ตอนที่ 136 เขตชั้นต่อไป

“เรามาต่อที่เขตที่สองเลยดีกว่านะคะ มันอาจจะโหดกว่าเขตที่หนึ่งนิดหน่อย แต่มันก็ไม่ทำให้ทุกคนแปลกใจหรอกนะคะ”

เธอก็ว่าไปว่าไม่มีคนแปลกใจ ฉันเนี่ยสิแปลกใจว่าที่นี่ทำไมน่ากลัวกว่าที่ฉันคิดอีกเสียนี่สิ ฉันนี่ขนลุกเลยพอเห็นแบบนี้ไม่คิดว่าจะน่ากลัวขนาดนี้ แต่ยังไงก็เถอะฉันก็ต้องอยู่ที่นี่อีกนานเลยฉันคิดว่า

“ที่นี่จะเป็นที่ๆเกี่ยวกับคนหมู่มากที่ชอบทรมานคนอื่นด้วยกายและใจนั่นเองค่ะ คงรู้ใช่ไหมว่ามันเกี่ยวกับอะไร ฉันคิดว่าทุกคนคงรู้นะคะว่ามันเกี่ยวกับอะไร”

ฉันคิดว่าฉันน่าจะรู้นะเน้นขนาดนี้แล้วถ้าฉันไม่รู้ฉันก็คงจะซื่อใสเกินไปแล้วล่ะ พอฉันเดินเข้าไปฉันรีบอยากจะออกจากเขตที่สองในทันทีเลย อะไรบางอย่างเป็นภาพพร้อมเสียงประกอบที่มันไม่น่าดูเลยแม้แต่นิดเดียว

“เธออย่าดูนะฉันอันนี้ฉันไม่อยากจะให้เธอดูเท่าไหร่ ให้ผู้ใหญ่เขาได้ดูจะดีกว่านะ”

เลย์ดึงฉันให้เดินไปข้างหน้าของเขาแล้วเอามือปิดตาทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ แหมมาว่าฉันเด็กจ้ะผู้ใหญ่ฉันยอมจ้ะ เพราะฉันก็ไม่อยากจะดูเหมือนกันยังไงก็รีบออกจากที่นี่จะดีกว่านะฉันไม่อยากจะเห็นอะไรที่มันไม่น่าดูอีกแล้ว พวกเรารีบเดินออกไปโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะว่าฉันไม่อยากจะเห็นอะไรที่มันจะทำให้ฉันติดตาอีกแล้ว

“เอาล่ะเราออกมาจากเขตที่สองแล้วเป็นยังไงอยากเข้าไปในเขตที่สองอีกไหม”

ไม่ต้องถามฉันเลยนะเลย์ใครอยากจะเข้าไปล่ะ มันจะทำให้ฉันอ้วกแตกอยู่แล้วเนี่ย

“ไม่ดีกว่าฉันเกรงใจฉันไม่อยากจะเข้าไปเท่าไหร่ ฉันว่าเราดูพอแค่นี้ก่อนดีกว่าไหมฉันไม่อยากจะเห็นอะไรแบบนี้แล้ว เดี๋ยววันนี้ฉันจะนอนไม่หลับเอาโอเคหรือเปล่า เอาไว้ดูต่อพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ”

ฉันไม่ไหวจริงๆเอาเป็นว่าพรุ่งนี้ค่อยดูดีกว่านะ

“ได้อยู่แล้วค่ะไม่มีปัญหางั้นก็เชิญทางห้องรับแขกกันเลยนะคะ เราจะพาทุกคนไปพักที่นั่นกันก่อนจะไปที่ๆมันดูสงบไม่น่ากลัวก็แล้วกันดีกว่าค่ะ”

แบบนี้สิค่อยยังชั่วหน่อย