ตอนที่แล้วChapter 246: ภารกิจเร่งด่วน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 248: ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่พิเศษ

Chapter 247: ออกจากเกาะเชนไฮ่


Chapter 247: ออกจากเกาะเชนไฮ่

เจียงลู่ฉีนั้นก็คิดว่าพวกเธอนั้นเป็นเพียงแค่นักวิทยาศาสตร์ธรรมดาทั่วไป แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าพวกเธอนั้นจะเป็นหญิงสาวและลูกสาวตัวเล็กของเธอ ที่มีอายุประมาณแปดขวบ

“ฉันขอโทษ ลูกสาวของฉันรู้สึกไม่สบายเล็กน้อย ถ้ามันเป็นเรื่องยากที่จะอนุญาตให้พวกเราขึ้นไปทั้งคู่ ถ้าอย่างงั้นให้ลูกสาวของฉันขึ้นไปอยู่บนรถกับคุณได้ไหมคะ? ขอบคุณมากจริงๆ”หญิงสาวพูด

ในเวลาเดียวกัน เด็กหญิงตัวเล็กที่มีผมยาวที่ดูนุ่มและใบหน้าที่ดูตุ้ยนุ้ยนั้นก็กำลังสะพายกระเป๋าเดินทางอยู่ และหลบอยู่ด้านหลังหญิงสาว เธอนั้นกำลังมองเจียงลู่ฉีอย่างลับๆด้วยดวงตาโตๆด้านหลังหญิงสาว

“ฉันรู้จักพวกเธอ”หลี่ยู่ซินพูดอย่างนุ่มนวล “หญิงสาวคนนั้นเป็นนักพฤกษศาสตร์ แต่เด็กสาวตัวเล็กนั้นเป็นที่โด่งดังอย่างมากในสถาบันวิจัย เธอเป็นเด็กอัจฉริยะ”หลี่ยู่ซินพูด

มันทำให้เจียงลู่ฉีประหลาดใจแล้วเขาก็เหลือบตามองไปที่เด็กสาว ถึงแม้ว่าเด็กสาวนั้นจะดูขี้อายอย่างมาก เธอก็เป็นอัจฉริยะตัวน้อย…

เจียงลู่ฉีคิดอยู่ชั่วครู่หนึ่งแต่มันก็ไม่สะดวกสำหรับคุณแม่ยังสาวพร้อมกับลูกสาวตัวเล็กของเธอที่จะนั่งอยู่บนรถของกองทัพ “มันไม่มีปัญหา ยินดีต้อนรับสู่รถมินิบัสของพวกเรา”เจียงลู่ฉีพูด

“ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวตอบ

เมื่อเห็นพวกเธอนั้นขึ้นไปบนรถมินิบัส จางไฮ่ก็พูดอย่างมีความสุข “อื้อ มันคงเยี่ยมน่าดู ถ้ามีรถหรูแบบนั้นเป็นของตัวเอง…”

“นายมันต่ำช้า….”ซุนคุนพูดไม่ออก

เจียงลู่ฉีนั้นไปพบกับนักวิทยาศาสตร์อีกสองคน รวมทั้งหมดแล้วพวกเขานั้นจะต้องคุ้มกันนักวิทยาศาสตร์สามคน สองคนนั้นเป็นญาติกันและหนึ่งในนั้นก็ยังเป็นหนุ่มสาวอยู่เลย

ขบวนรถนั้นก็เตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางแล้ว ประตูก็เปิดออกอย่างช้าๆและฉากของโลกภายนอกนั้นก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาของทุกคน คนธรรมดาทั่วไปนั้นก็ตกใจและก้าวถอยหลัง กำแพงนั้นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่แยกพวกเขาออกจากนรกอันเลวร้ายด้านนอก

พวกเขาไม่รู้ว่าทีมนั้นจะทำอะไรต่อ เมื่อมองไปที่ที่มออกมาจากประตู คนธรรมดาพวกนั้นก็มองอย่างมึนงงพร้อมกับดวงตาที่ว่างเปล่า หลังจากที่ทีมนั้นจากไป ประตูก็ปิดลงในทันที และหลังจากนั้นคนธรรมดาก็รู้สึกโล่งอก

ในรถมินิบัส เจียงลู่ฉีก็เรียกแผงควบคุมเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวออกมาในทันที เขาต้องการที่จะอัพเกรดห้องยิงปืนของเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

[ตรวจพบนิวเคลียสกลายพันธุ์….อัพเกรดห้องยิงปืนนั้นจำเป็นจะต้องใช้นิวเคลียสกลายพันธุ์ระดับ1 สองก้อน หลังจากการอัพเกรดแล้ว ห้องยิงปืนจะขยายขึ้นและคนสองคนจะสามารถใช้มุมมองสามร้อยหกสิบองศาได้พร้อมๆกัน คุณต้องการที่จะเริ่มกระบวนการอัพเกรดหรือไม่?]

เจียงลู่ฉีรู้สึกเหมือนมีอะไรทิ่มแทงหัวใจของเขา อย่างไรก็ตาม เขาก็จะอัพเกรดมัน ดังนั้นเขาจึงพูด [อัพเกรด!]

ต่อมา มันก็ถึงเวลาในการเพิ่มอาวุธสำหรับรถมินิบัสของเขา

[ตัวเลือกอาวุธ ปืนไฟที่ใช้เชื้อเพลิงได้ถูกเลือก ปืนไฟที่ใช้เชื้อเพลิง จำเป็นที่จะต้องเผาผลาญแก๊ซโซลีนจำนวนมากเพื่อจุดมัน และออกซิเจนบริสุทธิ์ก็สามารถที่จะทำให้อุณหภูมิของเปลวไฟสูงขึ้นถึงสองพันเซลเซียส มันจำเป็นจะต้องใช้นิวเคลียสกลายพันธุ์ระดับ 1 จำนวนหนึ่งก้อน คุณต้องการที่จะเพิ่มอาวุธหรือไม่?]

[ใช่!] เจียงลู่ฉีตอบกลับไป และหลังจากนั้นเจียงลู่ฉีก็พัฒนาความแข็งแกร่งของเกราะ…ในชั่วพริบตา มันก็เหลือเพียงนิวเคลียสกลายพันธุ์ไม่กี่ก้อน มันเหมือนกับกินขนมคบเคี้ยวเล่นๆ

[อัพเกรดห้องยิงปืน กระบวนการได้เริ่มไป 1%....]

[ก่อสร้างปืนไฟที่ใช้เชื้อเพลิง กระบวนการได้เริ่มไป 1%...]

นักวิทยาศาสตร์หญิงและลูกสาวของเธอนั่งอยู่บนเตียง และนักวิทยาศาสตร์หญิงก็สวมแว่นในขณะที่กำลังถือโน๊คบุ๊คที่หนาและกำลังศึกษาบางอย่างอยู่

เด็กหญิงตัวเล็กนั้นก็จ้องมาที่เจียงลู่ฉีพร้อมกับดวงตาโตๆของเธอ ในตอนแรก เจียงลู่ฉีก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับเธอ แต่หลังจากที่เขาสังเกตเห็นว่าเธอนั้นมองมาที่เขา เขาจึงมองกลับไปที่เธอ

เด็กสาวตัวเล็กก็กระซิบขึ้นมาอย่างฉับพลัน “พี่สาวทั้งหลายนั้นเป็นภรรยาของพี่งั้นเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำถามของเธอ เจียงลู่ฉีตกตะลึงและเจียงจู้อิงก็หัวเราะออกมาดังก้อง

“ไม่ใช่”เจียงลู่ฉีพูด

เด็กหญิงพยักหน้า“โอ้….”

เจียงลู่ฉีสังเกตว่าน้ำเสียงของเธอนั้นมีความรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“พี่มาจากที่ไหนกันคะ?”เด็กหญิงถามขึ้นมาอีกครั้ง

“เจียงเบย”เจียงลู่ฉีตอบ

เด็กหญิงก็ยิ้มขึ้นมาอย่างฉับพลันและดึงแขนเสื้อของแม่เธอ “แม่ หนูเดาถูก หนูบอกแล้วว่าพี่ชายมาจากเจียงเบย”

“เธอควรที่จะเลิกซนได้แล้ว”นักวิทยาศาสตร์หญิงขอโทษเจียงลู่ฉีพร้อมกับรอยยิ้ม “ฉันขอโทษ เซี่ยวหนานนั้นเป็นเด็กที่ซุกซน…”ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเธอถึงจ้องมาที่เจียงลู่ฉี เธอนั้นพนันกับแม่ของเธอนั่นเอง…

“พวกเราจะข้ามไปที่เจียงเบยในรอบนี้”เด็กหญิงพูดขึ้นอีกครั้ง

เจียงลู่ฉีประหลาดใจ เนื่องจากเขาไม่ได้คาดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่จริงแล้ว หลังวันโลกาวินาศ มันก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างสมเหตุสมผลสำหรับพวกเขาที่จะอ้อม

[เจียงเบย….]หลังจากการระเบิดของไวรัส เจียงลู่ฉีก็ไม่มีความคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ของเจียงเบยเลยแม้แต่เล็กน้อย ซอมบี้นั้นได้กลืนกินโลกไป นอกจากเมืองที่มีการจัดการที่ดีพร้อมแล้ว ซึ่งจุดไฟขึ้นในตอนกลางคืน พื้นที่ส่วนใหญ่นั้นจมไปอยู่กับความมืดมิด

ทีมก็มุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง เมื่อจำนวนซอมบี้เริ่มเพิ่มขึ้น รถมินิบัสก็เริ่มเร่งความเร็วขึ้น นักวิทยาศาสตร์หญิงก็ยังคงจ้องออกไปด้านนอก ในขณะที่เด็กสาวนั้นนั่งอยู่บนเตียงอย่างเชื่อฟัง เด็กหญิงนั้นไม่ได้พูดกับเจียงลู่ฉีอีกแล้ว เมื่อเธอนั้นชนะพนันกับแม่ของเธอแล้ว

ในตอนเย็น ทีมก็เข้าไปยังเมืองเล็กๆ

“กัปตันเจียง มันเริ่มสายแล้ว มันอันตรายที่จะเดินทางต่อในตอนกลางคืน และเมืองอื่นนั้นก็อยู่ห่างออกไปอีกนับครึ่งชั่วโมงจากที่นี่ พวกเราควรที่จะพักอาศัยที่นี่ในตอนกลางคืน”เสียงของซูฉางชิงนั้นดังออกมาจากวิทยุสื่อสาร

“ถ้างั้น ไปหาสถานที่เหมาะๆในการตั้งค่ายกัน”เจียงลู่ฉีตกลง

เมืองต่อไปนั้นก็คือเจียงเบยและเจียงลู่ฉีก็ต้องการที่จะเห็นมัน

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หญิงสาวก็มาถึงและพูดขึ้น “กัปตันเจียง มันมีไร่นาหลายแห่งที่นี่ คุณจะอนุญาตให้พวกเราออกไปเก็บตัวอย่างบางอย่างไหม? คุณสามารถหยุดอยู่ข้างทางได้ มันไม่น่าจะอันตราย”

“ได้”เจียงลู่ฉีพูด

ในขณะที่ขบวนรถนั้นได้จอดลง ดวงตาหลายคู่นั้นก็มองไปที่รถพวกนั้นจากตึกสูงในเมือง รถกองทัพสีเขียวนั้นดูแปลกประหลาดมาก!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด