Chapter 281: การยิงที่ลับ
Chapter 281: การยิงที่ลับ
ซูฉางชิงมึนงงกับรถที่ปิดกั้นเส้นทางของพวกเขา แต่เขาก็มีสติได้ในทันทีและพูดผ่านวิทยุสื่อสาร “ทุกคน! ระวังตัวไว้!”
“พวกนายอยู่สาขาอะไร? ใครออกคำสั่งใหพวกนายกัน? มีเพียงแค่พวกเราที่สามารถคุ้มกันนักวิทยาศาสตร์ไปยังฐานเมืองดวงดาวได้!”ซูฉางชิงพูด
“คำสั่งที่พวกเราได้รับนั้นก็คือให้ส่งนักวิทยาศาสตร์มาให้กับพวกเรา”ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชา
“คนพวกนี้ไม่ได้มาจากเมืองดวงดาว!”หลันซิหยู่พูดขึ้นอย่างฉับพลัน
ทุกคนอยู่ภายใต้ระยะโดเมนของเธอ ดังนั้นเธอจึงสามารถยืนยันได้ว่าพวกเขานั้นไม่ได้ขึ้นตรงกับกองทัพของเมืองดวงดาว เจียงลู่ฉีจึงสั่งให้หลันซิหยู่รายงานกับซูฉางชิง
ซูฉางชิงตกตะลึงอย่างมาก! มันจะสามารถเป็นไปได้ยังไงกัน?
“ผมจำเป็นที่จะต้องถามหัวหน้าของผมก่อน ยังไงก็ตาม พวกเราก็ไม่ได้มีแผนออกจากเมืองดวงดาว ดังนั้นนายไม่จำเป็นที่จะต้องปิดกั้นเส้นทางของพวกเรา สุดท้ายแล้ว มันก็จะส่งผลกระทบกับอารมณ์ของนักวิทยาศาสตร์”ซูฉางชิงพูด
“โอ้? นายต้องการที่จะถามหัวหน้าของนายงั้นเหรอ? นายวางแผนที่จะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน? นายไม่จำเป็นที่จะต้องแจ้งให้กับเขา นายอยู่เมืองดวงดาวในตอนนี้ ดังนั้นนายจะต้องทำตามคำสั่งของพวกเรา”ชายหนุ่มที่สวมเสื้อกองทัพพร้อมกับเสื้อแจ็คเก็ตหนังพูดขึ้น ในขณะที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าต่าง
เมื่อเขานั้นอยู่ภายใต้คำสั่งของกองทัพ ชายหนุ่มก็รู้ดีว่าการสื่อสารนั้นถูกตัดขาด ถ้าทั้งสองฐานต้องการที่จะสื่อสารกัน พวกเขาก็จะต้องใช้วิธีการสื่อสารออกอากาศผ่านวิทยุ ขบวนรถที่มาจากเกาะเชนไฮ่นั้นแยกออกมาอย่างช่วยไม่ได้
หลังจากฟังคำตอบของชายหนุ่ม ซูฉางชิงก็เข้าใจว่าอีกคนนั้นกำลังจะเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงในไม่ช้า
“พวกเราจะออกไปโดยใช้กำลังของพวกเราเอง!”ซูฉางชิงกัดฟันออกคำสั่ง
หลังจากออกคำสั่ง รถSUVของซูฉางชิงนั้นก็เร่งความเร็วขึ้นและกลับรถ ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ปากกระบอกปืนก็ยืดออกมาจากหน้าต่างและเล็งไปที่รถกองทัพทั้งสองคันที่ปิดกั้นพวกเขาจากด้านหลังไว้อยู่
ชายอีกคนหนึ่งก็ไม่ได้จินตนาการว่าซูฉางชิงนั้นจะมีการกระทำที่ดุร้ายแบบนี้ แน่นอนว่าพวกเขานั้นระวังว่าพวกเขานั้นมีความสามารถทางจิตของพวกมีพลังเหนือธรรมชาติ
‘ปัง!’ ‘ปัง!’
รถกองทัพของSUV นั้นพุ่งเข้าหารถกองทัพทั้งสองคน
ชายที่สวมเสื้อหนังสั่งการ “ยิง! ยิงล้อพวกมัน!”
ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังกระหนำขึ้น ซูฉางชิงก็โกรธจนมีเส้นเลือดปูดขึ้นมาบนใบหน้าของเขา ทำไมคนพวกนี้ถึงกล้าที่จะยิงกัน? นักวิทยาศาสตร์นั้นอยู่กับพวกเขา!
“ทำต่อไปเถอะ!”เสียงเจียงลู่ฉีก็ดังขึ้นมาจากวิทยุสื่อสาร ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็สั่งการหยิง “เหยียบคันเร่ง!”
ตามปกติแล้ว รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีจะตามหลังรถของกองทัพ ทันใดนั้น เสียงเครื่องยนต์ของรถมินิบัสก็ดังคำรามออกมา และมันก็ปะทะเข้ากับรถอีกสองคันและสร้างรอยขูดขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะเหมือนกับเป็นจะเป็นรถมินิบัสธรรมดาทั่วไป เมื่อเผชิญหน้ากับห่าฝนกระสุน มันก็เหมือนไม่ได้มีค่าอะไร
ชายหนุ่มนั้นตกตะลึงอย่างมาก! เขาไม่เคยมีประสบการณ์กับสถานการณ์ที่แปลกประหลาดแบบนี้มาก่อน
“ยิงล้อรถมินิบัสจนกว่ามันจะระเบิด!”ชายหนุ่มสั่งการ
‘ปัง!’ ‘ปัง!’
รถมินิบัสนั้นใหญ่มาก ดังนั้นระยะประชิดเช่นนี้จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะยิงโดนเป้าหมาย กระสุนหลายนัดก็ยิงเข้าใส่ล้อ! มันเป็นเรื่องที่อันตรายมาก ถ้าล้อพวกนั้นถูกพังลงในขณะที่ขับด้วยความเร็วที่สูงแบบนี้
ชายหนุ่มนั้นจินตนาการไว้แล้วเมื่อรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีนั้นจะชนเข้ากับกำแพง อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าล้อรถมินิบัสจะถูกแทนที่ด้วยเกราะกันกระสุนด้วยเช่นกัน!
เมื่อกระสุนปะทะเข้ากับล้อพวกนั้น มันก็ไม่ส่งผลกระทบเลยแม้แต่น้อย
ชายหนุ่มรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เขาเห็น อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้มีเวลาที่จะคิดมากซักเท่าไหร่ เมื่อปากกระบอกปืนยาวออกมาจากห้องยิงปืนรูปทรงจานบินที่แปลกประหลาดบนดาดฟ้าของรถมินิบัส ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็รู้สึกถึงความตายกำลังมาเยือน! เขากระโดดไปด้านข้างโดยสัญญาชาตญาณ!
‘บูม!’
หน้าต่างนั้นแตกละเอียดและเขาก็สามารถรู้สึกถึงเลือดอุ่นๆที่ไหลลงบนใบหน้าของเขาได้!
ชายหนุ่มนั้นสังเกตเห็นชายที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขานั้นถูกฆ่า ศพที่ไร้หัวของเขาถูกส่งกระเด็นไปยังมุมของบ้านก่อนที่จะปะทะเข้ากับกำแพงอย่างรุนแรง เลือดเนื้อของเขาสาดกระจายไปทั่วทุกแห่งหน
“โอ้ พระเจ้า!”ชายหนุ่มหวาดกลัวอย่างมาก!
ห้องที่พวกเขาอยู่นี่ถูกเสริมโลหะพร้อมกับกระจกสะท้อนไว้ ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถเห็นด้านนอกได้ แต่คนอื่นก็ไม่สามารถที่จะมองเห็นเขาได้ เมื่อพวกเขานั้นมีบทสนทนากัน เขาเพียงแค่ทำหน้าต่างให้เป็นรอยแตกเล็กๆเพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายเล็งมาที่เขาด้วยอาวุธ แล้วมือปืนในรถมินิบัสนั้นรู้จุดที่ควรเล็งได้ยังไงกัน?
“เขาหลบ!?”หลันซิหยู่พูด
“โอเค”เจียงลู่ฉีพยักหน้า
ชายหนุ่มนั้นเป็นผู้บังคับบัญชาทหาร ตราบเท่าที่พวกเขานั้นจัดการเขาไปได้ หลังจากนั้นลูกน้องของเขาก็จะถูกผลักดันให้ยอมแพ้ อย่างไรก็ตามเขานั้นเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่มีสัมผัสที่แหลมคม
ในขณะที่รถมินิบัสนั้นผลักดันแถวทัพศัตรูอยู่ เจียงลู่ฉีนั้นก็จัดการลูกน้องของชายหนุ่ม ทีละคน ทีละคน เศษกระจกที่แตกและเลือดนั้นไหลย้อมไปทั่วทั้งห้อง ทุกคนนั้นตื่นตระหนก เมื่อพวกเขาไม่รู้ว่าสหายของพวกเขานั้นตายแบบแมลงวันได้ยังไงกัน
ชายหนุ่มรีบออกคำสั่ง “ออกห่างจากหน้าต่างและหลบ! พวกเราจะจัดการไอ้บัดซบนั่นกัน!”
ชายหนุ่มสาปแช่งอย่างช่วยไม่ได้! พวกเขาอยู่ในสถานที่นี้เป็นเวลานานเพื่อที่จะนำพานักวิทยาศาสตร์ไป พวกเขาประเมินว่าขบวนรถจะถึงเร็วกว่านี้สักพักหนึ่ง แต่พวกเขาพึ่งจะปรากฏวันนี้ เขาคิดว่าภารกิจนี้จะง่ายเหมือนกับปลอกกล้วยเข้าปาก แต่เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่ามือสไนเปอร์ที่น่าหวาดหวั่นจะปรากฏขึ้นในรถมินิบัสที่ดูธรรมดาทั่วไป
โชคดีสำหรับพวกเขา ในจังหวะที่พวกเขาเลือกที่จะหลบ กระสุนที่น่าหวาดหวั่นของสไนเปอร์นั้นก็ไม่ใช่เป็นปัญหาอีกต่อไปและชายหนุ่มก็ใจเย็นลงอย่างรวดเร็ว
หลังจากใจเย็นลง เขาก็คาดเดาสถานการณ์ พวกเขานั้นตั้งที่กีดขวางถนนไว้พร้อมกับทหารฝีมือดีหลายนายเพื่อป้องกันพวกมัน ดังนั้นเขาเชื่อว่าทีมของเจียงลู่ฉีจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว!
