เล่ม 4 ตอนที่ 2 : นักล่าเงินรางวัล (3) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
==========
เล่ม 4 ตอนที่ 2 : นักล่าเงินรางวัล (3)
แก๊งโจรพวกนี้กลับมีฝีมือที่สูงล้ำกว่าเลเวลของพวกมัน มันจึงมีระดับความยากที่สูงมากกว่ามอนสเตอร์ทั่วไป ตามปกติแล้ว ปัญญาประดิษฐ์จะมีอยู่กับมอนสเตอร์ทุกตัวให้มีระดับความฉลาดเหมาะสมกับเลเวล ทว่า โจรพวกนี้เป็นมนุษย์ เพราะงั้นย่อมต้องแน่นอนว่าสมควรมีความฉลาดเหนือกว่ามอนสเตอร์ทั่วไปอย่างแน่นอน และด้วยเลเวลของพวกมันรวมถึงกับการประสานการร่วมมือก็ยังนับได้ว่ามีระดับสูง ทว่า ด้วยสมุนปีศาจของเขา อาร์คในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากปาร์ตี้กลุ่มหนึ่ง ถ้าหากจะมีข้อแตกต่างระหว่างพวกเขากับแก๊งโจรที่ค่อนข้างใหญ่มากแล้วล่ะก็ มันย่อมต้องเป็นปัญหาการร่วมมือเนี่ยแหละ!
‘สิ่งที่จำเป็นเร่งด่วนตอนนี้คือเราจะใช้สมุนปีศาจอย่างไรให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น’
สมุนปีศาจก็เป็นส่วนหนึ่งของอาร์ค เมื่อมองไปยังอัตราการสู้ศึกแล้ว ถ้าอาร์คมีส่วนร่วม 60% เช่นนั้นสมุนปีศาจก็สมควรเป็น 40% หรือก็คือ ความสามารถของสมุนปีศาจจะกลายเป็นพลังให้กับอาร์คยามต้องต่อสู้ เพื่อที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูที่ร่วมมือกันทำงานอย่างพวกแก๊งโจรเหล่านี้ พวกเขาก็จำเป็นต้องเพิ่มระดับการฝึกร่วมประสานงานกันเป็นทีม
‘นี่คงถึงขีดจำกัดของสิ่งที่วางเอาไว้และใช้งานจนกระทั่งถึงตอนนี้แล้ว ต้องเปลี่ยนรูปแบบการสนับสนุนปฏิบัติการในการต่อสู้เล็กน้อย นั่นจะทำให้พวกเราสามารถรับมือกับสถานการณ์ที่ยุ่งเหยิงได้ดีมากขึ้น’
จนกระทั่งถึงตอนนี้พวกเขาใช้เพียงแค่แผน A B C และ D กันเท่านั้น พวกเขามีแผนการกันอยู่แค่สี่รูปแบบ แน่นอนว่าพวกมันก็มีประสิทธิภาพโดยง่ายของมันอยู่ แต่ถ้าหากจำนวนของมอนสเตอร์เพิ่มขึ้นจนสถานการณ์กลับกลายเป็นยุ่งเหยิงขึ้นมา สิ่งเหล่านี้จะเป็นการจำกัดกรอบความสามารถที่จะกระทำ
‘พวกเราต้องจัดระเบียบวิธีการเพื่อให้มีประสิทธิภาพที่มากขึ้น’
จุดแข็งของอาร์คคือ เมื่อคิดสิ่งใดแล้วเขาจะเริ่มทำตามที่คิดด้วยตนเองโดยทันที
ทว่า รูปแบบการปฏิบัติการที่อาร์ครู้ก็มีเพียงอย่างเดียวจากประสบการณ์ที่เคยเล่นเกมแนว FPS หรือไม่ก็ RTS อะไรพวกนั้น หลังจากเขาใช้สมองขบคิดหาแผนการอยู่นาน เขาก็เริ่มเห็นหนทาง มันเป็นการต่อสู้อย่างมืออาชีพโดยบุคคลที่เคยถูกส่งตัวไปฝึกเป็นหน่วย SWAT ที่อเมริกาใต้อย่างจัสติสแมนนั่นเอง
เขาไม่เห็นหรือไรว่ากลยุทธ์ที่จัสติสแมนใช้งานออกในแจ๊คสันนั่นทรงพลังมากเพียงใด?
เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว โดยทันทีอาร์คจึงล็อคเอาท์ออกจากเกมไปและโทรหาจีวอนฮวารัง
“กลยุทธ์? ทำไมเธอถึงถามอะไรแบบนี้กันล่ะ?”
“ผมอยากรู้น่ะครับ คุณพอจะมีอะไรที่พอช่วยผมได้บ้างไหมครับ?”
“ก็นะ มีอยู่บ้าง แต่หนังสืออ้างอิงที่ฉันมีมันค่อนข้างจะระดับสูงเกินไปหน่อย ลำพังเจ้าสิ่งนี้ฉันคิดว่ามันคงยากที่เธอจะเข้าใจแม้จะเคยฝึกกับทางกองทัพมาแล้วก็เถอะ”
“ไม่มีหนังสือสำหรับการเรียนรู้ระดับเริ่มต้นเลยเหรอครับ?”
“อ๋อ คิดว่ามีนะ ก็ไม่รู้นะว่ามันจะช่วยเธอได้ไหม แต่เดี๋ยวส่งไปให้นะ”
มันก็เหมือนกับตอนที่เขาเริ่มฝึกพวกมันให้ทำตามแผน เขาเริ่มฝึกพวกมันโดยมีศัตรูเป็นโทรลที่เชื่องช้า อาร์คใช้เดดริคไปล่อพวกโทรลออกมาทีละตัวขณะพยายามทดสอบการใช้งานยุทธการที่หลากหลาย
“แผน A-4!”
เมื่ออาร์คออกคำสั่ง สมุนปีศาจที่โดนโจมตีโดยโทรลจะเริ่มถอยกลับขณะลากพวกมันออกมาด้วย หลังลากโทรลออกมายังที่ห่างไกลได้พอสมควรแล้ว พวกเขาจะสับเปลี่ยนแผนเป็น A-1 คือการใช้เดดริคและเจ้ากะโหลกแยกออกเป็นซ้ายขวาปิดล้อมโทรลเอาไว้ เมื่อพวกมันทำเช่นนั้น โทรลจะเริ่มดิ้นรนมากขึ้น มันไม่อาจตัดสินใจได้ว่าควรโจมตีฝ่ายใดก่อนดี ในเมื่อการโจมตีไม่อาจเพ่งเล็งไปยังจุดใดจุดหนึ่งได้ การหลบเลี่ยงพวกมันก็นับว่าไม่ยากเกิน นอกจากนี้ ในเมื่อพวกเขาต่างอยู่คนละด้าน หนึ่งในพวกเขาจะสามารถใช้งานการโจมตีจากทางด้านหลังได้
A-2 เป็นชุดคำสั่งการโจมตีที่จะเข้าโจมตีและถอยกลับออกมาโดยทันที นี่เป็นแผนการที่เอาไว้ใช้กับศัตรูที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง มันจะช่วยรักษาพลังชีวิตเอาไว้ได้ เช่นกัน ทางด้าน A-3 นั้นจะเป็นยุทธการที่มีประโยชน์ยามเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่ค่อนข้างว่องไว และเมื่อพวกเขาทั้งสามร่วมกันโจมตีศัตรูเพียงหนึ่ง เจ้างูจะใช้ทักษะพิษร้ายแรงออกมาเสริมประสานด้วย ผลลัพธ์ที่ได้จึงยิ่งทวีคูณมากขึ้น
ด้วยเหตุนั้น อาร์คจึงใช้ยุทธการ A ทั้งหมดที่มีออกล่ามอนสเตอร์ในพื้นที่ละแวกนี้ และเมื่อเข้าถึงระดับที่คุ้นชินกับพวกมัน เขาก็จะเริ่มสอนมันถึงยุทธการ B ต่อไป
แน่นอน การฝึกโดยพื้นฐานแล้วมันก็คล้ายรูปแบบการฝึกของพวกสปาตัน
“เจ้ากะโหลก รอบนี้แกเปลี่ยนรูปแบบยุทธการช้าไปหลายวินาทีเลย ต้องโดนอาหารลงทัณฑ์!”
“คิกคิกคิก ข้ารู้อยู่แล้ว ดีนัก เจ้ากะโหลกที่ไร้สมองนี่จะมีความทรงจำที่ดีได้เช่นไรกัน?”
“เดดริค แกก็ด้วย อาหารลงทัณฑ์รอแกอยู่เหมือนกัน!”
“เอ๋? ข้าเหรอ ทำไมกันล่ะ?”
“ไม่ใช่ฉันบอกแกเหรอ? นับแต่นี้ให้มีส่วนรับผิดชอบร่วมกันน่ะ”
“เอาเปรียบ นี่มันใช้ความรุนแรง!”
“นี่ก็เคยบอกไปแล้วเหมือนกันหรือไม่ใช่? ฉันน่ะเป็นพวกชอบความรุนแรง”
อาร์คเปิดปากสมุนปีศาจออกขณะกรอกอาหารลงไป เป็นเขาได้รับวัตถุดิบการทำอาหารใหม่มาเพียบ พวกมันต่างเป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น เขาแทบเก็บมาจนเกลี้ยงป่าโบราณแห่งนี้เลยทีเดียว นี่ก็เป็นอีกสิ่งที่จัสติสแมนแนะนำมาเช่นกัน ในเมื่อจะทำงานร่วมกันให้ดีได้ มันก็จำเป็นไม่ใช่หรือที่จะต้องมีการแบ่งปันความรับผิดชอบร่วมกันน่ะ?
ผู้เชี่ยวชาญย่อมมีความคิดที่แตกต่างออกไปเสมอ ต้องขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ได้รับ สองสมุนปีศาจจึงต้องหันหัวไปกระซิบกระซาบกันว่าควรทำอะไรโดยแทบไม่ต้องให้อาร์คย้ำอะไรเพิ่มเติมด้วยซ้ำ พวกมันต่างก็ไม่อยากโดนการลงทัณฑ์ที่โหดร้ายเพียงเพราะความผิดพลาดของอีกฝ่ายอย่างแน่นอน นี่นับได้ว่ากดขี่พวกมันอยู่บ้าง แต่มันก็จะช่วยให้สมุนปีศาจของเขาได้เข้าใจว่าการทำงานแบบ ‘ทุกคนคือหนึ่งเดียว หนึ่งเดียวคือทุกคน’ นั้นคืออะไร ด้วยเหตุนั้น การฝึกและการลงโทษที่ดำเนินไปเรื่อย มันก็ช่วยให้สมุนปีศาจของเขามีความสามารถทางการจู่โจมดียิ่งขึ้นอีกทั้งยังรวดเร็วมากขึ้น
เช่นกัน ยิ่งมีบทลงโทษมากยิ่งขึ้น มันก็จะยิ่งทำให้ทักษะการทำอาหารเพื่ออยู่รอดก้าวหน้ามากขึ้นด้วย และยังมีนี่!
“อั่ก นะ-นี่มันอะไรกันน่ะ? รสชาติแย่ยิ่งกว่าแย่!”
=====
ท่านทำอาหารโดยทักษะทำอาหารเพื่ออยู่รอด ‘สตูว์กระหายสังหาร’
ด้วยกลิ่นของมันที่ค่อนข้างดี ทว่ารสชาตินั้นกลับยากเกินจะกินได้ และมันจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บ หลังการกินเข้าไปแล้ว ผู้ทานจะสูญเสียความกระหายต่ออาหารไป กระทั่งมองอาหารพวกเขาก็ไม่คิดอยากมองไม่ว่ามันจะหอมฉุยสักเพียงใดไปสักพักหนึ่ง นับได้ว่าเป็นอาหารชั้นเลิศสำหรับการลดน้ำหนัก!
ผู้รับประทานจะไม่สามารถทานอาหารอื่นใดได้อีกเป็นระยะเวลา 2 ชั่วโมง หากบีบบังคับให้พวกเขาต้องกิน พวกเขาจะอาเจียนออกและสูญเสียผลลัพธ์ของอาหารที่เคยกินไปก่อนหน้าโดยทันที
=====
ในขณะที่เจ้าค้างคาวตะเกียกตะกายปีนออกมาจากหม้อ ในที่สุดทักษะของเขาก็เพิ่มขึ้นเสียที
=====
ด้วยประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้น ระดับของการทำอาหารเพื่ออยู่รอดจึงเพิ่มขึ้น
การทำอาหารเพื่ออยู่รอด (ขั้นสูง, มีผลต่อเนื่อง) : ท่านได้ใช้งานวัตถุดิบที่หลากหลายจากธรรมชาติจนเกิดขึ้นเป็นอาหารใหม่นับไม่ถ้วน ด้วยจิตวิญญาณอันไร้ขีดจำกัดที่หิวกระหายต่อการทำอาหาร ในที่สุดท่านจึงได้เป็นผู้เชี่ยวชาญการทำอาหารเพื่ออยู่รอด
ท่านสามารถนำเอาผลลัพธ์ที่ซุกซ่อนอยู่ภายในวัตถุดิบออกมาได้อย่าง 100% เช่นกัน วันหมดอายุ ผลลัพธ์เพิ่มเติม และบทลงโทษจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
=====
โบนัสของทักษะขั้นสูง ท่านสามารถสร้างอาหารจานพิเศษ ‘รวมมิตร’ ได้
*รวมมิตร : เป็นการทำอาหารจานใหม่ ‘รวมมิตร’ จะเป็นการนำเอาอาหารสองประเภทมาผสมรวมกัน จานรวมมิตรจะเป็นการผสมผสานตัวตนของอาหารทั้งสองจานและเพิ่มผลลัพธ์ให้ดีมากยิ่งขึ้น หรือกระทั่งว่าทำให้ผลในทางลบหายไป บางครั้ง มันอาจกลายเป็นผลลัพธ์ที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงอย่างที่อาหารปกติไม่อาจเป็นไปได้ แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการสุ่ม
แต่ทว่า การทำอาหารรวมมิตรจะไม่สามารถจดบันทึกลงในสูตรอาหารใหม่ได้ ถ้าหากอาหารในกระเป๋าของท่านเป็นการรบกวนช่องเก็บของแต่ก็เสียดายเกินจะโยนทิ้ง ท่านสามารถนำพวกมันมาทำเป็นอาหารรวมมิตรได้...
=====
สมกับเป็นการทำอาหารเพื่ออยู่รอด!
อาร์คไม่ได้ทำอาหารที่ได้รับแต่ผลลัพธ์ในทางที่ดี ในเมื่อวัตถุดิบมีอย่างจำกัด บางครั้งเขาก็จำเป็นต้องทำอาหารที่มีผลลัพธ์ในทางลบออกมาบ่อยครั้งเพื่อยกระดับความเชี่ยวชาญทักษะนี้ อีกทั้งเขายังจำเป็นต้องโยนอาหารนั้นทิ้งไปพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหล ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันสิ้นเปลืองแค่ไหนที่ต้องสูญเสียวัตถุดิบชั้นดีไปเพื่อทำอาหารขยะออกมา
‘แต่ตอนนี้เราสามารถนำมันมารีไซเคิลได้ เอาพวกมันมาผสมรวมกันได้!’
โดยทันที อาร์คนำเอาอาหารที่ไม่อาจสร้างประโยชน์ได้ออกมาและพยายามรวมมิตรพวกมันเข้าด้วยกัน หลังใส่อาหารทั้งสองลงในหม้อและเรียกใช้งานทักษะแล้ว อาหารจานใหม่จึงปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงประกอบที่ผุดออกมา
=====
ท่านได้ทำรวมมิตร
ซุปรสชาติน่าสะพรึง + ชากลิ่นผ้าขี้ริ้ว = แก่นแท้แห่งความพิโรธ
ด้วยรสชาติที่ยากอธิบายออกมา บุคคลที่ทานอาหารนี้จะได้รับความพิโรธอย่างถึงขีดสุด
ความโกรธ +50, เสียงตะโกนจะดังขึ้น 100%
=====
ในเมื่อการรวมมิตรมันจะสุ่มผลลัพธ์ออกมา เขาจึงสามารถรู้ถึงผลลัพธ์ของมันได้ตั้งแต่ที่ทำออกมาเลย ซึ่งตรงจุดนี้ไม่เหมือนกับการทำอาหารเพื่ออยู่รอด
‘ความโกรธ?’
น่าจะเหมือนกับพลังจิตวิญญาณที่อาร์คใช้งานยามที่ต้องการเรียกสมุนปีศาจออกมา ความโกรธก็นับเป็นค่าหนึ่งของอาชีพนักรบที่จะถูกใช้งานเมื่อต้องการใช้ทักษะพิเศษ อีกทั้ง การทำให้เสียงตะโกนดังขึ้นนี้มันทำอะไรได้อีกต่างหาก กล่าวก็คือ ผลลัพธ์ของมันเป็นสิ่งที่อาร์คไม่ต้องการ ทว่า อาร์คก็พึงพอใจกับผลลัพธ์เช่นนี้ที่ได้รับ
‘ซุปรสชาติน่าสะพรึงมีผลทำให้ได้รับความเสียหาย และชากลิ่นผ้าขี้ริ้วก็เป็นอาหารที่จะลดพลังมานา นับว่าไม่แย่เลยที่สามารถนำมาทำอาหารที่มีประโยชน์โดยการเอาสองจานนี้มารวมกันได้ ดีนะที่ยังไม่ได้โยนพวกมันทิ้งไป และถึงแม้ว่าจะทำการรวมมิตรพวกมัน ทักษะทำอาหารเพื่ออยู่รอดก็ยังมีความก้าวหน้าด้วย กระทั่งว่าเป็นอาหารที่เลวร้ายโผล่ออกมา มันก็ดีกว่าเสียไปโดยไม่ได้อะไรอีกแหละนะ’
หลังจากนั้น อาร์คจึงเริ่มทดลองมันต่อโดยทันที
อาหารที่ผ่านการรวมมิตรจะเป็นการสุ่มผลลัพธ์ออกมา กระทั่งว่าผลลัพธ์เช่นเดียวกันจะมีโอกาสสำเร็จสูงด้วยการผสมอาหารที่มีสูตรคล้ายคลึงกัน บางครั้ง มันก็เป็นอาหารที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเลยด้วยซ้ำ ส่วนใหญ่แล้วมันก็จะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก...
ในเมื่อมันเป็นเทคนิคที่ยากจะข้ามผ่านไปได้ เขาจึงยิ่งกระตือรือร้นเป็นอย่างมาก แต่แล้ว เขากลับไม่ได้อาหารอะไรที่ดูเหมาะสมเลยสักนิด สำหรับส่วนใหญ่แล้ว ผลลัพธ์ของพวกมันออกมาดีก็จริง... แต่ดูเหมือนว่า พวกมันน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นมากกว่าเขา เหมือนดังเช่นแก่นแท้แห่งความพิโรธ
‘ก็ดี มันคงดีกว่าถ้าเราจะคิดว่าการทำอาหารควรเป็นไปอย่างเชื่องช้า ในเมื่อเราลดจำนวนอาหารที่ต้องเก็บเอาไว้และต้องแบกไปมาได้ครึ่งหนึ่ง ยังไงแล้วมันก็ดีกว่าที่จะโยนพวกมันทิ้งไป อีกทั้งยังได้รับพื้นที่ว่างในกระเป๋ากลับคืนมา ตอนนี้เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้วกัน’
ถ้าหากมันเป็นไปได้ เขาก็อยากที่จะทดสอบให้มากยิ่งขึ้น ทว่า อาร์คในตอนนี้ไม่ได้มีความคิดถึงเรื่องนี้อะไรมากมายนัก เพราะเขาสามารถนำหม้อออกมาใช้งานตอนไหนก็ได้ แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับตอนนี้คือการฝึกนั่นเอง
‘ถึงคราเราแล้ว’
อาร์คไม่คิดพึงพอใจเพียงแค่ความจริงที่ว่า ความสามารถทางการต่อสู้ของสมุนปีศาจเพิ่มขึ้นเพียงเท่านั้น กระทั่งว่าสมุนปีศาจมีความสำคัญที่จะฝึกปรือฝีมือ แต่มันก็ยังเป็นส่วนของ 40% อีกส่วนที่เป็น 60% มันก็คือตัวอาร์คเอง กระทั่งว่าสมุนปีศาจแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่มันก็จะไร้สาระสิ้นดีหากอาร์คไม่ก้าวหน้าไปไหน
‘ต้องขอบคุณการฝึกที่ได้รับตอนอยู่ในทะเลแหละนะ ฝีมือของเราที่เป็นเพียงแค่มือใหม่จึงพัฒนาขึ้นจนกลับกลายมาจนถึงขนาดนี้ได้ แต่ว่า เราก็ไม่อาจใช้ทักษะใหม่ได้ถ้าหากไม่เรียนรู้วิธีการใช้งานพวกมันให้ดีได้ อัตราสำเร็จการปัดป้องและทักษะต่อเนื่องโต้ตอบอย่าง สวนกลับฉับพลัน นับได้ว่ายังต่ำเกินไป ถ้าหากเราต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีระยะไกล เราจำเป็นต้องใช้ทักษะทั้งสองนี้ให้ขึ้นใจ’
หลังคิดได้เช่นนั้น อาร์คจึงปิดผนึกทักษะอื่นที่มีทั้งหมด เขาเพียงแต่เพ่งสมาธิไปยังการใช้งาน สวนกลับฉับพลัน โดยการปัดป้องและตอบโต้การโจมตีอย่างต่อเนื่อง แน่นอนว่าหากจะพูดมันก็ง่าย ทักษะอย่าง สวนกลับฉับพลัน ไม่ใช่ทักษะที่จะมีความชำนาญโดยเกมได้ มันเป็นเทคนิคที่จำเป็นต้องใช้ความเชี่ยวชาญของผู้เล่นเท่านั้นจึงจะสามารถแสดงความสามารถออกมาได้ เพื่อที่จะเรียกใช้งานสวนกลับฉับพลัน เขาจำเป็นต้องจับจังหวะและกะเวลาให้ดีระหว่างการปัดป้องและการโจมตีโต้ตอบ มันไม่ง่ายเลยถ้าหากเขาอยู่ในตำแหน่งที่สามารถโดนเล็งยิงได้ทุกชั่วขณะ เช่นกัน มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะเรียกใช้งานได้สำเร็จหากเขาอยู่ในตำแหน่งสุ่มเสี่ยงในสถานการณ์การต่อสู้ที่เปลี่ยนไปมาได้เสมอ นอกจากนี้ บ่อยครั้งที่เขาพลาดจนต้องโดนผลของอัมพาตนานถึงสามวินาทีเข้าไปเป็นการลงโทษจากการที่ล้มเหลวการเรียกใช้สวนกลับฉับพลัน
“ค่อนข้างแย่ เราทำสำเร็จเพียงแค่สองครั้งเอง!”
และเมื่อเรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้น อาร์คจึงกินอาหารเข้าไป ตามปกติแล้วเขามักจะใช้อาหารจานใหม่เพื่อให้สมุนปีศาจเติบโต ดังนั้นแล้วเขาจึงทำและกินอาหารที่รสชาติห่วยแตกที่มีการลงทะเบียนเอาไว้ในสูตรการทำแล้วเรียบร้อยเข้าไป อาร์คเข้มงวดกับผู้อื่น แต่เขาก็เป็นคนที่เข้มงวดกับตัวเองด้วยเช่นเดียวกัน
ทั้งเดดริคและเจ้ากะโหลกต่างจ้องมองเขาด้วยดวงตาหวาดหวั่น
“เจ้านายช่างโหดเหี้ยม... น่ากลัว น่ากลัวเกินไปแล้ว... อย่าได้คิดที่จะอวดดีต่อหน้าเจ้านายเป็นสิ่งที่ประเสริฐ”
กรั่ก กรั่ก กรั่ก
ด้วยเหตุนั้น การฝึกอย่างซิลมิโดที่เข้มข้นจึงดำเนินต่อไปถึงห้าวันด้วยกัน
*ซิลมิโด คือภาพยนตร์เกาหลี ในภาษาไทยชื่อว่า เกณฑ์เจ้าพ่อไปเป็นทหาร*
มันเป็นการฝึกถึงยี่สิบชั่วโมงต่อวันโดยไม่มีการแวะเข้าไปยังหมู่บ้านแม้สักครั้ง!
