Chapter 279: นายสามารถทำอะไรได้?
Chapter 279: นายสามารถทำอะไรได้?
หลี่จุนรู้สึกอับอายกับการตอบกลับของเจียงลู่ฉี เจียงลู่ฉีนั้นลืมเขาไปแล้วจริงๆเหรอ? หรือว่าเขาแสร้งทำกัน?
ไม่นานหลังจากนั้น หลี่จุนก็เข้าใจถึงปัญหาของมัน ถึงแม้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นไม่ได้เปลี่ยนไปมากเท่าไหร่ ในอีกทางหนึ่ง เขานั้นเปลี่ยนไปมาก
หลังจากวันโลกาวินาศ หลี่จุนพบกับความสูญเสียเป็นจำนวนมาก เขานั้นเหมือนหนูที่หลบซ่อนอยู่ในกองขยะ กินอาหารเน่าเหม็นและมีกลิ่นเหม็นเพื่อมีชีวิตรอดอยู่ บนใบหน้าของเขาก็มีรอยแผลเป็นที่น่ารังเกียจอยู่ พร้อมๆกับรอยตัดเล็กๆ ตาข้างหนึ่งของเขานั้นเกือบที่จะบอดและร่างกายของเขานั้นก็เต็มไปด้วยความสกปรก มันจึงไม่ใช่เรื่องประหลาดที่เจียงลู่ฉีไม่สามารถจดจำกับเขาได้
“วันโลกาวินาศนี่ดูแลนายเป็นอย่างดีเลยนี่นา”หลี่จุนพูดด้วยน้ำเสียงซับซ้อน
ในเวลานั้นเอง เจียงจู้อิงก็ถามขึ้น “พี่ชายที่รัก นายจำเขาได้ไหม?”
[อะไร? พี่ชาย? หญิงสาวที่สวยงามคนนี้คือน้องสาวของเจียงลู่ฉีเรอะ?]หลี่จุนตกตะลึงกับความสัมพันธ์นี้
หลี่จุนนั้นก็รีบพยายามที่จะวัดความแข็งแกร่งของทีม และหลังจากนั้น สายตาของเขาก็ตกลงไปกับด้านในของรถมินิบัสที่เขามองผ่านหน้าต่างที่เปิดออก มันเป็นบ้านเคลื่อนที่จริงๆด้วย! นอกจากนี้ อาหารและเครื่องดื่มก็อยู่บนโต๊ะด้านใน
สิ่งที่ทำให้เขามึนงงนั้นก็คือมีผู้หญิงที่สวยงามสามคนด้านใน หนึ่งในนั้น..หลี่ยู่ซิน? หลี่จุนมั่นใจเป็นอย่างมากว่าหลี่ยู่ซินนั้นจำเขาไม่ได้ เมื่อพวกเขานั้นยังคงอยู่ในโรงเรียน พวกเขาก็ไม่เคยพูดกันเลยแม้แต่คำเดียว เธอก็มาอยู่ในรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีโดยไม่ได้คาดคิด
เจียงลู่ฉีนั้นมีชีวิตอยู่แบบในฝันเลย! เขานั้นมีรถมินิบัสเลิศหรูที่มาพร้อมกับความแข็งแกร่งที่ทรงพลังและหญิงสาวมากมายล้อมรอบเขา
หลี่จุนก็ไม่สามารถเชื่อกับสิ่งที่เขาเห็นได้! เขารู้จักคนที่ทรงพลังบางคน แบบบอสซันที่มีหญิงสาวมากมายมานอนอุ่นเตียงให้กับเขา หลังจากวันโลกาวินาศ สำหรับพวกเขาแล้ว ไวรัสระบาดนั้นก็เหมือนกับคำอวยพรที่แฝงตัวเข้ามา
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของหลี่จุน เจียงลู่ฉีก็น่าจะเป็นผู้รอดชีวิตธรรมดาทั่วไป.....
“นายคือหลี่จุน?”เจียงลู่ฉีถาม
หลี่จุนพยักหน้า “ใช่” ถึงแม้ว่าเขาจะอิจฉาเจียงลู่ฉีก็ตามที เขาก็นับถือเขาไปด้วยเช่นกัน
เขารู้ว่าหลังจากวันโลกาวินาศ คนมากมายนั้นแตกต่างไปจากในอดีต สุดท้ายแล้ว เจียงลู่ฉีนั้นก็ทรงพลังมากเกินไป
“โอ้...”เจียงลู่ฉีตอบคำถามอย่างใจเย็น
ก่อนวันโลกาวินาศ เจียงลู่ฉีนั้นเคยถามหลี่จุนให้คืนเงินที่ติดเขาอยู่ แต่ชายคนนี้ปฏิเสธ ถึงแม้ว่าเจียงลู่ฉีจะไม่สนใจเกี่ยวกับเรื่องในอดีตก็ตามที เขาก็ไม่ตื่นเต้นที่เจอกับคนที่ทำตัวแบบนี้
“พี่เจียง ผมขอโทษจริงๆ! ผมนั้นผิดไปแล้วในอดีต! ให้โอกาสผมในการชดใช้คุณคืนเถอะ!”หลี่จุนพูด
เจียงลู่เหลือบตาไปมองเขาและถามขึ้น “ชดใช้? มันไม่จำเป็นสำหรับฉันในตอนนี้ นายทำอะไรได้กัน?”
“ไม่ใช่ว่าคุณต้องการที่จะไปยังเขตเย่งั้นเหรอ? ผมนั้นคุ้นเคยอย่างกับจักรพรรดิในสถานที่นั้น ดังนั้นผมสามารถแนะนำคุณให้กับเขาได้ คุณควรที่จะรู้ว่าผู้รอดชีวิตธรรมดานั้นไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในเมือง…”หลี่จุนอธิบาย
เจียงลู่ฉีก็ยังคงเงียบอยู่ แต่เขาก้เปิดเผยรอยยิ้มบางๆออกมา
ในเวลานั้นเอง เจียงจู้อิงถาม “จักรพรรดิท้องถิ่นนั้นถูกเรียกว่าซันงั้นเหรอ?”หลี่จุนตกตะลึงกับคำถามของเขา
และหลังจากนั้น เจียงลู่ฉีก็พูดเพิ่มเติมเข้าไป “เขาตายแล้ว”
“ตายแล้ว?”มันเป็นเรื่องจริงได้ยังไงกัน? หลี่จุนนั้นสงสัยในตอนแรก แต่เขารู้สึกว่าสิ่งที่เจียงลู่ฉีพูดนั้นเป็นเรื่องจริง
“พูดตามจริงแล้ว ผมไม่ได้คุ้นเคยกับเขาเท่าไหร่…”หลี่จุนอธิบายอีกครั้ง
เมื่อมองไปยังผู้หญิงที่อยู่ด้านในรถมินิบัส หลี่จุนก็พูดต่อ “พี่เจียง ความสามารถในการยิงปืนของผมนั้นยอดเยี่ยม ผมคิดว่าผมจะมีประโยชน์กับคุณในอนาคต” ในความคิดของเขา นอกจากเจียงจู้อิงแล้ว ผู้หญิงคนอื่นน่าจะเป็นคนธรรมดา ด้วยเหตุนี้นี่เอง เขานั้นก็มั่นใจในความสามารถของเขา เพื่อทำให้เจียงลู่ฉีนั้นสนใจกับความสามารถของเขา
ดั่งคำพูดของคนเฒ่าคนแก่ที่ว่า “อูฐเฒ่าที่หิวโหยนั้นตัวใหญ่ยิ่งกว่าม้าซะอีก”
ในเวลานั้นเอง ผู้รอดชีวิตจากทีมของหลี่จุนก็ปรากฏตามขึ้นมาด้วยเช่นกัน
“คุณสามารถปล่อยให้พวกเราตามด้วยได้ พวกเราจะไม่รบกวนชีวิตประจำวันของพี่เจียงในทุกทาง”หลี่จุนพูด
“ความแม่นปืน?”เจียงลู่ฉีส่ายหัว
ทันใดนั้น หยิงก็เปิดหน้าต่าง เธอก็ยืดมือออกไปที่แบกปืนรุ่น 81 อยู่และเล็งไปที่ป้ายบนถนนที่อยู่ห่างไกล
‘ปัง!’
ป้ายบนถนนั้นก็ถูกทำลายลง หลังจากนั้น เสียงปืนก็ดังตามมาและซอมบี้ก็ล่วงหล่นลงบนพื้น
ความสามารถในการยิงปืนของหยิงนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึง หลี่จุนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี
“พวกเรานั้นเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติกันทั้งหมด”น้ำเสียงของหลันซิหยู่ดังก้องในความคิดของหลี่จุน...
หลี่จุนนั้นประหลาดใจมาก! หลันซิหยู่นั้นก็เป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่มีความสามารถด้านพลังจิต!
[ทีม...ทีมนี้มัน อะไร อะไรกันวะ?]
“มันจะดีกว่าถ้านายไม่ไปยังเขตเย่” เจียงลู่ฉีพูด
หลี่จุนรู้สึกเสียวสันหลังวาบ เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เฉยเมยของเจียงลู่ฉี มันเหมือนกับว่าเขานั้นสูญเสียโอกาสอันยอดเยี่ยมไปแล้ว
เขตเย่นั้นไม่ได้อยู่ห่างไกลไปจากตำแหน่งในตอนนี้สักเท่าไหร่…
ซูฉางชิงพร้อมกับหน่วยยามเล็กๆด้านบนกำแพงเมือง และกำลังรอคอยเจียงลู่ฉีจะกลับมา
ในตอนเริ่มต้น ซูฉางชิงนั้นก็ตื่นเต้นมากหลังจากได้ยินข่าวใหม่ อย่างไรก็ตาม เขาก็กังวลด้วยเช่นกันว่ากองทัพนั้นจะจับกุมเจียงลู่ฉี ทหารบางคนนั้นก็มีความคิดเดียวกันด้วย “เจียงลู่ฉีนั้นอาจะได้พบกับสถานการณ์ที่ยากลำบากก็เป็นได้”
ทันใดนั้น รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็ปรากฏขึ้น! ความคิดในแง่ร้ายนั้นก็หายไปในทันที!
ซูฉางชิงตะโกนอย่างมีความสุข “เปิดประตู!”
การกระทำที่ยอดเยี่ยมของเจียงลู่ฉีและการกลับมานั้นเป็นแรงกระตุ้นให้กับทหารทุกคน!
“กัปตันเจียง ในที่สุดคุณก็กลับมา!”ซูฉางชิงรู้สึกโล่งอก สเน่ห์ของเจียงลู่ฉีนั้นทำให้เขารู้สึกพิเศษ เจียงลู่ฉีนั้นเป็นตัวอย่างที่ดีกับพวกเขา
“ทุกคน จงฟัง! เตรียมพร้อม! คลื่นซอมบี้ขนาดเล็กกำลังจะมาเขตเย่!”เจียงลู่ฉีออกคำสั่ง
มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากในการป้องกันซอมบี้พวกนี้
