เล่ม 4 ตอนที่ 1 : สมาคมเวทมนตร์กิรัน (2) [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
==========
เล่ม 4 ตอนที่ 1 : สมาคมเวทมนตร์กิรัน (2)
ชานเนนอธิบายออกมาว่า แม้ว่าราชวงศ์ชอร์เดนเบิร์กจะรับรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ยังพอใช้อำนาจทางการเมืองทำให้เรื่องราวมันเงียบลงได้ นี่แสดงให้เห็นถึงความทรงอิทธิพลของสมาคมเวทมนตร์ แต่วิธีการนี้มันไม่อาจใช้งานได้กับกิลด์นักรบและกิลด์พ่อค้า พวกเขาต่างเป็นคู่แข่งกับทางสมาคมเวทมนตร์เสมอมา หากมองเพียงผิวเผิน ทั้งสามกิลด์ใหญ่ต่างร่วมมือกันช่วยแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในทวีปโดยการจับมือกัน ทว่า พวกเขาเองก็มีการแข่งขันกันในทางลับเพื่อตัดกำลังซึ่งกันและกัน ถ้าหากพวกเขาพบว่าวัตถุดังกล่าวถูกขโมยไป ดังนั้นแล้วก็ไม่อาจพูดได้เลยว่าทางสมาคมเวทมนตร์จะโดนประนามมากมายเพียงใดผ่านทางกิลด์น้อยใหญ่ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้
‘อืม พอจะเริ่มเข้าใจถึงโครงสร้างอำนาจของนิวเวิลด์ขึ้นมาบ้างแล้ว’
ความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรชอร์เดนเบิร์กและสามกิลด์ใหญ่... โลกทัศน์ของนิวเวิลด์ที่รายล้อมอาร์คอยู่มันเริ่มซับซ้อนขึ้นทีละน้อยแล้ว มันไม่ใช่เพียงแค่นิวเวิลด์ แต่รวมถึงเกมออนไลน์อื่นก็ด้วยที่มีโลกทัศน์เช่นนี้ พวกมันล้วนมีพลังอำนาจที่เกี่ยวพันกันระหว่างองค์กรขนาดใหญ่และประเทศคงอยู่ภายในเกมเสมอมา
แน่นอน ว่าคุณจะเล่นเกมก็ไม่จำเป็นต้องไปปวดหัวนำเรื่องพวกนี้มาคิดตั้งแต่วันแรกที่เล่นเกมหรอก นอกจากนี้ พลังอำนาจทางสายสัมพันธ์พวกนี้มันไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับผู้เล่นมากนัก ทว่า สถานการณ์อาจเปลี่ยนไปเมื่อคุณเลเวลสูงขึ้นและต้องการรับภารกิจที่ยากขึ้น มันก็ขึ้นอยู่กับโลกทัศน์ใบนั้นว่ามันถูกกำหนดเอาไว้เช่นไร สถานการณ์สามารถแตกแขนงออกเป็นตัวเลือกนับไม่ถ้วนได้ อีกทั้งผู้เล่นที่มีประสบการณ์ยังสามารถเป็นผู้ที่ส่งผลกระทบต่อตัวเลือกที่พวกเขาเลือกได้ ยกตัวอย่าง การทำภารกิจให้ฝ่าย A นั่นจะทำให้คุณเป็นศัตรูของฝ่าย B
ทว่า อาร์คก็ไม่เคยคิดเรื่องนี้อย่างจริงจังมาก่อน ‘ถ้าหากเราอยากสร้างบ้าน ก็อย่าได้คิดหวาดกลัวต่อเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้’
มันยังมีอีกหลายเรื่องราวที่เขายังไม่รับรู้ในนิวเวิลด์แห่งนี้ มันมีมากเสียยิ่งกว่าสิ่งที่เขาได้รู้มารวมกันทั้งหมดเสียอีก ด้วยภูมิความรู้เล็กน้อยที่เขามี เขาจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงเรื่องพวกนี้และพวกนั้นที่จะตามมาได้ ไม่ว่าความเป็นจริงจะเป็นเช่นไร แต่นิวเวิลด์คือเกมออนไลน์ สิ่งที่ผู้เล่นอย่างอาร์คต้องการทำและความสนใจในตัวเขาจะไม่มีเปลี่ยนแปลง
เขาเพียงแค่รับภารกิจ จัดการมัน และรับรางวัลก็เท่านั้น!
บางทีมันก็อาจจำเป็นต้องทราบถึงเรื่องราวของเอ็นพีซีเพื่อแก้ภารกิจ แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะต้องเก็บมาคิดจริงจังถึงเพียงนั้น แต่ก็แน่นอน ว่าเขาจำเป็นต้องเผยสีหน้าจริงจังต่อหน้าเอ็นพีซี...
“ดูเหมือนท่านจะมีหลายเรื่องที่ต้องพะวงนะครับ”
“ถูกต้องแล้ว นี่ก็เป็นเวลานับปีแล้วตั้งแต่ที่ลูกปัดดวงใจวิญญาณถูกขโมยไป ดูเหมือนว่าทางกิลด์นักรบและกิลด์พ่อค้าก็พอจะรู้อะไรมาบ้าง แต่พวกเขาก็ยังไม่เผยท่าทีว่าเกิดความสงสัยอะไร แต่ถ้าหากพวกเขาจับได้ล่ะก็ เช่นนั้นแล้วความลับนี้ก็คงเก็บเอาไว้ได้อีกไม่นาน นั่นจึงทำให้พวกเราต้องจริงจังกับการออกค้นหาวัตถุชิ้นนั้น”
“เพราะแบบนี้ท่านถึงมาขอให้ผม ที่ซึ่งเป็นคนอื่นที่ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องทางตรงกับสมาคมเวทมนตร์ ย่อมเป็นตัวเลือกที่ดี”
“กล่าวได้ถูกต้องแล้ว เจ้าได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ใช่ผู้ที่จะทรยศความไว้วางใจเพียงเพราะความโลภตั้งแต่เรื่องราวที่แจ๊คสันแล้ว ข้าจึงสามารถไว้วางใจเจ้าได้และคิดมอบหมายงานให้เจ้า คิดว่าอย่างไร? คิดว่าช่วยได้หรือไม่?”
“ผมไม่คิดหันกลับให้กับคนที่ต้องการความช่วยเหลือหรอกนะครับ”
“นั่นหมายความว่าเจ้ายอมรับใช่หรือไม่?”
“แน่นอนครับ ถ้าหากไอเทมนั้นมันสามารถนำพาหายนะมาสู่โลกใบนี้ได้ พวกเราก็จำเป็นต้องเก็บกู้มันกลับคืนมาไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ทว่า ผมไม่ทราบว่าควรเริ่มต้นจากจุดไหนในเมื่อผมไม่รู้เบาะแสอะไรเลย”
“ข้าคงไม่ยกเรื่องนี้ขึ้นมาเอ่ยถึงกับเจ้าหากพวกเราไม่มีเบาะแสอะไรหรอกน่า”
“เรื่องราวเป็นมายังไงครับ?”
“เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเมื่อก่อนหน้านี้สักพักหนึ่งได้แล้ว ทหารยามได้จับตัวคนที่คาดว่าน่าจะเป็นขโมยที่แทรกซึมเข้ามาในกิรันได้ ทว่า บางสิ่งมันมาพร้อมกับอีกฝ่ายด้วย ทหารยามรับรู้ได้ถึงพลังเวทมนตร์จากสิ่งนั้น เพราะแบบนั้นพวกเขาจึงมาขอให้สมาคมเวทมนตร์ตรวจสอบวิเคราะห์มัน”
ชานเนนเผยเศษโลหะชิ้นเล็กที่เป็นประกายสีเงินออกมาให้เห็น
“สิ่งนี้...?”
“มันเป็นเศษของสิ่งที่คุ้มกันผนึกของลูกปัดดวงใจวิญญาณเอาไว้”
“งั้นก็หมายความว่า มีใครคนใดคนหนึ่งในพวกโจรที่อยู่ภายในกิรันได้ทำการขโมยลูกปัดดวงใจวิญญาณไป”
“เป็นเช่นนั้น”
“แล้วมีเบาะแสอื่นอีกไหมครับ?”
“โชคร้ายนัก ตอนนี้พวกเราได้รับรู้มาเพียงเท่านี้”
อาร์คถอนหายใจกับคำตอบของชานเนน หนึ่งในบรรดาพวกโจรที่อยู่ภายในกิรันอันกว้างขวางแห่งนี้ครอบครองวัตถุชิ้นนั้นอยู่ นี่ไม่ใช่ข้อมูลที่คล้ายกับจะบอกเขาว่าให้ไปหาเมล็ดพันธุ์จากทะเลทรายหรือไรกัน?
‘เอาเถอะ ก็ยังดี อย่างน้อยก็ยังพอมีหนทางให้จัดการกับภารกิจที่รับมานี้แหละนะ’
อาร์คเริ่มมีความคิดตั้งใจออกล่าในพื้นที่บริเวณกิรันสักพักหนึ่งอยู่แล้ว แต่แทนที่จะเป็นการออกล่าแบบไร้จุดหมายอะไร แต่มันจะทำให้แรงใจของเขามีมากขึ้นถ้าหากมันมีอุปสรรคอะไรมาขัดขวางเสียบ้าง อีกทั้ง ภารกิจนี้ยังค่อนข้างเคร่งเครียดน่าดู ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างสำคัญเป็นอย่างยิ่ง นั่นก็หมายความว่าเขาต้องได้รับรางวัลที่เกินกว่าจะคาดคิดแน่หากสามารถกระทำมันได้สำเร็จ ดังนั้นแล้วมันจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปฏิเสธออกไปแต่อย่างใด
“ผมจะทำอย่างสุดความสามารถครับ”
ขณะที่อาร์คพยักหน้ารับ หน้าต่างข้อมูลภารกิจจึงเด้งขึ้นมา
=====
ค้นหาลูกปัดดวงใจวิญญาณ!
ประธานสมาคมเวทมนตร์กิรันได้เสนอภารกิจรับแก่ท่าน เมื่อหนึ่งปีก่อน ลูกปัดดวงใจวิญญาณที่อยู่ในความคุ้มครองของทางสมาคมเวทมนตร์ถูกโจรกรรมไป ชานเนนที่เกิดข้อสงสัยจากหลักฐานที่นำพาไปสู่พวกโจรที่ก่อการอยู่ในกิรัน ท่านจำเป็นต้องรวบรวมข้อมูลจากพวกโจรเพื่อค้นหาลูกปัดดวงใจวิญญาณมาให้ได้
ทว่า ท่านจะต้องคอยเก็บรักษาความลับนี้เอาไว้ไม่ให้หลุดรอดออกไป ถ้าหากงานในครั้งนี้ถูกพบเห็นโดยเอ็นพีซีของราชวงศ์ กิลด์พ่อค้า หรือว่ากิลด์นักรบ นั่นจะทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ลง หากมันเกิดขึ้น ชานเนนจะยกเลิกงานในครั้งนี้และเกิดความเป็นปฏิปักษ์ต่อท่านที่ไม่อาจเก็บรักษาความลับเอาไว้ได้
หากท่านยกเลิกภารกิจหรือว่าล้มเหลว ความสัมพันธ์ที่มีต่อสมาคมเวทมนตร์จะกลับกลายเป็น 0 นอกจากนี้ ถ้าหากความลับรั่วไหลออกไป ทางด้านกิลด์พ่อค้าและกิลด์นักรบจะไม่เป็นมิตรต่อท่าน กระทั่งว่าท่านทำภารกิจนี้ได้สำเร็จก็ตาม
ระดับความยาก : ??
ข้อจำกัดการรับภารกิจ : เป็นหนึ่งใน 50 ผู้มีแต้มสะสมสูงที่สุดในภารกิจงานชุมนุมผู้กล้า มีค่าความเป็นมิตรต่อสมาคมเวทมนตร์อย่างน้อย 50 หน่วย
=====
‘เอ่อ? นี่มันอะไรกัน?’
หลังจากได้ตรวจสอบรายละเอียดภารกิจแล้ว เงื่อนไขของมันยิ่งจู้จี้มากกว่าที่คาดคิดเอาไว้เสียอีก อาร์คที่วางแผนไว้ว่าจะไปค้นหาข้อมูลจากพวกทหารยามที่ทำหน้าที่จัดการหัวขโมยนั่น หรือไม่ก็ไปเจรจาซื้อหาข้อมูลกับเอ็นพีซีทหารรับจ้างเป็นอย่างแรก อีกทั้งการสอบถามเอ็นพีซีพ่อค้าก็เป็นทางเลือกที่ดีเช่นเดียวกัน เพราะพวกเขามักที่จะเก็บรวบรวมข้อมูลของพวกหัวขโมยอยู่เสมอ แต่ถ้าหากเงื่อนไขมันไม่อาจให้กิลด์พ่อค้าและกิลด์นักรบพบเห็นได้ งั้นการจะไปข้องเกี่ยวกับพวกเขาย่อมเป็นเรื่องที่ยากเกินไป
‘เราต้องหาลูกปัดเม็ดเดียวในพื้นที่กิรันอันกว้างใหญ่แห่งนี้ อีกทั้งยังเป็นสถานการณ์ที่ไม่อาจสอบถามเอ็นพีซีได้อีก... บ้าจริง แค่เริ่มก็มีแต่เรื่องผิดพลาดแล้วนะเนี่ย’
ทว่า อย่างไรเขาก็รับภารกิจมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ความสัมพันธ์ของเขากับหนึ่งในสามกิลด์ใหญ่ อย่างสมาคมเวทมนตร์จะลดลงจนเหลือศูนย์ถ้าหากเขาละทิ้งภารกิจนี้ไป ดังนั้นมันจึงทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นใดอีก เขาต้องพยายามคล้ายกับนี่ต้องแลกมาซึ่งความเป็นหรือความตายก็ไม่ปาน
‘หนทางเบื้องหน้าออกจะยากไปบ้าง แต่ก็ช่วยไม่ได้แหละนะ รับภารกิจมาแล้วนี่นา ก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหาทางทำมันให้ได้’
อาร์คปล่อยวางความกังวลของภารกิจไปก่อนในตอนนี้ เป็นเพราะรางวัลจากภารกิจที่เขาได้จัดการไปแล้วนั้น มันกดดันเสียยิ่งกว่าความกังวลที่มีต่อภารกิจใหม่เสียอีก เช่นกัน เป้าหมายอีกอย่างของอาร์คก็คือ เขาต้องการได้รับซึ่งข้อมูลการเปลี่ยนสัณฐานของเจ้างูที่เป็นเรื่องเร่งด่วน ในเมื่อเรื่องราวเช่นนี้มันเกิดขึ้นเพราะวัตถุดิบเวทมนตร์เป็นต้นเหตุ งั้นการถามหาข้อมูลจากนักเวทย่อมเป็นทางเลือกที่น่าจะรวดเร็วกว่า
ทว่า ชานเนนเพียงแค่เอนศีรษะไปมา “ข้านั้นรู้จักผลบาเซียม มันเป็นวัตถุดิบเวทมนตร์ที่สามารถนำไปทำได้หลากหลายสิ่ง ทว่า ผลของมันโดยลำพังจัดเป็นพิษร้ายแรง ถ้าหากมนุษย์ ไม่สิ กระทั่งว่ามอนสเตอร์กินผลบาเซียมเข้าไปแล้วล่ะก็ ผลลัพธ์ย่อมต้องเป็นความตายแน่ แต่พอมาคิดว่าถึงกับมีสิ่งมีชีวิตที่กินมันเข้าไปแล้วยังรอดชีวิตมาได้นี่มัน... ทำให้ข้าไม่ทราบเลยว่ามันคืออะไรกันแน่ อีกทั้งข้ายังไม่รู้เรื่องราวอะไรของตัวอ่อนอลาโมเน่เลยด้วยซ้ำ ข้าจะลองหาข้อมูลดู แต่ก็ไม่อาจยืนยันอะไรได้มากนัก เพราะมันเป็นเผ่าพันธุ์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วนานยิ่ง อีกทั้งมันยังเป็นสิ่งมีชีวิตในโลกใต้พิภพอีกต่างหาก”
“เข้าใจแล้วครับ...” เสียงถอนหายใจเงียบงันผ่อนออกมาจากปากของเขา
เจ้างูเหลือเวลาเพียงแค่หกวันเท่านั้น กล่าวตามตรง เขาแทบยอมแพ้เรื่องการทำให้กระบวนการเปลี่ยนสัณฐานสำเร็จแล้วด้วยซ้ำ แต่ว่า มันก็ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าโอกาสเช่นนี้จะมีหลุดลอยกลับมาอีกครั้ง ถ้าหากมันยังพอมีเวลา เขาก็อยากที่จะค้นหาความลับนี้ให้ได้ว่าเจ้างูจะเติบโตมาเป็นเช่นไร แต่ถ้าหากกระทั่งประธานสมาคมเวทมนตร์ยังไม่ทราบ งั้นจะมีที่ใดในโลกอีกที่เขาจะไปค้นหาข้อมูลเรื่องนี้ได้กัน?
“ข้าต้องขออภัยที่ไม่อาจช่วยอะไรได้มากนัก”
“ไม่หรอกครับ มันช่วยไม่ได้นี่นา”
“แต่ก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ยังเหลืออยู่ ข้าสมควรมอบรางวัลให้เจ้าตามที่สัญญาเอาไว้แล้ว” ชานเนนกล่าวพร้อมเผยอาการตื่นเต้นยินดีออกมา
โดยไม่ต้องพูดกล่าว ดวงตาหมองหม่นของอาร์คกลับกลายเป็นทอประกายโดยทันที
ชานเนนยกยิ้มขณะพยักหน้าให้ “ที่จริง หลังได้รับรายงานผลลัพธ์การศึกแล้ว ข้าก็ค่อนข้างเป็นกังวลเรื่องการพิจารณาจนกระทั่งถึงตอนนี้เลยทีเดียว ข้าไม่คิดเลยว่าในบรรดากองทหารอาสาสมัครของทางสมาคมเวทมนตร์ จะถึงกับมีคนหนึ่งที่สามารถรวบรวมแต้มสะสมจนมีมากกว่าห้าหมื่นได้ เจ้าสามารถภาคภูมิในเรื่องนี้ได้เลย เพราะมันหมายความว่าแต้มสะสมของเจ้าที่มีนั้นมันวิเศษยิ่ง เอาล่ะ เจ้าคิดอยากเลือกรางวัลที่ต้องการด้วยตนเองไหม?”
“ท่านจะบอกว่าผมสามารถเลือกด้วยตัวเองได้หรือครับ?”
ขณะที่อาร์คเอนหัวไปมา ชานเนนจึงปรบมือเสียงเบาออกมา ประตูพลันเปิดขึ้นพร้อมกับนักเวทหนุ่มที่ยืนอยู่อีกด้านกำลังเดินเข้ามา
“ท่านประธานเรียกหรือครับ?”
“นำทางสหายผู้นี้ไปยังกรุสมบัติที่ชั้นสิบ”
“ไปยังกรุสมบัติที่ชั้นสิบงั้นหรือครับ?” นักเวทหนุ่มถามกลับด้วยสีหน้าแตกตื่น
“ใช่แล้ว ชายหนุ่มผู้นี้มีคุณสมบัติเพียงพอ อนุญาตให้เขานำไอเทมชิ้นหนึ่งตามที่ต้องการไปได้ ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม เขาได้รับอนุญาตให้กระทำเช่นนี้ได้จากทางผู้อาวุโสแล้ว”
“เข้าใจแล้วครับ”
“อาร์ค ข้าขอตัวก่อนนะ”
เมื่อกล่าวคำพูดจบ ชานเนนจึงเดินออกจากห้องไป
นักเวทหนุ่มเดินเข้ามาใกล้พร้อมโค้งกายให้อย่างสุภาพ “โปรดตามผมมาครับ”
อาร์คเดินตามนักเวทหนุ่มไปยังชั้นที่สิบ เมื่อเขาออกมาจากลิฟต์ที่ทำงานด้วยพลังเวทมนตร์แล้ว ตอนนี้เขากำลังโดนประตูศิลาขนาดใหญ่ขวางกั้นเส้นทางเอาไว้ มันสลักเอาไว้ซึ่งลวดลายที่ซับซ้อนเป็นอย่างยิ่ง ราวกับมันคือปราการคุ้มกันที่แน่นหนา ประตูศิลาเริ่มเปิดออกพร้อมเสียงที่บ่งบอกถึงความหนักอึ้งเมื่อนักเวทหนุ่มทำอะไรกับมันอยู่สักพักหนึ่ง
‘โห ทั้งหมดในนี้ล้วนเป็นไอเทม?’
เพียงแค่ชำเลืองมองมันก็แทบส่องประกายแสงออกมาได้แล้ว ดวงตาของอาร์คในตอนนี้ถึงกับเบิกกว้างออกด้วยความยินดี ไอเทมนานับชนิดได้ถูกจัดแสดงอยู่ในที่แห่งนี้ พวกมันถูกปิดกั้นเอาไว้อย่างแน่นหนาภายในห้องที่ทำจากศิลาขนาดใหญ่แห่งนี้ ทุกชิ้นที่มีอยู่ พวกมันล้วนส่องประกายเจิดจ้า เขาสามารถบอกได้เลยว่าพวกมันล้วนเป็นไอเทมหายากตั้งแต่การมองเพียงครั้งแรก กล่าวก็คือ พวกนี้มันคือกองเงินกองทองชัด ๆ!
ภาพที่เห็นในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นเกมเมอร์ผู้ใดมาเห็นล้วนต้องน้ำลายสอ
“ที่นี่คือกรุสมบัติที่ทางสมาคมเวทมนตร์จัดเก็บสมบัติล้ำค่าทั้งหมดมารวมกันเอาไว้” นักเวทหนุ่มกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “กระทั่งว่าชิ้นที่มูลค่าน้อยที่สุดในที่แห่งนี้ยังทัดเทียมได้กับเงินนับร้อยเหรียญทอง เช่นกัน ท่านเป็นคนต่างถิ่นคนแรกที่ได้เข้ามายังที่แห่งนี้ ในเมื่อท่านได้รับอนุญาตจากมาสเตอร์ชานเนนแล้ว โปรดเลือกหาไอเทมภายในนี้หนึ่งชิ้น พวกเราจะมอบให้ท่านในฐานะรางวัล”
“หนึ่งชิ้น... งั้นเหรอ?”
“ใช่ครับ หนึ่งชิ้น ผมขอบอกด้วยความหวังดี ท่านมีโอกาสการเลือกได้เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ดังนั้นแล้วโปรดเลือกด้วยการพิจารณาให้ถี่ถ้วน”
นักเวทหนุ่มตอบกลับอย่างมาดมั่น ขณะเดียวกันเขาก็เริ่มการทำงานของอุปกรณ์ชิ้นหนึ่ง จากนั้น เสียงจักรกลจึงดังขึ้นพร้อมกับเกราะป้องกันของไอเทมที่จัดแสดงเอาไว้พลันเลื่อนขึ้น ผลลัพธ์ที่ออกมาย่อมเป็นประกายแสงที่สาดส่องออกมาจากไอเทมเหล่านี้ถึงกับรุนแรงยิ่งขึ้น มันทำเอาเขาแสบตาเลยทีเดียว
‘พิจารณาให้ละเอียดถี่ถ้วนอย่างนั้นหรือ...’
อาร์คกลืนน้ำลายลงคอดัง อึก ก่อนที่จะเริ่มเดินสำรวจไปทั่วห้องแห่งนี้
ตามที่นักเวทหนุ่มคนนั้นกล่าว ไม่ว่าจะไอเทมชิ้นใด พวกมันล้วนสูงค่าเกินกว่าร้อยเหรียญทอง ไม่สิ พวกมันเป็นไอเทมหายากทั้งสิ้น อย่างน้อยก็สมควรเป็นหลายร้อยเหรียญทอง ในเมื่อเขาโดนไอเทมพวกนี้ล้อมเอาไว้ มันแทบทำเอาเขารู้สึกยากจะหายใจเลยทีเดียว
‘อึก นี่จะบอกให้เราเลือกหนึ่งในทั้งหมดนี่ออกมาชิ้นหนึ่งอย่างนั้นหรือ?’
นักเวทหนุ่มกล่าวออกมาคล้ายกับว่าเป็นน้ำใจ แต่สำหรับอาร์คแล้ว มันไม่ต่างไปจากการทรมานเขาเลยด้วยซ้ำ เขาสามารถเลือกหยิบได้เพียงชิ้นเดียวจากในห้องที่เต็มไปด้วยไอเทมหายากที่อยู่ใกล้จนเขาเพียงแค่ยื่นมือไปก็สัมผัสได้เนี่ยนะ? แทนที่จะได้ยินว่าจะมอบให้เพียงชิ้นเดียว เขาอยากได้ยินว่าจะมอบพวกมันให้ทั้งหมดด้วยซ้ำไป
อาร์คต้องเผชิญกับตัวเองด้วยความยากลำบาก ‘ใจเย็นไว้อาร์ค นี่เป็นโอกาสที่จะไม่มีหวนกลับมาเป็นครั้งที่สอง เลือกเพียงหนึ่งชิ้นก็สามารถนำพาเงินวอนจำนวนมากมาให้ได้ ไม่สิ มันอาจมหาศาลเลยก็ได้ ถ้าหากเราตื่นเต้นจนเลือกไปอย่างโง่เขลาแล้วล่ะก็ เราต้องเสียดายโอกาสนี้ไปชั่วชีวิตอย่างแน่นอน!’
นี่เป็นกับดักอย่างหนึ่งในรางวัลของสมาคมเวทมนตร์ หากเขาวางมือลงไปบนไอเทมเพื่อตรวจสอบข้อมูลมัน ท้ายที่สุดแล้วมันก็จะจบลงเช่นนั้น หรือก็คือ นี่มันไม่ต่างอะไรไปจากงานประมูลมืดบอดเลยสักนิด
ต้องขอบคุณที่อาร์คได้ความเฉียบคมจากการฝึกปรือภายในสถานที่จัดงานประมูลมืดบอดมาอย่างโชกโชน จนกระทั่งความสามารถนั้นถึงกับเอามาใช้ในที่แห่งนี้ในตอนนี้ได้ การพิจารณาว่าสิ่งของมันดีหรือแย่นั้นมันง่ายดายและแทบจะสามารถทำได้โดยทันที ทว่า สถานที่แห่งนี้มันคือคลังสมบัติอย่างแท้จริง นั่นหมายความว่าสิ่งที่อยู่ภายในนี้ล้วนเป็นสิ่งของที่ต้องผ่านการพิจารณามาว่าเป็นชั้นยอดแล้ว ในเมื่อพวกมันถูกคัดเลือกแล้วคัดเลือกอีกจนกระทั่งมาอยู่ในห้องเก็บสมบัติแห่งนี้ได้ มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะประเมินมูลค่าของพวกมันให้ถูกต้องได้เพราะจำเป็นต้องเก็บความโลภที่แทบเข้าครอบงำ
