บทที่ 80 คุณนี่มันหลงตัวเองจริงๆ
บทที่ 80 คุณนี่มันหลงตัวเองจริงๆ
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
https://amnovel.com/cat.php?id=58
"คนหลงตัวเอง ใครอยากจะยั่วคุณกัน!" ใบหน้าของหลิวรูหยันเปลี่ยนเป็นสีแดงและตะโกนด้วยเสียงที่ดูโกรธเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าคำพูดของลี่ฉิงเฟิงทำให้เธออายมาก
เธอเป็นประธานของบริษัทหลิว สาวงามอันดับ 1 ของเมืองทะเลตะวันออกและเทพธิดาที่มีเสน่ห์ แต่ว่าตอนนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังทำตัวเจ้าชู้กับเธออย่างไม่คาดคิด
มั่นใจได้เลยว่า ไม่มีใครกล้าที่จะทำตัวเจ้าชู้กับเธอเลยในเมืองทะเลตะวันออก ลี่ฉิงเฟิงถือเป็นคนแรก นี้ทำให้เธอรู้สึกแปลกออกไป, อายและประหลาดใจ
"อย่าโกรธเลยพี่สาว ผู้หญิงจะกลายเป็นคนน่าเกลียดยามพวกเธอโกรธ ไปกันเถอะ ฉันขอเชิญคุณไปทานอาหารเย็น" ลี่ฉิงเฟิงใช้กลเม็ดของเขาในการหว่านล้อมผู้หญิงและทำให้เธอหัวเราะ
"หุบปากไปเลย ฉันอยากกินพาสต้าและสเต็ก" หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์และต้องการให้เขาจ่ายเงิน หลังจากที่เขาทำตัวเจ้าชู้กับเธอ
"ได้เลย พี่สาว" ลี่ฉิงเฟิงยิ้มและเดินออกไปพร้อมกับเธอ
ตอนนี้เที่ยงพอดี ยังอยู่ในช่วงอาหารกลางวัน
"พี่สาว รถของคุณสวยมาก" ในที่จอดรถ ลี่ฉิงเฟิงได้เห็นรถยนต์ซีดานสีขาวและได้เอ่ยชมในใจ
"แน่นอน นี่เป็นรุ่นลิมิตเต็ดจาก Maserati มีเพียงคันเดียวเท่านั้น" เมื่อพูดถึงรถที่เธอรัก หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความภูมิใจ
เธอมีความชอบเป็นพิเศษเกี่ยวกับรถยนต์ โดยเฉพาะรูปลักษณ์และสีของ Maserati ดังนั้นเธอจึงซื้อรถคันนี้ที่มีเพียงคันเดียวในโลก
"พี่สาว, คุณจะขับ หรือให้ฉันขับ?"
"แน่นอน ต้องเป็นคุณสิ"
"ได้เลย เชิญนั่งคนสวย" ลี่ฉิงเฟิงเปิดประตูและเผยรอยยิ้มของสุภาพบุรุษ เขานำหลิวรูหยันเข้าไปที่นั่งผู้โดยสารและขึ้นรถ
"พี่สาวเราจะกินอะไรกันดี?"
ไปที่ร้านอาหารวาเลนไทน์ " หลิวรูหยันพูดอย่างมีเสน่ห์
อะไรนะ ร้านอาหารวาเลนไทน์? นั่นเป็นร้านอาหารของคู่รักที่คู่รักไปกินบ่อยๆ
"คุณเป็นผู้หญิงนิสัยเสียจริงๆ ต้องการยั่วยวนฉัน" ฉิงเฟิงเปล่งเสียงทางจมูกอย่างสุภาพและพูดกับหลิวรูหยัน
"คุณเป็นผู้หญิงนิสัยเสีย ? หึ คุณน่ะสินิสัยเสีย อย่าหลงตัวเองมากนัก พวกเราไปที่นั่นเพราะว่าพาสต้าและสเต็กที่นั่นอร่อยมาก มันไม่เกี่ยวกับการยั่วยวนคุณเลย"
หลิวรูหยันรู้สึกอึดอัดใจ เธอพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์จากความหลงตัวเองของลี่ฉิงเฟิง
เธอรู้สึกสลดใจอย่างฉับพลัน เธอไม่ควรขอเป็นพี่สาวของชายคนนี้เลย ถ้าเธอรู้ว่าเขาเป็นคนหลงตัวเองขนาดนี้ การดูแลเขามากกว่าคนอื่นๆเล็กน้อยแต่เขากลับคิดว่าเธอต้องการจะยั่วยวนเขา
แน่นอน หลิวรูหยันไม่ได้รู้ว่าเธอเข้าใจฉิงเฟิงผิดไปเพราะเธอเป็นคนสวยและมีเสน่ห์ถ้ามันเป็นสมัยโบราณ การดำรงอยู่ของเธอแน่นอนว่าจะต้องนำภัยพิบัติมาสู่อาณาจักรที่เธออาศัยอยู่เพราะกษัตริย์จะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการอยู่บนร่างของเธอแทนการอยู่บนของหน้าที่และการทำงานของเขา
เพียงแค่เผยให้เห็นเสน่ห์จางๆและรอยยิ้มอันอ่อนโยนแค่นี้ก็ดึงดูดผู้ชายได้แล้ว
ถ้าคนอื่นๆเห็นท่าทางที่มีเสน่ห์ของหลิวรูหยัน พวกเขาก็จะน้ำลายไหลและแทบจะไม่สามารถเดินได้ อย่างน้อยลี่ฉิงเฟิงก็ไม่ได้น้ำลายไหลถือว่าดีกว่าผู้ชายส่วนใหญ่
10 นาทีต่อมา
ลี่ฉิงเฟิงและหลิวรูหยันมาถึงที่ร้าน ร้านอาหารวาเลนไทน์มีห้าชั้นด้วยการตกแต่งที่หรูหราและดอกกุหลาบพิมพ์อยู่ที่ประตู
คู่รักคล้องแขนกันเดินเข้าไปในร้านอย่างใกล้ชิด
บางครั้ง คู่รักหลายคู่จะจูบและทำอะไรบางอย่างกัน ที่ดูไม่เหมาะสมสำหรับเด็ก
"หนุ่มหล่อและสาวสวย พวกคุณจะทานอะไรหรือ?"
เมื่อฉิงเฟิงและหลิวรูหยันเข้ามาที่ร้านอาหารและนั่งลง พนักงานเสิร์ฟที่สาวสวยรีบไปหาพวกเขาและส่งเมนูให้
"ให้ฉันดูหน่อย"
ลี่ฉิงเฟิงหยิบเอาเมนูและอ่าน วันนี้เขาเป็นเลี้ยงดังนั้นจึงตัดสินใจว่าจะกินอะไร
"ขอพาสต้าสอง สเต็กสุกปานกลางสองและไวน์ฝรั่งเศสสองขวด ขอบคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆและสั่งอาหารคลาสสิกสองอย่างที่นี่
"ได้เลยคะท่าน คุณต้องการชำระเงินแบบไหนคะ?"
พนักงานเสิร์ฟยิ้มและพูด
"ฉันจะจ่าย"
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อย หยิบบัตรธนาคารและชำระเงิน
"โปรดรอสักครู่คะ"
พนักงานเสิร์ฟที่น่ารักยิ้มอย่างสุภาพและหันกลับไปกระซิบกัน
"คู่รักมาทานอาหารและผู้ชายเป็นคนจ่ายเงิน ผู้หญิงคนนี้เป็นนางจิ้งจอกและยั่วยวนให้ผู้ชายที่หล่อเหลาคนนี้เลี้ยงหรือ"
เสียงของสาวเสิร์ฟที่สวยงามนั้นเบามาก แต่ลี่ฉิงเฟิงก็ยังได้ยินอยู่ เขายิ้มและพูดว่า "พี่สาว คุณรู้หรือเปล่าว่าพนักงานเสิร์ฟพูดอะไรกันตอนนี้?"
"พวกเธอพูดอะไร?"
"เธอบอกว่าคุณเป็นนางจิ้งจอกที่อยากจะยั่วยวนฉัน"
"หลงตัวเอง คุณเชื่อไหมว่าฉันจะชกคุณตกไปในมหาสมุทรแปซิฟิก?"
หลิวรูหยันรู้สึกโกรธจริงๆกับทัศนคติที่หลงตัวเองของลี่ฉิงเฟิง เธอกำลังเหวี่ยงกำปั้นเล็กๆสีชมพูของเธอและพร้อมที่จะมอบบทเรียนให้เขา
คู่รักที่โต๊ะอื่นๆนั้นเป็นกันเอง แต่คนมีอยู่คู่เดียวคือลี่ฉิงเฟิงและหลิวรูหยันที่ทะเลาะกัน ผู้หญิงคนนี้ได้เหวี่ยงหมัดซึ่งดึงความสนใจของชายคนนั้น
สักครู่ต่อมา พนักงานเสิร์ฟวางพาสต้า สเต็กและไวน์แดงลงบนโต๊ะ "คุณท่านและคุณผู้หญิง ขอให้ทานอย่างมีความสุขคะ"
"ขอบคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงกล่าวขอบคุณและเริ่มกินกับหลิวรูหยัน
คนสวย ผมนั่งตรงนี้ได้ไหม?
เมื่อทั้งสองกำลังจะเริ่มกิน ชายวัยกลางคนวัยกลางคนที่มีสีหน้าซีดเซียว ใส่ชุดสูทและโคโลญ มาที่ด้านข้างหลิวรูหยันและถามด้วยรอยยิ้ม
เขาเห็นหลิวรูหยันและลี่ฉิงเฟิงเหมือนกำลังทะเลาะกันและเธอยกกำปั้นขึ้น
ผู้หญิงคนนั้นสวยเป็นอย่างมาก เป็นธรรมดาที่เขาอยากจะตามจีบ
"ฉันไม่รู้จักคุณและไม่มีที่ว่าง"
คิ้วสวยของหลิวรูหยันขมวดเล็กน้อย เธอไม่สนใจชายวัยกลางคนตรงหน้าเธอและปฏิเสธเขาโดยตรง
"ผมขอแนะนำตัว ผมคือจางเหมา ส่วนเรื่องที่นั่ง หลังจากเขาไปก็จะว่างที่หนึ่ง"
ชายวัยกลางคนที่ชื่อว่าจางเหมายิ้มเล็กน้อยและเตรียมที่จะขอให้ลี่ฉิงเฟิงออกไป
"เพื่อน คุณกำลังเถียงกับสุภาพสตรีที่งดงามคนนี้และเธอก็เหวี่ยงหมัดของเธอ คุณสองคนเลิกกันใช่ไหม ? เป็นเรื่องปกติสำหรับหนุ่มสาวในการแยกทางกัน ดังนั้นเธอไม่ชอบคุณอีกแล้ว โปรดออกไป"
จางเหมาเดินมาหาลี่ฉิงเฟิง,ยิ้มจางๆและขอให้เขาออกไป
"คุณชื่อว่าจางเหมา ฉันคิดว่าปัญญาอ่อนเป็นชื่อที่เหมาะกับคุณมากกว่า คุณคิดว่าเราเลิกกันเพราะเห็นว่าเราทะเลาะกัน หัวของคุณถูกลาเตะมาเหรอ ? จินตนาการของคุณดีเกินไปแล้ว"
ลี่ฉิงเฟิงกลอกตา หมดคำพูด จินตนาการของผู้ชายคนนี้ถูกลาเตะจริงๆ
ดูเหมือนว่าเสน่ห์ของหลิวรูหยันนั้นมีมากเกินไป ผู้ชายคนหนึ่งตัดสินใจที่จะตามจีบเธอทันทีเมื่อเห็นเธอเข้ามาที่ร้านอาหาร
"เพื่อน ผู้หญิงคนนี้น่าหลงใหลและไม่มีที่ติ แต่คุณใส่เสื้อลายพรางที่มีราคาอย่างมากที่สุดก็ประมาณ 20 หยวน คุณไม่เหมาะกับผู้หญิงสาวสวยคนนี้ คุณฉลาดคุณก็ออกไปซะ"
จางเหมายิ้มเบาๆเหยียดข้อมือออกและเปิดโชว์นาฬิกา Rolex ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ
นาฬิกา Rolex มีราคากว่าหมื่นเหรียญ จางเหมาต้องการใช้เงินตราเพื่อโอ้อวดและขอให้ชายหนุ่มออกไป
"ฉันไม่รู้ว่านายยอดเยี่ยมมาจากไหน นาฬิกา Rolex เรือนนึงก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คุณรู้สึกภูมิใจ ? แม้ว่าคุณจะใส่น้ำหอม Versace คุณก็ไม่สามารถปกปิดกลิ่นเหม็นของเงินได้ ขยะ"
ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและดูถูกจางเหมา เมื่อมีคนมาวิจารณ์เขา เขาจะตอบโต้กลับโดยทันที
