บทที่ 31 ภรรยาอยู่ในอันตราย !

บทที่ 31 ภรรยาอยู่ในอันตราย !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

 

"ฉันเป็นเจ้านายของแก ! ถ้าแกกล้าที่จะทำอะไรฉัน ฉันจะรายงานเรื่องนี้ต่อCEOบอกให้ไล่แกออก"

ขณะที่ลี่ฉิงเฟิงเดินไปหาเขา ใบหน้าของหวังโบก็เปลี่ยนไปและเขาก็เตือนฉิงเฟิงด้วยเสียงที่ดังมาก

"ถึงแม้จะต้องโดนไล่ออก แต่อย่างน้อยก็ขอเล่นแกก่อนเถอะ !"

ลี่ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างหนาวเย็น แสดงให้เห็นถึงแสงไฟในดวงตาของเขา เขาเกลียดคนที่กลั่นแกล้งจางเซี่ยวหยู่

ตูม !

เท้าขวาของเขาจู่ๆก็เตะออกมาอย่างรวดเร็วเหมือนแสงจากฟ้าผ่า เข้าไปที่บริเวณท้องของหวังโบ ลูกเตะนี้ทำให้เขาลอยออกไปไกลกว่า 10 เมตร ผลักเปิดประตูห้องและท้ายที่สุดเชื่อมโยงไปถึงนอกห้อง

อ๊อก !

หวังโบอ้าปากและพ่นเลือดออกมา ใบหน้าของเขาซีดและไม่สามารถลุกขึ้นมาได้เป็นเวลานาน

เมื่อรู้ว่าผู้ชายคนนี้ทรงพลังมากแค่ไหน เขาก็ยิ่งตกใจ

เมื่อลี่ฉิงเฟิงเตะเขา เขาต้องการจะป้องกัน แต่เเขาไม่สามารถทำได้เนื่องจากฉิงเฟิงเร็วเกินไป

เมื่อทุกคนเห็นหวังโบถูกทำร้าย พนักงานของแผนกขายทั้งหมดก็ออกมาดูกัน สายตาที่พวกเขามองไปที่ฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความตกใจ

"นี่มันอะไรกันวะ, ลี่ฉิงเฟิงกล้าเล่นงานผู้จัดการหวังจริงด้วย ? โคตรน่านับถือเลย"

"ผู้จัดการหวังเป็นเจ้านายของเขา เขาไปทุบตีหัวหน้าของเขาได้ยังไง? เขาอยากจะโดนไล่ออกรึไง?"

"เฮ้อ ฉันไม่คิดว่าคนมาใหม่คนนี้ จะเป็นคนที่ชอบใช้ความรุนแรง ดีที่ฉันไม่ขวางทางเขา"

"แต่ผู้จัดการหวังมักจะรังแกคนอื่นด้วยตำแหน่งอำนาจของเขา   เขาเป็นคนหยิ่งยโสสุดๆ เขาก็สมควรจะโดนทุบตีคราวนี้นะ"

พนักงานของแผนกขายที่อยู่รอบๆ ชี้มาออกความเห็นของพวกเขา พวกเขาไม่ค่อยใส่ใจกับหวังโบ

อย่างที่เห็น เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่ไม่ค่อยดีในแผนกขาย ถึงแม้ว่าเขาจะถูกทุบตี แต่ก็ไม่มีใครอยากช่วยเขา

"ผู้จัดการหวังคุณยังจะสร้างปัญหาให้เซี่ยวหยู่ลำบากใจอีกหรือไม่?"

ลี่ฉิงเฟิงเดินมาข้างหน้าหวังโบ, เขามองมาที่หวังโบและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ปีศาจ

นี่มันรอยยิ้มของปีศาจ

หวังโบตัวสั่น เขาแน่ใจว่าถ้าคำตอบของเขาไม่เป็นที่พอใจ  ผู้ชายคนนี้อาจจะทุบตีเขาอีกครั้ง

"ไม่ๆ ฉันจะไม่ทำแล้ว"

หวังโบส่ายศีรษะและพูดด้วยความพ่ายแพ้

"ดี ถ้าฉันเห็นว่าคุณทำมันอีก  ต่อไปฉันจะหักขาคุณ."

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆ และไม่สนใจเขา เขาหันไปเดินไปทางจางเซี่ยวหยู่

"เซี่ยวหยู่แก้ปัญหาได้แล้ว เราไปกันเถอะ"

เขายิ้มและจูงมือของเซี่ยวหยู่และเดินออกไป

ได้เวลาเลิกงานแล้ว เขาต้องออกจากออฟฟิศเป็นธรรมดา

ทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขากำลังเฝ้าดูลี่ฉิงเฟิงด้วยความหวาดกลัว  พวกเขารู้สึกว่าเขาเป็นคนอันตราย

"ลี่ฉิงเฟิง, รอก่อนเถอะ  ฉันจะต้องแก้แค้นอย่างแน่นอน"

ใบหน้าของหวังโบบิดเบี้ยวและมีแสงเย็นชากระพริบในแววตาของเขา

แม้ว่าตอนนี้เขาจะพ่ายแพ้ แต่นั่นเป็นเพราะเขาไม่สามารถเอาชนะลี่ฉิงเฟิงได้ด้วยกำลัง แต่ก็มีหลายวิธีที่จะทำลายชีวิตของคนอื่น เนื่องจากเขาไม่สามารถเอาชนะปีศาจนี้ได้ด้วยร่างกาย  จึงต้องใช้ลูกเล่นบางอย่างและด้วยวิธีที่ชั่วร้าย

"พี่ใหญ่ลี่ ขอบคุณนะ"

ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของจางเซี่ยวหยู่เป็นสีแดง เธอมองไปที่ลี่ฉิงเฟิงด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

เธอรู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้ ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถรวบรวมหนี้ล้านหยวนจากแก๊งอันธพาลได้ แต่เธอก็จะต้องถูกหวังโบรังแกอีกด้วย ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเพราะผู้ชายที่อยู่หน้าเธอทั้งนั้น

"เด็กโง่ เธอเป็นเหมือนน้องสาวของฉัน แน่นอนว่าฉันต้องช่วยเธอ"

ลี่ฉิงเฟิงสัมผัสใบหน้าของเธอและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เป็นแค่น้องสาวของพี่เหรอ......? ฉันไม่ต้องการเป็นเพียงแค่เป็นน้องสาวของพี่ จางเซี่ยวหยู่รู้สึกเขินอาย แต่เธอกำลังคิดถึงความหมายอื่นอยู่

"พี่ใหญ่ลี่ บริษัทเรามีกฏจ่ายค่านายหน้า 5% ที่เกี่ยวกับการขายเครื่องประดับและการเก็บหนี้ ซึ่งตามจริงพี่ต้องได้ค่าคอม50000หยวน แต่ตอนนี้แผนกการเงินปิดทำการแล้วฉันจะพาพี่ไปที่แผนกการเงินเพื่อเก็บรวบรวมในวันพรุ่งนี้แทนก็แล้วกัน"

หลังจากที่พวกเขาออกจากอาคารจางเซี่ยวหยู่ก็นึกขึ้นได้และพูดออกมา

"ได้เลย ไว้พวกเราค่อยไปเบิกเงินที่แผนกการเงินพรุ่งนี้"

ลี่ฉิงเฟิงพยักหน้าและคุยกับเธอสักครู่จากนั้นพวกเขาก็แยกกันกลับ

ทั้งสองคนไม่ได้กลับทางเดียวกัน  จางเซี่ยวหยู่อาศัยอยู่ทางเหนือและลี่ฉิงเฟิงอาศัยอยู่ในทางตะวันออก

เพราะเขาไม่มีเงินลี่ฉิงเฟิงจึงตัดสินใจที่จะเดินกลับบ้าน

การเดินมีประโยชน์ หนึ่งคือเพื่อออกกำลังกายและสองคือมันทำให้เขาสามารถมองทัศนียภาพในเมืองทะเลตะวันออกได้

...

หลินซู่เป็น CEO ของบริษัท Ice Snow โดยปกติแล้วเธอไม่จำเป็นต้องเดินกลับเพราะเธอขับรถ BMW

พวกเขาออกไปทำงานตอนหกโมงครึ่งและเธอก็กลับถึงบ้านเวลาประมาณ 19.00 น. เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านลี่ฉิงเฟิงนั้นยังไม่กลับมา

ท้องฟ้ามืดลงอย่างรวดเร็วในช่วงฤดูหนาว หลินซู่จอดรถของเธอไว้ในโรงรถ

ท้องฟ้ามืด ถึงแม้ว่าไฟบนถนนจะสว่างสดใสพวกมันไม่ได้ทำให้บ้านของเธอสว่างขึ้นเท่าใดนัก

หลินซู่หยิบกุญแจและเปิดประตูบ้านของเธอ บ้านมืดสนิท

เธอกดเปิดสวิตซ์ไฟที่อยู่ด้านข้างเธอ แต่ไฟไม่ติด

"ไฟเสียเหรอ?"

ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของหลินซู่  ปรากฏความสับสน

หลอดไฟทุกดวงที่เธอใช้ในบ้านหลังนี้นั้นเป็นของที่คุณภาพดีที่สุด ราคาของพวกมันมากกว่าหลายพันเหรียญ พวกมันไม่เคยเสียมาก่อน ทำไมวันนี้เปิดไม่ติด ?

เนื่องจากหลอดไฟดวงนี้เปิดไม่ติด เธอจึงทำได้เพียงไปเปิดไฟดวงอื่นๆ

แปะ แปะ แปะ !!! (เสียงกดสวิชไฟ)

เธอกดเปิดสวิตช์ไฟของหลอดไฟดวงอื่นๆอีกสามดวง แต่ก็ไม่ติดสักดวง

หลอดไฟทั้งหมดเปิดไม่ติด  ทำให้เธอได้สังเกตเห็นบางอย่างผิดพลาด

บ้านเป็นสีดำสนิทมันเหมือนกับมีปีศาจซ่อนอยู่ ทำให้เธอกลัวมาก

หลินซู่รู้สึกผิดปกติภายในห้อง เธอหันไปรอบๆและเตรียมที่จะออกไป

มีเสียงปิดประตูดัง "ปัง"

"มีคนปิดประตู ใครอยู่ข้างในห้องน่ะ?"

หลินซู่ รู้สึกกลัวใบหน้าที่งดงามของเธอซีด

เธอมั่นใจแล้วว่าต้องมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน

แต่ Noble Palace เป็นย่านที่ดีที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก การรักษาความปลอดภัยแน่นหนามาก ในการเข้าออกที่นี่จะต้องให้ชื่อนามสกุลจริง อาชญากรโดยทั่วจะไม่สามารถเข้ามาได้

คนนี้เป็นใครกัน  เขาทำอย่างไรจึงหลีกเลี่ยงยามและเข้ามาในบ้านได้

"ใครอยู่ในห้อง  พูดมา !"

หลินซู่กล่าวเสียงดังในขณะที่เธอหันไปพิงกำแพงด้วยใบหน้าซีดเซียว

แต่นอกจากความมืดมิด ก็ไม่มีเสียงอันใด

"ถ้าคุณไม่ออกมาฉันจะโทรเรียกตำรวจ"

คิ้วของหลินซู่ขมวดเธอหยิบเอาโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและพร้อมที่จะโทรหาตำรวจ

"ฮี่ฮี่  ฉันขอแนะนำว่าอย่าโทรหาตำรวจจะดีกว่าไม่งั้นคุณจะกลายเป็นศพในทันที"

มีเสียงหนาวเย็นมาออกจากความมืดที่เสียดแทงเธอไปถึงกระดูก

"คุณเป็นใคร? ใครให้คุณเข้ามา? ถ้าจะมาเพื่อลักพาตัวฉัน ฉันสามารถเพิ่มราคาจ้างให้คุณเป็น2เท่าได้"

ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่ามีคนอยู่ในห้อง  ใบหน้าที่ซีดเซียวของหลินซู่สงบลงเล็กน้อย

เธอรู้ว่าเธอมีคู่แข่งจำนวนมากในตลาดและคู่แข่งเหล่านี้จะทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ทางการเงินแม้กระทั่งการลักพาตัวคนอื่น

เคยมีซีอีโอของบริษัทหนึ่งที่ถูกลักพาโดยคู่แข่ง ในตอนท้ายพวกมันฆ่าเขาและร่างของเขาถูกโยนลงไปในแม่น้ำ

"ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ  แต่ฉันต้องการชีวิตของคุณ"

"ฉันมีความแค้นกับคุณ"

"อ่อไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกคือ ฉันมีความแค้นกับสามีของคุณ คุณเป็นภรรยาของเขาและเป็นเรื่องธรรมดาคุณสมควรที่จะตายด้วย"

เสียงจากความมืดนั้นเย็นชาและหอบอากาศหนาวเย็นมาที่เธอ

"สามีของฉันมีฝีมือมาก ฉันขอแนะนำให้คุณออกไปหรือถ้าคุณรอจนเขามาคุณจะตายแน่นอน !"

หลินซู่ระงับความกลัวของเธอและพูดเสียงดังกับคนแปลกหน้าที่อยู่ในความมืด

"ที่รักทำไมคุณถึงยังไม่กลับบ้าน?"

มือที่เธอจับกระเป๋าของเธอกำลังสั่น เธอกำลังหวาดกลัวและเธอหวังว่าลี่ฉิงเฟิงจะปรากฏตัวเร็ว ๆ นี้