ตอนที่แล้วChapter 279: นายสามารถทำอะไรได้?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 281: การยิงที่ลับ

Chapter 280: เมืองดวงดาว


Chapter 280: เมืองดวงดาว

‘พระราชวัง’นั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว

จางไฮ่และซุนคุนพร้อมกับทหารอีกสองนาย รวบรวมผู้รอดชีวิตมายังจัตุรัสและสอนวิธีในการใช้อาวุธและต่อสู้

หลังจากความตายของบอสซุน และยุคสมัยของฝ่ายเขา กองกำลังป้องกันของเขตเย่ก็ได้รับผลกระทบไปด้วย แต่กำแพงเมืองยังคงอยู่ที่เดิม ด้วยเหตุนี้นี่เอง ผู้รอดชีวิตจึงกระตือร้นและช่วยเหลือกันและกันเพื่อเอาชีวิตรอดในเขตเย่ โชคดีที่พื้นที่ชนบทของเขตเย่นั้นเต็มไปด้วยทรัพยากรที่สามารถทำให้พวกเขาอยู่ได้เป็นเวลานาน

“ลู่ฉีน้อย พวกเราได้ยินมาว่าลู่ฉีน้อยจำเป็นจะต้องใช้ดีเซล มันมีถังน้ำมันอยู่ในคลังเก็บของของซันบางส่วน ซึ่งลู่ฉีน้อยสามารถเอามันไปได้”ในช่วงเวลาที่ซูฮานนั้นได้ยินว่าเจียงลู่ฉีกลับมา เธอก็รีบมาพบกับเขา

“น้ำมันดีเซล?”เจียงลู่ฉีจำเป็นที่จะต้องใช้มันอย่างมาก รถบรรทุกขุดเหมืองของเขานั้นใช้งานน้ำมันดีเซลจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ผู้รอดชีวิตเขตเย่นั้นก็จำเป็นที่จะต้องใช้น้ำมันดีเซลเพื่อสร้างกระแสไฟฟ้า ดังนั้นเจียงลู่ฉีจึงเอาไปไม่กี่ถัง เพียงแค่เติมถังเชื้อเพลิงไว้เท่านั้น

“พวกเราจะไปยังฐานเมืองดวงดาวในไม่ช้า พี่สาว พี่และป้าจะไปพร้อมกับพวกเราไหม?”เจียงลู่ฉีถาม

ฐานเมืองดวงดาวนั้นเป็นสถานที่ที่ใกล้เคียงกับเกาะเชนไฮ่ มันทั้งกว้างใหญ่กว่าและปลอดภัยกว่า

ซูฮานลังเลและอธิบาย “ลู่ฉีน้อย ฉันได้ตัดสินใจกับแม่แล้ว พวกเราต้องการที่จะอาศัยอยู่ที่นี่และทำงานร่วมกันกับผู้รอดชีวิต สุดท้ายแล้ว เขตเย่ก็เป็นบ้าเนกิดของพวกเรา…นอกจากนี้ ถ้าพวกเราสามารถทำอะไรที่แตกต่างไปจากนี้ได้ มันก็คงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ”ซูฮานพูด

ถึงแม้ว่าซูฮานและแม่ของเธอนั้นจะรู้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นแข็งแกร่งพอที่จะพาพวกเธอไปกับเขาได้ ตั้งแต่ที่พวกเธอนั้นเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป พวกเธอก็ไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้เลย

“พี่ฮาน…”

“ลู่ฉีน้อย ไม่ต้องกังวลไป พวกเราสามารถดูแลตัวเองได้ นายสามารถกลับมาหาพวกเราได้เสมอ..”ซูฮานพูดขัดเจียงลู่ฉี

เจียงลู่ฉีตัดสินใจที่จะเคารพความตัดสินใจของพวกเขา

ผู้รอดชีวิตที่ถูกรวบรวมมาก็เต็มไปด้วยจิตวิญญาณและคึกคักกว่าแต่ก่อน พวกเขานั้นฟื้นตัวได้หลังจากที่กองทัพได้แบ่งทรัพยากรของบอสซันไปบางส่วน

“ศาสตราจารย์ทั้งสามคนนั้นได้สอนพวกเราในการปลูกข้าวและพืชพรรณ มันเพียงพอที่จะทำให้พวกเรานั้นอยู่รอด”ซูฮานพูด

เจียงลู่ฉีรู้ว่ามีเพียงศาสตราจารย์ฉินนั้นเป็นนักพฤกษศาสตร์ เขาไม่ได้คาดคิดว่าศาสตร์จารย์อีกสองคนจะเข้าร่วมการเกษตรนี้ด้วย...

“เมื่อพวกเราไปถึงยังฐานเมืองดวงดาว พวกเขาควรที่จะได้รับสิ่งที่ดี”เจียงลู่ฉีพูด

ในโลกที่ล่มสลายอันเลวร้ายเช่นนี้ อาหารและทรัพยากรนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด มันไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมกองทัพถึงพยายามทำอย่างดีที่สุดที่ทำให้พวกเขานั้นไปถึงอย่างปลอดภัย

เจียงลู่ฉีนั้นยังอยู่ในเขตเย่ต่อเป็นเวลาหลายวันก่อนที่จะออกจากเขตเย่ไปยังฐานเมืองดวงดาว

ฐานเมืองดวงดาวนั้นเป็นเมืองศูนย์กลางที่สำคัญ มันถูกตั้งระหว่างแม่น้ำแยงซีเกียงและหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดและเมืองแห่งการสื่อสารในส่วนของศูนย์กลางทางทิศใต้

เจียงลู่ฉีนั้นไม่เคยมาที่นี่ซักครั้งในอดีต ที่จริงแล้ว เขานั้นสนใจในประวัติศาสตร์ของเมืองดวงดาว แต่โชคร้ายที่พวกมันนั้นไม่ได้คงอยู่อีกแล้ว

ในช่วงเวลาที่พวกเขาเข้ามาในเมืองดวงดาว เจียงลู่ฉีก็สังเกตเห็นตึกที่ถูกละทิ้งทั้งสองฟากฝั่ง และมันก็มีรถที่ถูกละทิ้งไว้เต็มไปหมดบนถนน ที่แย่ไปกว่านั้นก็มีกลิ่นที่เน่าเหม็นลอยโชยขึ้นในอากาศ

“เฮ้อ...มันเลวร้ายมากจริงๆ ทุกๆเมืองนั้นเป็นแบบในตอนนี้แล้ว”หลี่ยู่ซินพูด

“มันเป็นหายนะทั่วโลก”เจียงลู่ฉีพูด

เขานั้นเคยเห็นหนังในอดีตที่ซอมบี้ปรากฏตัวขึ้นในเมือง และหลังจากนั้นมันก็ส่งผลกระทบกับทั่วโลก ในเวลานั้น เขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่วันโลกาวินาศนั้นพิสูจน์ว่ามันเป็นจริง เขาตระหนักได้ว่าการระบาดของไวรัสนั้นเหมือนกับสึนามิที่ไม่มีอะไรสามารถหยุดมันได้

“ฐานเมืองดวงดาวนั้นเป็นส่วนหเหนือของเมืองดวงดาว พวกเราจำเป็นที่จะต้องใช้เวลาหนึ่งวันในการไปถึงมัน พวกเรานั้นจะต้องหาค่ายเพื่อพักในตอนกลางคืนในคืนนี้”เสียงของซูฉางชิงดังขึ้นจากวิทยุสื่อสาร

เมื่อเดินทางผ่านพื้นที่ภายในเมืองนั้นเป็นทางที่เร็วที่สุด

“ไม่มีปัญหา”เจียงลู่ฉีตกลง

อย่างไรก็ตาม เสียงของซูฉางชิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง “กัปตันเจียง มันมีกองกำลังทหารอยู่ด้านหน้าพวกเรา!”

“กองกำลังทหาร?”เจียงลู่ฉีเข้าไปในห้องยิงปืนเพื่อสังเกตสถานการณ์รอบข้าง หลังจากที่กินเนื้อกลายพันธุ์เป็นเวลานาน สายตาของเจียงลู่ฉีนั้นก็ดีกว่าคนธรรมดาทั่วไป เพียงเวลาไม่นาน เจียงลู่ฉีก็เห็นสิ่งกีดขวางที่ปิดกั้นถนนไว้ อย่างไรก็ตาม เจียงลู่ฉีก็ยังไม่สามารถเห็นผู้คนได้

“มันมีคนประมาณสามสิบคนที่หลบซ่อนอยู่ในตึกที่อยู่ข้างสิ่งกีดขวาง”หลันซิหยู่พูดในทันที

การหลบซ่อนอยู่ในตึกนั้นเป็นกลยุทธ์ธรรมดาที่เอาไว้หลบหลีกซอมบี้

ในช่วงเวลานี้เอง ก็มีใครบางคนยืดธงของพวกเขาออกมาจากหน้าต่าง และโบกมันหลายครั้ง

“กัปตันเจียง นั่นคือวิธีการสื่อสารของพวกเรา พวกเขากำลังถามว่าพวกเราคือใคร”ซูฉางชิงถามขึ้น

“โอเค ตอบพวกเขากลับไป”เจียงลู่ฉีพูด

เขาก็ยังสังเกตเห็นธงที่ปรากฏขึ้นอยู่บนดาดฟ้าของรถกองทัพด้วยเช่นกัน แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจถึงความหมายของมันได้ ยังไงก็ตาม เขาก็ไม่ได้สนใจมัน เมื่อมันเป็นวิธีการเปลี่ยนข้อมูลของกองทัพ

“พวกเขาปล่อยพวกเราเข้าไป”ซูฉางชิงพูด

เมื่อทีมค่อยๆไปใกล้กับที่ปิดกั้น เจียงลู่ฉีรู้สึกประหลาด พวกเขายังคงหลบซ่อนอยู่

“พวกเราเร่งรีบอยู่ ได้โปรดเอาที่ปิดกั้นถนนออกที!”ซูฉางชิงตะโกน

ในเวลานั้นเอง ก็มีเสียงที่ดังออกมาจากหน้าต่าง “นายมาจากเกาะเชนไฮ่เพื่อคุ้มกันนักวิทยาศาสตร์ทั้งสามคนใช่ไหม?”

“ใช่ ได้โปรดเร่งความเร็วขึ้นด้วยเถอะ”ซูฉางชิงพูด

ก่อนที่จะเปลี่ยนตำแหน่งของนักวิทยาศาสตร์ ทั้งสองฝ่ายนั้นได้ทำการพูดคุยทำข้อตกลงผ่านวิทยุ เมื่อพวกเขาสื่อสารกัน พวกเขาก็จะระบุตัวตนของพวกเขา ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างธรรมดาที่พวกเขาเดาภารกิจของพวกเจียงลู่ฉีได้

“พวกเรานั้นรอนายมาเป็นเวลานานแล้ว พวกเราจะเอาพวกเขาไปจากที่นี่เอง ได้โปรดทำตามคำสั่งของพวกเรา”อีกฝั่งพูด

เมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้ เจียงลู่ฉีรู้สึกแปลกประหลาด

ในเวลานั้นเอง

“โอม!”

รถบรรทุกกองทัพพุ่งออกมาจากซอยทั้งสองข้างทางและปิดกั้นพวกเขาจากด้านหลัง

มันมีอะไรบางอย่างผิดปกติจริงๆ!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด