บทที่ 71 การช่วยน้องเซี่ยระบายความโกรธ

บทที่ 71 การช่วยน้องเซี่ยระบายความโกรธ

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"ลี่ฉิงเฟิง คุณเป็นเพียงพนักงานธรรมดา คุณจะเป็นแฟนของเซี่ยหวานชิวได้อย่างไร?"

ฮูเฉียงส่ายหน้าด้วยความไม่เชื่อ

เขารู้ว่าเซี่ยหวานชิวเป็นคนที่ภูมิใจในตัวเอง เธอไม่เพียงแค่สวย แต่มาตรฐานของเธอก็สูงด้วยเช่นกัน เธอจะไม่ชายตามองคนทั่วไปแน่นอน

ถ้าลี่ฉิงเฟิงเป็นทายาทเศรษฐี  ฮูเฉียงอาจจะเชื่อ แต่เมื่อเขามองไปที่ชุดที่ฉิงเฟิงสวมใส่อยู่     ก็เป็นที่ชัดเจนว่าเขาเป็นเพียงแค่พนักงานประจำ

มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้หญิงที่อ่อนโยน ร่ำรวยและงดงามจะชอบพนักงานธรรมดาๆ

"ฉันเป็นแฟนของเซี่ยหวานชิวจริงๆ"

"ฉันไม่เชื่อคุณ"

"ฉันจะทำยังไงให้คุณเชื่อว่าฉันเป็นแฟนเธอจริง? "

"นอกจากคุณจะจูบเธอ"

ฮูเฉียงกล่าวพร้อมกับหัวเราะเย็นชา เขารู้ว่าเซี่ยหวานชิวรักนวลสงวนตัว เธอจะไม่น่าจะยอมให้ใครจูบเธอแม้แต่แฟนของเธอ

"ได้เลย ฉันจะจัดให้ตามความปรารถนาของคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มและตัดสินใจจูบเซี่ยหวานชิว ดังนั้นฮูเฉียงน่าจะยอมแพ้

เขาคว้าเอวเล็กๆของเซี่ยหวานชิว จ้องที่ริมฝีปากแดงของเธอและมอบจูบแบบฝรั่งเศสแก่เธอ มันหวานและรู้สึกดีมาก

**จูบแบบฝรั่งเศสเป็นยังไง ผมเคยแปะลิ้งให้ดูแล้วอยู่ตอนเก่าๆ**

เซี่ยหวานชิวไม่คิดว่าลี่ฉิงเฟิงจะกล้าหาญและจูบเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย นี่คือการจูบครั้งแรกของเธอ

"คนบ้า ปล่อยฉันนะ" เซี่ยหวานชิวอายและพูดด้วยเสียงต่ำ ใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดงและหัวใจของเธอเต้นรัวๆ ด้วยความเร็ว 100 เท่า

"ถ้าฉันปล่อยเธอไป  ฮูเฉียงจะไม่เชื่อว่าฉันเป็นแฟน น้องสาวเซี่ยแค่หลับตาซะและสนุกไปกับมัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยๆ และพ่นลมหายใจใส่หูของเธอและพูดขึ้น

ริมฝีปากของเขายังคงจูบริมฝีปากสีแดงของเซี่ยหวานชิว เขารู้สึกเหมือนเขากินลูกพีชเข้าไป  มีมันมีรสหวานและนุ่มนวล

ฮือฮือ, คนชั่วทำไมคุณต้องแกล้งฉันด้วย ในช่วงเริ่มต้น Wanqiu Xia ต้องการที่จะผลักดันเขาออกไป แต่ Qingfeng Li เก็บเธอไว้แน่นเพื่อที่เธอจะค่อยๆจมลงในการจูบและได้หายไป ...

**สาระนิดหน่อย  ตรงประโยค ฮือฮือ ภาษาอังกฤษแปลมาว่า wuuuwuu คือในภาษาจีนเวลาร้องไห้เขาพิมพ์กันแบบนี้ครับ wu wu มันเป็นเสียงร้องไห้ ที่ผู้แปลรู้เพราะว่าเคยเล่นเกมจีนแล้วแชทเปิดกล้องกับสาวจีนมาก่อนเลยรู้ความหมาย 555**

"นี่ฉันเห็นอะไร ? ผู้อำนวยการเซี่ยกำลังจูบกับลี่ฉิงเฟิง"

"โอ้พระเจ้า  นี่มันจุดจบของโลกนี้รึไง ?ฉันกำลังฝันอยู่?"

"เพื่อน คุณไม่ได้ฝัน   มันเป็นความจริง"

ทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขากำลังโห่ร้องยังกับภูติผี พวกเขาทั้งหมดรู้สึกเศร้า

เซี่ยหวานชิวเป็นสาวงามของบริษัท Ice Snow เธอเป็นที่ชื่นชอบของคนจำนวนมากแต่ตอนนี้เธอกำลังจูบกับลี่ฉิงเฟิง  เรื่องนี้ทำให้ทุกคนอิจฉา

(ถ้ารู้ว่าเป็นผัวceoนี่ไม่ช็อคกันเลยเหรอ?)

การจูบนั้นนุ่มนวลและเป็นธรรมชาติ ทั้งสองคนจมลงกับอารมณ์

"น้องสาวเซี่ย ริมฝีปากของคุณหวานมาก" ลี่ฉิงเฟิงถอนริมฝีปากของเขาอกและพูดพร้อมกับหัวเราะ

"คนบ้า คุณพูดดังเกินไปแล้ว" เมื่อได้ยินการหยอกล้อของลี่ฉิงเฟิง ร่างกายของเซี่ยหวานชิวสั่นสะท้าน หน้าเธอเป็นสีแดงเหมือนดอกกุหลาบ เธอสวยเกินจะบรรยาย

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนจูบกันแล้ว หน้าตาของฮูเฉียงก็เปลี่ยนไปและแสงเย็นยะเยือกกระพริบในตาเขา

เขาได้ตามจีบเซี่ยหวานชิวมาถึงครึ่งปี ไม่ต้องพูดถึงเรื่องจูบ  แม้แต่จับมือก็ยังไม่เคยมีโอกาส แต่ผู้ชายคนนี้จูบเซี่ยหวานชิวต่อหน้า  เขาสมควรตาย

"เซี่ยหวานชิว เธอมันนังโง่ ฉันตามจีบเธอมาเป็นเวลาครึ่งปี  เธอไม่เคยแม้แต่จะให้ฉันสัมผัส   ฉันคิดว่าเธอเป็นคนบริสุทธิ์รักนวลสงวนตัว  ไม่คิดว่าเธอจะดอกทองเช่นนี้ เธอจูบผู้ชายต่อหน้าทุกคน "

ใบหน้าของฮูเฉียงบิดเบี้ยวและเขาก็เสียงดังขึ้น เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

เมื่อได้ยินคำพูดของฮูเฉียง, เซี่ยหวานชิวก็สั่นด้วยความโกรธ  ใบหน้าสวยงามของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า

ตอนแรกเธอคิดว่าฮูเฉียงเป็นสุภาพบุรุษ ไม่คิดว่าเขาจะไร้ยางอายและดูถูกเธอต่อหน้าทุกคน

"ฮูเฉียง คุณมันไร้ยางอาย คุณเป็นคนมีเขา" ใบหน้าที่สวยงามของเซี่ยหวานชิวก็เย็นชาและเธอโกรธมาก

"นังโง่ เธอจูบไอ้กระจอกขี้แพ้คนนี้  สักวันหนึ่งฉันจะเย็*เธอ !" ใบหน้าของฮูเฉียงบิดเบี้ยวและพูดด้วยความโกรธ  คำพูดทั้งหมดของเขานั้นหยาบคายมาก

**ผมไม่ได้หยาบนะ มันมายังงี้จริงๆ One of these days I will f*ck you**

"หุบปากสักที" ได้ยินที่ฮูเฉียงสบถไม่เพียงแต่เซี่ยหวานชิวที่โกรธ แต่ฉิงเฟิงก็โกรธมากด้วย  เขาโกรธมาก ปรากฏแววตาที่เย็นยะเยือกในดวงตาของเขา

"ฉันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัย พ่อของฉันเป็นรองประธาน! แก  ไอ้คนจนขี้แพ้ กล้าหาเรื่องฉัน ?  แกไม่อยากทำงานที่นี่ต่อไปแล้วหรือไง"

ใบหน้าของฮูเฉียงมืดครึ้ม, เสียงของเขาเต็มไปด้วยการคุกคาม

"น้องสาวเซี่ย ฉันขอโทษจริงๆ นี่เป็นความผิดของฉันทั้งหมด" เมื่อเผชิญหน้ากับการสบถคำหยาบของฮูเฉียง, ลี่ฉิงเฟิงรีบกล่าวขอโทษเซี่ยหวานชิวในทันที

มีความสับสนปรากฏบนใบหน้าของเซี่ยหวานชิวเธอถามว่า "ทำไมคุณต้องขอโทษฉัน?"

"น้องสาวเซี่ย ก่อนนั้นฉันควรจะยิงฮูเฉียง (TL: ตัวอสุจิ) ลงบนกำแพง แต่ฉันบังเอิญยิงเขาเข้าไปในถ้ำ และปล่อยให้เขาดูถูกคุณแบบนี้เมื่อเขาโตขึ้น   ฉันขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ"

**มันเป็นสำนวนจีนและแสลงฝรั่ง ประมาณว่าเกิดผิดที่ผิดทางจนกลายเป็นพวกโรคจิตชอบสร้างปัญหา ประมาณตัวอสุจิไร้คุณภาพ ฉิงเฟิงแทนตัวเองเหมือนเป็นพ่อฮูเฉียงน่ะครับ**

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและเขาแสดงสีหน้าของความเสียใจ

อุ๊บ....., เซี่ยหวานชิวหัวเราะกับคำพูดของลี่ฉิงเฟิง   ลี่ฉิงเฟิงคนนี้เป็นคนชั่วร้ายมาก

เขาด่าฮูเฉียงในเชิงที่สร้างสรรค์มาก เขาไม่จำเป็นต้องใช้คำหยาบเลย

ทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขาก็หัวเราะเหมือนกัน  ลี่ฉิงเฟิงโหดมาก เขาเปรียบเทียบตัวเองเป็นพ่อของฮูเฉียง นี่เป็นการด่าในระดับสูงสุดทีเดียว

หลั่งเขาบนผนัง? คนแบบไหนกันที่คิดคำด่าที่อเมซซิ่งได้เช่นนี้?

หลายคนมองลี่ฉิงเฟิงอย่างชื่นชม

"ลี่ฉิงเฟิง, แกกำลังหาที่ตาย" ฮูเฉียงเข้าใจอย่างถ่องแท้ในสิ่งที่เขาพูดด้วย เขาโกรธมากเพราะเขาถูกเปรียบเทียบเป็นตัวอสุจิ

"ฮูเฉียง โปรดบอกแม่คุณว่าฉันเสียใจ ฉันควรจะแตกนอก แทนที่จะปล่อยให้คุณทำร้ายคนอื่น"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบา ๆ คำพูดที่เขาพูดมีพลังอย่างมากทำให้ผู้คนรอบตัวตกใจ

"ไอ้เหี้* แกแกว่งเท้าหาที่ตายซะแล้ว!" ใบหน้าของฮูเฉียงบิดเบี้ยว เขาเกือบจะตายด้วยความโกรธจากคำพูดของลี่ฉิงเฟิง

เขารู้ดีว่าแม้เขาจะมีเวลา20 ปี ก็ยังไม่สามารถเข้าถึงขอบเขตของการด่าคนแบบที่ฉิงเฟิงทำได้

เนื่องจากเขาไม่สามารถชนะด้วยวาจาได้  เขาจึงต้องแก้ปัญหาด้วยกำลัง

ฮ่า!

ฮูเฉียงตะโกนด้วยความโกรธและเหวี่ยงหมัดของเขา หมัดของเขาวาดเส้นโค้งไปบนอากาศและไปทางไปทางศีรษะของลี่ฉิงเฟิง

"ระวัง !" หน้าของเซี่ยหวานชิวแปรเปลี่ยนไปและร้องตะโกน

ในเวลานี้เซี่ยหวานชิวกังวลมาก เธอรู้ว่าฮูเฉียงเป็นผู้อำนวยการแผนกรักษาความปลอดภัยและเป็นอาจารย์เทควันโด้ขั้น 4 เธอรู้สึกกังวลมากที่ลี่ฉิงเฟิงจะได้รับบาดเจ็บ

แต่สิ่งที่ทำให้เซี่ยหวานชิวและฝูงชนประหลาดใจคือลี่ฉิงเฟิง ยืนอยู่กับพื้นด้วยมือไขว้หลัง โดยไม่ขยับไปไหน เขาไม่ได้สนใจหมัดของฮูเฉียงเลย เหมือนมันไม่ได้มีอยู่

"ตั้งแต่ที่นายมองหาที่ตาย งั้นฉันจะให้นายสมปรารถนา"

ลี่ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา และเขาก็เตะเท้าขวาออก ขาของเขาเหมือนแสงจากฟ้าผ่าและมันพุ่งเข้าใส่ท้องน้อยของฮูเฉียง

ปัง !

ร่างกายของฮูเฉียงเป็นเหมือนกระสุน เขาพุ่งลอยไปทันทีและล้มลงกับพื้น เขารู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายและไม่สามารถขยับแขนขาได้

เตะทีเดียวฮูเฉียงแพ้....

เซี่ยหวานชิวปิดริมฝีปากสีแดงของเธอ ใบหน้าสวยของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ฮูเฉียงเป็นผู้อำนวยการรักษาความปลอดภัยแต่เขาแพ้ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว

ฉิงเฟิงแข็งแกร่งมาก

คนอื่นๆที่อยู่รอบๆตัว  พวกเขาอ้าปากกว้างและมองไปที่ลี่ฉิงเฟิงด้วยความตกใจ พวกเขารู้สึกตกใจกับลูกเตะที่ทรงพลัง