ตอนที่ 239 การหายไปของเจิ้ง อี้หาน

ชื่อ : เจิ้ง อี้หาน

อายุ : 20

ระดับพลัง : เงินขั้น3

สิทธิ์ในสมาคมนักล่า : นักล่าระดับเงิน

หมายเหตุ : เชี่ยวชาญในด้านอาวุธลับและการต่อสู้ระยะประชิด

...

หลังจากที่ดูข้อมูลพื้นฐานของร่างที่จอมกินสมองได้ยึดแล้ว หลิน ฮวงก็รู้สึกโล่งใจที่สามารถยืนยันตัวตนของฆาตกรได้ ในที่สุด หลังจากที่อดหลับอดนอนอยู่สองวัน คดีเขาก็มีความคืบหน้าขึ้น แต่การรู้ตัวตนก็ยังไม่พอเพราะไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนในตอนนี้หรือว่าเธอออกจากเมืองลั่วซีไปรึยัง

เจิ้ง อี้หานอยู่ในระดับเงินขั้น3 ด้วยสิทธิ์ในการเข้าสู่ระบบเครือข่ายนักล่า เธอจะต้องพบว่าสมาคมนักล่ากำลังไล่ล่าเธอแต่ด้วยสติปัญญาของจอมกินสมอง เธอจะตอบสนองยังไง?เธอจะเลือกวิ่งวุ่นไปรอบๆด้วยนักล่าที่กำลังไล่ล่าเธอ เธอจะเปลี่ยนไปโอสต์เพื่อที่จะอยู่ในเมืองลั่วซีได้ต่อหรือเธอจะหนีออกจากเมือง?คำถามเหล่านี้ยังเป็นที่สงสัย

หลิน ฮวงไม่ได้วางแผนที่จะทำอะไรก่อนจะได้รับข้อมูลเพิ่ม เนื่องจากเขายังไม่ได้หลับ เขาจึงงีบหลับไปสักพักเพื่อรอข่าวจากหยาง หลิง ในที่สุด หลังจากที่งีบหลับไป2ชั่วโมง หยาง หลิงก็โทรมา หลิน ฮวงเพียงแค่พักผ่อนและไม่ได้หลับลึก เมื่อแหวนหัวใจจักรพรรดิเขาสั่น เขาก็ลุกขึ้นนั่งทันทีและรับสาย

 

“ว่าไง?นายเห็นเธอปรากฏตัวที่ไหน?”หลิน ฮวงถาม

หยาง หลิงอ้าแขนกว้างในวิดิโอคอล

“ฉันไม่เห็นเธอที่ไหนเลย หลังจากที่เธอกำจัดศพ เธอก็ดูเหมือนจะหายไปจากเมืองลั่วซีโดยสมบูรณ์ ฉันได้ดูกล้องวงจรปิดทั้ง8000ตัวรอบเมือง3ครั้ง ตั้งแต่ที่เธอกำจัดศพ ฉันไม่เห็นใบหน้าเธอเลยแม้แต่น้อย”

“นายหมายความว่าเธอออกจากเมืองลั่วซีแล้ว?”หลิน ฮวงขมวดคิ้ว

“เธออาจจะออกไปแล้ว เธออาจจะซ่อนตัวอยู่ หรือเธออาจจะมีใบหน้าใหม่  ทุกสิ่งล้วนเป็นไปได้”หยาง หลิงให้คำตอบที่แตกต่างกันสามแบบ

“หากเธอกำลังซ่อนตัว เธอจะไม่ปรากฏตัวที่ใดที่มีกล้องวงจรปิดนานกว่า20วันเลยงั้นหรอ?”หลิน ฮวงคิดว่าตั้งแต่ที่สมาคมนักล่าได้ประกาศภารกิจเมื่อหลายวันก่อน เจ้าของร่าง เจิ้ง อี้หานก็อาจจะถูกกำจัดไปแล้ว

หยาง หลิงไม่เห็นด้วยกับหลิน ฮวง“นั่นเป็นไปได้ ฉันก็สามารถทำเช่นนั้นได้”

“มีกล้องวงจรปิดไม่มากในเมืองลั่วซี หากเธอเลือกจะพักอยู่ในพื้นที่เก่าและเล็กที่ไม่มีกล้อง เธอจะสามารถเดินไปรอบๆได้โดยไม่ถูกจับตราบเท่าที่เธอไม่ได้เดินเข้าไปในเขตที่มีกล้องวงจรปิด”

“ฉันได้ตรวจดูแหวนหัวใจจักรพรรดิเธอและดูบันทึกผู้ใช้ มันเป็นเวลากว่า20วันแล้วที่เธอไม่ได้ใช้แอป’ค่ำคืนหนาวเย็น’  เมื่อตัดสินโดยพฤติธรรมเธอ มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะพบเป้าหมายใหม่สำหรับการเปลี่ยนใบหน้า”หยาง หลิงคาดเดา

หลิน ฮวงเห็นด้วยและพยักหน้า“ถูกต้อง ตอนนี้เธออยู่ในร่างของหญิงสาวที่โดดเด่นทั้งระดับพลังและรูปร่าง โฮสต์เช่นนี้ก็เหมือนกับดอกไม้งามที่ปล่อยกลิ่นสุดพิเศษออกมาเพื่อดึงดูดผึ้งรอบตัวเธอ  มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะละทิ้งร่างนี้”

หยาง หลิงคิดและทำเสียงสงสัย“มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะออกจากเมืองลั่วซีเว้นแต่เธอจะถูกบังคับ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าเธอสามารถเข้ามาในเมืองได้ยังไง แต่เมื่อดูระบบรักษาความปลอดภัยของรัฐบาลกลางแล้ว มันก็ยากสำหรับเธอที่จะผ่านไปยังเมืองอื่น”

“หมายความว่าท่ามกลางความเป็นไปได้ทั้งสาม ความเป็นไปได้ที่เธอกำลังหลบซ่อนตัวนั้นสูงที่สุด?”หลิน ฮวงถาม

“ฉันคิดเช่นนั้น แต่ทว่า การวิเคราะห์ของฉันก็เป็นเพียงการอ้างอิงเท่านั้น สิ่งเกิดขึ้นจะขึ้นอยู่กับว่าจอมกินสมองตนนี้ได้กินอะไรไป”หยาง หลิงยักไหล่

“เอาละงั้น...จอมกินสมองจะต้องกินอย่างน้อยเดือนละครั้ง มันเป็นเวลา25วันแล้วที่เธอไม่ได้กินอะไร หากเธอยังอยู่ในเมือง เธอจะต้องกินอีกครั้งภายในไม่กี่วันข้างหน้า ฉันคิดว่าเธอจะใช้แอปค่ำคืนหนาวเย็นอีกครั้ง จับตาดูเธอไว้ให้ดีละ”หลิน ฮวงวางแผนจะรอต่อไป หากจอมกินสมองออกจากเมืองไปแล้ว เขาคงจะต้องยกเลิกภารกิจและคิดหาวิธีอื่นเพื่อให้ได้ทักษะสำหรับปีศาจเถาวัลย์เพราะเขาไม่ต้องการจะเสียเวลาไปกับที่นี่มากนัก

“ไม่ต้องกังวล ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉัน ฉันจะได้รับการแจ้งเตือนทันทีที่เธอใช้งานแอป”หยาง หลิงมั่นใจ

 

มันเป็นเวลา5โมงเย็นหลังจากที่เขาได้วางสาย หลิน ฮวงลงไปกินมื้อเย็นและกลับมาที่ห้องเขา ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้คือรอให้จอมกินสมองใช้งานแอปค่ำคืนหนาวเย็น  มันเป็นเวลา25วันแล้วตั้งแต่ที่จอมกินสมองได้ลงมือครั้งสุดท้าย หากเธอยังอยู่ในเมืองลั่วซี เธอจะต้องฆ่าใครบางคนภายใน2-3วัน เพราะเธอจะตายหากเธอไม่ได้กินนานกว่า1เดือน

มันเลย6โมงเย็นมาแล้ว หลังจากที่อ่านข่าวสักพัก หลิน ฮวงก็เริ่มเล่นเกมส์จ้าวแห่งปืนในห้องนั่งเล่น เนื่องจากเขาไม่มีอะไรทำ เขาจึงต้องการให้หลิน ซวนฝึกกับเขา ก่อนที่จะเข้าไปในเกมส์ เขาก็เชื่อมต่อเกมส์พร้อมกับเปิดการแจ้งเตือนบนแหวนเอาไว้ เพื่อที่เขาจะสามารถได้รับข้อความแม้ว่าเขาจะกำลังเล่นเกมส์อยู่

เมื่อเขาเข้าไปในเกมส์ เขาก็ตระหนักว่าหลิน ซินและหลิน ซวนกำลังออนไลน์อยู่เช่นกัน เขาดึงทั้งคู๋เข้าไปในสนามฝึกจำลองที่เขาสร้างภายในเกมส์ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในแพลตฟอร์มเกมส์ที่ต่างกัน ตราบเท่าที่หมายเลขสนามฝึกจำลองเหมือนกัน พวกเขาก็จะอยู่ในแผนที่ต่อสู้เดียวกัน เมื่อเห็นหลิน ฮวงอยู่ในเกมส์ หลิน ซินก็วิ่งมาหาเขา

 

“พวกน้องกินข้าวเย็นรึยัง?”หลิน ฮวงลูบหัวเธอ

“คะ เรากินแล้ว พี่คะ ทำไมวันนี้พี่จึงว่าง?”หลิน ซินยิ้มและถาม

“งานที่นี่ของพี่กำลังติดชะงักอยู่ พี่กำลังรอข่าวจากเพื่อนและเนื่องจากพี่ไม่มีอะไรต้องทำ พี่จึงเข้ามาฝึกในนี้”หลิน ฮวงอธิบาย

“พี่จะอยู่ที่นั่นนานแค่ไหน?”หลิน ซินถาม

“พี่จะอยู่ในเมืองลั่วซีไปอีก4-5วัน หากมันไม่สำเร็จ พี่จะยกเลิกภารกิจพี่ พี่ไม่มีเวลาที่จะเสียไปกับที่นี่อีก พี่มีสิ่งสำคัญกว่าที่ต้องทำ”

 

หลิน ฮวงไม่ได้ฝึกทักษะชีวิตเลยเนื่องจากพลังชีวิตเขากำลังเข้าที่ มันจะใช้เวลาไม่ถึง1สัปดาห์เพื่อจะทำให้มันมั่นคง หากเขาไม่สามารถฆ่าจอมกินสมองได้ในครั้งนี้ เขาก็ต้องหมั่นฝึกปีศาจเถาวัลย์เขาเมื่อเขากลายเป็นนักล่าระดับทอง มันไม่จำเป็นสำหรับเขาที่ต้องเสียเวลามากเกินไปในเมืองลั่วซี หลังจากการสนทนาอย่างรวดเร็ว หลิน ฮวงก็เริ่มฝึกเทคนิคปืนกับหลิน ซวน...

 

ปล.เดี๋ยวก็จะจบตอนสืบสวนกันแล้วเน้อ หลังจากนี้ก็เดือดกันแล้ว