสินใจของฉันมันบ้าสิ้นดี ... "

จางเทียนเฮาคุกเข่าลงบนพื้น ร้องเพลง 'Conquest (พิชิต)' แต่เหมือนมีเลือดออกในหัวใจของเขา เพลงนี้เล่าเกี่ยวกับการถูกพิชิต ซึ่งเหมาะสำหรับสถานการณ์ในตอนนี้

เมื่อเห็นนายน้อยสองของบริษัทจางคุกเข่าลงและร้องเพลง 'Conquest' ผู้คนรอบ ๆ ตัวก็รู้สึกสับสน พวกเขาซ่อนรอยยิ้มไว้ในดวงตา พวกเขาอยากจะหัวเราะ แต่ก็ไม่กล้าทำ มันเป็นเรื่องยากที่จะทนได้

"พวกนายด้วย ร้องเพลง 'Conquest'ซะ"

ลี่ฉิงเฟิงเอามือไขว้หลังและพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกหลายสิบคน

ปีศาจ

นี่เป็นปีศาจที่ไม่สามารถต่อกรได้

เพื่อความอยู่รอดยามรักษาความปลอดภัยอีกหลายสิบคนคุกเข่าลงบนพื้นและเริ่มร้องเพลง 'Conquest' กับจางเทียนเฮา ฉากยังกับในละครปรากฏขึ้นในห้อง มีคนหลายสิบคนคุกเข่าลงหน้าลี่ฉิงเฟง พวกเขาจับมือกันและร้องเพลง 'Conquest'

พรู่ดด!

ลู่เสี่ยวม่านปิดปากหัวเราะ พี่ใหญ่ลี่คนนี้เลวร้ายมากเขาให้คนกลุ่มนี้คุกเข่าลงและร้องเพลง Conquest เหมือนว่าพวกเขาถูกลี่ฉิงเฟิงพิชิต

"เสี่ยวม่าน, นายน้อยจาง, ไปกันเถอะ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆ เรียกหาลู่เสี่ยวม่านและนายน้อยจาง จากนั้นทั้งสามคนก็ออกจากสปาจักรพรรดินิ้วหยก

เมื่อเห็นด้านหลังของลี่ฉิงเฟิงจางหายไป ผู้คนรอบ ๆ ก็มีความหวาดกลัวบนใบหน้าของพวกเขา เรื่องนี้ทำให้ทราบว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นบุคลอันตรายอันดับหนึ่งที่ไม่สามารถยุแหย่ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

การคุกเข่าลงและร้องเพลง 'Conquest' เป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก

เวลาสองทุ่ม แสงไฟนีออนกระพริบด้านนอกเมืองทะเลตะวันออก ทำให้เมืองนี้มีเสน่ห์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน

"ขอบคุณมากพี่ใหญ่ลี่"

ใบหน้าของลู่เสี่ยวม่านกลายเป็นสีแดงเหมือนแอปเปิ้ลและพูดอย่างสนิทสนม

ถ้าไม่ใช่เพราะลี่ฉิงเฟิง วันนี้เธอคงจะถูกข่มขืนไปแล้ว ลี่ฉิงเฟิงไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตเธอเท่านั้น แต่เขายังแก้แค้นให้เธอ เธอซาบซึ้งมาก ถ้าเธอไม่เป็นคนหัวโบราณ เธอคงจะมอบกายให้เขาไปแล้ว

"เสี่ยวม่านไม่ต้องไปทำงานที่นั่นอีกแล้ว สถานที่แบบนั้นค่อนข้างอันตรายเล็กน้อย"

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองไปที่ลู่เสี่ยวม่านและพูดขึ้น

"อืม ฉันจะฟังคุณ"

ลู่เสี่ยวม่านตอบตกลง ขนตาบางของเธอกระพริบขึ้นและลงเล็กน้อย

เหตุผลที่เธอยังคงไปที่นั่นเพื่อรอพบกับพี่ใหญ่ลี่ ตอนนี้เธอได้พบเขาและบรรลุความปรารถนาของเธอแล้ว เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่มาที่นี่อีก

นอกจากนี้ลี่ฉิงเฟิงยังทุบตีจางเทียนเฮาไปอีกด้วย เธอไม่สามารถไปที่นั่นได้อีกต่อไป

"พี่ใหญ่ลี่ น้องชายของฉันเจ้าคิดเจ้าแค้นแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ คุณทุบตีเขาในวันนี้ ฉันกลัวว่าเขาจะแก้แค้นคุณในอนาคตคุณต้องระวังให้ดีนะ"

ใบหน้าของนายน้อยจางแสดงออกถึงความห่วงใยและเตือนเขาให้ระมัดระวัง

เขารู้อารมณ์น้องชายตัวเองดีกว่าใคร น้องชายของเขาเป็นคนหยิ่งยโสและเป็นคนพาลตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นเขารังแกทั้งผู้ชายและผู้หญิง เขาเป็นไอ้เลวคนหนึ่ง

ในฐานะพี่ชายของจางเทียนเฮา, นายน้อยจางได้ตักเตือนเขามาหลายครั้ง แต่เขาไม่ฟังและด่านายน้อยจางแทน

เขาด่าว่านายน้อยจางเป็นสัตว์ชั้นต่ำ

"นายน้อยจาง ฉันหักขาน้องชายของนาย อย่าเกลียดฉันเลย"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดกับนายน้อยจาง

จะยังไงก็ตาม จางเทียนเฮาก็เป็นน้องชายของนายน้อยจาง เขาทุบตีจางเทียนเฮาไปแล้วในวันนี้

"พี่ใหญ่ลี่ คุณมีความชอบธรรมที่จะทุบตีเขา คนคนประเภทนี้ควรจะถูกสั่งสอนบ้างมาตั้งนานแล้ว ฉันขอบคุณสำหรับการล้างแค้นให้ฉัน"

เมื่อคิดถึงจางเทียนเฮา, นายน้อยจางมีอาการโกรธทั่วใบหน้าของเขา น้องชายเลวๆคนนี้ไม่เพียงแค่เรียกเขาว่าเป็นคนไร้ค่า แต่ยังทุบตีเขาอีกด้วย

ในเมื่อจางเทียนเฮาไม่ได้นับถือเขาเป็นพี่ชาย, เป็นธรรมดาที่นายน้อยจางก็ไม่จำเป็นต้องคิดว่าเขาเป็นน้องชาย

"เอาละ งั้นเราไม่ต้องพูดถึงเรื่องจางเทียนเฮาแล้ว ฉันจะส่งคุณกลับ"

ลี่ฉิงเฟิงไม่ต้องการพูดถึงจางเทียนเฮา เพราะการพูดถึงชายคนนี้ทำให้ทุกคนไม่มีความสุข

มันกำลังจะดึกแล้ว เขาตัดสินใจที่จะส่งทั้งสองกลับ

"พี่ใหญ่ลี่ ส่งเสี่ยวม่านกลับหอเถอะ ฉันสามารถกลับเองได้"

นายน้อยจางเหลือบมองไปที่ลู่เสี่ยวม่านและพูดด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้ายเล็กน้อย

วันนี้พวกเขาไปที่นั่นเพื่อ "นวด" และไม่ได้คาดคิดว่าจะไปมีเรื่องกับจางเทียนเฮา จนไม่ได้นวด แต่ตอนนี้นายน้อยจางกำลังจะสร้างโอกาสใหญ่ให้กับพี่ใหญ่ลี่ของเขา

โอกาสที่จะอยู่สองต่อสองกับสาวงาม "งั้นก็ระวังตัวด้วยละนายน้อยจาง ฉันจะไปส่งเสี่ยวม่านก็แล้วกัน"

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือให้กับนายน้อยจาง เขาเรียกรถแท็กซี่และเดินเข้าไปในรถพร้อมกับลู่เสี่ยวม่าน

คนขับรถเป็นชายวัยประมาณ 40 ปี อ้วน มีพุงและดูเป็นคนพูดมาก

"น้องชายตัวน้อย คุณจะไปไหน?"

คนขับรถอ้วน หยีตาพูดและยิ้ม

"ถามเธอดู ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"

ลี่ฉิงเฟิงชี้ไปที่ลู่เสี่ยวม่านที่อยู่ข้างๆเขาและยิ้ม

เขารู้แค่ว่าเสี่ยวม่านเป็นนักศึกษา แต่ไม่รู้ว่ามหาลัยไหน

เนื่องจากเขาไม่รู้มหาวิทยาลัยที่เสี่ยวม่านเรียนอยู่ เขาจึงไม่รู้ที่อยู่ด้วย

"คุณคะ ไปมหาวิทยาลัยแพทย์ทะเลตะวันออก"

ลู่เสี่ยวม่านยิ้มเล็กน้อยและพูดกับคนขับรถที่ด้านหน้า

"มหาวิทยาลัยแพทย์ทะเลตะวันออก ? นี่เป็นโรงเรียนแพทย์ที่ดีที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก สาวน้อยเธอต้องเรียนเก่งแน่ๆ"

คนขับอ้วนได้แสดงอาการประหลาดใจไปทั่วใบหน้าของเขาและเอ่ยชม

เขามาจากเมืองทะเลตะวันออกและเขาก็เป็นคนขับรถแท็กซี่มาเป็นเวลาหลายสิบปี เขารู้จักเมืองทะเลตะวันออกเหมือนนับนิ้วบนฝ่ามือเขา เป็นธรรมดาที่เขาจะรู้ว่ามหาวิทยาลัยแพทย์ทะเลตะวันออกเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก ที่นี่เป็นแหล่งกำเนิดนักศึกษาแพทย์

ในสังคมปัจจุบันมีอาชีพที่น่านับถือสองอาชีพได้แก่หมอและครู (ที่จีนนะไทยไม่เกี่ยว)

แพทย์ช่วยชีวิตและบรรเทาความเจ็บปวด ขณะที่ครูนำทางนักเรียนและแก้ปัญหา อาชีพทั้งสองเป็นอาชีพที่ดีมีมีคุณธรรม

คนขับอ้วนชอบหมอมาก เพราะเมื่อหลายปีก่อนเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และเกือบตาย หมอเป็นคนที่ช่วยเหลือเขาจากความตาย

นับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าลู่เสี่ยวม่านเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแพทย์คนขับอ้วนก็กระตือรือร้นอย่างมากและพูดคุยกับลู่เสี่ยวม่านไม่หยุด ไม่สนใจลี่ฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ

พูดมากชิบ ลี่ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและพูดไม่ออกเกี่ยวกับคนขับอ้วนคนนี้

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด