บทที่ 116 การเดิมพันหนึ่งล้าน

บทที่ 116 การเดิมพันหนึ่งล้าน

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

“คุณแน่ใจหรือว่าคุณต้องการหินก้อนนี้ เปลี่ยนมันดีกว่าไหม?”

หลิวรูหยันขมวดคิ้วเล็กน้อยมองมาที่หินสีดำและธรรมดานี้และไม่คิดอย่างนั้น

เธอมักจะมาพนันหินที่นี่ ส่วนใหญ่เธอจะเลือกหินเรียบที่มีพื้นผิวที่ชัดเจน เธอจะไม่เลือกหินที่น่าเกลียดเช่นนี้

โดยปกติผู้หญิงชอบสิ่งที่สวยงามและต่อต้านสีดำโดยธรรมชาติ

"ฉันจะเอาก้อนนี้แหละ"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและยืนยันว่าจะเอาหินสีดำและธรรมดาก้อนนี้

คนอื่นๆไม่รู้คุณค่าของหินก้อนนี้ แต่เขารู้ว่ามันคือสมบัติ

"ฮ่าฮ่า นี่มันตลกเกินไปจริงๆ คุณซื้อหินก้อนนี้? สมองของคุณยังทำงานอยู่หรือไม่?"

ทันใดนั้นก็มีเสียงเยาะเย้ยถากถางมาจากด้านข้าง

ลี่ฉิงเฟิงหันไปรอบ ๆ และพบว่ามันคือชายหนุ่มที่ผอมเพรียวและอ่อนวัย

"คุณเป็นใคร ฉันซื้อหินก้อนนี้ก็ไม่ใช่ธุระของคุณ คุณว่างมากเหรอ?

เมื่อได้ยินเสียงวิจารณ์ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นความเย็นชาและสายตาของเขากระพริบด้วยความไม่พอใจ

"เด็กน้อย ฉันชื่อหยางจี๋ นายน้อยของบริษัทเครื่องประดับหยาง คุณกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร ขอโทษฉันด้วย"

คิ้วของหยางจี๋ขมวดและใบหน้าของเขาก็คล้ำขึ้น

แน่นอนว่าเหตุผลที่หยางจี๋ต้องการล้อเลียนลี่ฉิงเฟิงเพราะเขาต้องการที่จะแสดงตัวต่อหน้าหลิวรูหยันที่สวยงามเพื่อดึงดูดความสนใจจากเธอ

เพื่อให้ได้ความสนใจของสาวสวย วิธีที่ง่ายที่สุดคือการดูถูกคนอื่น ลี่ฉิงเฟิงจึงกลายเป็นเป้าหมายไปโดยปริยาย

"บริษัทเครื่องประดับหยาง?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเขารู้จักบริษัทนี้เป็นอย่างดี มันเป็นหนึ่งในท็อบ 3 บริษัทเครื่องประดับชั้นนำในเมืองทะเลตะวันออก ที่มีสินทรัพย์หลายพันล้านเหรียญ พวกเขามีความสัมพันธ์ในเชิงคู่แข่งกับบริษัท Ice Snow

กับศัตรูของบริษัท Ice Snow เขาชักสีหน้าออกมาโดยธรรมชาติ

"หัวของคุณถูกลาเตะมาเหรอ ทำไมฉันต้องขอโทษคุณ? ไปไกลๆ ฉันกำลังเล่นพนันหินก้อนนี้  อยู่ห่างๆเลยไป "

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือเหมือนกำลังไล่แมลงวัน และขอให้หยางจี๋ไสหัวไป

เมื่อเห็นการกระทำของลี่ฉิงเฟิง หยางจี๋ก็โกรธมาก

เขาเป็นนายน้อยของบริษัทเครื่องประดับหยาง ผู้คนมักแสดงความเคารพต่อเขา แต่ตอนนี้เขาถูกเหยียดหยาม มันไร้สาระอะไรขนาดนี้!

"เด็กน้อย มันเป็นไปไม่ได้ที่หินก้อนนี้จะมีหยก คุณตาบอดหรือเปล่า? ทำแบบนี้มีแต่จะต้องอับอายขายหน้า"

หยางจี๋ยิ้มเยาะและบอกว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นคนตาบอด

เขามักจะเล่นพนันหินที่นี่และค่อนข้างคุ้นเคยกับมัน เขาแน่ใจว่าหินที่ฉิงเฟิงเลือกก้อนนี้ไม่มีหยก

ได้ยินคำด่าของหยางจี๋ ลี่ฉิงเฟิงก็อยากจะตอบโต้กลับตามนิสัยเขา แต่จู่ๆเขาก็เปลี่ยนความคิด ด้วยความคิดที่ว่าเขาอยากจะทำให้ชายคนนี้เสียเงินเป็นจำนวนมาก

แค่ด่าชายคนนี้มันดูเมตตามากเกินไปกับเขา ฉันต้องการทำให้เขาเสียเงินบ้าง

"หยางจี๋, ถ้าคุณบอกว่าไม่มีหยกในหินก้อนนี้ งั้นคุณกล้าที่จะเดิมพันไหมละ?"

"ฉันกล้า! ฉันมาที่นี่เพื่อเล่นการพนันหิน แน่นอนว่าฉันชอบการเดิมพัน คุณว่ามาเลย ฉันอยากได้ยินข้อเสนอของคุณ"

"หยางจี๋ ถ้ามีหยกในหินก้อนนี้คุณจะจ่ายฉัน 1 ล้าน ถ้าไม่มีฉันจะให้คุณ  คุณคิดว่าไง?"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดถึงเงื่อนไขของการเดิมพัน

เมื่อได้ยินการเดิมพันของลี่ฉิงเฟิง การแสดงออกทางสีหน้าของหยางจี๋เปลี่ยนไปเล็กน้อย

1 ล้านคนไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ แม้ว่าบริษัทหยางจะมีมูลค่านับร้อยล้าน แต่มันก็เป็นทรัพย์สินของบริษัทซึ่งเป็นของพ่อของเขา

เขามีเงินมากกว่า 1 ล้านในมือแต่มันเป็นเงินเพื่อใช้สำหรับทานอาหารและเพื่อความบันเทิง แม้ว่าเขาจะเดิมพันก้อนหินเอง อย่างมากก็ใช้แค่แสนหน่อยๆ

"ฮี่ๆ นายน้อยของบริษัทหยางไม่สามารถแม้แต่จะควักเงิน 1 ล้านออกมาได้ ไสหัวไป  ถ้าคุณไม่ได้มีเงินพอก็หยุดแกล้งทำตัวเป็นคุณชายดีกว่า"

ลี่ฉิงเฟิงแสยะ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขยะแขยงและวิจารณ์หยางจี๋

เขาต้องการที่จะบังคับให้หยางจี๋เล่นพนันกับเขาโดยใช้วิธีกระตุ้น

เมื่อได้ยินว่าจะมีการเดิมพันระหว่างลี่ฉิงเฟิงและหยางจี๋ ผู้คนก็มารวมตัวกัน

พวกเขารู้สึกตื่นเต้นและชี้ไปที่หยางจี๋

ผู้คนรู้จักหยางจี๋แต่ไม่รู้จักลี่ฉิงเฟิงพวกเขาเห็นว่ามีคนแปลกหน้ากล้าท้าพนันกับหยางจี๋และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เพื่อให้มั่นใจ หยางจี๋เป็นนายน้อยของบริษัทเครื่องประดับหยางและมีชื่อเสียงในตลาดการพนันหินเป็นอย่างมาก ผู้คนมากมายให้ความเคารพต่อเขา ลี่ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่กล้าท้าพนันเขา

"ก็ได้ ฉันเล่น พนันกัน 1 ล้าน"

หยางจี๋ยิ้มเยาะและยอมรับเดิมพันของลี่ฉิงเฟิง

ด้วยผู้คนจำนวนมากที่เฝ้าดูอยู่ ถ้าเขาไม่ยอมรับเดิมพันของฉิงเฟิง เขาจะเสียหน้า

ลูกหลานจากครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นเขา ชื่อเสียงเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด

"นี่คือหมื่นหยวน ฉันเอาหินเบอร์ 188"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มอ่อน หยิบเอาบัตรของเขาออกมาและนำไปให้กับคนขายให้เธอรูดมัน

หินเรียบนี้มีลักษณะน่าเกลียด ดังนั้นราคามันไม่สูง มันมีราคาแค่หมื่นหยวนซึ่งราคาห่างไกลจากหินของหลิวรูหยัน

เมื่อผู้ขายรูดการ์ดเสร็จเธอก็ส่งหินให้ลี่ฉิงเฟิง

"มาดูกัน มีคนบางคนซื้อหินธรรมดาและบอกว่ามีหยกในนั้น นี่มันไม่ใช่เรื่องตลก?"

หยางจี๋หัวเราะและพูดกับฝูงชน เขาต้องการให้ลี่ฉิงเฟิงเสียหน้าต่อหน้าผู้คน

เมื่อได้ฟังคำพูดของหยางจี๋ ผู้คนในห้องโถงทั้งหมดต่างมองมาที่นี่

"เฮ้ย มีใครบางคนซื้อหินน่าเกลียดนี้จริงๆ เขาเป็นคนปัญญาอ่อนหรือ?"

"คุณพูดถูก หินเรียบเป็นสีดำและน่าเกลียดมาก ดูแล้วไม่น่าจะมีหยกในนั้นเลย"

"ฉันได้ยินว่าคนที่ซื้อหินเรียบนี้เดิมพัน 1 ล้านกับหยางจี๋ เขาจะเสียเงินอย่างแน่นอน"

ผู้คนรอบๆ ต่างตื่นเต้นและไม่คิดว่าหินก้อนนี้จะมีค่าอะไรมากมาย

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าฝูงชนพูดอะไร เขายิ้มหัวใจ ไอ้พวกกบก้นบ่อเอ้ย

"ลี่ฉิงเฟิง, ในนั้นมีหยกจริงๆหรือ ?"

ใบหน้าที่งดงามของหลิวรูหยันเปลี่ยนเป็นสีแดงและเธอถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย

เขาไม่ต้องการให้ลี่ฉิงเฟิงมาเสียหน้าที่นี่ หลังจากที่ทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอที่นำเขามาที่นี่

“มั่นใจได้เลย มีหยกในนั้นแน่นอน”

ดวงตาของหลิวรูหยันกระพริบและตัดสินใจที่จะไว้วางใจลี่ฉิงเฟิง

"นายท่าน คุณต้องการที่จะปลดล็อคหินไหม ?"

ริมฝีปากสีแดงของผู้แนะนำเอ่ยถาม

การปลดล็อคหินเป็นชื่อแนะนำ คือการตัดหินและดูว่ามีหยกอยู่ข้างในหรือไม่

ถ้ามีหยก เขาก็ชนะ ไม่มีเขาจะเสีย

อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีหยกอยู่ข้างใน แต่ก็ยังขึ้นอยู่กับความหลากหลายและเกรดของหยก ยิ่งเขียวยิ่งดี ยิ่งเกรดสูงเท่าไรก็ยิ่งมีคุณค่ามากขึ้น

"ปลดล็อคได้เลย"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

เพราะเขารู้ว่าหินก้อนนี้ไม่เพียงแค่มีหยกและมันก็เป็นหยกที่เกรดสูงมากด้วย