ตอนที่แล้วตอนที่ 19 โลกแห่งการวาดเขียน (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 21 แท่นบูชาที่ถูกทอดทิ้ง (อ่านฟรี)

ตอนที่ 20 นิ้วที่ถูกตัดขาดของลิซ (อ่านฟรี)


"บ้าเอ้ย! พวกทาสเหล่านั้นไม่ได้คุยเรื่องที่มอร์ริสจะมาในคืนนี้งั้นหรือ?”

 

เมื่อมาร์วินเห็นคู่รองเท้าผ้าธรรมดาจากใต้เตียงเขาไม่สามารถทำอะไรได้เขาทำได้เพียงสบถอย่างเงียบๆในบ๊อกนินคนเดียวที่สามารถเข้าไปในห้องนี้ได้อย่างแน่นอนคือเจ้าเมืองมอร์ริสหมอผีจิตวิญญาณปีศาจขั้นที่ 2 และราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจเป็นปัญหาที่ค่อนข้างมากถ้าชายชราคนนี้เป็นคนที่รอบคอบล่ะก็ แม้ว่ามาร์วินจะระมัดระวังตัวพอแต่เขาก็ยังต้องรับมือกับเหตุการณ์ครั้งนี้ มันจะยากที่จะรับประกันความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลากลางคืนอย่างนี้มาร์วินทำได้เพียงอธิฐานให้หมอผีจิตวิญญานปีศาจหาที่ซ่อนของเขาไม่เจอเท่านั้น

 

สิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นก็คือการรับรู้ความรู้สึกของหมอผีจิตวิญญานปีศาจเหมือนกับความรู้สึกของคนธรรมดาไม่ได้เเข็งเเกร่งมากมายนัก มันไม่สามารถหามาร์วินเจอได้เว้นเเต่ว่าหากมันใช้เวทย์มนต์ตรวจจับ

 

...

 

มอร์ริสหมอผีจิตวิญญานปีศาจกำลังถือเทียนไว้และเดินไปมาในห้องชั่วครู่หนึ่งมันเปิดม่านไว้จากตำแหน่งของมันมาร์วินเห็นเพียงหลังม่านเป็นตู้เสื้อผ้าเท่านั้นเขามองผ่านกระจกในตู้เสื้อผ้าเห็นชายชราคนหนึ่งกำลังคุกเข่าลงเเละวางเทียนไว้บนศีรษะของเขาพร้อมสวดมนต์บางอย่างที่ดูน่าประหลาดใจพื้นผิวของกระจกค่อยๆสั่นไหวราวกลับคลื่นในทะเลหยาดเหงื่อปรากฏบนหน้าผากของมาร์วิน

 

'เขาพยายามจะติดต่อจ้าวเเห่งปีศาจอย่างงั้นหรือ?'

 

"บัดซบบ! ในเวลาเเบบนี้ทำไมต้องมาติดต่อจ้าวเเห่งปีศาจตอนนี้ด้วย!!!"

 

เขาสงบนิ่งคิดแผนหลบหนี 3 เเผน แต่ขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่านายเหนือหัวของพวกมันไม่สามารถเข้าสู่บ๊อกนินได้ตามที่ต้องการ

นั่นเป็นเพราะว่าเหล่าพระเจ้าเคยกำราบพวกจ้าวเเห่งปีศาจมาเเล้วแต่นี่เป็นโลกเเห่งการวาดเขียน! นี่คือบ๊อกนิน!เรนเจอร์ระดับ 4 ที่เคยเผชิญหน้ากับลัทธิวิญญาณชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่กว่าประสบการณ์อันยาวนานของเขาจะไม่ค่อยช่วยอะไรซักเท่าไหร่!เขาสามารถอธิษฐานได้เพียงว่าจ้าวเเห่งปีศาจหรือเหล่าราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจจะไม่สามารถหาที่หลบซ่อนไว้ใต้เตียงได้

 

...

 

"เยี่ยม[ท่านปีศาจผู้ชั่วร้าย] ข้ารับใช้ของท่านกำลังรอคำแนะนำจากท่านอยู่ขอรับ" เสียงเคารพของชายชราสะท้อนอยู่ในห้อง

 

"มอร์ริสเจ้าอยู่ในโลกเเห่งการวาดเขียนนี้เป็นเวลานานเท่าไหร่" เสียงที่ดูหดหู่ดังมาจากกระจก "ข้ามีบางอย่างที่ต้องจัดการให้เสร็จโดยเร็ว บ๊อกนินมี 4 ทางออกที่เชื่อมต่อกับโลกของเฝยหนานเเละเจ้าสามารถใช้ได้ 2 เส้นทางเจ้าจงไปตามทางในฐานะ[ผู้ล้างแค้น]ฟีแกนจะให้ความช่วยเหลือเจ้า" ข้าได้เห็นบางอย่างในอนาคตที่น่าสนใจ เทพแห่งสวรรค์ทั้งหมดจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกกำจัด และนี่จะเป็นยุคเเห่งความชั่วร้ายของพวกเรา "

 

"ข้าต้องการให้เจ้ากระจายเมล็ดพันธุ์บางส่วน "

 

มาร์วินไม่เข้าใจคำที่พวกมันพูดกันเท่าไหร่นักพวกมันพูดด้วยภาษาที่เเปลกประหลาดเเต่ประโยคที่พวกมันพูดราวกับว่าจะเป็นที่มนุษย์จะต้องหวั่นเกรงแต่มันทำให้มาร์วินรู้สึกว่ามีความสุขและแปลกใจที่ระหว่างที่ทั้ง 2 สนทนากันไม่ได้สังเกตเห็นเขาเลย

มันอาจจะเป็นโชคดีที่พวกมันไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีคนอื่นที่ซ่อนอยู่ภายในห้อง

 

...

 

พวกมันคุยกันอีกสิบนาทีต่อมา กระจกถูกปกคลุมด้วยผ้าหนาๆราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจมอร์ริสออกจากห้องอย่างรีบร้อน

มาร์วินเช็ดเหงื่อและถอนหายใจยาว ๆ เขาไม่กล้าที่จะอยู่ต่อ เขาใช้ซ่อนตัวและออกจากปราสาทอย่างรวดเร็วการเข้ามาทำได้ยาก แต่การออกไปทำได้ง่ายขึ้นโดยเฉพาะในตอนกลางคืนเนื่องจากผลของซ่อนตัวของเขาจะโดดเด่นมากในไม่ช้าเขาก็ออกมาจากปราสาทและในที่สุดเขาก็เข้าสู่เส้นทางเล็ก ๆอย่างไรก็ตามมาร์วินรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกสังเกตด้วยบางสิ่งบางอย่าง

ลูกตาสีแดงจู่ ๆ ก็บินออกไปยังปราสาท หลังจากนั้นเขาจะได้ยินเสียงร้องเบา ๆ

 

“แย่แล้ว! ข้าถูกเจอตัว!”

 

นี่มันจะเป็นเรื่องที่เเย่มากๆหากมันเอาไปบอกกับมอร์ริส!มาร์วินคิดถึงสิ่งเดียวเขาต้องออกไปจากโลกนี้ทันทีโชคดีที่เขาอยู่ไม่ไกลมากนักจากต้นไม้ตั๊กแตนที่แปลกประหลาดขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้เขาเริ่มวิ่ง

 

...

 

ในห้องทดลองของปราสาทเสียงคำรามโกรธราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง

 

"ขโมย! ส่งยามลาดตระเวนของข้าและพลม้าสีดำ! ฆ่ามันให้ได้เเละนำหัวของมันกลับมาให้ข้า! "

 

ลึกลงไปในปราสาทกานับไม่ถ้วนบินออกมาจากด้านบนของปราสาท ขณะที่พวกมันบินออกไปมันดูราวกับเป็นรูปร่างที่น่ากลัวยิ่งนักม้าที่โผล่ขึ้นมาบนพื้นเเละบางแย่างกำลังขี่ม้าดำวิ่งออกจากความมืดเพื่อไปฆ่า

 

...

 

เงาของมาร์วินพุ่งไปมาระหว่างทุ่งข้าวสาลีมีอยู่เงาของพวกกามากมายในท้องฟ้าเเละเขาไม่สามารถแม้แต่จะซ่อนตัว!

ดังนั้นเขาจึงหยุดซ่อนตัวเเละเปิดเผยตัวเองโดยตรงและวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดไปยังตำแหน่งของต้นไม้ที่เขาจำได้ พวกมันจู่โจมเข้ามาเเละพยายามที่จะทำให้การเคลื่อนไหวของมาร๋วินช้าลง

 

"บ้าเอ้ยย!"

 

มาร์วินโกรธมากเขาแกว่งกริชในมือของเขาราวกับกำลังร่ายรำอยู่ในพริบตาห้าหรือหกตัวตายภายใต้ใบมีดของเขาแต่กายังคงรวมตัวกันอีกครั้งเเละเข้ามาจู่โจมมาร์วินอีกครั้ง มาร์วินกลิ้งตัวเเละกำจัดพวกมันไปหลายตัวทักษะการกลิ้งตัวของเขาถูกขัดเกลาด้วยทักษะ PK มันเป็นทักษะที่เป็นประโยชน์อย่างมากอย่างไรก็ตามพวกมันสามารถลดความเร็วของมาร์วินลงได้และทำให้เขาช้าลงเมื่อเขารีบวิ่งเข้าไปในป่ามีบางอย่างขี่ม้าสีดำกำลังเข้ามาโจมตีจากด้านข้างขณะที่เขาได้ยินเสียงม้าวิ่งเข้ามาหาเขาเห็นบางอย่างที่มีรูปร่างที่สูงและน่าหวั่นเกรงอยู่หน้าต้นไม้สกัดกั้นเส้นทางของเขา

 

แก๊ง!

 

นักรบผิวดำถือดาบที่ดูหนักมาก เขาสวมหมวกอัศวินขณะยกดาบด้วยมือข้างหนึ่งและจับบังเหียนไว้ด้วยกันม้ากำลังวิ่งมาอย่างบ้าคลั่งพวกมันน่าจะเป็นทหารราบเเละมันยากมากที่จะกำจัดพวกมัน มากันเป็นจำนวนมากขนาดนี้มาร์วินคิดว่าคงไม่เป็นเรื่องดีที่จะต่อสู้ประจันหน้า

 

มีคนขี่ม้ามานี่!

 

'ข้ายังมีโอกาส!'

 

ทันใดนั้นเขาก็เอาดาบสองอันเหน็บไว้ที่เอวและเริ่มวิ่งไปทางป่าโดยใช้เส้นทางเลี้ยวอัศวินขี่ม้าสีดำไล่ล่ามาร์วินอย่างไม่หยุดยั้ง

มาร์วินก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินไปยังต้นไม้ขนาดใหญ่คนขี่ม้าสีดำดึงบังเหียนขึ้นและควบคุมม้าให้วิ่งไปในทางที่มาร์วินหายไป

แต่ในช่วงเวลานั้นเขามีจุดบอด! ในตอนที่เขาดึงให้ม้าของเขาไปยังต้นไม้มาร์วินก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

 

"หลงทางมาเรอะ!"

เขากระโดดสูงและคว้ากิ่งของต้นไม้ด้วยมือทั้งสองข้างและเตะร่างของอัศวินดำในเวลานั้นม้ากำลังวิ่งด้วยความเร็วทำให้อัศวินเสียหลักร่างกายที่ใหญ่โตของมันตกกระเเทกพื้นอย่างเเรงมาร์วินพลิกตัวให้สามารถปรับท่าท่างสำหรับขี่ม้า

 

[กำลังขี่ม้า ... ตรวจสอบ (ความชำนาญ 19) ... ]

[ขี่ม้า(30) ใช้ ... ทักษะที่ใช้เรียบร้อยแล้ว!]

 

...

 

“โชคดีที่ร่างนี้รู้ทักษะ [ขี่ม้า]!”

 

มาร์วินรู้สึกว่าเขาอยากจะถอนคำพูด หนึ่งในข้อดีของการเป็นขุนนางก็คือพวกเขาสามารถเรียนรู้การขี่ม้าได้คนทั่วไปไม่สามารถจ่ายค่าใช้จ่ายในการเรียนรู้การขี่ม้าได้และในความเป็นจริงพวกเขาไม่สามารถที่จะเลี้ยงม้าได้มาร์วินบังคับให้ม้าไปยังต้นไม้เขาได้ยินเสียงม้าจำนวนมากมาจากทั้งสองฟากของป่ามีมีอัศวินสีดำอยู่รอบตัวเขา

 

มาร์วินถอนหายใจและใช้กำลังทั้งหมดเพื่อบังคับม้าให้รีบไปหาต้นไม้ต้นนั้น!อัศวินสีดำทั้งสองข้างเคลื่อนที่มาและคนหนึ่งยกดาบและฟาดลงไปอย่างไร้ความปราณี

 

‘ตอนนี้แหละ!’

 

มาร์วินก้าวขึ้นไปบนอานม้าเเละหลบดาบยาวของอัศวินมืดเเละกระโดดไป

 

"ล่วงไปซะ!"

 

มาร์วินดึงเอวของอัศวินมืดและใช้ประโยชน์จากร่างกายที่ใหญ่โตทำให้สูญเสียสมดุลทำให้มันตกลงมาจากหลังม้าแต่ในเวลาเเบบนี้ม้าเองก้เสียการควบคุมและล้มลงไปด้านข้างเนื่องจากการสูญเสียสมดุลมาร์วินก็สะดุดและล้มลงกับพื้นและเขาอยู่ห่างจากต้นไม้เพียงไม่ถึงสิบก้าว!แต่มีอัศวินอีกคนหนึ่งขี่ม้าสีดำมาที่ด้านข้างเพื่อฟันเขามาร์วินสูดหายใจเข้าและยกมือขึ้นมือขวา:

 

"Vs'bon!"

ประกายสีรุ้ง!

 

สายฟ้าสีรุ้งฟาดลงมายังด้านหน้าของมาร์วินเเละโดนอัศวินดำอย่างจังมาร์วินใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้และลุกขึ้นมาจากพื้นก่อนรีบวิ่งไปที่ต้นไม้

 

...

 

มันจบแล้ว

ร่างของมาร์วินตกอยู่ในโถงทางเดินของห้องโถงภูติผีภาพวาดของหญิงหัวขาดหายไปจากผนัง

 

"ขอบคุณ. ข้าได้ปิดทางออกนี้แล้วดังนั้นพวกปีศาจจากบ๊อกนินจะไม่สามารถออกมาได้มีเสียงก้องมาจากข้างหลังเขา

 

"นี่คือหัวของเจ้า "

 

มาร์วินค่อยๆวางสิ่งของลงบนพื้น “ขอบคุณมาก ในที่สุดข้าก็มีอิสรภาพ”

 

สิ่งของกำลังจะเปิดเเละมีเเสงออกมาหัวใจของมาร์วินเเทบจะหยุดเต้นและเขาก็หันกลับมาเบื้องหลังของเขามีหญิงสาวสวย  เธอควรจะอยู่ในสถานะจิตวิญญาณ ตอนนี้หัวของเธอถูกเรียกคืนมาเธอครงจะเป็นผีปกติตอนนี้

 

"ข้าต้องการออกไปจากที่นี่นี่เป็นสถานที่ที่น่าสังเวช  "วาเนสซ่ากล่าวเบา ๆ "ในขณะที่เจ้าช่วยให้ข้าได้รับหัวของข้ากลับมาข้าจะมอบหีบเป็นของรางวัลเเทนคำขอบคุณจากข้า "

 

เสียงของเธอนุ่มนวลและร่างกายเริ่มค่อยๆจางหายไปในที่สุดมาร์วินคำนับเล็กน้อยมือขวาของเขาววางอยู่บนหน้าอกเพื่อเเสดงความเคารพวิญญาณของเธอบริสุทธิ์มาก การเปลี่ยนจิตวิญญานเเบบนี้เป็นจิตวิญญานที่ชั่วร้ายจะเเข็งเเกร่งมาก นี่คือเหตุผลสำคัญที่มอร์ริสถึงได้เฝ้ามองเธอ

 

มาร์วินได้ยินเรื่องของวิญญาณชั่วร้าย คนโดยเฉลี่ยเเล้วส่วนใหญ่จะไม่สามารถต้านทานพวกมันได้แต่วาเนสซ่าทำได้หัวของเธอถูกแยกออกจากร่างกายเธอถูกทรมานทุกรูปแบบของการทรมานทั้งกลางวันและกลางคืนแต่เธอก็ยังไม่ยอมถูกความชั่วร้ายกลืนกินในโลกนี้คนดังกล่าวหายากมากในตอนท้ายมนุษย์นั้นอ่อนแอ

 

นักปราชญ์เคยกล่าวไว้ว่ามนุษยชาตินั้นยอดเยี่ยมมาก ไม่ใช่เพราะศักยภาพของพวกเขาสามารถเอาชนะเผ่าพันธุ์อื่นได้แต่เนื่องจากแม้ในเวลาที่มืดมนที่สุดจิตใจของพวกเขายังคงเข้มเเข็ง คนเหล่านี้จะไม่มีวันถูกเปลี่ยนเเปลง

 

...

 

หลังจากที่วิญญาณของสาวหัวขาดหายไปก็กล่องที่มีมีอัญมนีรูปดอกไม้แพลตตี้โกดอนออกมานี่คือรางวัลของมาร์วินสำหรับหีบสมบัตินี้น่าจะเป็นของขวัญมาร์วินพบหีบและเปิดมัน แต่สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นเกินความคาดหวังของมาร์วิน

 

 

เขารู้สึกตกใจมากที่พบว่ามีนิ้วที่ถูกตัดแล้ว! นี่ไม่ใช่แค่นิ้วมือของใครบางคน

 

[คุณได้รับนิ้วที่ถูกตัดขาดของครึ่งเทพลิซ ]

[ความรู้ - พระเจ้า +8]

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด