บทที่ 88 เธอนี่มันผู้หญิงโง่

บทที่ 88 เธอนี่มันผู้หญิงโง่

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"แกเป็นใคร ปล่อยน้องชายของฉัน"

เมื่อเห็นพี่ชายของเขาถูกซูเมิ่งเหยาจับและมีปืนจ่อที่หัวของเขา ใบหน้าของชายตาเดียวก็เปลี่ยนแปลงไปและเขากล่าวด้วยความเย็นชา

"ฉันเป็นตำรวจ พวกแกถูกล้อมแล้ว วางอาวุธลงซะแล้วพวกแกจะมีทางรอด แต่ถ้าพวกแกต่อต้านพวกแกก็จะตาย"

ซูเมิ่งเหยาแสยะ แววตาของเธอก็เยือกเย็นด้วย

เพื่อที่จะจัดการกับอาชญากร แนวทางแรกคือการโน้มน้าวให้พวกเขายอมจำนน เพื่อให้มั่นใจว่าเหยื่อจะปลอดภัยและลดการสูญเสีย

"เธอนี่มันโง่"

ลี่ฉิงเฟิงนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นและสบถออกมา เขาหมดคำพูดกับการกระทำของซูเมิ่งเหยา

คนพวกนี้เห็นได้ชัดว่าไร้ความปรานี พวกมันทั้งหมดมีระเบิด ปืนของเธอก็เหมือนกับเอาไข่ไปกระทบหิน

ตามที่คาดไว้ ชายตาเดียวได้ยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวและยกเสื้อขึ้นเพื่อเผยให้เห็นวัตถุระเบิดภายในเสื้อ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ปล่อยน้องชายของฉันไป ไม่งั้นฉันจะจุดระเบิดนี่แล้วพวกเราจะตายด้วยกันทั้งหมด"

"แกมีระเบิดด้วย ?"

ใบหน้าของซูเมิ่งเหยาแปรเปลี่ยนไป ความรู้สึกของความกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ

เธอรู้ดีว่าถ้าชายคนนี้ปลดชนวนระเบิด ล็อบบี้ทั้งหมดจะถูกเป่าลงพื้น ไม่เพียงแต่เธอจะตาย แต่พลเรือนนับร้อยที่นี่จะตายไปด้วย

ตั้งแต่วันที่เธอกลายเป็นตำรวจเธอก็พร้อมที่จะเสียสละตัวเองเพื่อพลเรือน มันไม่เท่าไรถ้าเป็นแค่เธอ แต่มีคนมากมายอยู่ที่นี่ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะยิงปืนของเธอ

ปัง!

ชายตาเดียวตีมือขวาของเธอขณะที่เธอกำลังตกใจทำให้ปืนหล่น จากนั้นเขาก็จ่อปืนเข้าที่ศีรษะของเธอและพร้อมที่จะเหนี่ยวไก

"เดี๋ยวก่อนพี่"

ทันใดนั้น ชายที่อยู่ตรงประตูพูด

"น้องชาย, นี่คือตำรวจหญิง ฉันจะฆ่าเธอก่อน หยุดฉันทำไม?"

ชายตาเดียวเหลือบมองชายที่ประตูอย่างเย็นชา เขาไม่พอใจ

"พี่ เราถูกตำรวจล้อมแล้ว ถ้าเราต้องการจะหนีเราก็ต้องมีตัวประกันและตำรวจสาวคนนี้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด"

ชายคนนี้เห็นได้ชัดว่ามีความคิดเชิงกลยุทธ์มาก เขาคิดจะใช้ประโยชน์จากตัวประกัน

"เจ้า 2  นายมีค่าพอที่จะเป็นกุนซือของเรา นายสมองไวมาก ตกลง  เราจะใช้ตำรวจหญิงคนนี้เป็นตัวประกัน  ออกไปข้างนอกกันเถอะ"

ชายตาเดียวกล่าวชมชายคนคิดแผนนั้น จากนั้นก็หยิบเชือกขึ้นมาและมัดซูเมิ่งเหยาไว้ เขาจ่อปืนเข้าที่ศีรษะของเธอและเดินออกไปข้างนอก

"นั่งบ้าโง่เง่า, ดูซิใครเป็นฝ่ายหัวเราะอยู่ตอนนี้"

เมื่อเห็นว่าคนเหล่านั้นพาซูเมิ่งเหยาออกไปข้างนอก ลี่ฉิงเฟิงได้ยกหัวของเขาขึ้นเล็กน้อยและอยากจะช่วยเธอ

แม้ว่าเขากับซูเมิ่งเหยามักจะทะเลาะกัน  แต่เขาก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนชอบธรรม เขาไม่ต้องการที่จะดูเธอตาย

เมื่อลี่ฉิงเฟิงเตรียมที่จะลุกขึ้น แต่เขาก็ก้มลงอีกครั้ง เพราะเขาสังเกตเห็นว่าโจรทั้งสี่อยู่ข้างนอกประตูแล้ว ถ้าเขาออกไปช่วยซูเมิ่งเหยาตอนนี้  เขาจะเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของเขาต่อคนภายนอกและมีโอกาสที่พวกมันจะจุดระเบิด

เขาเป็นราชันย์หมาป่า เขาไม่ต้องการเปิดเผยความสามารถของเขาต่อหน้าตำรวจไม่งั้นจะมีปัญหาในอนาคต

"เอาเถอะ  ฉันจะรอสักพักก่อนแล้วค่อยไปช่วยซูเมิ่งเหยา"

ลี่ฉิงเฟิงตรึงคิ้วของเขา เขาตัดสินใจว่าจะไปช่วยเธอหลังจากที่พวกโจรออกไปพร้อมกับซูเมิ่งเหยา

"อา, โอ ไม่นะ, หัวหน้าของพวกเราถูกโจรจับไว้?"

เมื่อเห็นชายที่มีตาข้างเดียวกำลังเดินออกมากับซูเมิ่งเหยา ใบหน้าของตำรวจที่หัวเกรียนก็แปรเปลี่ยนไป ใบหน้าของเขาไม่มีสีเลย

"พวกโจร ฟังนะ ปล่อยหัวหน้าพวกเราเดี๋ยวนี้ไม่งั้นพวกคุณตายแน่"

ตำรวจที่หัวเกรียนได้หยิบเอาโทรข่งออกมาและพูดเสียงดังกับชายที่มีตาตัวเดียว

เสียงของเขาดังมาก ทุกคนที่อยู่รอบๆตัวเขาได้ยิน

"นี่ก็โง่อีกคน"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและสบถออกมา

โจรพวกนี้รู้ว่าซูเมิ่งเหยาเป็นตำรวจ แต่ไม่รู้ว่าตัวตนของเธอว่าเธอเป็นหัวหน้า ตอนนี้คนเหล่านี้รู้ว่าเธอเป็นหัวหน้า ดังนั้นพวกเขาจะไม่มีทางปล่อยเธอแน่

นี่เป็นตัวประกันที่สำคัญ ที่พวกมันไม่สามารถหาที่ไหนได้ ถ้าพวกมันไม่ได้โง่แล้วพวกมันก็จะไม่ปล่อยเธอไป

ความเป็นจริงก็เหมือนกับที่ลี่ฉิงเฟิงคิดไว้ หลังจากได้ยินเจ้าหน้าที่ตำรวจหัวเกรียนพูด พวกโจรทั้งสี่คนนั้นมีความสุขมาก

"พี่ใหญ่ เราชนะแล้ว นี่คือหัวหน้าตำรวจ เราจะสามารถหนีไปได้แน่นอนถ้ามีเธอเป็นตัวประกัน" ชายคนที่สองพูดอย่างตื่นเต้น

"ถูกต้อง ตอนนี้เราปลอดภัยแล้ว"

พี่ใหญ่ตื่นเต้นมากเขาไม่คิดว่าเขามีปลาตัวใหญ่อยู่ในมือ

ซูเมิ่งเหยามองไปที่ตำรวจที่หัวเกรียนโดยไม่มีคำพูดใดๆ เธอโกรธมากจนเธออยากจะเดินเอาเท้าไปเตะตูดเขา เขาประสบความสำเร็จอย่างมากในความล้มเหลว

"หัวเกรียน ฟังซะ ไปเตรียมรถให้พวกเราเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ"

ชายตาเดียวจ่อปืนไปที่หัวของซูเมิ่งเหยาและข่มขู่

"อย่าทำร้ายหัวหน้าของเรา ฉันจะหารถให้พวกคุณทันที"

เมื่อเห็นเจตนาฆ่าบนใบหน้าของชายที่มีตาข้างเดียว เจ้าหน้าที่ตำรวจหัวเกรียนรู้สึกตกใจ เขารู้ว่าถ้าเขาไม่ทำตามที่พวกมันต้องการ หัวหน้าของเขาอาจจะถูกฆ่า

จากนั้นไม่นานก็มีรถตู้

โจรทั้งสี่คนพาซูเมิ่งเหยาและกระเป๋าเงินใส่รถตู้และขับออกไปภายใต้สายตาของทุกคน

"ทุกหน่วยฟัง พวกโจรอยู่บนรถตู้สีขาวบนถนนสกายริเวอร์ ขอทุกคนเฝ้าดูพวกมันและปักธงพวกมันไว้ แต่อย่าทำให้พวกมันตกใจ หัวหน้าของเราอยู่ในมือของพวกมัน"

ตำรวจที่หัวเกรียนได้เดินออกไปและพูดกับทุกหน่วย

ทันทีที่ทุกหน่วยที่ได้รับข้อความนั้นก็เริ่มติดตามตำแหน่งของรถตู้สีขาว

ลี่ฉิงเฟิงเดินออกจากธนาคารอย่างเงียบๆ จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นรถมอเตอร์ไซค์และไล่ตามรถตู้ไป

เขาออกมาช้ามาก ดังนั้นเขารู้แค่เพียงว่ารถตู้สีขาวมุ่งหน้าไปที่ถนนสกายริเวอร์ ดังนั้นเขาจึงขับตามไปทางนั้น

แต่เมื่อไปถึงถนนสกายริเวอร์ เขาก็พบรถตู้เปล่าที่ถูกล้อมรอบด้วยเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคน

หลังจากถามดู ลี่ฉิงเฟิงได้รู้ว่าโจรทั้งสี่คนระมัดระวังเป็นอย่างมาก พวกมันรู้ว่ามีคนติดตามมา ดังนั้นระหว่างเดินทางพวกมันหนีไปที่รถคันอื่นและทิ้งรถตู้เปล่าไว้

มีสี่เส้นทางที่สี่แยกของสกายริเวอร์ บางเส้นไปที่ใจกลางเมืองบางเส้นก็ไปชนบทแล้วก็มีอีกเส้นไปที่ชานเมือง

หลังจากที่ตำรวจได้วิเคราะห์สถานการณ์แล้ว พวกเขาคิดว่าโจรทั้งสี่น่าจะไปที่ชนบท ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงติดตามพวกโจรไปทางชนบท

และบนท้องถนนมีรอยยางรถอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเป็นรอยจากรถ

"ไม่ใช่ พวกมันไม่ได้หนีไปชนบท พวกมันน่าจะกลับไปที่เมือง"

ลี่ฉิงเฟิงยืนอยู่รอบรถตู้  สูดดมกลิ่นในอากาศและพูดกับตัวเอง

จมูกของเขาไวมาก เมื่อตอนที่ซูเมิงเหยาถูกจับเป็นตัวประกัน เขาก็กระจายแป้งพิเศษบางอย่างไว้บนร่างของเธอ

ผ่านกลิ่นของแป้งพิเศษ ลี่ฉิงเฟิงสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างทิศทาง กลิ่นนั้นโดดเด่นมากที่สุดบนท้องถนนในเมือง

คนฉลาดเคยกล่าวไว้ว่าสถานที่ที่อันตรายที่สุดบางครั้งก็เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด โจรเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นพวกโหดร้ายไร้ความปรานีเท่านั้นแต่พวกมันก็เจ้าเล่ห์ด้วย รถตู้ที่ว่างเปล่าและรอยยางรถไปทางชนบทนี่เป็นฉากบังหน้า มันเป็นการหลอก

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและหันกลับเข้าไปในเมือง