บทที่ 86 ภรรยาบอกให้ฉันไปซื้อกระดานซักผ้า
บทที่ 86 ภรรยาบอกให้ฉันไปซื้อกระดานซักผ้า
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"ที่รัก ฉันกลับมาแล้ว"
ลี่ฉิงเฟิงกลับมาที่ออฟฟิศของ CEO และกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"หึ คุณยังรู้ทางกลับเหรอ ?"
ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของหลินซู่และร่างกายของเธอแผ่ซ่านไปด้วยรังสีอมหิต
ที่ใต้อาคารเธอเพิ่งเห็นหลิวรูหยันจูบสามีของเธอด้วยสายตาตัวเอง นี่ทำให้เธอไม่พอใจมาก
ในฐานะภรรยาของลี่ฉิงเฟิง, หลินซู่ไม่เคยแม้แต่จะจูบเขามาก่อน แต่นังบ้านั่นกลับจูบสามีของเธอ ดังนั้น ยกโทษให้ไม่ได้ !
"ที่รัก นี่เป็นบ้านที่แท้จริงของฉัน ฉันมีความสุขเสมอทุกครั้งที่ได้เห็นคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงใช้วิธีการล่อลวงหญิงสาวและทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อเกลี้ยกล่อมหลินซู่ แต่หลินซู่โกรธมาก มันไม่มีผลอะไรเลยไม่ว่าเขาจะทำอะไร
"ฉันถามคุณหน่อย ทำไมเมื่อกี้นังบ้านั่นจูบคุณ?"
"ที่รัก นั่นไม่ใช่ความผิดของฉัน ผู้หญิงบ้านั่นทำให้ฉันแปดเปื้อน ธอทำลายความไร้เดียงสาของฉัน แต่ในใจของฉัน คุณสวยที่สุดเสมอ"
เพื่อให้หลินซู่ยกโทษให้ ลี่ฉิงเฟิงได้โยนหลิวรูหยันไปอยู่ใต้รถบัสทันที(โยนความผิด)
**Throw someone to the bus เป็นสำนวนครับแปลว่าโยนความผิด**
ว่ากันตามตรง ตอนที่หลิวรูหยันจูบลี่ฉิงเฟิง เขาโคตรรู้สึกดี! แต่เขาไม่อาจยอมรับมันเมื่ออยู่ต่อหน้าภรรยาของตัวเอง
งั้นขอถามหน่อย ทำไมคุณถึงเรียกเธอว่าพี่สาว พวกคุณสนิทสนมกันแค่ไหน?
หลินซู่ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดด้วยความไม่พอใจ
แม้ว่าเธอจะเป็นซีอีโอของบริษัท และดูแลปัญหานับพันทุกๆวัน แต่เธอก็รู้เรื่องบรรทัดฐานทางสังคมด้วย
หลินซู่เคยได้ยินมาว่า พ่อ พี่สาว น้องสาว พี่ชาย น้องชาย ในอีกความหมายหนึ่ง (ที่มีคำว่า gan นำหน้านั่นแหละ) พวกเขาจบที่เตียง
"ที่รัก นังบ้าหลิวรูหยันคนนั้นบอกว่าถ้าฉันไม่เรียกเธอว่าพี่สาว(gan) เธอจะไม่ร่วมมือกับบริษัทของเรา ฉันเสียสละชื่อเสียงและความบริสุทธิ์ของฉันเพื่อบริษัท! ที่รัก ฉันทำเพื่อบริษัทมากขนาดนี้ ทำไมคุณยังสงสัยผม? "
ลี่ฉิงเฟิงบังคับให้น้ำตาไหลออกมาและพูดอย่างน่าสงสาร
"ที่คุณพูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงเหรอ?"
หลินซู่ยกคิ้วขึ้น ใบหน้าของเธอยังเต็มไปด้วยความสงสัยอยู่
"ที่รักฉันสาบานต่อพระเจ้า ขอให้ฉันถูกฟ้าผ่าถ้าฉันโกหก ฉันสูญเสียความบริสุทธิ์ของฉันเพื่อบริษัท ฉันทุกข์ทรมาน"
ฉิงเฟิงแกล้งทำเป็นว่าเขาไม่สามารถรักได้อีก เขาเก่งในด้านการแกล้งทำ ทุกคนที่ได้ยินเรื่องราวของเขาจะเสียใจและร้องไห้
เพื่อที่จะได้รับการให้อภัยจากภรรยา เขาได้ใช้ความพยายามอย่างมาก เนื่องจากวิธีการล่อลวงผู้หญิงของเขาไม่ได้ผล ดังนั้นเขาทำได้เพียงแกล้งเล่นละครน่าสงสาร
"หึ ก็ได้ ตอนนี้ฉันจะเชื่อคุณ อย่าใกล้ชิดกับนังบ้าคนนั้นอีกนะคราวหน้า"
หลินซู่ยกริมฝีปากสีแดงของเธอและพึมพัม แต่สายตาของเธอยังดูราวกับว่าพวกมันฆ่าคนได้
"เข้าใจแล้วที่รัก ฉันจะเก็บความบริสุทธิ์ของฉันไว้ให้คุณและจะไม่มอบให้แก่นังบ้านั่น"
ลี่ฉิงเฟิงตบหน้าอกตัวเองและสัญญาด้วยเสียงอันดัง
"เพ้ย ! เก็บความบริสุทธิ์อะไรให้ฉัน น่าขยะแขยง"
หลินซู่เป็นคนอนามัยแบบสุดโต่ง เธอรู้สึกไม่สบายใจที่พูดถึงความเรื่องความบริสุทธิ์ของคนอื่น
ไม่มีทางแก้เลย เธอเป็นคนอนามัยและเยือกเย็น เธอเกลียดผู้ชาย
"ที่รัก ตอนนี้คุณยกโทษให้ฉันหรือยัง?" ลี่ฉิงเฟิงถามอย่างน่าสงสาร
"ไม่ ไปซื้อกระดานซักผ้าที่ห้างสรรพสินค้ามาให้ฉัน"
หลินซู่ยกคิ้วขึ้น ริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งขึ้นในขณะที่พูดอย่างมีเสน่ห์
เธอได้ยินจากผู้หญิงคนอื่นๆว่า ถ้าสามีทำผิดการลงโทษที่ดีที่สุดคือการให้พวกเขาคุกเข่าลงบนกระดานซักผ้า พวกเขาจะไม่ทำผิดในครั้งต่อไปอีก
เพื่อหลีกเลี่ยงความสนิทสนมของนังบ้านั่นกับสามีเธอ เธอรู้สึกว่าจำเป็นต้องลงโทษสามีเธอเป็นคำเตือน
"ที่รัก อย่าต้องถึงขั้นนั้นเลย"
ลี่ฉิงเฟิงรู้สึกเศร้าและพูดอย่างหดหู่
สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดเกิดขึ้นจนได้ ภรรยาคนนี้ต้องการให้เขาซื้อกระดานซักผ้า
แย่มาก เมื่อใดก็ตามที่ผู้ชายคนหนึ่งทำผิด ผู้หญิงมักจะใช้กระดานซักผ้าเพื่อลงโทษผู้ชาย
"ฉันจะให้คุณเลิกงานก่อนเวลา เพื่อที่คุณจะได้ไปซื้อกระดานซักผ้าดีๆและนำกลับบ้านตอนกลางคืน"
หลินซู่ไม่ได้ตอบสนองอะไรต่อท่าทางที่น่าสงสารของฉิงเฟิง เธอยังยืนยันให้เขาซื้อกระดานซักผ้า
"ที่รัก เราจำเป็นต้องซื้อจริงๆเหรอ?"
"ใช่แล้ว ถ้าคุณซื้อกระดานซักผ้ามา ฉันจะให้อภัยคุณ"
"เอาล่ะ ก็ได้ที่รัก ฉันจะไปซื้อมันเดี๋ยวนี้"
ลี่ฉิงเฟิงได้หยุดท่าทางอันน่าสงสารของเขาและไปหาซื้อกระดานซักผ้า
ภรรยาของเขาบอกว่า ตราบเท่าที่เขาซื้อกระดานซักผ้ามา เธอจะยกโทษให้เขา
แม้ว่าเขาจะเกลียดกระดานซักผ้า แต่เพื่อที่จะให้ภรรยายกโทษให้ เขาทำได้เพียงต้องไปซื้อกระดานซักผ้า ใครจะคาดคิดว่าหลินซู่จะไปเห็นตอนหลิวรูหยันจูบเขา? เขาจึงต้องยอมรับความเจ็บปวดจากผลที่ตามมา
ไม่ต้องทำงานช่วงบ่ายก็ถือว่าดีเหมือนกัน
ลี่ฉิงเฟิงเดินออกจากออฟฟิศและเดินไปที่ธนาคาร
ทำไมเขาถึงต้องไปธนาคาร ก็เพราะว่าเขาต้องการที่จะถอนเงินออก เพื่อนำไปซื้อกระดานซักผ้า
10 นาทีต่อมา ลี่ฉิงเฟิงก็มาถึงที่ธนาคารแห่งประเทศจีน
มีผู้คนจำนวนมากเข้าแถวอยู่ที่ธนาคาร เขาหยิบบัตรคิวและต่อแถว
คนที่ยืนอยู่หน้าลี่ฉิงเฟิงเป็นสาวสวย มองจากด้านหลังเธอสูงและก้นงอน ขาเรียวยาวและมีส่วนโค้งเว้าของรูปร่างที่สวยงาม
แต่เนื่องจากมีคนจำนวนมากกำลังต่อแถว คนข้างหลังดันลี่ฉิงเฟิงไปหาสาวสวยคนนั้น
ปัง!
ลี่ฉิงเฟิงและร่างของหญิงสาวคนนั้นชนกันอย่างใกล้ชิด เขาเอื้อมมือไปข้างหน้าและสัมผัสก้นของผู้หญิงคนนั้น มันนุ่มและเรียบเนียนดี
ตั้งแต่ที่ก้นของเธอได้ถูกสัมผัส ใบหน้าของหญิงสาวก็แปรเปลี่ยนไปและหันมามองคนที่สัมผัสก้นของเธอด้วยความโกรธ
"ไอ้เลว , เป็นคุณ?"
ผู้หญิงสาวสวยหันกลับมาและสังเกตเห็นว่าคนที่โดนก้นของเธอเป็นคนที่เธอรู้จักและก็เป็นคนที่เธอเกลียดด้วย ทันใดนั้นเธอก็โกรธมาก
"เฮ้ คนสวย พวกเราถูกผูกมัดกันด้วยโชคชะตาและได้พบกันอีกครั้ง"
ลี่ฉิงเฟิงก็แปลกใจเหมือนกัน เขาไม่คิดว่าเขาจะได้พบกับผู้หญิงคนนี้ที่นี่
หญิงสาวคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เธอคือตำรวจสาวซูเมิ่งเหยา โดยปกติแล้วพวกเขาถือเป็นศัตรูกัน
"ไอ้เลว จับก้นของฉันทำไม?"
หน้าที่งดงามของซูเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความโกรธที่ร้อนแรงยังกับเปลวไฟ เธอโกรธมากๆจนจมูกของเธอกระดกขึ้น
เธอรู้สึกเหมือนกับว่าวันนี้เธอโชคร้ายจริงๆ เธออาจจะลืมอ่านปฏิทินก่อนออกจากบ้าน แต่เดิมเธอมาที่ธนาคารเพื่อถอนเงินออก แต่เธอไม่คิดว่าเธอจะได้พบกับลี่ฉิงเฟิง
สำหรับไอ้เลวคนนี้ ซูเมิ่งเหยาเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ เมื่อใดก็ตามที่เธอได้พบกับเขาเธอก็จะรู้สึกว่าเธอเจอแต่เรื่องโชคร้าย ครั้งก่อนเธอเพิ่งสูญเสียจูบแรกของเธอไปและมาคราวนี้เธอก็โดนจับก้นอีก
บางทีโชคชะตาอาจจะกำหนดให้ผู้ชายคนนี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอ นี่ทำให้ซูเมิ่งเหยาโกรธมาก
"เหยาเหยาน้อย ฉันไม่ได้มีจุดประสงค์แบบนั้น คนที่อยู่ข้างหลังผลักฉัน ดังนั้นฉันจึงสัมผัสโดนก้นของคุณโดยบังเอิญ แต่จะบอกตามตรง ก้นของคุณให้ความรู้สึกดีมาก"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มล้อเลียนและเหลือบมองไปที่ก้นของเธอเพื่อลิ้มรสสัมผัสนั้น
สำหรับตำรวจหญิงคนนี้ที่ชอบหาเรื่องกับเขา ลี่ฉิงเฟิงจะแกล้งเธอทุกครั้งที่เขาเจอเธอ
