บทที่ 1 การแต่งงาน, การหย่า ?
ที่สำนักทะเบียน
"ฉันแต่งงานแล้ว" ลี่ฉิงเฟิง คิด ในขณะที่เขาถือหนังสือเล่มเล็กๆ และเดินออกจากตึก สำนักทะเบียนราษฐร์ เขามองขึ้นไปที่ดวงอาทิตย์เหนือศีรษะ เขายังคงกระวนกระวายใจอยู่เล็กน้อย
สำหรับชายโสด การแต่งงานเป็นเหตุการณ์ใหญ่ในชีวิต
"หลังจากสามเดือนไป เราจะ ... หย่ากัน"
เสียงที่เย็นชาก็ดังขึ้นข้างหูของฉิงเฟิงและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา
นี่มันบ้าอะไร ? พูดเรื่องการหย่าแทบจะทันทีหลังจากแต่งงานเนี่ยนะ ? คุณล้อเล่นบ้าอะไรเนี่ย ?
คนพูดเป็นสาวสวยที่มีผิวสีขาวนวลมีใบหน้ารูปไข่ คิ้วสวย และชุดริมฝีปากสีแดงอ่อนสีแดงสดใสเหมือนเชอร์รี่ ดวงตาที่สดใสของเธอก็เหมือนดาวที่สามารถพูดได้
เธอสวมกระโปรงยาวสีขาว ผมยาวสลวยอยู่บนหลังของเธอ หน้าอกใหญ่และก้นสมส่วน ร่างกายของเธอมีส่วนโค้งเว้าที่สง่างามขึ้นรูปตัว S
หน้าอกใหญ่ ทำให้โดดเด่นสะดุดตาและมันเป็นการยากสำหรับคนใครก็ตามที่จะะต่อต้านความอยากที่จะเอื้อมมือออกไปคว้ามัน
ชื่อของเธอคือ หลินซู่ สาวงามอันดับหนึ่งในเมืองทะเลตะวันออกและยังเป็น CEO ของบริษัท Ice Snow
เมื่อพูดถึงหลินซู่ เธอมีชื่อเสียงในเมืองทะเลตะวันออก
เธอเป็นผู้หญิงที่รู้จักกันดีในแวดวงธุรกิจและมีชื่อเสียงมากมาย ไม่จำกัด เฉพาะ Ice Snow CEO, ราชินีแห่งโลกธุรกิจ และ สาวงามไร้คู่เปรียบ เธอเป็นดั่งเช่นเทพธิดาอันเป็นที่รักของผู้ชายทุกคนในเมืองทะเลตะวันออก
เมื่อสามปีที่ผ่านมาบริษัท Ice Snow กำลังตกอยู่ในภาวะล้มละลาย แต่เนื่องจากหลินซู่เข้ารับตำแหน่ง เธอสามารถปฏิรูประบบที่มี อยู่จ้างคนที่มีความสามารถและนำ บริษัทกลับมาจากความตกต่ำเปลี่ยนเป็นบริษัทที่มีมูลค่าหลายพันล้านหยวนในตลาด
"การแต่งงานของเราได้รับการยอมรับจากคุณพ่อของคุณ คุณแน่ใจเหรอว่าเขาจะเห็นด้วยที่เราจะหย่ากัน ?"
ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถาม
อย่างแรกต้องรู้ว่าตัวตนของฉิงเฟิงไม่ธรรมดา เขาเป็นลูกชายของตระกูลลี่แห่งเมืองหลวงซึ่งเป็นลูกหลานของครอบครัวที่มีมูลค่าสุทธิกว่าหลายแสนล้านหยวน
เนื่องจากการหายตัวไปของพ่อแม่ฉิงเฟิง เขาจึงกลายเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งและถูกส่งตัวออกไปนอกประเทศ ต่อมาเขากลายเป็นทหารรับจ้าง ก่อตั้งทีมเขี้ยวหมาป่าและกลายเป็นที่รู้จักในฐานะราชันย์หมาป่า
เขาเป็นหัวหน้าในโลกใต้ดินของทวีปหมาป่า
อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงออกนอกประเทศเสมอและไม่เคยเห็นหลินซู่มาก่อนดังนั้นทั้งสองจึงไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกัน
และทั้งสองคนไม่ได้มีความรู้สึกตามธรรมชาติต่อกัน ไม่มีความคิดจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยกัน
ดังนั้นหลังจากที่พวกเขาหยิบทะเบียนสมรสแล้วพวกเขาจึงเริ่มพูดถึงการหย่า
"หลังจากนี้สามเดือนไม่ว่าคุณจะพอใจหรือไม่ ฉันก็จะหย่ากับคุณ" ใบหน้าที่สวยงามของหลินซู่เย็นชาเป็นน้ำแข็งที่ปราศจากร่องรอยของอารมณ์
เหตุผลที่เธอเห็นด้วยที่จะแต่งงานกับลีฉิงเฟิงเนื่องจากพ่อของเธอกำลังกดดันเธอ
เพราะพ่อของเธอต้องการสร้างความสัมพันธ์กับครอบครัวลี่ที่ร่ำรวย
ถ้าหลินซู่ไม่ตกลง พ่อของเธอก็จะกลับมายึดบริษัท Ice Snow คืน
แม้ว่าฉิงเฟิงจะมีสันจมูกที่ดูดีและใบหน้าที่หล่อเหลา แต่เขาสวมเสื้อผ้าเก่าๆและรองเท้าแตะขนาดใหญ่ ... หลินซู่เป็นคนที่รักความสะอาด เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ชอบเขา
จะเป็นผู้ชายของเธออย่างน้อยต้องเป็นสุภาพบุรุษที่ประสบความสำเร็จ ฉิงเฟิงมีดีแค่ใบหน้าที่หล่อเหลา นอกนั้นก็ดูไม่มีอะไรเลย
แม้ว่านี่จะเป็นวันแรกที่หลินซู่พบฉิงเฟิงแต่เธอก็สามารถแสดงข้อบกพร่องของเขาได้หลายร้อยข้อ ... สกปรก สูบบุหรี่ และดูขี้เกียจ ...
ในสายตาของหลินซู่ ฉิงเฟิงไม่มีคุณสมบัติที่น่าประทับใจหรือเป็นที่ชื่นชอบ
และเมื่อคุณไม่ชอบใครสักคนทุกอย่างที่คุณเห็นเกี่ยวกับตัวเขาก็คือจุดอ่อน
บรื๊น ~
หลินซู่ เข้าไปใน BMW ของเธอ สตาร์ทเครื่องยนต์และทิ้งฉิงเฟิงไว้บนทางเท้า
"ภรรยาคนนี้ ... เย็นชาจังแหะ"
ฉิงเฟิงถูกทิ้งไว้บนทางเท้าและรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ทั้งสองได้จดทะเบียนสมรสแล้วจึงถือว่าเป็นสามีและภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
ทั้งคู่ไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีแก่กันแม้กระทั่งจับมือ นี่เป็นเรื่องไม่เหมาะสมสำหรับหลินซู่ที่จะทิ้งเขาไว้บนถนน
ล้อเล่นกันเล่นใช่มั้ยเนี่ย ? หลินซู่ทำสีหน้าเย็นชา จากนั้นเธอก็ทิ้งเขาไว้หายตัวไป
นี่จึงเป็นที่มาของฉายาเทพธิดาน้ำแข็ง
"เอาเถอะ ฉันขึ้นรถบัสกลับเองก็ได้" ฉิงเฟิงมองที่ดวงอาทิตย์ที่แผดเผาเหนือศีรษะของเขา เขาหรี่ตาและเดินไปทางป้ายรถเมล์ในระยะทางที่ไม่ไกลไปนัก
ในเวลาไม่นาน รถบัสหมายเลข 1 มาถึง
ฉิงเฟิงหยอดเหรียญแล้วเดินขึ้นบนรถบัส
เขาเดินไปทางด้านหลังของรถและหยุดลงตรงที่นั่งว่างแถวสุดท้ายที่สามข้างหน้าต่าง
"ไง คนสวย ฉันขอนั่งนี่ได้ไหม ?"
ฉิงเฟิงยิ้มและพูดกับหญิงสาวที่นั่งข้างที่นั่งที่ว่างอยู่ เธอสวยมากประมาณ 23 หรือ 24 ปี เธอมีใบหน้าที่น่ารักจมูกสวยตากลมโตและอยู่ในชุดทำงานที่ดูเป็นมืออาชีพที่ดูมีหน้าที่การงานที่ดี
ได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง สาวสวยผมยาวจ้องมองเขาเล็กน้อยและจากนั้นก็มองไปที่อื่นโดยทันทีและไม่สนใจเขา
ชื่อของสาวสวยผมยาวชื่อว่า เซีย หวานชิว และเธอคุ้นเคยกับรูปแบบที่ฉิงเฟิงใช้เป็นอย่างดี ผู้ชายก็มาแนวเดิมๆเหมือนกัน พวกเขาต้องการเรียกร้องความสนใจของเธอ
ดังนั้นเมื่อมีคนเข้าหาโดยไม่มีเหตุผล เธอจะไม่สนใจทันที
"นางงามน้ำแข็งอีกคน....." ฉิงเฟิงขมวดคิ้วถอนหายใจแล้วนั่งลงข้างๆเธอ
ว่ากันตามจริง เขาเริ่มคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาที่ทวีปหมาป่า แม้ว่าจะมีควันแห่งการสู้รบอยู่ในอากาศเสมอ และสงครามก็ขยายวงกว้างไปทั่วผืนป่า แต่ผู้หญิงทุกคนก็เปิดกว้างมาก เพียงแค่รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและคนที่ประสบความสำเร็จแบบเขาก็เพียงพอที่จะขโมยจิตวิญญาณของพวกเธอ
หลังจากกลับมาที่เมืองทะเลตะวันออกแล้ว ฉิงเฟิงได้พบกับนางงามน้ำแข็งสองคนแล้ว หนึ่งคือภรรยาของเขาหลินซู่และอีกคนหนึ่งคือสาวงามผมยาวที่อยู่ตรงหน้าของเขา
แม้ว่าเธอจะสวยถ้าเธอเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็งมันก็น่าเบื่อ
โอ๊ย ~
อยู่ๆ เซี่ย หวานชิว ก็ครางออกมาด้วยท่าทีที่เจ็บปวด
เธอรู้สึกเหมือนท้องของเธอถูกแทงด้วยเข็ม มันเป็นความรู้สึกของความเจ็บปวด
"คนสวยคุณโอเคไหม?" ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถามด้วยความห่วงใย
"ฉันเจ็บท้อง"
หวานชิวพูดอย่างยากลำบาก หน้าผากของเธอปกคลุมไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าที่มีเสน่ห์สดใส ก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่เจ็บปวด
ฉิงเฟิงสังเกตุอย่างใกล้ชิดเห็นว่าเป็นสีเทาเล็กน้อยรอบดวงตาและหูของเธอเป็นสีเหลืองเล็กน้อย อาการเหล่านี้เป็นอาการของไส้ติ่งอักเสบ
“คนสวยคุณเป็นไส้ติ่งอักเสบนะ” ฉิงเฟิงกล่าวและขมวดคิ้ว
"คุณรู้ได้อย่างไร?" หวานชิวถามขณะที่คิ้วของเธอกระพริบและดวงตาของเธอ ใบหน้าสวยของเธอเกิดความสับสน
เธอไปโรงพยาบาลเมื่อวานและได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นไส้ติ่งอักเสบ หมอแนะนำให้เธอเช็คอินที่โรงพยาบาลเพื่อรับการผ่าตัด แต่เธอก็ยุ่งกับการทำงานจนไม่มีเวลา
สำหรับอาชีพของเธอ หวานชิว เพิ่งจะให้หมอสั่งยาให้เธอและรีบไปทำงาน ใครจะคิดว่ายานั้นไร้ผลและมันก็เป็นเพียงแค่วันเดียวก่อนที่อาการจะเริ่มปรากฏขึ้นอีกครั้ง
"คนสวยอาการของไส้ติ่งอักเสบคือตาจะเหมือนหมีแพนด้า ปวดท้อง เป็นไข้ กล้ามเนื้อหน้าท้องตึง เครียด ... ผมช่วยรักษาคุณได้"
แววตาของฉิงเฟิงมีความจริงใจมากเขายังแสดงอาการที่หวานชิวกำลังประสบอยู่และต้องการที่จะรักษามันให้กับเธอ
เขาไม่สามารถปล่อยให้สาวสวยเช่นเธอเจ็บปวดได้ เมื่อมีสาวสวยเจ็บปวด ต้องมีคนดูแลทันที
"เอาล่ะคุณตั้งใจจะทำอะไร ?" ริมฝีปากของ เซี่ย หวานชิว ทำท่าเบื่อหน่ายเล็กน้อยแต่เมื่อเห็นท่าทีที่จริงใจของฉิงเฟิงเธอตัดสินใจที่จะไว้ใจเขาชั่วคราว
แน่นอนเหตุผลที่เธอเชื่อถือฉิงเฟิงนอกเหนือจากดวงตาที่จริงใจก็เป็นเพราะอาการที่เขากล่าวก็เหมือนที่หมอพูด
"ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้จะใช้เวลาสักเล็กน้อย" ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและบอกเธอไม่ต้องกังวล
ฟิ่ว ฟิ่ว ฟิ่ว
ฉิงเฟิงเอาเข็มสีเงิน 9 เข็มออกมาและใช้ [9 เข็มแห่งโชคชะตา] ทันทีฝังลงที่จุด shen que, guan yuan (มันคือจุดตรงสะดือและใต้สะดือ ตามลิ้ง https://www.google.co.th/search?q=shen+que&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjz2-udp6rbAhWWWysKHVhsCKoQ_AUICigB&biw=2133&bih=1054#imgrc=67c9rCiPQGC_9M:) ตั้งแต่ถูกฝังเข็มมือของฉิงเฟิงย่อมสัมผัสร่างของหวานชิว
พูดได้ว่าร่างกายเธอสมบูรณ์แบบจริงๆ เพียงแค่ขาคู่นั้นเขาให้คะแนนถึง 99
ขาดไปคะแนนเดียวเพราะเธอไม่ได้ใส่ถุงน่อง
ขณะที่เขาสัมผัสกับขาขาวคู่นั้นเขารู้สึกราวกับว่ารูขุมขนบนร่างกายของเขาเปิดออกหมด
ช่างเป็นเรียวขาที่งดงามยิ่งนัก ไอ้บ้าคนไหนได้เธอเป็นแฟนนี่โคตรโชคดี
"ชายคนนี้ดูเหมือนจะมีความคิดแปลก ๆ ... " ใบหน้าของเซี่ย หวานชิวกลายเป็นสีแดงและหูของเธอก็เริ่มแดง ความเขินอายปรากฏขึ้นในตาคู่สวยของเธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีการสัมผัสทางกายกับผู้ชายแบบนี้ เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อยและหัวใจของเธอรู้สึกเหมือนกวางตัวน้อยกระโดดไปรอบๆในร่างกายของเธอ
"คนลามก คุณกำลังทำอะไรอยู่? รีบๆรักษาซะ" หวานชิว พูดอย่างเงียบ ๆ ขณะที่ขนตาของเธอสั่นไหว เธอติดป้ายคำว่า "คนลามก" ไว้ที่ฉิงเฟิง
แต่เธอเข้าใจฉิงเฟิงผิดไป เขากำลังพยายามที่จะหาจุดรักษาที่ถูกต้อง เป็นเหตุผลว่าทำไมเขามองเหมือนจะทำให้เธอรู้สึกไม่ดี
"ขอโทษทีใจลอยไปหน่อย" ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและจากนั้นมือขวาของเขาขยับช้าๆ ฝังเข็มประมาณ 1.5 นิ้วลงในจุดที่ถูกต้อง แล้วค่อยๆหมุนไปที่ปลายเข็ม
เขารู้ว่าโรคไส้ติ่งอักเสบเกิดจากการกินอาหารเย็น
เขาหมุนเข็มเพื่อให้มันอุ่นขึ้นซึ่งสามารถขุดเส้นชีพจรและจำลองการเคลื่อนไหวของกระแสเลือดเพื่อขับไล่ความหนาวเย็นได้
ความเย็นที่บรรเทาลงภายในร่างของหวานชิวได้รับการปล่อยตัวหลังจากการฝังเข็มของฉิงเฟิงและใบหน้าของเธอก็ค่อยๆกลายเป็นสีม่วง
"ขอบคุณมาก ตอนนี้ฉันดีขึ้นแล้ว" หวานชิวหน้าแดงขณะที่เธอขอบคุณฉิงเฟิงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ยังคงทำให้เธอขี้อายเล็กน้อย
"เรื่องเล็กน้อย." ฉิงเฟิงยิ้มและรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขาทำให้หัวใจของหวานชิวเริ่มเต้นเร็วขึ้น
แปล Tarhai
