ตอนที่ 124 ระเบิดประกาย

//ฟุบ ฟุบ// ไฟขนาดย่อมระเบิดออกเป็นจุดๆ มันส่องประกายไปตามที่มันระเบิด สีของระเบิดไฟแต่ละสีก็ไม่เหมือนกัน เหมือนดั่งเวทมนตร์ในตอนที่

 

“มันคืออะไรกันน่ะเลย์ ไอ้แสงระเบิดหลายๆสีที่ระเบิดรอบๆตัวของเรามันคืออะไรกันนะ”

 

ฉันได้แต่กอดแขนของเลย์เอาไว้แน่นเพราะกลัวจะหลงทางกับเขา ฉันมองไม่เห็นอะไรเลยในตอนนี้นอกจากแสงสว่างที่ระยิบระยับหลากหลายสีรอบๆตัวของพวกเรา

 

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ที่รู้ๆเลยก็คือพวกเรากำลังจะได้ทำอะไรบางอย่างกับที่นี่แน่นอน”

 

ขนาดเลย์ยังไม่รู้เลยแล้วฉันจะเหลือหรอฉันก็ไม่รู้อะไรจากที่นี่มากเหมือนกัน ไม่สิฉันไม่รู้อะไรเลยเสียมากกว่า

 

//ตุบ// แสงเงียบไปพร้อมกับเสียงดังตุบ แล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าเสียงมันเกิดมาจากอะไร

 

“สวัสดีทั้งสองคนเลยนะยินดีต้องรับสู่ห้องขนานเวลา หรือพวกเธอจะเรียกง่ายๆว่าห้องมัดเหนี่ยวสัมพันก็ได้นะ”

 

ห้องขนานเวลาหรือห้องมัดเหนี่ยวสัมพันอย่างนั้นหรอ แล้วเสียงของผู้หญิงเมื่อตะกี้นี้เป็นใครกันนะ

 

“อ๋อลืมเลยฉันลืมเปิดไฟนี่เองขอโทษทีนะคงจะเดินชนนู่นชนนี่ หรือมองไม่เห็นอะไรเลยกันใช่ไหมล่ะ งั้นรอฉันสักครูหนึ่งนะ”

 

เธอเงียบหายไปสักพักหนึ่งก่อนที่ไฟจะเริ่มติดทีละดวงๆ พวกเราเริ่มเห็นทางแล้วก็เริ่มเห็นรูปร่างของห้องแล้ว

 

“ยินดีที่ได้รู้จักทั้งสองคนด้วยนะฉันนึกไม่ถึงเลยว่าทั้งสองคนจะโตกันไวขนาดนี้”

 

เสียงผู้หญิงได้ดังขึ้นมาจากข้างหน้าของเราสองคน แล้วเราสองคนก็พบว่าผู้หญิงข้างหน้าของเรานั้นเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวเหมือนแม่หมออะไรแบบนั้นเลย แล้วทำไมเธอถึงบอกว่าเราสองคนโตกันไวขนาดนี้ เธอรู้จักพวกเรากันด้วยหรอ

 

“เดี๋ยวก่อนที่คุณพูดมันหมายความว่าอย่างไรคะ”

 

ฉันยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอกล่าวมาสักเท่าไหร่ ฉันจึงลองถามเธอไปอีกครั้งหนึ่งให้ฉันได้เข้าใจอะไรมากกว่านี้ เธอเพียงแต่ยิ้มให้ฉันแล้วก็หยิบหนังสือเล่มหนึ่งจากข้างหลังของเธอขึ้นมา จากนั้นเธอก็เดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่งแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ก่อนจะวางหนังสือเล่มนั้นลงกับโต๊ะ

 

“มานั่งตรงนี้สิถ้าอยากรู้เดี๋ยวพวกเธอก็จะรู้จากปากของฉันเองนั่นแหละนะ รีบมานั่งเร็วเข้าฉันจะได้ทำพิธีเสียทีหนึ่ง”

 

ฉันมองไปที่เลย์เลย์ก็มองมาที่ฉันเช่นกัน เอาไงเอากันไปนั่งก็ไปนั่งฉันแล้วก็เลย์เดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ยังว่างอยู่ เป็นเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของผู้หญิงคนนี้

 

“เอาล่ะเรามาเริ่มพิธีกรรมกันก่อนดีกว่านะ แล้วค่อยว่ากันเรื่องอื่นทีหลัง”

 

พิธีกรรมที่ว่ามันคืออะไรกันนะแล้วทำไมต้องทำกัน...แต่ตอนนี้เราคงต้องเชื่อผู้หญิงคนนี้ไปก่อนนั่นแหละ