บทที่ 38 ไล่ฉิงเฟิงออก ?

บทที่ 38 ไล่ฉิงเฟิงออก ?

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

 

ทุกคนใช้เวลาที่มีความสุขกับอาหารมื้อนี้ หลินซู่และแม่กำลังสนทนากันอยู่ขณะที่ฉิงเฟิงและพ่อตากำลังดื่ม

สุดท้ายไวน์ขาวทั้งสองขวดก็หมดเกลี้ยง แน่นอนว่าฉิงเฟิงดื่มเหล้าไปขวดครึ่ง

ในขณะที่พ่อตาของเขาดื่มเพียงครึ่งขวด

เป็นที่น่าสังเกตที่พ่อตาของเขาค่อนข้างคออ่อน เขาเมาหลังจากดื่มไวน์ไปเพียงครึ่งขวดและแม่ยายของเขามู่เสี่ยวหยุนต้องเป็นคนขับรถของเขากลับบ้าน

ก่อนที่พวกเขาจะจากไป หลินชิบอกกับลี่ฉิงเฟิงว่าเขาต้องการจะพูดคุยกับครอบครัวของเขาเรื่องดูแลธุรกิจของครอบครัวหลิน นั่นคือจุดมุ่งหมายหลักของการมาเยี่ยมเขาในวันนี้ ขณะที่ลูกเขย ฉิงเฟิงก็พยักหน้าและเห็นด้วย

"ที่รัก พ่อของฉันเป็นคนโลภมาก แม้ว่าคุณจะดูแลธุรกิจของเขา เขาก็จะไม่ขอบคุณคุณเช่นกัน เขาแค่ต้องการยืมมือคุณ"

หลังจากหลินชิจากไป หลินซู่กล่าวกับลี่ฉิงเฟิง

เธอรู้ดีกว่าใครว่าพ่อของเธอปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร,

ในสายตาของพ่อเธอ ผลกำไรเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

"ที่รัก เขาเป็นพ่อตาของฉัน ฉันไม่สามารถปฏิเสธเขาได้"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้ว เขาคิดว่านี่เป็นเรื่องยาก เขาเป็นคนรุ่นใหม่และเป็นลูกเขย เขาไม่สามารถละเลยพ่อตาของเขาได้ นี่มันไม่มีเหตุผล

"ที่รักให้ฉันนอนกับคุณในห้องของคุณคืนนี้ได้ไหม"

"ฉันยังไม่พร้อม....... คุณให้เวลาฉันอีกสักหน่อยได้ไหม?"

ใบหน้าของหลินซู่เปลี่ยนไปเล็กน้อยและปฏิเสธคำขอเข้านอนในห้องเดียวกันของเขา

เธอนั้นบริสุทธิ์ผุดผ่องและเกลียดผู้ชายตั้งแต่เด็ก ความจริงที่ว่าเธอถูกกอดโดยลี่ฉิงเฟิงเมื่อวานนี้ก็ถือว่าเป็นการประนีประนอมอย่างมากในส่วนของเธอแล้ว เธอไม่สามารถยอมรับการลุกล้ำมากขึ้นกว่านี้ในช่วงเวลาสั้นๆนี้

"ไม่เป็นไร ที่รัก เมื่อใดก็ได้ที่คุณตกลงใจแล้วเราค่อยหลับนอนในห้องเดียวกันก็ได้"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบาง ๆ และเดินกลับไปที่ห้องนอนของเขาที่ชั้น 1

เขารู้ว่าหลินซู่เป็นคนที่เยือกเย็นเล็กน้อยและเกลียดผู้ชาย สิ่งนี้เกือบจะเหมือนเป็นโรคร้าย  เขาไม่สามารถบังคับมันได้  เขาต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป

เขาเชื่อว่าตราบเท่าที่เขายังยืนกรานอยู่(หน้าด้าน) จะต้องมีสักวันที่หลินซู่ยอมตกลงนอนห้องเดียวกับเขา

เพื่อที่จะพิชิตซีอีโอที่เย็นชาและมีเสน่ห์คนนี้ การปล่อยให้เธอตกหลุมรักเขาทีละขั้น

จะยิ่งทำให้ผู้ชายรู้สึกได้ถึงความสำเร็จเป็นอย่างมาก

วันที่สอง มีแดดข้างนอกและนกต้นเกาะกิ่งไม้

สภาพอากาศดีมากอีกครั้งในวันนี้

ลี่ฉิงเฟิงตื่นขึ้นเช้ามากวันนี้ และพบว่ามีนมและขนมปังอยู่บนโต๊ะในห้องนั่งเล่น นอกจากนี้บนโต๊ะยังมีเงิน1000 หยวน (เชี่ยโคตรแม่ใหญ่ ให้เงินผัวใช้วันละ 5000 บาท)  และกระดาษอีกใบ

บนแผ่นกระดาษเขียนว่า "ที่รัก ฉันจะออกไปทำงานก่อน นี่อาหารและเงินสำหรับคุณ"

"ภรรยาที่เย็นชาคนนี้ในที่สุดก็เริ่มห่วงใยฉัน"

มองไปที่เงินและอาหารบนโต๊ะลี่ฉิงเฟิงก็ยิ้มออกมา

หลังจากที่เขาล้างหน้าแล้ว เขาก็นั่งบนเก้าอี้กินนมและขนมปังแล้วหยิบเงิน1000 หยวนจากนั้นก็ออกเดินทางไปบริษัท Ice Snow

ตั้งแต่ที่เขามีเงินในกระเป๋าแล้ว เขาก็นั่งรถแท็กซี่ไปทำงาน

"พี่ใหญ่ลี่ ในที่สุดพี่ก็มาซะที"

ลี่ฉิงเฟิงได้ยินเสียงใสแจ๋วเมื่อเขาเดินมาถึงแผนกขายของบริษัท

เขาหันกลับไปและเห็นว่าจางเซี่ยวหยู่กำลังมองเขาด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ

จางเซี่ยวหยู่สวมชุดสีฟ้าอ่อนในวันนี้ ซึ่งห่อหุ้มรอบตัวเธออย่างสง่างาม หน้าอกที่มีขนาดใหญ่ของเธอเหมือนมะละกอที่พยายามจะทะลุออกมาจากชุด และหน้าตาน่ารักของเธอนั้นดูร่าเริง

"เซี่ยวหยู่ วันนี้เธอดูสวยขึ้น ?"

ตาของลี่ฉิงเฟิงกระพริบและเอ่ยชมเธอ

"พี่ใหญ่ลี่ พี่ล้อฉันเล่นอีกแล้ว"

"เซี่ยวหยู่ ฉันไม่กล้าล้อเธอเล่นหรอก"

"พี่ใหญ่ลี่ ทำไมเมื่อวานพี่ไม่มาทำงาน?"

"เซี่ยวหยู่ เมื่อวานฉันมีเรื่องยุ่ง ฉันจึงไม่สามารถมาทำงานได้"

ลี่ฉิงเฟิง กล่าวด้วยรอยยิ้ม หลินซู่ประสบกับการลอบสังหารเมื่อวานและได้รับบาดเจ็บเขาต้องดูแลเธอที่บ้าน เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สามารถมาทำงานได้

"พี่ใหญ่ลี่ ถ้าพี่ไม่ได้มาทำงานพี่จำเป็นต้องขอลานะ พี่ไม่ได้ลาเมื่อวานนี้ จึงถือว่าพี่ขาดงาน หวังโบกำลังจ้องเล่นงานพี่อยู่"

จางเซี่ยวหยู่ดูกังวล

"เอาน่า ฉันเพียงแค่โดดงานไปวันเดียว เขาจะไล่ฉันออกได้อย่างไร?"

ลี่ฉิงเฟิงส่ายหัว บอกให้จางเซี่ยวหยู่ไม่ต้องกังวล

"ถูกต้อง แกโดดงานโดยไม่มีเหตุผล ฉันจึงสามารถไล่แกออกได้"

ทันใดนั้นมีเสียงเย็นชาดังขึ้นมา จากนั้นหวังโบก็เดินเข้ามาในแผนกขายในชุดสูท

"ผู้จัดการหวัง ฉันเพียงโดดงานหนึ่งวันเท่านั้น คุณสามารถทำได้มากที่สุดก็คือการหักเงินเดือนของฉันไปหนึ่งวันและโบนัสการเข้างานของฉัน คุณจะไล่ฉันออกได้อย่างไร?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้ว, ความไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเขา

"ลี่ฉิงเฟิง, ฉันขอถามแกหน่อย แกได้ทำงานกับบริษัทเป็นเวลา 3 วันแล้ว แกขายเครื่องประดับได้สักชิ้นหรือยัง?"

"อืม  ตอนนี้ ... ยังไม่ได้เลย"

"ถูกแล้ว  บริษัท Ice Snow ของเราเป็นบริษัทใหญ่ เราไม่จ่ายเงินให้คนที่ใช้การไม่ได้  แกยังขายเครื่องประดับไม่ได้สักชิ้นในสามวันมานี้และแกโดดงานโดยไม่มีเหตุผล   ฉันขอประกาศอย่างเป็นทางการว่าฉันไล่แกออก !"

หวังโบหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดเสียงดัง

เสียงของเขาดังมากและทำให้คนมากกว่าสิบคนในแผนกขายทั้งหมดได้ยิน

"โอ้ ลี่ฉิงเฟิงจบสิ้นแล้ว เขากล้าทุบตีผู้จัดการหวังเมื่อสองวันที่ผ่านมา ตอนนี้เขากำลังจะถูกไล่ออกแล้ว"

"ก็สมควรแหละ  ทำไมเขาถึงได้ต่อต้านผู้จัดการหวังกันนะ"

"ฉันคิดว่าผู้จัดการหวังทำเกินไป มากที่สุดที่เขาควรทำก็คือหักเงินเดือนและโบนัสการเข้างานเท่านั้นก็พอ"

ทุกคนในแผนกขายพูดคุยกัน บางคนก็หัวเราะ แต่ก็มีบางคนที่รู้สึกเห็นใจ

"ผู้จัดการหวัง แม้ว่าคุณลี่จะยังไม่สามารถขายเครื่องประดับใดๆได้ แต่เขาเก็บหนี้ 1 ล้านหยวนจากแก๊งสามหยวนมาได้ คุณไม่สมควรไล่เขาออก" ใบหน้าของจางเซี่ยวหยู่เป็นสีแดงด้วยความโกรธ เธอพูดอย่างโมโห

ผู้จัดการหวังคนนี้ชั่วร้ายมาก เขาต้องการไล่พี่ใหญ่ลี่ออก เธอจะไม่มีวันยอมให้มันเกิดขึ้น

"เซี่ยวหยู่หนี้ 1ล้านหยวนเป็นงานที่ฉันให้มอบหมายให้เธอ เท่ากับว่าเธอเป็นคนที่เก็บมันมาได้และมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา ไม่ว่าอย่างไรฉันจะไล่เขาออกแน่นอนในวันนี้"

หวังโบพูดด้วยใบหน้าที่มืดมิด เขาไม่ได้ยอมเจรจาใด ๆ

"มีเรื่องอะไรกันที่นี่"

หลินซู่เดินมาที่แผนกขาย ในตอนแรกเธอคิดจะมาหาลี่ฉิงเฟิง แต่เธอไม่คาดว่าเมื่อเธอมาถึงเธอจะได้ยินเรื่องการทะเลาะเบาะแว้งกัน

"ประธานคุณมาพอดี พนักงานใหม่ลี่ฉิงเฟิงคนนี้โดดงานโดยไม่มีเหตุผลเมื่อวาน เขาไม่ได้แจ้งใครแถมเขายังไม่สามารถขายเครื่องประดับใดๆได้ตั้งแต่เข้ามาทำงาน ผมกำลังจะไล่เขาออก" หวังโบวิ่งไปหาหลินซู่และพูดขึ้นมา

CEO นั้นมีหลายเรื่องที่ต้องดูแลในทุกๆวัน เธอมีแผนกมากกว่าสิบแผนกและพนักงานหลายร้อยคนที่ต้องดูแล นี่ถือเป็นเกียรติของแผนกการขายที่เธอมาเยี่ยมชมหวังโบแน่นอนว่าจะต้องประจบเอาใจเธอเป็นอย่างมาก

"คุณบอกว่าลี่ฉิงเฟิงโดดงานเมื่อวานนี้ ดังนั้นคุณเลยต้องการจะไล่เขาออก?"

(ไล่ผัวกุออก? 555 )

หลินซู่ เชิดคิ้วขึ้นและเหลือบมองไปที่หวังโบ

"ใช่ครับ ท่านประธานผมจะไล่เขาออก เราไม่ต้องการคนโดดงานที่บริษัท Ice Snow แห่งนี้"

หวังโบกล่าวอย่างชอบธรรมและทำให้ดูเหมือนกับว่าเขากำลังทำทุกอย่างอย่างทุ่มเทให้กับบริษัท

หลังจากได้ยินหวังโบพูด หลินซู่ขมวดคิ้ว

หวังโบคนนี้โง่มาก เขาต้องการไล่สามีของฉันออกต่อหน้าฉัน?

เหตุผลที่หวังโบไล่ฉิงเฟิงออกเป็นเพราะว่าเขาไม่ได้มาทำงานเมื่อวานนี้ เพราะเขาดูแลฉันอยู่ที่บ้านต่างหาก !

"ผู้จัดการหวัง ตอนนี้ฉันขอประกาศว่า คุณถูกไล่ออกจากบริษัท Ice Snow"

ริมฝีปากสีแดงของหลินซู่โค้งขึ้น เธอกล่าวอย่างเย็นชา