บทที่ 63 หลินซู่ ปะทะ หลิวรูหยัน ! 

บทที่ 63 หลินซู่ ปะทะ หลิวรูหยัน !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

การประมูลการกุศลจัดขึ้นที่ด้านตะวันออกของสถานที่ มีที่นั่งในแถวสามแถว 30 ที่นั่ง แถวแรกคือที่นั่งวีไอพีแพลทินัม

ผู้ที่นั่งอยู่ในที่นั่งวีไอพีแพลทินัมเป็นบุคลที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมด มีหลิวรูหยัน ลูกชายของนายกเทศมนตรี คนร่ำรวยที่สุดของเมืองทะเลตะวันออก ประธานสมาคมโบราณวัตถุ ฯลฯ

แม้ว่าลี่ฉิงเฟิงและหลินซู่จะนั่งอยู่แถวแรกและอยู่ใกล้หลิวรูหยัน แต่ในสายตาของคนอื่นๆพวกเขามีสถานะต่ำสุด

ในแถวที่สองคือนายน้อยทั้งสี่คนของเมืองทะเลตะวันออกและซีอีโอของบริษัทใหญ่อื่นๆ เช่น CEO ซูเซียงและCEO ฮูซ่ง ของ Everyday Entertainment

แถวที่สามเต็มไปด้วยวีไอพีของแต่ละบริษัทใหญ่หรืออย่างน้อยก็คือกรรมการผู้จัดการ

"ลี่ฉิงเฟิง บริษัทหลิวของเราขาดคนในตำแหน่งผู้จัดการ เงินเดือนประจำปีอยู่ที่ 10 ล้านหยวน คุณจะเต็มใจรับงานนี้มั้ย ?"

หลิวรูหยัน หาวและยืดตัว เปิดเผยส่วนโค้งเว้าที่น่าดึงดูดของเธอในขณะที่เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ว่าลี่ฉิงเฟิงต้องมีปูมหลังที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะดึงเขามาไว้ใกล้ๆ แน่นอนว่านี่เป็นคำแนะนำของผู้อาวุโสในครอบครัวที่เป็นผู้บัญชาการทหาร

ลี่ฉิงเฟิงตะลึงและเหลือบมองหลิวรูหยันที่อยู่ข้างๆเขา

ในระยะใกล้ เขาจึงเห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์ดึงดูดใจเป็นอย่างมาก

ดวงตาใหญ่ของเธอเปล่งปลั่งน่าหลงใหล ริมฝีปากสีแดงของเธอก็เหมือนเชอร์รี่ ผิวของเธอขาวใส เธอมันเหลือจะอธิบายได้

ใบหน้าของลี่ฉิงเฟิงตระหนกเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ย้ายสายตา  เขาไม่กล้ามองอะไรเธออีก  เพราะหลินซู่อยู่ข้างๆเขา

เมื่อได้ยินว่าหลิวรูหยันพยายามที่จะดึงตัวลี่ฉิงเฟิงไปต่อหน้าต่อตาเธอ ความไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของหลินซู่

ใช่แล้ว บริษัทหลิวเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก แต่เธอไม่สามารถที่จะขโมยพนักงานของฉันไปต่อหน้าต่อตาฉันได้  หลินซู่โกรธมาก

"ลี่ฉิงเฟิง, คุณปฏิบัติงานได้ดีมาก ฉันจะให้โบนัสคุณในวันพรุ่งนี้"

หลินซู่ยิ้มอย่างน่าดึงดูดใจและพูดขึ้นมา

เธอสวยมาก ใบหน้ารูปไข่ของเธอมีเสน่ห์ จมูกเล็กๆของเธอ ริมฝีปากสีแดงสดใสของเธอพร้อมกับผิวขาวหิมะของเธอ ร่างกายที่เพรียวบางและขาเรียวยาวของเธอ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนเธอยิ้ม มันเหมือนหิมะละลาย ทำให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่น

ถ้าหลิวรูหยันถูกอธิบายว่าเป็นดอกกุหลาบแล้ว หลินซู่ก็จะเป็นเหมือนดอกบัวหิมะ พวกเธอทั้งคู่สวยงามในแบบของตัวเอง

"ขอบคุณสำหรับข้อเสนอของคุณหลิว แต่ฉันยังรู้สึกสบายที่บริษัท Ice Snow และยังไม่มีแผนที่จะย้ายบริษัทในตอนนี้ หากมีวันใดที่ฉันอยากจะทำงานที่อื่นแน่นอนว่าฉันจะนึกถึงบริษัทหลิวก่อนเลย "

ลี่ฉิงเฟิงระบายอากาศเฮือกใหญ่ออกเพื่อสงบระลอกในหัวใจของเขาและพูดขึ้น

ด้วยเจ้านายที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลนั่งอยู่ข้างๆเขา  เขาต้องไม่ย้ายบริษัท ไม่งั้นหลินซู่ฉีกเขาเป็นชิ้นๆอย่างแน่นอน

นั่นคือเหตุผลที่เขาให้คำตอบที่คลุมเครือ เหมือนกึ่งตอบรับกึ่งปฏิเสธข้อเสนอของเธอ

ลี่ฉิงเฟิงคิดว่าเขาพูดได้ดีแล้ว พราะเขาไม่รุกรานน้ำใจผู้หญิงทั้งสองคน แต่ทั้งหลิวรูหยันและหลินซู่กลับไม่พอใจ

"ถ้าเป็นอย่างนั้น....ฉันคงทำได้แค่รอ"

หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์ สัญญาณที่แสดงออกถึงความผิดหวังปรากฏอยู่ในสายตาที่สวยงามของเธอ

เธอรู้ว่าลี่ฉิงเฟิงเป็นเพียงพนักงานประจำของบริษัทIce Snow เงินเดือนต่อเดือนของเขาน่าจะอยู่ที่ประมาณ 3,000 หยวน ตอนแรกเธอคิดว่า ถ้าเธอให้ตำแหน่งผู้จัดการกับรายได้ประจำปี 10 ล้านดอลลาร์เขาจะย้ายมาบริษัทของเธออย่างแน่นอน แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะปฏิเสธเธอ

หยันหยันน้อย นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ถูกผู้ชายปฏิเสธ หลิวรูหยันพูดกับตัวเองในขณะที่รู้สึกเศร้า

"ลี่ฉิงเฟิง, บริษัท Ice Snow เป็นบริษัทที่ยอดเยี่ยม ฉันจะให้คุณมีหน้าที่มากมายอย่าคิดเรื่องอื่น ๆ " คิ้วของหลินซู่ขมวดขึ้นและจ้องมองไปที่ลี่ฉิงเฟิง

ผู้ชายคนนี้พูดว่า ถ้าวันไหนเขาออกจากบริษัท Ice Snow เขาจะไปที่บริษัทหลิว เรื่องนี้ทำให้หลินซู่ไม่ค่อยพอใจ

หลินซู่เป็นเหมือนตัวแทนของบริษัท Ice Snow ในขณะที่หลิวรูหยันเป็นเหมือนตัวแทนของบริษัทหลิว ดังนั้นการที่ลี่ฉิงเฟิงพูดเมื่อกี้ก็หมายความคล้ายๆกับว่าถ้าเขาทิ้งเธอแล้ว เขาก็จะไปหาหลิวรูหยัน ดังนั้นแน่นอนว่าเธอไม่มีความสุข

ซู่ซู่น้อย เอาน่า ! เธอต้องเอาชนะนังบ้านี่ให้ได้ ! เธอต้องไม่ปล่อยให้ลี่ฉิงเฟิง ไปอยู่ที่บริษัทของเธอได้  หลินซู่กำหมัดของเธอไว้แน่นและให้กำลังใจตัวเอง

เพราะว่าหลินซู่ตระหนักว่าการแสดงออกที่หลิวรูหยันปฏิบัติต่อลี่ฉิงเฟินั้นอ่อนโยนเหมือนสายน้ำ  เหมือนกับว่าเธอกำลังจีบเขา นี่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและตื่นตัวมาก หลิวรูหยันถูกขนานนามว่าสาวงามอันดับ1ในเมืองทะเลตะวันออกเคียงคู่กับเธอดังนั้นเธอไม่สามารถอยู่เฉยๆและปล่อยให้เธอแย่งสามีของเธอไป

พ่อของหลินซู่ถูกผู้หญิงเลวคนหนึ่งแย่งไป ส่งผลให้เขาเย็นชากับแม่ของเธอ เธอไม่อยากเป็นเหมือนแม่ของเธอ ดังนั้นเธอต้องคอยจับตาดูสามีอย่างระมัดระวัง

"ปิง"

ขณะที่พวกเขากำลังพูดกันอยู่ ก็มีเสียงค้อนทุบโต๊ะไม้เช่นในสถานที่ประมูล

เสียงนี้เป็นสัญญาณเริ่มต้นของการประมูลการกุศล

ในสายตาที่รอคอยของทุกคน มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินอย่างรวดเร็วไปที่ตรงกลางและยิ้มอย่างดึงดูดให้ทุกคนรอบตัวเธอ

"แขกผู้มีเกียรติ์ทุกท่านคะ ฉันหลิวเมย์เรนจากบริษัทหลิว ยินดีต้อนรับทุกคนในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลของบริษัทหลิว ทุกๆสิ่งที่เราได้รับจากการประกวดราคาในวันนี้จะนำไปบริจาคให้กับโรงเรียนและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า"

ต้องบอกว่าสาวสวยที่กำลังยืนอยู่กลางเวที วางตัวได้ดีแม้ว่าจะอายุยังน้อย

ทุกรูปลักษณ์และท่าทางทุกอย่างของเธอทำให้ดวงตาของผู้ชายทุกคนจับจ้องไปที่เวที

และบรรยากาศก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเรื่อย ๆ ภายใต้ความพยายามของเธอ

ทุกคนใบหน้าเริ่มเป็นสีแดงและพร้อมที่จะเสนอราคา

เมื่อเห็นว่าผู้ชายทุกคนในสถานที่นี้มีใบหน้าสีแดงและออกอาการใจร้อน หลิวเมย์เรนก็ยิ้มออกมา

"ผู้หญิงคนนี้เก่งมากในการขายตัวเอง เธอต้องเชี่ยวชาญในด้านการขายแน่ๆ"

ลี่ฉิงเฟิง พูดทำนองว่าหญิงสาวที่มีเสน่ห์บนเวทีนั้นเก่งมากในเรื่องการหยอกเล่นความปรารถนาของทุกคน

"รายการแรกของการประมูลวันนี้เป็นชิ้นส่วนของเครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิง, แจกันพีโอนี"

หลิวเมย์เรนเปิดริมฝีปากสีแดงของเธอและพูดขึ้น

เครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิงมีชื่อเสียงมากที่สุด เกิดจากการตกผลึกของชนชั้นแรงงานของเชื้อชาติฮั่น งานของพวกเขาเป็นระดับโลก เครื่องลายครามทุกชิ้นเป็นแบบคลาสสิกและพวกมันทั้งหมดสวยงาม นักสะสมที่ร่ำรวยมากมายชอบเก็บสะสมเครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิง

"หลิวเมย์เรน บอกฉันมาเร็วๆว่าราคาเริ่มต้นสำหรับแจกันพีโอน่านี้เท่าไร ฉันต้องซื้อให้ได้วันนี้"

นายน้อยเฉินกล่าวอย่างว่องไวด้วยความเร่าร้อน เขาชอบวัตถุโบราณและรวบรวมสมบัติโบราณ

หลิวเมย์เรนหัวเราะและกางฝ่ามือสีขาวของเธอออกและตบมือสองครั้ง

จากนั้นผู้หญิงที่ที่แต่งตัวหรูหราข้างๆเธอก็นำถาดสีทองออกมาทันที

บนถาดมีผ้าสีแดงปิดอยู่ ผ้าสีแดงเป็นอากาศถ่ายเท

หลิวเมย์เรนยื่นแขนสีขาวของเธอและค่อยๆดึงผ้าสีแดงออกไป

มีแจกันสีขาวปรากฏอยู่บนถาดสีทอง

แจกันไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็มีความสูงไม่เกินหนึ่งฟุต มันงดงามมาก ในแจกันสีขาวมีดอกโบตั๋นเป็นรูปประณีตและสง่างามเป็นผลงานชิ้นเยี่ยม

แจกันนี้คือแจกันพีโอนี่