ตอนที่ 11 เขี้ยวขาว
ตอนที่ 11 เขี้ยวขาว
เมื่อผู้อาวุโสกำลังจะเข้าไปในบ้าน แต่เขาถึงกับต้องหยุดความผิดเพราะว่าเขาสัมผัสได้จิตสังหารที่ผิดปกติซึ่งไหลออกมาจากด้านในของบ้าน
"อาจารย์เคยบอกข้าว่ารอบๆหุบเขานี้ มีเพียงเฟลิกซ์ที่อาศัยอยู่ หรือว่าจิตสังหารนี้จะมาจากคนอื่นที่กำลังจะทำร้ายเฟลิกซ์?"
ผู้อาวุโสเตะประตูบ้านจนพังยับเยิน แม้แรงเตะของเขาจะพังข้าวของทุกอย่างภายในบ้านแต่มีเพียงเฟลิกซ์ที่ไม่มีร่องรอยการบาดเจ็บเลย
"บ้าน่า....นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"
ตอนนี้เฟลิกซ์กำลังลอยอยู่กลางอากาศ ราวกับเป็นเรื่องปกติ
มีพลังงานสสารสีดำหมุนวนอยู่รอบๆตัวเฟลิกซ์ แม้ในตอนแรกจะไม่สามารถมองเห็นมันได้ชัดเจน แต่เมื่อมันเริ่มหมุนไปรอบๆตัวเฟลิกซ์มากขึ้น ก็เริ่มปรากฏรูปร่างที่ชัดเจนซึ่งคล้ายกับไฮดร้าห้าหัว และตอนนี้หัวแต่ละหัวกำลังจ้องมองมาที่ผู้อาวุโส
"ทำไมแกถึงทำร้ายข้า ทำไมแกทำอย่างนั้น? แกไม่ควรทำร้ายเขา ตายยยย ..... "
เฟลิกซ์จ้องมองไปที่ผู้อาวุโสและเริ่มชกหมัดไปที่เขา แต่ผู้อาวุโสหลบเลี่ยงการโจมตีของเฟลิกซ์ได้หทด แม้ว่าเวลานี้เฟลิกซ์จะมีความเร็วและแม่นยำมากกว่าแต่ก่อน แต่ความเร็วของผู้อาวุโสนั้นมีมากเกินไป
ความต่างของพลังมีมากเกินไป หากผู้อาวุโสคิดจะฆ่า เขาสามารถฆ่าเฟลิกซ์ได้อย่างง่ายได้
ขณะที่เฟลิกซ์กำลังโจมตีอย่างต่อเนื่อง แต่ผู้อาวุโสก็สังเกตเห็นบางอย่างในขณะที่หลบการโจมตีของเฟลิกซ์
"หมดเวลาเล่นแล้วเด็กน้อย... " ผู้อาวุโสเพียงชกเบาๆ ไปที่ท้องของเฟลิดซ์ หมัดนั้นถึงกับทำให้เฟลิกซ์พ่นเลือดออกจากปาก หลังจากนั้นเขาก็หมดสติไป
หลังจากที่เฟลิกซ์สูญเสียจิตสำนึกของเขาคลื่นพลังงานรอบตัวเขาก็หายไปและทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ
'อาจารย์เคยบอกข้าว่าท่านอาศัยอยู่กับปีศาจ .... '
หลังจากเฟลิกซ์สลบไป ผู้อาวุโสอุ้มเขาขึ้นมาอย่างระมัดระวังและเดินไปที่รถม้า ด้านในรถม้าเฟลิกซ์นอนอยู่ที่ด้านหนึ่งผู้อาวุโสนั่งอยู่อีกฟากหนึ่ง
"ยาเม็ดนี้จะเร่งกระบวนการรักษาร่างกายของเขา" หลังจากที่ให้ยากับเฟลิกซ์ เขาเดินออกนอกรถม้าและนั่งบนเบาะคนขับ
"วันนี้คงเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของข้า เพราะไอโง่นั้นข้าถึงต้องมาขับรถเอง บ้าฉิบทำไมข้าไม่ลงโทษมันให้รุนแรงกว่านั้น ... ." ผู้อาวุโสบ่นกับตัวเองขณะขับรถไปที่เมืองโกลด์มอร์
ช่วงเย็นภายในเมือง ... ..
ปัจจุบันเฟลิกซ์กำลังนอนอยู่บนเตียงที่หรูหราในห้องพักที่ได้รับการตกแต่งอย่างดี ทั้งห้องส่องแสงสว่างด้วยอักษรรูน มันไม่ได้เป็นแสงที่ต้องจ่ายเงินซื้อมา
เฟลิกซ์ค่อยๆฟื้นสติของเขาและเมื่อเขาตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่ เขาก็ตื่นตระหนกเพราะบริเวณโดยรอบ จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ผู้อาวุโสที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา หนังสือที่ผู้อาวุโสกำลังอ่านมีชื่อว่า "พระผู้เป็นเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือพระเจ้าแห่งเซ็กซ์!" [(͡◉͜ʖ͡◉)]
"ท่านเป็นใครและข้าอยู่ที่ไหน?"
"โอ้เจ้าตื่นแล้ว?" ผู้อาวุโสกล่าวขณะที่รีบปิดหนังสือและซ่อนไว้
"ท่านเป็นใครและข้าอยู่ที่ไหน?" คำพูดของเฟลิกซ์แต่ละคำมีความเป็นปฏิปักษ์ต่อเขา
ผู้อาวุโสถาม "เจ้าจำอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใกล้หุบเขาได้บ้างไหม"
"ท่านกำลังพูดอะไร ข้าไม่เข้าใจ ข้าอยู่ที่ไหน หรือว่าท่านมาที่นี่เพื่อฆ่าข้า เหมือนกับชาวบ้าน?"
"ผิดแล้ว ฟังข้าให้ดี ตอนนี้เราอยู่ภายในเมืองโกลด์มอร์ และที่แห่งนี่อยู่ภายใต้ตระกูลซี เจ้าน่าจะเข้าใจสิ่งที่ข้าพูดสินะ? (ขอเปลี่ยนกลุ่มซีเป็นตระกูลซีนะครับ)
"อยู่ในเมือง? ท่านจับข้าและพาข้าเข้ามาในเมืองงั้นหรือ?" เฟลิกซ์เริ่มตื่นตระหนกขณะที่เขารู้ถึงสถานที่ที่เขาอยู่ เขาวิ่งตรงไปที่ประตูและพยายามเปิดประตู แต่มันถูกล็อคไว้อยู่ ...
'เดี๋ยวก่อน ข้าไม่ได้จะมาฆ่าเจ้า' เมื่อเฟลิกซ์ตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่ว่าเขาไม่สามารถถูกฆ่าได้เขาก็กลับขึ้นไปบนที่นอนและพยายามโกหก "ข้าไม่กลัวท่านหรอก ตาลุงโรคจิต"
'เอ๊ะ? แม้แต่คนแก่อย่าเขา ก็สับสนเมื่อเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในความคิดและการกระทำของเฟลิกซ์ แต่เขาใช้โอกาสนี้เพื่ออธิบายสิ่งต่างๆให้เฟลิกซ์ได้รับรู้
"ข้าขอแนะนำตัวเอง ชื่อของข้าคือเขี้ยวขาว และฉันเป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของคุณยายของเจ้า."
"ตาลุงโรคจิต ท่านรู้จักคุณยายของข้า?" เฟลิกซ์ถามตอนที่ผู้อาวุโสพูดจบประโยค
"ใช่ ข้ารู้จักคุณยายของเจ้า ก่อนที่เจ้าจะเริ่มถาม ให้ข้าอธิบายเรื่องราวก่อน เธอมีลูกศิษย์ด้วยกันสองคนคือข้า และอีกคนที่รู้จักในชื่อเขี้ยวดำ เมื่อปีที่ผ่านมา เธอปล่อยให้เจ้าคนเดียว แต่เธอมอบหมายภารกิจให้ข้าปกป้องเจ้า”
“เธอบอกว่าข้าว่าให้พาเจ้ากลับไป เมื่อเจ้าตัดสินใจที่จะเริ่มบ่มเพาะ ตลอดปีที่ผ่านมา ข้าคอยปกป้องเจ้าจากเงามืด ตอนนี้เมื่อเจ้าตัดสินใจในเส้นทางการบ่มเพาะแล้ว ข้ามีหน้าที่พาเจ้ากลับไปกับข้า มีคำถามไหมอีกไหม?”
"คุณยายของข้าอยู่ที่ไหนและทำไมเธอปล่อยให้ข้าอยู่คนเดียวที่นี่อย่างทนทุกข์ทรมาน?" สิ่งแรกที่เฟลิกซ์ถามคือเรื่องคุณยายที่รักของเขาที่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว
"ข้าไม่มีคำตอบสำหรับทั้งสองคำถาม" ผู้อาวุโสเขี้ยวขาวกล่าว เขารู้แค่ว่าเธอซ่อนตัวอยู่
"ทำไมท่านถึงไม่รู้ ท่านไม่ได้เป็นศิษย์ของยายหรอ?"
"เธอไม่ใช่แค่ยายของเจ้า เธอมีเบื้องหลังที่ลึกลับและยังไม่มีใครรู้ ปีที่ผ่านมาเธอมาที่เมืองอิมพีเรียลและแจ้งข้าเกี่ยวกับเจ้าหลังจากนั้นเธอก็หายตัวไป”
“ข้าและเขี้ยวดำพยายามหาเธอแล้ว แต่เราก็หาเธอไม่พบนั่นคือทั้งหมดที่ข้ารู้ตอนนี้”อาวุโสเขี้ยวขาวอธิบาย
"ท่านบอกว่าท่านเป็นลูกศิษย์ของคุณยายใช่มั้ย?"
"ใช่"
"อธิบายรูปลักษณ์ของเธอแล้วข้าจะเชื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านพิ่งกล่าวไว้" แม้เฟลิกซ์เอยากจะเชื่อสิ่งที่อาวุโสเขี้ยวขาวพูด แต่เขากลับรู้สึกว่ามีบางสิ่งไม่ชอบมาพากล ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบโดยคำถามนี้
“ลักษณะรูปร่างของท่านอาจารย์งั้นหรอ? รูปร่างหน้าตาของเธอเป็นเรื่องอธิบายได้ง่ายมาก เธอมีรูปร่างใบหน้าเหมือนเจ้าเป็นรูปวงรี รูปลักษณ์ภายนอกของเธอดูอ่อนเยาว์และมีผิวอ่อน ๆ เหมือนเด็ก เจ้าจะถามอะไรอีกไหม” อาวุโสเขี้ยวขาวอธิบายลักษณะของเธอได้โดยง่าย
"ตอนนี้ข้าสามารถไว้ใจลุงเขี้ยวขาวได้แล้ว" เฟลิกซ์ลุกขึ้นยืนและวิ่งไปหาอาวุโสเขี้ยวขาวและกอดเขาไว้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แสดงถึงความสุขจริงๆในขณะนี้
'เขาเป็นบ้าอีกแล้วหรอ?’ อาวุโสเขี้ยวขาวบ่นเมื่อเห็นเฟลิกซ์วิ่งเข้าหาเขา แต่เขาต้องแปลกใจเมื่อเฟลิกซ์กอดเขา
'นี่เป็นเด็กคนเดียวกันกับที่พยายามจะฆ่าข้าเมื่อตอนนั้นหรอ ....
หลังจากกอดจนเต็มอิ่มแล้ว เฟลิกซ์ก็ถามอีกครั้ง แต่คราวนี้เขายังแสดงความนับถือ
"ลุงเขี้ยวขาวทำไมพวกเราถึงอยู่ในเมืองของพวกที่พยายามจะฆ่าข้า " เมื่อเฟลิกซ์ยอมเชื่อใจอาวุโสเขี้ยวขาว เขาจึงพยายามจะทำตัวให้สนิทสนมกับอาวุโสเขี้ยวขาวมากขึ้น
"อย่ากังวลเด็กน้อย จะไม่มีใครสามารถทำร้ายเจ้าได้ในเมืองตราบเท่าที่ข้าอยู่ที่นี่เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ที่เรามาเมืองนี้ คือการรับสมัครเมล็ดพันธ์ในอนาคตและไวน์ลึกล้ำ เราจะใช้เวลาเพียง 1 วันและหลังจากนั้นเราจะกลับไปเมืองอิมพีเรียล "อาวุโสเขี้ยวขาวกล่าวอย่างภาคภูมิใจขณะที่ตบหัวเฟลิกซ์
"โอ้ ... ลุงเขี้ยวขาว ท่านพาผมเดินดูเมืองได้หรือไม่ ข้าไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย" เฟลิกซ์ถามด้วยความคาดหวังอย่างมาก ถึงแม้เฟลิกซ์จะเกิดในเมือง แต่เขาก็ไม่เคยมีโอกาสได้เห็น
"เอาล่ะไปกันเถอะ ..... " อาวุโสเขี้ยวขาวพูดขณะที่เขาจับมือของเฟลิกซ์ออกจากห้อง เขา แม้เขาอยากจะอ่านหนังสือเล่มนั้น แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าของเฟลิกซ์เขาก็เปลี่ยนใจ
