บทที่ 65 ยืมเงินภรรยา

บทที่ 65 ยืมเงินภรรยา

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"โอ้ใช่สิ  ที่รักฉันขอยืมเงินก่อนได้ไหม?"

ใบหน้าของฉิงเฟิงมีความสุข เขาหันไปถามหลินซู่ว่า "บอสคุณให้ฉันยืมเงินหน่อยได้ไหม 150,000 ฉันต้องการซื้อจี้หยกนี้"

"คุณต้องการซื้อจี้หยกนี้หรือ?" ภาพลักษณ์ที่ประหลาดใจเกิดขึ้นบนใบหน้าสวยงามของหลินซู่

เห็นได้ชัดว่าคุณภาพและลักษณะของหยกนั้นไม่ดีเลย ไม่มีใครเต็มใจจะซื้อมัน เป็นธรรมดาที่เธออยากรู้ว่าทำไมฉิงเฟิงถึงต้องการมัน

"ลี่ฉิงเฟิง, ถ้าคุณต้องการจี้หยกอันนี้ฉันสามารถให้คุณยืมก่อนได้นะ 150000" ดวงตาที่สวยงามของหลิวรูหยันกระพริบ รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ปรากฏบนใบหน้าที่เย้ายวนใจของเธอและทำให้เธอดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ

"คุณหลิว ไม่จำเป็นหรอก ฉันจะให้เขายืมเอง 150000"

หลินซู่ยิ้มเยาะและปฏิเสธข้อเสนอของหลิวรูหยัน

เธอเป็นภรรยาของฉิงเฟิง ถ้าฉิงเฟิงต้องการเงินเธอควรจะต้องเป็นคนที่ให้เงินแก่เขา เธอจะปล่อยให้เขายืมเงินจากคนอื่นได้อย่างไร?

ความระแวดระวังของเธอที่มีต่อหลิวรูหยันนั้นลึกซึ้งมาก

"นี่  ในบัตรนี้มีเงินอยู่ 500000 หยวน น่าจะพอที่จะซื้อจี้หยก" หลินซู่หยิบเอาบัตรและมอบให้แก่ฉิงเฟิง

"ขอบคุณ" ฉิงเฟิงขอบคุณและได้รับบัตรมา

ตอนแรกเขาต้องการขอยืมแค่ 150,000 และไม่คาดคิดว่าหลินซู่จะให้เขาถึง500,000 ภรรยาของเขาใจดีจัง ฉิงเฟิงสรรเสริญในหัวใจของเขา

"150,000 หยวนฉันต้องการจี้หยกนี้" ฉิงเฟิงลุกขึ้นยืนและพูดเสียงดังขึ้นมา

ราคาเริ่มต้นของจี้หยกคือ 100000 หยวนและราคาเสนอแต่ละครั้งจำเป็นต้องสูงกว่าราคาก่อนหน้านี้ 50,000 คนรอบข้างจ้องมองฉิงเฟิงด้วยความประหลาดใจเมื่อพวกเขาเห็นว่าฉิงเฟิงต้องการซื้อสิ่งนี้

"ฉันเสนอ 200000 หยวน" ทันใดนั้นได้ยินเสียงนายน้อยเฉินดังขึ้น

ฉิงเฟิงเคยหลอกเขาไว้ ดังนั้นเมื่อนายน้อยเฉินเห็นว่าฉิงเฟิงต้องการซื้อจี้เขาก็ต้องกวนตีนฉิงเฟิงให้มีปัญหาบ้าง

เมื่อเห็นนายน้อยเฉินต้องการกวนตีนด้วยวิธีการเดียวกัน ฉิงเฟิงก็ขุ่นเคืองและแอบเริ่มคิดหาวิธีแก้ไข เจ้าโง่คนนี้ไม่รู้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของหยกนี้แน่นอนแสดงว่าเขาเสนอราคาเพื่อกวนตีนฉิงเฟิงเท่านั้น

"ฉันเสนอ 300000 หยวน" ฉิงเฟิงยิ้มบางๆ และเพิ่มราคาให้โดยตรงโดย 1000000 หยวน

"ฉันให้ 400000 หยวน" นายน้อยเฉินยิ้มอย่างเย็นชาและพูดเสียงดัง

"ฉันให้ 500,000 หยวน แต่ถ้านายน้อยเฉินชอบจี้หยกนี้มาก คุณเสนอราคามาเลย 1 ล้านหยวนจี้เป็นของคุณ" ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและกล่าวกับนายน้อยเฉินด้วยรอยยิ้ม

ในตอนแรกนายน้อยเฉินคิดจะเสนอราคาต่อไปให้สูงขึ้นอีก แต่เมื่อเขาได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง เขาก็ลังเลที่จะเสนอราคาเพราะเขาไม่ได้ต้องการซื้อจี้หยกนี้ เขาแค่อยากเกลียดฉิงเฟิงและอยากจะแกล้งก็เท่านั้น

นายน้อยเฉินกังวลว่าถ้าเขายังคงเสนอราคาไปถึง 1 ล้านเหรียญ ฉิงเฟิงก็จะแกล้งยอมแพ้และเขาก็จะเสียเงินอีกครั้ง

เขาตกเป็นเหยื่อของฉิงเฟิงและเสียเงินมา 1 ล้านหยวนแล้ว เขาจะไม่หลงกลอีก

"ลี่ฉิงเฟิงฉันจะไม่ตกหลุมพรางของคุณอีก ฉันไม่ต้องการจี้หยกนี้แล้ว" นายน้อยเฉินหัวเราะเสียงดังด้วยความเย่อหยิ่ง เขารู้สึกว่าตอนนี้เขาได้ทำการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้วและจะไม่หลงกลอีก

"อา, นายน้อยเฉินคุณฉลาดขึ้นนะ"

นายน้อยเฉินยิ้มเล็กน้อยและเมื่อได้ยินเสียงฉิงเฟิงพูดสรรเสริญทำให้เขามีความสุขขึ้น อย่างไรก็ตามในใจของฉิงเฟิงลอบหัวเราะอย่างหนัก เพราะเขาคิดว่านายน้อยเฉินคนนี้เป็นคนโง่ที่ไม่รู้จักสมบัติอันล้ำค่าเช่นนี้

"ชายคนนี้เป็นใคร สมองเขาไปหมดแล้วหรือ ? เห็นได้ชัดว่าจี้หยกเป็นของห่วยๆและอย่างมากคงจะมีราคาแค่ประมาณ 10,000 หยวน"

"ช่วยไม่ได้นี่ มีคนโง่มากเกินไปในสังคมแบบนี้"

"ไม่ใช่ว่าโง่เกินไปหรอก  เขาคงมีเงินมากไปจนไม่มีที่ระบายละมั้ง"

คนรอบข้างสนทนากันและเยาะเย้ยฉิงเฟิงอย่างหยาบคาย

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างอ่อนโยนเมื่อเขาได้ยินเสียงเยาะเย้ยของผู้คน เขาคิดในใจว่า 'พวกโง่เอ้ย ไม่รู้ซะแล้วว่านี่คือสมบัติที่แท้จริง แต่ยังมีหน้ามางานเลี้ยงอาหารการกุศล '

เขาเดินไปหาหลิวเมย์เรน ใช้บัตรจ่ายเงินให้เธอและหยิบจี้หยกมา

"ฮะฮ่า ใช่เลย ! นี่คือจี้ฟินิกซ์ ฉันเจอสมบัติแล้ว" ฉิงเฟิงมองจี้หยกในมือของเขาและไม่สามารถหยุดยั้งเสียงหัวเราะของเขาได้

แต่ในสายตาของคนอื่นเขาดูเหมือนคนเสียสติ

"ฉิงเฟิงคุณโง่หรือเปล่า จี้หยกนี้ให้เต็มที่ก็ไม่เกิน 10,000 หยวนคุณจ่าย 500,000 เพื่อให้ได้มันมา ทำไมคุณถึงมีความสุข?"

นายน้อยเฉินหัวเราะเยาะด้วยความรังเกียจในสายตาของเขา

จากสิ่งที่เขาได้เห็น จี้หยกนี้มีมูลค่าเพียง 10,000 หยวน แต่ลี่ฉิงเฟิงกลับทำท่าทางมีความสุขมากที่ได้ซื้อจี้หยกปลอมๆ เขาจึงต้องเย้ยหยันฉิงเฟิง

"คุณมันโง่ นี่เป็นสมบัติแท้จริงที่หายากเรื่องแค่นี้ยังไม่รู้ มันน่าอายไหม"

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของนายน้อยเฉิน ที่ไม่ได้รู้คุณค่าของสมบัติชิ้นนี้ ฉิงเฟิงจึงด่ากลับ

"ทุกท่านมาดู คนโง่คนนี้ลี่ฉิงเฟิง ซื้อจี้หยกนี้มาตั้ง 500000 หยวนและยังคิดว่ามันเป็นสมบัติอีก นี่มันเป็นเรื่องที่ตลกมาก"

นายน้อยเฉินตะโกนต่อฝูงชนที่อยู่รอบ ๆ เพื่อทำให้ฉิงเฟิงอับอาย

สัญชาตญาณของมนุษย์เป็นผู้ชม คนรอบข้างล้อมรอบพวกเขาและชี้นิ้วไปที่ฉิงเฟิง แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

คิ้วของหลินซู่ขมวดขึ้นเมื่อเธอได้ยินการเยาะเย้ยของผู้คนต่อฉิงเฟิง เธอเดินไปหาเขาอย่างสง่างาม

ฉิงเฟิงไม่ได้เป็นแค่เพียงสามีของเธอ แต่เขาเป็นลูกจ้างของบริษัท Ice Snow เขาเป็นเหมือนตัวแทนภาพลักษณ์ของบริษัทด้วย เธอไม่อาจปล่อยให้ทุกคนเยาะเย้ยเขาได้

"ฉิงเฟิงเราได้ซื้อจี้หยกมาแล้วและการเลี้ยงอาหารการกุศลก็จบแล้ว เรากลับกันเถอะ

หลินซู่เดินไปหาฉิงเฟิงและพูดขึ้น

"โอเค กลับกัน"

ฉิงเฟิงพยักหน้าและเตรียมพร้อมที่จะเดินทางกลับกับหลินซู่ เขาขี้เกียจมากที่จะแก้ต่างกับคนโง่เหล่านี้ เขาซื้อสมบัติได้ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้คนเหล่านี้ฟัง

หลินซู่และฉิงเฟิงกำลังจะออกไป แต่ก็ยังมีคนที่ล้อเลียนพวกเขา

"ฮิๆ หลินซู่ ทุกคนเรียกคุณว่าราชินีโลกธุรกิจและบอกว่าคุณฉลาดมาก แต่จากสิ่งที่ฉันเห็นฉันคิดว่าคุณเป็นคนโง่"

เฉินติงหัวเราะคิกคักและเยาะเย้ยขณะที่ชี้ไปที่หลินซู่

"คุณเฉินติง คุณหมายความว่ายังไง?"

ร่องรอยแห่งความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินซู่ เมื่อเธอได้ยินคำพูดที่น่ารังเกียจของเฉินติงซึ่งมันทำให้เธอโกรธ

"หลินซู่คุณให้ฉิงเฟิงยืมไป 500,000 หยวน แต่ชายคนนี้เอาไปซื้อจี้หยกปลอมซึ่งควรจะมีราคาเพียง 10,000 หยวน  ถ้าคุณไม่ใช่คนโง่ งั้นใครละ ? สรุปว่าพวกคุณโง่ทั้งคู่ !"

เฉินติงชี้ไปที่หลินซู่และฉิงเฟิงด้วยความดูถูก ในใจของเธอเต็มไปด้วยความสุข

เพราะฉิงเฟิงไม่เพียงดูถูกเธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพี่ชายและแฟนของเธอด้วย เฉินติงจึงอยากแก้แค้น

นอกจากนี้ ผู้หญิงนั้นอิจฉากันง่ายเฉินติงและหลินซู่ทั้งคู่เป็นผู้หญิง จึงเป็นธรรมดาที่เฉินติงอิจฉาความงามและสติปัญญาของหลินซู่ เมื่อตอนนี้เธอเห็นว่าหลินซู่ได้ทำผิดพลาด เธอก็คว้าโอกาสนี้เพื่อดูถูกหลินซู่และฉิงเฟิงทันที

เพี๊ยะ !

ฉิงเฟิงตบไปที่ใบหน้าของเฉินติง ใบหน้าของเธอบวมขึ้นและมีเลือดไหลออกมาบนริมฝีปากของเธอ

"ไอ้เลว กล้าดียังไงมาตบฉัน?"

เฉินติงจับแก้มของเธอด้วยความไม่เชื่อ นี่เป็นงานจัดเลี้ยงการกุศลที่ห้ามไม่ให้ลงไม้ลงมือ ฉิงเฟิงกล้าลงมือกับเธอได้อย่างไร? เขาไม่กลัวที่จะทำให้บริษัทหลิวไม่พอใจ?

"เธอมันปากเสีย"

ฉิงเฟิงจ้องที่เธออย่างเย็นชา

เฉินติงคนนี้เป็นคนที่น่าเกลียดมาก เธอไม่เพียงแต่ดูถูกเขาเธอดูถูกภรรยาของเขาด้วย เป็นธรรมดาที่เธอควรจะโดนตบ !