บทที่ 92 ฮงเซี่ยวจากที่นวดแห่งนั้น

บทที่ 92 ฮงเซี่ยวจากที่นวดแห่งนั้น

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"เดี๋ยวก่อน นายฆ่าโจรปล้นธนาคารเหล่านี้และมีความดีความชอบอย่างมาก ตำรวจจะให้รางวัลแก่นาย รางวัลสำหรับมังกรตาเดียวคือ 50,000 หยวน" ใบหน้าของซูเมิ่งเหยาแปรเปลี่ยนไปเมื่อเธอเห็นฉิงเฟิงกำลังจะจากไป

ฉิงเฟิงช่วยเธอเป็นอย่างมากในวันนี้ เขาไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตเธอ แต่ยังฆ่าอาชญากรอีก 5 คน ผลงานนี้เป็นของฉิงเฟิง

"เหยาเหยาน้อย ฉันช่วยชีวิตเธอ เพื่อเป็นการตอบแทน ช่วยอะไรฉันหน่อย"

ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและพูดขึ้น

"ให้ช่วยอะไร บอกมา ฉันจะช่วยเธอถ้าฉันทำได้"

"ง่ายมากบอกพวกเขาว่าคุณฆ่าคนเหล่านี้ อย่าให้ใครรู้ว่าฉันเป็นคนทำมัน"

"ทำไม ? นายจะได้รับรางวัลและสิ่งตอบแทนนะ"

"ฉันไม่สนใจรางวัล ฉันไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของฉัน"

ฉิงเฟิงกล่าวอย่างสงบ เขามี 10 ล้านหยวน เป็นธรรมดาที่เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเงินแค่ 50,000 หยวน

"ก็ได้ ฉันจะช่วยนายเก็บไว้เป็นความลับ"

ซูเมิ่งเหยาพยักหน้าและสัญญากับฉิงเฟิง

แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมฉิงเฟิงถึงไม่ต้องการรางวัล แต่อย่างไรก็ตามเพราะเขาได้ขอแล้ว  เธอก็ทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น

แต่เครดิตควรเป็นของฉิงเฟิง เธอรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยที่ได้รับเกียรติยศ

การฆ่าอาชญากรและการนำเงินธนาคารที่ถูกขโมยไปคืนมา ถือเป็นผลงานขนาดใหญ่และจะได้รับการยกย่องอย่างมากจากบุคลระดับสูง

"เหยาเหยาน้อย ฉันไปละนะ หากมีอะไร อย่าลืมติดต่อฉันด้วย"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและเดินออกไป

เขาเดินห่างออกไปโดยไม่มีข้อผูกมัด

"ขอบคุณ"

ซูเมิ่งเหยาขอบคุณเขาในใจขณะที่เธอเฝ้าดูฉิงเฟิงจากไป

แม้ว่าเธอจะเรียกเขาว่าไอ้เลว ไอ้บ้า แต่เธอก็ยังชื่นชมเขาอยู่ในใจของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะชายคนนี้เธอก็ตายไปแล้ว

เธอทำได้เพียงวางความขอบคุณต่อฉิงเฟิงไว้ในใจของเธอและตอบแทนเขาหากมีโอกาส

"โอ้ ไม่นะ ฉันลืมไปซื้อกระดานซักผ้าที่ภรรยาบอกให้ซื้อ"

ฉิงเฟิงเดินไปบนถนนและก็ตีหน้าผากของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

บ่ายวันนี้หลินซู่ให้เขาลางานครึ่งไปซื้อกระดานซักผ้า แต่เขาไปถอนเงินสดจากธนาคารและพบกับซูเมิ่งเหยากับโจร เขาลืมไปแล้วเกี่ยวกับกระดานซักผ้า

เขามองไปที่โทรศัพท์ของเขาและเห็นว่ามันเป็นเวลาทุ่มนึงแล้ว พนักงานในบริษัท Ice Snow เลิกงานกันหมดแล้วและธนาคารก็ได้ปิดทำการแล้ว

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างขมขื่นและเดินไปที่ตู้เอทีเอ็มด้านนอกธนาคาร เขาถอนเงินออกมา 1,000 หยวนและเดินตรงไปยังห้างสรรพสินค้า

"พี่ลี่ คุณมาหาซื้อของที่นี่เหรอ?"

ฉิงเฟิงได้ยินเสียงท่าทางแปลกใจที่อยู่ด้านหลังเขา หลังจากที่เขาเดินเข้าไปในคาร์ฟูร์

เขาหันกลับไปและเห็นเจ้าอ้วนที่มองมาที่เขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ

เจ้าอ้วนไม่ใช่ใครอื่น เขาคือลั่วเฮาจากฝ่ายรักษาความปลอดภัยซึ่งเป็นหนึ่งในพี่น้องของเขา

"เจ้าอ้วนนายมาซื้อของที่นี่ด้วยหรือ?"

ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้มและตบเบาๆบนไหล่ของเขา

"เปล่า ฉันมีเรื่องบางอย่างที่นี่ พี่ลี่ช่วงนี้พี่ทำอะไรอยู่ ทำไมฉันถึงไม่เห็นพี่ที่บริษัทเลย?"

ลั่วเฮาแตะหัวของเขาและถามด้วยรอยยิ้ม

"ช่วงนี้ฉันยุ่งๆนิดหน่อย ทำไม? มีคนในบริษัทนินทาลับหลังฉันหรือไง"

"พี่ลี่,คนจำนวนมากในบริษัทนินทาเกี่ยวกับพี่โดยเฉพาะคนในแผนกรักษาความปลอดภัย"

"เจ้าอ้วน นายต้องหมายถึงหัวหน้ารักษาความปลอดภัยฮูเฉียงแน่เลยใช่ไหม"

"ใช่แล้วพี่ลี่ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยได้พูดถึงพี่อยู่เสมอ เขาเป็นคนไม่ดี"

ลั่วเฮาขบฟันด้วยความโกรธ เมื่อคิดถึงหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยฮูเฉียง

แม้ว่าหัวหน้ารักษาความปลอดภัยเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรงของเขา แต่ชายคนนี้ก็กล้าที่จะด่าลี่ฉิงเฟิง เป็นธรรมดาที่ลั่วเฮาจะไม่ชอบเขา

แต่ลั่วเฮาเป็นเพียงพนักงานรักษาความปลอดภัยเล็กๆที่แผนกรักษาควาปลอดภัย แม้ว่าเขาจะโกรธฮูเฉียง แต่ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้นอกเหนือจากการด่าเขาในใจ

"เจ้าอ้วน, มั่นใจได้เลย เขาเป็นแค่ตัวตลก ไม่ต้องกังวลกับเขา"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น

ฉิงเฟิงไม่ชอบฮูเฉียงและพ่อของเขาด้วย แต่พวกเขามีตำแหน่งสูงภายในบริษัท เขาไม่สามารถจัดการกับพวกเขาโดยเพียงแค่การทุบตี เขาต้องการหลักฐาน

แม้จะเป็นสุนัขจิ้งจอกที่เจ้าเล่ห์แต่ยังไงก็ต้องโผล่หางของมัน เมื่อมันเกิดขึ้นเมื่อไร     ก็ถึงเวลาตายของพวกเขาแล้ว

"พี่ลี่ พี่มาซื้ออะไรจากห้างสรรพสินค้า ฉันรู้จักพนักงานขาย เธอสามารถช่วยพี่ได้"

ลั่วเฮาอาสาพร้อมกับใบหน้าที่แดงเล็กน้อย

"โวะ เจ้าอ้วน นายเจอสาวงามหรือ แนะนำให้ฉันรู้จักกับเธอหน่อย"

ฉิงเฟิงหัวเราะและล้อเล่น

พนักงานขายในห้างสรรพสินค้าทั้งหมดเป็นผู้หญิง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพนักงานขายที่เจ้าอ้วนรู้จักจะต้องเป็นผู้หญิง บางทีเขาอาจจะกำลังจีบเธอ

นับตั้งแต่เจ้าอ้วนอกหักครั้งล่าสุดเขาก็หดหู่ ฉิงเฟิงรู้สึกยินดีที่ได้เห็นว่าเขาได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ เขาให้ความสำคัญกับน้องชายคนนี้มาก

"พี่ลี่ฉันจะพาพี่ไปเดี๋ยวนี้"

ลั่วเฮานำฉิงเฟิงไปที่แผนกบ้าน มีหญิงสาววัยยี่สิบที่ยืนอยู่ที่นั่น หญิงคนนี้น่ารักและมีกระบนใบหน้าของเธอ ใบหน้าของเธอดูอ้วนและรูปร่างมาตรฐาน เธอดูค่อนข้างเหมาะกับเจ้าอ้วนลั่วเฮาทีเดียว

"ฮงเซี่ยวนี้คือลี่ฉิงเฟิง เรียกเขาว่าพี่ใหญ่ลี่"

ลั่วเฮาพาเด็กสาวน่ารักคนนั้นมาแนะนำให้ฉิงเฟิงรู้จัก

เมื่อเธอได้ยินชื่อของฉิงเฟิง เธอก็ดูตื่นตระหนก

"เด็กผู้หญิงคนนี้รู้จักฉัน?"

ฉิงเฟิงรู้สึกอึ้งเมื่อเขาได้เห็นการแสดงออกของหญิงสาวที่มีท่าทางตกใจและซาบซึ้ง

เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ แต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงต้องตกใจเมื่อเห็นเขา?

เดี๋ยวนะ เด็กสาวคนนี้ชื่อว่า "ฮงเซี่ยว" ? ฉิงเฟิงจำได้ทันใดว่าเขาเคยได้ช่วยเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าฮงเซี่ยวมาจากสปาเท้าก่อนหน้านี้ (ประมาณตอนที่ 10)

ต่อมาฉิงเฟิงถูกตำรวจจับและไม่ได้พบหญิงสาวคนที่ชื่อ "ฮงเซี่ยว" แต่ก่อนที่เขาจะขึ้นรถตำรวจ เขาได้เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขา

"เจ้าฉันอยากกินไอศกรีม ไปซื้อให้ฉันอันนึงสิ"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและขอให้ลั่วเฮาซื้อไอศครีมให้

เขาต้องการพูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เพียงลำพัง

"ได้เลยพี่ลี่ ฉันจะไปซื้อให้พี่เดี๋ยวนี้"

ลั่วเฮาฟังคำพูดของฉิงเฟิงทุกคำ เมื่อพี่ลี่อยากกินไอศกรีมเขาก็รีบไปซื้อให้ทันที

"คุณรู้จักฉัน?"

หลังจากไขมันเดินจากไป ฉิงเฟิงยิ้มเบาๆและเอ่ยปากถาม

"ใช่ ฉันเคยเห็นคุณที่สถานีตำรวจและฉันก็รู้ชื่อคุณ ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือฉันที่สปาเท้าเมื่อตอนนั้น"

สาวน่ารักคนนี้ดูเหมือนจะขอบคุณ แต่ก็ตกใจและกลัว

"คุณกลัวฉันเหรอ?"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาถึงกลัวเขา

"ใช่ ฉันกลัวว่าถ้าคุณบอกลั่วเฮาถึงตัวตนของฉัน เขาจะทิ้งฉันไป พ่อแม่ของฉันตายแล้ว ฉันถูกขายไปเมืองทะเลตะวันออก ลั่วเฮาช่วยฉันไว้ตอนฉันกำลังจะตาย ปัจจุบันฉันเป็นแฟนของเขา ฉันไม่อยากให้เขารู้เรื่องที่ผ่านมา "

สาวสวยดูตกใจและพูดด้วยความกลัว