ตอนที่ 18 ช่วยเหลือโลลิน้อย
ตอนที่ 18 ช่วยเหลือโลลิน้อย
"เกิดอะไรขึ้นกับหลานสาวของฉัน?" การแสดงออกของป้าจางเริ่มน่าเกลียด เธอไม่พอใจมาก อารมณ์ที่ดีของเธอถูกทำลายโดยเด็กหนุ่มคนนี้ ถ้าไม่มีเหตุผลที่ถูกต้องเบื้องหลัง เธอจะสอนบทเรียนแก่เขา
"ป้าจาง จากใบหน้าของชูชู ผมมองเห็นว่าจะมีสิ่งร้ายๆในคืนนี้ มันเป็นลางสังหรณ์ที่ไม่ดี...ไม่! คุณต้องหลีกเลี่ยงมัน จะดีที่สุดถ้าคืนนี้คุณออกไปทานอาหารเย็นข้างนอก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอย่าทานที่บ้าน"
"หมายเหตุ : หากโฮสต์เปลี่ยนแปลงโดยตรงอีกครั้ง..."
เมื่อหลินฟ่านได้ยินเรื่องนี้ เขาตกใจ เชี่ย! เราแทบไม่ได้พูดอะไรแต่มันบอกว่าเราบอกตรงเกินไป เขาคิด จากนั้นเขาก็พูดให้ดูคลุมเครือมากกว่าเดิม
"ป้าจาง คุณเชื่อเรื่องของสารเลวตัวนี้? ถ้าเป็นฉัน ฉันจะตบเขาหนักๆซักสองที เขาสาปแช่งหลานของคุณไม่ใช่หรือ?" อยู่ๆก็มีเสียงของชายชราดังขึ้น เขายืนอยู่หน้าทางเข้าอพาร์ทเม้นและเหลือบมองหลินฟ่านด้วยความรังเกียจ
นี่คือเพื่อนบ้านของเขา ตาเฒ่าหวาง นับตั้งแต่หลินฟ่านย้ายเข้ามาเขาก็มักมองมาอย่างมีอคติ
ปรากฏรอยย่นบนหน้าผากของป้าจาง ดูเหมือนว่าหลินฟ่านไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ เธอรู้สึกว่าเขาเริ่มแช่งหลานสาวของเธอ
หลินฟ่างเหลือบมองเฒ่าหวางด้วยความโกรธ แต่เขาก็เงียบและไม่ได้โต้เถียง หลังจากครู่หนึ่งเขามองไปที่ป้าจางอีกครั้ง
"ป้าจาง นี่ไม่ได้เป็นเรื่องตลก คุณต้องเชื่อผมนี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความตายคุณต้องระวัง ทุกอย่างที่ผมพูดมีเหตุผลอยู่เบื้องหลังผมไม่ได้สร้างมันขึ้นมาเอง" หลินฟ่านกล่าวอย่างเคร่งเครียด
"ฮ่าๆ ชีวิตแหละความตายตูดแกสิ! แกคงไม่สามารถเข้าสังคมในเซี่ยงไฮ้ได้ และตอนนี้แกก็เป็นบ้า อาการทางจิตของแกต้องหนักแน่ๆ สำหรับแกต้องการหลอกลวงป้าจางและสาปแช่งหลานสาวของเธอ" ชราหวังดูถูกหลินฟ่าน
ชายชราหวังไม่ชอบชายหนุ่มคนนี้
อ่อนแอและบอบบาง ไม่เคารพเขา เขาไม่ได้ทักทายฉันเมื่อเขาพบฉัน เด็กคนนี้ไม่รู้ว่าอะไรดีต่อเขา ชายชราหวังคิด
ทันใดนั้นใบหน้าของผู้เฒ่าหวางก็สว่างขึ้น เขาตะโกนเรียก "พี่ชายเหมา มาดูนี่! เด็กคนนี้แช่งลูกสาวของคุณ!"
ณ ตอนนี้พ่อของเหมาชูชูกำลังขี่จักรยานไฟฟ้าของเขาอยู่ เขาพึ่งกลับมา เมื่อชายชราหวางเห็นเขา เขาจึงรีบเรียกด้วยสายตาแวววาว มาสอนบทเรียนให้เด็กคนนี้ เขาคิด
พ่อของเหมาชูชู เหมาช่งซิง เขาทำงานอยู่ที่บริษัทใกล้เคียง เมื่อเขากลับมาถึงบ้านและเห็นแม่และลูกสาวยืนอยู่ข้างถนน เขาจึงอยากรู้
อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินคำพูดของชายชราหวัง เขาโกรธเล็กน้อย แต่เขาไม่รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
สมัยเหมาช่งซิงยังหนุ่ม เขาอยู่กับคนไม่ดี มีส่วนเกี่ยวข้องกับการต่อสู้และความขัดแย้งอยู่เสมอแถมเขายังมีส่วนร่วมในกิจกรรมผิดศิลธรรมมากมาย เขานอนกับผู้หญิงหลายคน เขาถูกจำคุกเป็นเวลาสองปีสำหรับเหตุการณ์บางอย่าง หลังจากที่เขาได้รับการปล่อยตัว เขากลับตัวเป็นคนใหม่และแต่งงานกับผู้หญิงที่ซื่อสัตย์ เขาเรียนเทคโนโลยีด้วยตัวเองและกลายเป็นผู้จัดการฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) ในบริษัท
แม้เขามันจะไม่เพียงพอสำหรับชีวิตที่หรูหรา แต่เขาสามารถเลี้ยงดูครอบครัวโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารและน้ำดื่ม
"พ่อ" ใบหน้าของเหมาชูชูสว่างขึ้นเมื่อเห็นเขา
"แม่ เกิดอะไรขึ้น?" เหมาช่งซิงจอดจักรยานไฟฟ้าข้างๆและกอดลูกสาวของเขา
ก่อนที่ป้าจางจะตอบ ชายชราหวังชี้ไปที่หลินฟ่านและกล่าวหาเขา "พี่ชายเหมา เด็กหนุ่มคนนี้พูดว่าเขารู้จักการทำนายโชคชะตาและทำให้ป้าจางตกใจ เขาพูดว่าจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นกับลูกสาวคุณคืนนี้ เธอสิเธอมีสุขภาพดีแค่ไหน อะไรจะเกิดขึ้น? เขาต้องพยายามสาปแช่งเธอ!"
เหมาช่งซิงหวงลูกสาวของเขาอย่างมาก เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาโกรธ "แกเป็นเชี่ยไร? แกกล้าแช่งลูกสาวฉัน! ฉันจะฆ่าแก!"
แบม!
ทันใดนั้นเหมาช่งซิงเตะเข้าไปที่ช่องท้องของหลินฟ่าน หลินฟ่านไม่สามารถตอบสนองได้ไวพอ และก่อนที่เขาจะรู้ตัวเขาก็คุกเข่าลงบนพื้นไปเสียแล้ว
บัดซบ!...หลินฟ่านแช่งเขาในใจ ผมอุส่าจะช่วยคุณ แต่คุณตอบแทนด้วยการเตะเข้ามาที่ท้องผม
"ลูกกำลังทำอะไรช่งซิง?" ป้าจางพยายามหยุดเขาทันที
นี่คือเซี่ยงไฮ้ ถ้าคุณทำร้ายใครบางคนเมื่อตำรวจมากถึงแม้จะเป็นการได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่คุณต้องจ่ายค่าปรับอย่างน้อย 2000 เหรียญหรือใช้เวลาไม่กี่เดือนในการถูกคุมขัง
"ฉันเตือนแกเด็กสารเลว ถ้าแกพูดเรื่องไร้สาระอีกครั้ง ฉันจะฆ่าแก!" เหมาช่งซิงตะคอกใส่อย่างรุนแรง ลูกสาวของเขาเป็นทุกอย่างสำหรับเขา เขาจะไม่ปล่อยให้ใครพูดถึงเรื่องไม่ดี
อารมณ์ของหลินฟ่านก็ถึงขีดจำกัดแล้วเช่นกัน แต่เมื่อเขาเห็นชูชูกำลังกลัวเธอเกือบร้องไห้ เขาไม่ต้องการให้เธอมีความทรงจำที่ไม่ดี เขามองไปที่เหมาช่งซิง
"ผมกำลังช่วยคุณ ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็ไม่เป็นไร เมื่อมันถึงเวลาแม้คุณจะขอร้องผม ผมก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว"
"แก..." เมื่อเห็นว่าเด็กนี่มันยังกล้าพูด เหมาช่งซิงกำลังยกกำปั้นขึ้นและตีเขาอีกครั้ง แต่ลูกสาวของเขาซึ่งอยู่ในอ้อมกอดของเขาเริ่มร้องไห้
"ดี ตั้งแต่ที่แกยอดเยี่ยม งั้นมาดูกันถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นคืนนี้ฉันจะให้แกคุกเข่าต่อหน้าฉันพรุ่งนี้"
"ดี เราจะมาดูกันว่าใครจะคุกเข่าลงเพื่อใครในวันพรุ่งนี้" หลินฟ่านไม่ต้องการโต้เถียงอีก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ แต่เขาคิด ลืมมันไป เขาจะคร่ำครวญในวันพรุ่งนี้
"ฮิฮิ!" ชายชราหวางรู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ได้เห็นหลินฟ่านได้รับความเดือดร้อน
หลินฟ่านจ้องไปที่ชายชราหวาง แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อยไป เขาพึ่งอ่านโชคชะตาของชายชราหวังและเห็นว่าเขาจะถูกทำร้ายในวันพรุ่งนี้
เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน หลินฟ่านปล่อยตัวลงบนเตียงและคิดถึงอนาคต
"ธุรกิจแพนเค้กต้นหอมไม่สามารถทำได้นานและเราต้องหาสถานที่ดีๆที่จะทำนายโชคชะตา ต้มตุ๋นเทียนหลอกลวงผู้คนเสมอ ถ้าผมขอให้เขาช่วยจัดฉาก เรื่องนี้ไม่สมควรมีปัญหา"
"เราสามารถคุยกันได้หากเราเจอกับเขาในวันพรุ่งนี้"
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ สิ่งที่หลินฟ่านห่วงที่สุดคือชูชูจะสามารถหลีกเลี่ยงอันตรายได้หรือไม่? แม้ว่าพ่อของเธอจะทำให้เขาโกรธและต้องการเห็นเขาคุกเข่าลงต่อหน้าเขา แต่นั่นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ เขารู้ว่ามีอันตรายกำลังใกล้เข้ามา เขาทำได้แค่ดูเท่านั้น นี่เป็นสิ่งที่หลินฟ่านไม่สามารถทำอะไรได้
"หมายเหตุ : โฮสต์ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงลิขิตสวรรค์ได้มิฉะนั้นโฮสต์จะถูกฟ้าผ่า"
หลินฟ่านคิดจะทำอะไรบางอย่างเสียงของสารานุกรมก็ดังขึ้น
วันนี้วันซวยไรเนี่ย!!
เวลา 19.00 น.
ในบ้านของป้าจาง
"แม่ ผมจะออกไปข้างนอก ผมมีนัดกับเพื่อน พรุ่งนี้ผมจะสั่งสอนเด็กคนนั้นอย่างเหมาะสม" เหมาช่งซิงพูดด้วยความไม่พอใจขณะทานอาหาร
"ปล่อยไปเถอะ เราเป็นเพื่อนบ้านกันบางที ฟ่านน้อยอาจไม่ได้บอกว่ามันไม่ดี" ป้าจางตอบขณะที่เธอเก็บจาน
"แม่ ไม่ต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ ผมไปล่ะ" หัวใจของเหมาช่งซิงยังเต็มไปด้วยความโกรธ ลูกสาวที่เป็นของล้ำค่าของเขากำลังถูกสาปแช่งโดยใครบางคน เขาจะปล่อยมันไปได้อย่างไร?
เมื่อเหมาช่งซิงจากไป ป้าจางเก็บจานเรียบร้อยเช่นกัน เธอหยิบดินสอสีสำหรับชูชู "ชูชู ยายจะไปเล่นไพ่นกกระจอกที่บ้านของย่าเฉิน หลานวาดรูปอยู่บ้านนะโอเคมั้ย?"
"อืมมม หนูเข้าใจแล้วค่ะคุณย่า" ชูชูหยิบดินสอสีวางบนโต๊ะและเริ่มวาดรูป
หลังจากนั้นป้าจางก็ออกจากอพาร์ตเม้น เธอล็อกหน้าต่างและประตูทุกบานเพื่อความปลอดภัย
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ
เวลา 19.30 น.
ปัง!
ปัง!
จบเกม!
กลุ่มหญิงชราต่างหมกมุ่นอยู่กับการเล่นไพ่นกกระจอกและหัวเราะอย่างสนุกสนาน
"แม่เฒ่าจางเกิดอะไรขึ้น? เหมือนคุณมีปัญหานะ"
"เกิดอะไรขึ้นคุณสบายดีไหม?"
ป้าจางนึกถึงสิ่งที่เด็กน้อยพูดเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
"ป้าจาง ผมกลัวว่าจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นกับชูชูคืนนี้ มันเป็นลางสังหรณ์..."
ป้าจางไม่สามารถนั่งนิ่งได้เธอรู้สึกไม่ดีดังนั้นเธอจึงลุกขึ้น "ยายเฉินฉันต้องกลับไปดูที่บ้าน"
"อา เกิดอะไรขึ้นกับคุณป้าจาง? นี่พึ่งรอบแรกเอง!"
"ฉันต้องกลับไปดูหลานสาว ฉันจะกลับมาทีหลัง" ป้าจางรู้สึกไม่สบายใจหลังจากคิดถึงสิ่งที่เด็กน้อยพูด เธอไม่รีรอและรีบกลับไปที่อพาร์ตเม้นของเธอ
ระหว่างทางป้าจางไม่สามารถสงบใจได้ เธอพยายามปลอบตัวเอง เด็กหนุ่มคนนี้ฟ่านน้อย เขาเพียงพยายามทำให้ฉันตกใจ เขาไม่มีทางดูโชคชะตาได้จริงๆ
"ชูชู...ชูชู..." ป้าจางเริ่มตะโกนเรียกขณะที่เธอเดินมาถึงประตูอพาร์ตเม้น แต่ไม่มีคำตอบใดๆมาจากหลานสาวของเธอ บ้านเงียบสงบ
ปัง!
ป้าจางเปิดประตู ทันใดนั้นกลิ่นควันจางๆเข้ามาในจมูกของเธอ
และเมื่อเธอมองไปที่ห้องนั่งเล่น เธอเห็นหลานสาวของเธอนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
"โอ้พระเจ้า! ชูชู!" ป้าจางตกใจ
"ช่วยด้วย!...ช่วยด้วย!"
ป้าจางตะโกนเสียงดังลั่นภายในไม่กี่วินาที เพื่อนบ้านของเธอก็ออกต่างพากันออกมาและรีบวิ่งมาตามต้นเสียง
ในตอนนี้ หลินฟ่านอยู่ในเงามืดและเฝ้ามองจากระยะไกล เขาถอนหายใจและมองดูนาฬิกา
19.30 น. มันทันเวลา
ตามภาพที่เขาเห็น ชูชูจะถูกค้นพบหลังจากสองทุ่ม แต่เธอจะตายตอนสองทุ่มตรง
"ใครจะรู้ว่าการพยากรณ์มันมีอำนาจมาก ไม่ช้าไม่เร็วเกินไป"
.....
