เล่ม 4 ตอนที่ 9 : ปริศนาแห่งวงกต (2) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
==========
เล่ม 4 ตอนที่ 9 : ปริศนาแห่งวงกต (2)
ฮยอนอูต้องการให้แม่มั่นใจว่าจะสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร แต่เขาก็ต้องแบกรับความรับผิดชอบต่อแม่ของเขาเพิ่มขึ้นไปด้วย
ความคิดนี้ยิ่งมายิ่งรุนแรงอยู่ภายในหัวของเขา เขาต้องการที่จะให้แม่ทำการรักษาต่อไปโดยไม่ต้องกังวลอะไร นี่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ฮยอนอูปรารถนาในตอนนี้
แม่ของเขาหัวเราะออกขณะที่เห็นฮยอนอูผ่านทางกระจกหน้าต่าง ฮยอนอูจึงโบกมือให้ขณะปล่อยโยนความแข็งทื่อบนใบหน้าทิ้งไป
การทำกายภาพบำบัดเป็นเรื่องยากเกินกว่าที่คนสุขภาพแข็งแรงคนหนึ่งจะทำความเข้าใจได้
แต่แม่ของเขากลับไม่เคยพูดสักครั้งว่ามันลำบากแต่อย่างใด
ที่จริง กลับเป็นฮยอนอูเสียเองที่ลำบากเพราะความคิดของตนเอง
‘ไม่ เรายังไม่ลำบากถึงขนาดนั้น’
ฮยอนอูไม่อาจนับว่าลำบากอะไรหากเทียบกับแม่ของตนแล้ว
‘ใช่แล้ว ตอนนี้เราสามารถหัวเราะกับแม่ได้ก็เพราะนิวเวิลด์ นิวเวิลด์มันคือความหวังสุดท้ายที่เหลืออยู่สำหรับเรา นิวเวิลด์จึงเป็นสิ่งที่เราไม่อาจยอมแพ้ได้ ไม่เพียงแค่อันเดลหรือว่าอลัน... กระทั่งว่าเราต้องตะเกียกตะกายออกจากหลุมที่พวกมันขุดเอาไว้ เราก็ไม่อาจยอมแพ้ได้! ถ้าคิดมายุ่งกับเรา เราก็จะตอบโต้คืนกลับอย่างสาสม! เรานี่แหละจะแสดงให้ได้เห็นเองว่าจิตวิญญาณแห่งผู้ยากไร้มันเป็นยังไง!’
ฮยอนอูตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนเบาะรองนั่งขณะครุ่นคิดไปมา
‘เพื่อสิ่งนั้นแล้ว เราจำเป็นต้องหาทางเข้าไปยังโลกบาดาลอย่างเร่งด่วน...’
สามวันได้ผ่านพ้นตั้งแต่ที่ฮยอนอูเข้าไปในวงกตใต้ดิน ตอนแรกมันก็มีปัญหาอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เลเวลของเขายกระดับขึ้นเป็น 93 เรียบร้อยแล้ว ถ้าหากไม่มีกลิ่นเหม็นในสถานที่แห่งนั้น ก็นับว่ามันเป็นสถานที่เก็บเลเวลชั้นเลิศได้เลยทีเดียว
‘แต่เรื่องเงินก็นะ...’
นับว่ายังเป็นปัญหา
ทุกวันนี้ฮยอนอูจะมีรายรับประมาณ 20~30 เหรียญทองต่อวันโดยประมาณ
แต่เขาจำเป็นต้องหาให้ได้มากขึ้นอีกหากฮยอนอูต้องการมีรายได้ที่พอจะใช้จ่ายสำหรับชีวิตประจำวันได้อย่างไม่ลำบากอะไร
ทว่า ไอเทมจากวงกตใต้ดินนั้นมันก็ขายได้ราคาประมาณที่ว่าไป
อัตราการดร็อปไอเทมค่อนข้างสูงก็จริง แต่พวกโครงกระดูกก็ไม่ได้โผล่ออกมาบ่อยขนาดนั้น มันจำเป็นต้องใช้เวลาพักหนึ่งถึงจะจัดการพวกมันลงได้ นอกจากนี้ เขายังไม่อาจเมินเฉยต่อเงินที่ต้องสูญเสียไปเพราะอาหารและกล่องเครื่องมือ
‘ถึงตอนนี้ในบัญชีจะมีเงินเกินอยู่บ้าง แต่ในอนาคตมันจะยิ่งลำบากมากขึ้น เราต้องหาทางไปยังโลกบาดาลเพื่อนำเอาชิ้นส่วนของสามสิ่งมหัศจรรย์มาให้ได้...’
แต่ในตอนนี้ เขายังไม่พบเบาะแสใดที่ชี้ไปยังการเข้าถึงโลกดังกล่าว
เขาได้ทำการสำรวจทั้งชั้นหนึ่ง สอง และสามของวงกตจนหมดสิ้นแล้ว ทว่า อัตราความสมบูรณ์ผ่านทางทักษะวาดแผนที่นั้นยังคงเป็น 99.9% อยู่เลย นั่นสมควรเป็นเพราะเขาไม่อาจที่จะเข้าไปยังด้านหลังประตูโลหะที่ถูกปิดตายเอาไว้ได้
‘มันมีทางเลือกเหลืออีกไหมนะ? หรือจะมีปริศนาซ่อนอยู่?’
เขาถอนหายใจขณะนำเอากระดาษโน้ตออกมาจากกระเป๋า ในกระดาษเขียนเอาไว้ซึ่งแผนที่ของหลุมนรกใต้พื้นดิน
มันเป็นวงกตที่มีเส้นทางซับซ้อนมาก เขาพบรูหนอนที่ถูกซ่อนไว้หลายสิบแห่งระหว่างการสำรวจสถานที่ แต่เขาก็ยังไม่อาจคาดเดาคำตอบได้เลยว่ามันมีปริศนาอะไรอยู่ นอกจากนี้ มันยังไม่อาจเป็นไปได้ว่าจะมีเส้นทางลับซุกซ่อนเอาไว้ เพราะอัตราความสมบูรณ์ของแผนที่ตอนนี้คือ 99.9% แล้ว
“ลูกรอนานไหม?”
“ไม่หรอกครับแม่”
ขณะนั้นเอง ประตูห้องอีกด้านพลันเปิดขึ้นพร้อมกับแม่ของเขาที่เดินออกมาพร้อมกับนางพยาบาล
ฮยอนอูลุกขึ้นยืนขณะเข้าไปนั่งข้างเบาะรองนั่งของแม่
แม่ของเขากำลังเช็ดเหงื่อออกขณะหัวเราะให้ได้ยิน
“ว่าแต่ ลูกคิดอะไรอยู่เหรอ ท่าทางจริงจังเชียว? หรือช่วงนี้กำลังศึกษาอะไรอยู่หรือเปล่า?”
“เอ่อ ไม่หรอกครับ ก็แค่...”
“ไหน ไหน? ขอแม่ดูหน่อย”
แม่ของเขาพยักหน้ารับขณะรับเอากระดาษโน้ตไป
“อา นี่มันปริศนาจุดและเส้นที่ลูกชอบเล่นตอนไม่มีอะไรทำนี่นา”
“ครับ? ปริศนาจุดและเส้น?”
“ใช่ ถ้าลูกวาดเส้นระหว่างจุดทั้งสองไปเรื่อยก็จะทำให้ปริศนาสำเร็จได้ หรือไม่ใช่กัน? นี่แต่ก่อนแม่ก็เล่นบ่อยนะ... โฮ่โฮ่โฮ่ ตอนที่ยังหวานแหววกับพ่อของลูกน่ะ บางครั้งพ่อเขาก็ทำปริศนาพวกนี้มาให้แม่เล่นเหมือนกัน พ่อน่ะมักจะซ่อนรูปแบบที่เป็นใจความสำคัญเอาไว้เสมอ แต่นี่มันเหมือนวาดขึ้นด้วยมือเลยนี่? คนที่ให้ปริศนานี้กับลูกมาคงอยากแกล้งลูกแน่เลย แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรหรอกนะ”
ฮยอนอูจ้องมองแผนที่ดังกล่าวด้วยสายตาฉงน
ปริศนาเส้นและจุด? มันมีอะไรอยู่กัน?
เขาพยายามจินตภาพสิ่งที่น่าจะเป็นขณะที่ฟังคำพูดของแม่ไปเรื่อย
ฮยอนอูในตอนนี้เกือบวาดแผนที่ทั้งแผ่นของวงกตใต้ดินได้แล้ว อีกทั้งเขายังเน้นย้ำตำแหน่งที่สำคัญอย่างรูหนอนเอาไว้เป็นจุดบนกระดาษ มันจึงเริ่มก่อขึ้นเป็นรูปภาพหนึ่ง
‘โห? แบบนี้เองเหรอเนี่ย?’
โดยไม่คิดอ่านอื่นใดอีก ฮยอนอูพลันเอนศีรษะไปมาขณะเริ่มเชื่อมโยงจุดแต่จุดเข้าด้วยกัน เขารู้สึกได้ถึงความแปลกประหลาดที่ปรากฏขึ้นอยู่บนแผนที่ของชั้นที่หนึ่งจนถึงชั้นที่สาม ตอนนี้เขากำลังลากรูหนอนแต่ละจุดออกเป็นเส้นให้เชื่อมต่อกันในชั้นที่พวกมันอยู่
แบบนั้นแล้ว ถ้าลากเส้นระหว่างรูหนอนแต่ละแห่งเข้าไป ตั้งแต่ชั้นที่หนึ่ง สอง และสาม พวกมันจะเกิดรูปร่างอะไรขึ้น?
มันไม่ใช่สิ่งอื่นใด... เป็นรูปสามเหลี่ยมสามอันที่ทับซ้อนกันซึ่งเผยอยู่บนประตูเหล็กนั่นเอง!
ขณะเดียวกันนั้น ความคิดหนึ่งพลันวาบผ่านเข้ามาในหัวของฮยอนอู
[สถานที่แห่งนี้ถูกผนึกเอาไว้ตามคำมั่นสัญญาโบราณ]
[หากไม่อาจเข้าใจถ้อยคำเหล่านี้ งั้นเจ้าก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะผ่านเข้าไปยังสถานที่แห่งการหลับใหลแห่งข้า]
[บุคคลผู้มีความประสงค์จะสามารถปลุกข้าให้ตื่นขึ้นได้]
[บุคคลผู้ซึ่งเดินทางมาถึงสถานที่แห่งนี้จงภาคภูมิและกล่าวขานนามแห่งข้าออกมาด้วยความเคารพจึงจะผ่านไปได้...]
ถ้อยคำเหล่านี้ได้ถูกสลักเอาไว้บนประตูโลหะ
ผู้ซึ่งไม่รู้จักสถานที่แห่งนี้ไม่อาจได้เข้าไป
‘คำใบ้แรกมันน่าจะหมายถึงเราต้องเรียนรู้สภาพของวงกตให้อย่างถ่องแท้’
ฮยอนอูที่คิดเช่นนั้นจึงเริ่มทำการวาดแผนที่และพกมันไปไหนมาไหนด้วยเพื่อทำการศึกษามัน แต่แล้วปริศนาที่สองและสามนั้นมันกลับยังไม่ได้รับคำตอบ แต่ด้วยความไม่คาดคิด แม่ของเขากลับช่วยชี้ทางสว่างมาให้
‘บุคคลผู้มีความประสงค์ คงหมายถึง ถ้าหากเราต้องการเข้าไปยังโลกบาดาล อาร์คจำเป็นต้องพูดออกไป! ถ้าหากเราเจตตาพูดเรื่องราวเหล่านี้ขณะที่เดินมาทั่ววงกต เส้นทางก็จะเผยขึ้นให้เห็น และเราต้องพูดขณะที่เดินไปตามเครื่องหมาย!’
เครื่องหมายย่อมต้องเป็นรูหนอนที่มีอยู่ทั่วภายในวงกตใต้ดิน
‘อืม ถ้าหากเราเจตนาเดินไปตามเส้นทางของรูหนอนไปเรื่อยมันอาจจะเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ได้! ไม่สิ เราต้องไม่คิดอะไรมากขนาดนั้น สวรรค์โปรด เราเสียเวลาไปสามวันโดยไม่ทันตระหนักถึงเรื่องนี้เลยหรือไงกันนะ’
ตอนนี้ฮยอนอูสามารถกลับไปยังนิวเวิลด์ด้วยความมั่นใจได้แล้ว แม้ว่าเขาจะเสียเวลาไปถึงสามวันกับการไขปริศนาแล้วก็ตามที แต่เขาก็ยังคงยอมใช้เวลาที่มีอยู่น้อยนิดเล่นเกมเตตริสกับแม่อย่างสนุกสนานไปพักหนึ่ง
*เตตริส(Tetris) เป็นเกมที่ต่อชิ้นส่วนบล็อกรูปร่างต่าง ๆ ให้เข้ารูปด้วยกัน*
และเมื่อใดที่เริ่มคุ้นชินกับเกม นั่นแหละคุณก็ติดมันไปแล้ว
หลังเขาได้เล่นเกม ทุกปัญหาที่พบเจอในเกมนานวันมันก็จะยิ่งยากขึ้นเป็นเงาตามตัว ทว่าแม่ของเขาที่ไม่เคยรู้จักกระทั่งนิวเวิลด์ แต่คำพูดของแม่กลับช่วยให้เขามองเห็นทางสว่างขึ้นมาได้
เดิมทีปัญหาเหล่านี้หากลำพังเพียงเขาคนเดียวยังอาจค้นหาคำตอบไม่พบด้วยซ้ำไป
ฮยอนอูคว้ามือของแม่เอาไว้ขณะตะโกนขึ้น
“แม่ครับ! แม่เพิ่งช่วยอาร์คเอาไว้เลยนะ!”
“อะไรเหรอลูก? หมายถึงอะไรกัน? เกิดอะไรขึ้น? แล้วใครคืออาร์ค? หรือจะเป็นเพื่อนที่แม่ไม่รู้จัก?”
“เขาเป็นตัวผมอีกคนหนึ่งครับ”
“ตัวลูกอีกคนหนึ่ง? โอ้ ไม่นะ... นี่ลูกมีแฟนแล้วงั้นเหรอ?”
“ไม่ครับ อาร์คสำคัญกว่าแฟนเยอะครับแม่”
ฮยอนอูตอบกลับขณะหัวเราะร่าออกมา
* * *
“เอาล่ะ เริ่มกันเลย”
หลังกลับจากโรงพยาบาล โดยทันที อาร์คได้เชื่อมต่อเข้าไปยังนิวเวิลด์
แสงสลัวเริ่มกระจายตัวพร้อมกับภาพที่ถ่ายทอดออกมาเป็นวงกตที่โสโครกปรากฏขึ้น
“เจ้านายสบายดีไหมขอรับ?”
เดดริคกล่าวถามออกอย่างน่าสงสัยขณะที่โดนเรียกตัวออกมา
“เดดริค แกอยากออกไปจากที่นี่โดยเร็วไหม?”
“ขอรับ? หากออกไปได้ล่ะก็นะ แต่ว่า...”
“หึหึหึ อย่าได้กังวล ไม่ช้าพวกเราได้ออกไปแน่”
อาร์คพูดกล่าวอย่างมั่นใจขณะเปิดหน้าต่างแผนที่ขึ้นมา
ก่อนที่จะเชื่อมต่อเข้ามา เขาได้คิดมาแล้วว่าควรเริ่มจากตรงจุดไหนก่อน
‘เริ่มจากจุดขวาสุดและหมุนไปตามเข็มนาฬิกา เราต้องพูดและแสดงความเคารพทุกครั้งที่ต้องเดินไป เพราะงั้นต้องเดินไปให้ถูกทิศถูกทาง ถ้าหากมันไม่ได้ผล เราก็ต้องลองโดยเริ่มจากอีกด้านหนึ่งแทน’
โดยทันที อาร์คได้วิ่งพุ่งชนเข้าใส่พวกโครงกระดูกที่โผล่ขึ้นมาขณะวิ่งตัดผ่านวงกตใต้ดินไป ในตอนนี้เขาเริ่มเหนื่อยที่จะสู้กับพวกโครงกระดูกเหล่านี้แล้ว แต่เขาจะปล่อยมันไปก็ใช่ที่
เมื่อรูหนอนเริ่มปรากฏขึ้นระหว่างที่อาร์คกำลังต่อสู้ เขาจึงใช้สวนกลับฉับพลันพร้อมกระโดดลงรูดังกล่าวไป ไม่ว่าจะมีโครงกระดูกอยู่มากสักเท่าใด ถ้าหากกระโดดลงรูหนอนไปแล้วล่ะก็ พวกมันจะเลิกไล่ตามและจบสิ้นสถานะการต่อสู้โดยทันที
‘เราจะได้ยืนยันเสียทีว่าคำตอบของปริศนามันถูกหรือไม่!’
เมื่อเขากระโดดลงรูหนอนไป ไม่ช้าเขาก็ไปปรากฏตัวขึ้นที่พื้นที่แห่งใหม่
เมื่อกางแผนที่ออกและใช้ทักษะวาดแผนที่ เขาจึงยืนยันได้ว่ารูหนอนดังกล่าวนั้นมุ่งเป็นเส้นตรงมายังตำแหน่งนี้อย่างไม่ผิดพลาด นับได้ว่าคำตอบที่เขาค้นพบเป็นสิ่งถูกต้องแล้ว
‘รูหนอนถัดไปอยู่ห่างออกไปราวยี่สิบเมตรได้’
โดยทันที อาร์คเคลื่อนตัวมุ่งไปยังรูหนอนถัดไปพร้อมกระโดดลง เขาทำอย่างนี้อยู่กว่ายี่สิบครั้ง และท้ายที่สุด อาร์คได้กลับมายังตำแหน่งของรูหนอนดั้งเดิมที่เขาได้กระโดดลงไป โชคร้าย น้ำเน่าและโคลนทั้งหลายมันติดตามร่างกายจนทำเขาดูย่ำแย่ สมุนปีศาจเองก็ด้วยเช่นกัน
เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดเหมือนครั้งก่อน อาร์คคว้าทั้งเดดริคและเจ้ากะโหลกเอาไว้ขณะที่กระโดดลงใส่รูหนอนจนพวกมันเปรอะเปื้อนไปด้วย
“เจ้านายเล่นบ้าอะไร? บ้าไปแล้วหรือขอรับ? ทำไมถึงเอาแต่กระโจนลงน้ำโสโครกพวกนี้?”
“เงียบน่า ถ้าหากไม่มีอะไรผิดพลาด นี่จะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว!”
ก่อนที่เดดริคจะได้พูดกล่าวอะไร อาร์คกระโดดลงไปในรูหนอนรูแรกที่เขาเริ่มต้นอีกครั้งหนึ่ง
และตอนนั้นเอง เมื่อเขากระโดดลงไปในรูหนอน เขาพลันได้ยินเสียงน้ำวนและอะไรบางอย่างที่แตกต่างไปจากครั้งก่อนหน้า
จนกระทั่งถึงตอนนี้ เวลาที่จะใช้ผ่านทางรูหนอนนั้นส่วนใหญ่แล้วจะอยู่เพียงแค่สิบวินาที แต่ครั้งนี้มันนานยิ่งกว่านั้น ทั้งขึ้น ลง ด้านข้าง... เขาโดนดูดไปจนกระทั่งไปโผล่เข้าที่ไหนสักแห่ง
ครืน ซู่!
อาร์คแทบร้องออกขณะก้นกระแทกเข้ากับพื้น อย่างรวดเร็ว เขาลุกขึ้นขณะเริ่มตรวจสอบสภาพรอบด้าน
‘เหมือนที่คิดไว้ นี่ครั้งแรกเลยที่เราได้เห็นที่นี่!’
และในขณะนั้นเอง เสียงระฆังกระจ่างชัดพลันดันขึ้นพร้อมหน้าต่างข้อความที่เด้งออกมา
=====
ท่านได้พิชิต ‘วงกตแห่งนรกใต้แดนดิน’ เป็นผลสำเร็จ
ภูมิความรู้โบราณวัตถุ + 15, ความฉลาด +10 และค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 30
=====
ท่านได้วาดแผนที่ของ ‘วงกตแห่งนรกใต้แดนดิน’ สำเร็จเสร็จสิ้นในอัตราความสำเร็จ 100%
ขณะนี้ท่านสามารถวาดแผนที่ของวงกตใต้ดินได้
ค่าประสบการณ์ +1,000
=====
ตอนนี้อาร์คมั่นใจแล้วว่าคำตอบของตนนั้นถูกต้อง
สถานที่แห่งนี้ที่อาร์คร่วงหล่นลงมามันคือถ้ำขนาดใหญ่
ที่ที่เขาอยู่ตอนนี้คือห้องลับภายในวงกตใต้ดิน มันมีกองกระดูกสุมเอาไว้จำนวนมหาศาล นับว่ามันเป็นสถานที่เป็นไปไม่ได้ที่จะพบพานแม้เขาจะทำการสำรวจทุกซอกทุกซอยของทางระบายน้ำแล้วก็ตามที! เมื่อเขามองออกไปยังด้านหลัง เขาได้เห็นว่าตนเองอยู่อีกด้านของประตูโลหะแล้ว
ในที่สุดเขาก็ผ่านประตูนั้นมาได้
‘ในนี้จะต้องมีทางเข้าโลกบาดาลอยู่แน่!’
อาร์คเริ่มลุกขึ้นยืนขณะสำรวจโดยรอบ ที่ทางด้านขวา มันมีปากถ้ำที่เปิดกว้างอยู่
‘สถานที่น่าขนลุกแบบนี้จะมีอะไรอาศัยอยู่กัน? หือ? นี่มันอะไรเนี่ย?’
อาร์คเริ่มเผยความตื่นเต้นขณะทำการสำรวจถ้ำ มันยังมีอีกหนึ่งอุปสรรคที่ขัดขวางเขาเอาไว้
ทางเข้าถ้ำดังกล่าวมันถูกปิดกั้นเอาไว้ด้วยประตูโลหะที่หนา โชคยังดี ด้านข้างของประตูโลหะบานนี้ยังมีอะไรสักอย่างที่ดูแล้วน่าจะเป็นคันโยกสำหรับใช้เพื่อเปิดประตู แต่ดูเหมือนตัวคันโยกมันจะพังไปแล้ว
‘เราดึงคันโยกนี้ไม่ได้ แล้วจะมีทางอื่นเหลืออีกไหมเนี่ย?’
อาร์คเริ่มเผยสีหน้าผิดหวังออกมา
ตึง ตึง ตึง แคร่ก แคร่ก!
ฉับพลัน พื้นเริ่มสั่นราวกับเกิดแผ่นดินไหวขึ้น
ขณะเดียวกันนั้นเอง วัตถุสีดำได้โผล่ขึ้นมาจากพื้นก่อนจะเริ่มรวบรวมกระดูกทั้งหลายที่กองเอาไว้จนก่อเกิดเป็นรูปร่าง ตอนนี้มันกำลังกระพริบตาที่มีขนาดใหญ่เท่าลูกเทนนิสมองมา
สภาพของมันตอนนี้คือกะโหลกและกระดูกจำนวนมากที่กำลังจับก้อนลอยอยู่ในอากาศ
“อี๋ กระดูกอีกแล้ว?”
เดดริคร้องออกขณะที่ข้อความแจ้งเตือนเด้งปรากฏขึ้น
=====
บอสมอนสเตอร์ ‘คราเค่น’ ปรากฏตัว!
=====
‘บอสมอนสเตอร์!’
อาร์คจึงใช้งานเนตรแห่งแมวออกเพื่อตรวจสอบข้อมูลของมันโดยทันที
มันเป็นบอสมอนสเตอร์เลเวล 150!
ขณะที่อาร์คสับสนกับเรื่องราวเหนือความคาดคิดที่เกิดขึ้น บางสิ่งพลันทะลักออกมาจากร่างของคราเค่น
กระดูกนับร้อยก่อตัวจนเกิดขึ้นเป็นเคียวขนาดยักษ์! ตอนที่เข้าไปดูกองกระดูกพวกนี้เขาก็พอจะเห็นได้ว่ามันมีออร่าน่าขนลุกโผล่ออกมาอยู่บ้าง
ออร่าพวกนี้มันมีอยู่ในทุกชิ้นส่วนกระดูกที่กระจายตัวอยู่ในที่แห่งนี้
‘บ้าจริง ไม่คิดมาก่อนว่าจะมีบอสมอนสเตอร์อยู่ที่นี่ตอนแก้ปริศนาได้หมดแล้ว แต่เราไม่ได้มาเพื่อยอมรับความตาย ตอนนี้เหลือทางเลือกเพียงแค่เราจะเข้าไปโจมตีมันก่อนหรือยอมรับความตายแล้ว!’
