ตอนที่แล้วตอนที่ 17 ห้องโถงภูติผี (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 19 โลกแห่งการวาดเขียน (อ่านฟรี)

ตอนที่ 18 หญิงหัวขาด (อ่านฟรี)


"โชคดีจริงๆ!!!"

 

มีหีบไม้อยู่ในห้องแรกแม้ว่าหีบไม้นี้จะดูเก่า แต่สิ่งที่อยู่ภายในไม่น่าจะเสียหายมากเเม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานมาร์วินเอนตัวไปข้างหน้าและค่อยๆหยิบหีบไม้มาเขาไม่เคยมีทักษะในการจับคู่ [ปิดกับดัก] และ [ปลดล็อค ]ดังนั้นเขาต้องทำตามที่ประสบการณ์ของเขาเคยผ่านมา

 

การปิดกับดักคือทักษะของรนเจอร์ มันเป็นสิ่งสำคัญมากในการต่อสู้ของทีมและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในดันเจี้ยน แต่มาร์วินไม่ได้วางแผนที่จะใช้เส้นทางนี้เพราะเส้นทางนี้จะทำให้เสียเเต้มทักษะที่มีค่าและไม่ค่อยคุ้มค่า เรนเจอร์และโจรเองก็เรียนเกี่ยวข้องกับสกิลปลดล็อค ซึ่งการจะใช้ทักษะข้ามขั้นจะต้องเสียเเต้มทักษะเป็นสองเท่าซึ่งมาร์วินรู้สึกว่านี่มันไม่คุ้มค่าเขาสามารถใช้รหัสปลดล็อคระดับต่ำเพื่อเปิดหีบสมบัติได้ ถ้าเขาสามารถใช้เงินเพื่อแก้ปัญหาได้เเล้วทำไมเขาต้องใช้เเต้มทักษะหล่ะ?มีเสียงเบาๆภายในหีบไม้ มาร์วินเอาหูแนบเพื่อฟัง

 

"ไม่น่าจะมีมีกับดักใด ๆ นี่เป็นเพียงตัวล็อคอย่างง่ายๆเท่านั้น '

 

เขาฉีกเทปปลดล็อคทั่วไปเพื่อปลดล็อคกุญเเจทองเเดงเขาระวังตัวเองอย่างมากเเละใช้กิ่งไม้ในการเปิดหีบ

 

ปังงง !

 

มีบางอย่างพุ่งออกมาและปักเข้าไปที่ผนังมาร์วินขมวดคิ้วมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยการตัดสินใจของเขาเองถูกต้องอย่างเห็นได้ชัดการฟังเพียงเเค่เสียงนั้นเป็นเรื่องที่ยากมากในการกับดักเล็กๆพวกนี้โชคดีที่เขามีความระมัดระวังตัวพอ

 

 

 

เขาค่อยๆขยับเข้ามาใกล้กับสิ่งพุ่งออกมาจากหีบสิ่งที่พุ่งออกมาดูจากหัวของมันเเล้วดูเหมือนจะมีพิษ เขาจำได้ว่ามันเป็นลูกดอกชนิดหนึ่ง พวกนินจาพิเศษจากเกาะที่อยู่ทางทิศตะวันออกนี่เป็นลูกดอกมีเป็นลักษณะเฉพาะเเบบที่พวกเขาใช้

ดูเหมือนว่าหีบไม้นี้จะมาจากนินจามาร์วินหยิบสิ่งของที่อยู่ภายในหีบไม้ออกมา มันคือหนังสือ มีคำไม่กี่คำเขียนด้วยภาษาทั่วไปที่ด้านบนของหนังสือ

 

- ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอาวุธปกปิด -

 

'มันเป็นหนังสือทักษะ! และเป็นทักษะนินจาขั้นสูง!

 

มาร์วินกระพริบตา การที่จะหาของพวกนี้นั้นจำเป็นจะต้องใช้โชคเป็นอย่างมาก มาร์วินเคยได้ต่อสู้กับนินจาเพียงไม่กี่ครั้งในชีวิตก่อนหน้านี้ในฐานะเจ้าเเห่งรัตติกาลแม้ว่าผู้เล่นเหล่านั้นจะพ่ายแพ้ต่อพวกนินจาแต่มาร์วินยังมีความรู้สึกลึก ๆ เกี่ยวกับอาวุธที่ซ่อนอยู่นับไม่ถ้วนที่นินจาใช้

 

หลังจากเปิดหนังสือ - บทนำสู่อาวุธปกปิด - ผู้ใช้สามารถเรียนรู้วิธีใช้ อาวุธที่ซ่อนอยู่ได้ ตั้งแต่ 1 ถึง 3 ชิ้นการใช้หนังสือทักษะจะได้รับผลกระทบจากสถิติของผู้ใช้โดยไม่มีข้อกำหนดเรื่องคลาสตัวอย่างเช่นถ้าเบอร์เซิกเกอร์หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา - มือเผาไหม้ - มีทักษะและสติปัญญาเพียงพอและพื้นฐานการหล่อบางอย่างเขาสามารถเรียนรู้ในการสร้างนั้นได้ แต่ทุกคนรู้ดีว่าไม่มีทางใดที่พวกเบอร์เซิกเกอร์จะสามารถใช้เวทมนตร์หรือเรียนรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการหล่อได้สำหรับการเรียนรู้อาวุธที่ซ่อนอยู่ต้องมีความคล่องตัวที่ค่อนข้างสูงสูง ผู้ใช้จะต้องมีความสามารถในการควบคุมความเเข็งเเรงของร่างกายได้ทุกส่วน คนทั่วๆไปจะพบว่ามันยากมากที่จะมีความสามารถใรการควบคุมได้ในระยะเวลาสั้นๆเเบบนี้ แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับมาร์วิน

 

การควบคุมร่างกายของเขามีความแม่นยำมากกว่าคนทั่วๆไปเขาสามารถที่จะเรียนรู้วิธีใช้อาวุธปกปิดโดยไม่ต้องใช้เวลามากนักไม่มีอะไรที่อยู่ภายในหีบเเล้ว เขาจึงหยิบไปเพียงแค่หนังสือทักษะที่มีคุณค่านี้ออกไปด้วย

 

เขาใช้ซ่อนตัวอีกครั้งและออกจากห้องแต่ทันใดนั้นเขาก็มองเห็นเงาสีขาวจางๆผ่านหน้าเขาไป

 

 

นี่มันบ้าอะไรเนี่ยยย !!

 

มาร์วินตกใจ เขามองไปยังสิ่งนั้น แต่มันว่างเปล่าเเละไม่มีอะไรเลย

 

'แค่จินตนาการของข้าเหรอ?'

 

ใบหน้าของมาร์วินดูเคร่งเครียดเขามองไปยังบันทึกการต่อสู้และหน้าต่างสถานะของเขาอีกครั้ง แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลง

ท้องฟ้ามืดเเต่มีแสงจันทร์ทำให้รู้สึกว่าไม่ได้มืดมากนักเเต่ถึงอย่างนั้นความสามารถในการมองเห็นของเขาก้ยังมีข้อจำกัด แต่มันก็เหมือนกันกับบรรดาทาสสีชาด ห้องของพวกมันถูกจุดเทียนซึ่งนั่นทำให้มาร์วินสามารถลอบสังหารพวกมันได้ง่ายขึ้น

 

เงาสีขาวนั่น....มันคืออะไร?

 

มาร์วินรู้สึกกังวลมาก เขาไม่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนสถานที่แห่งนี้แปลก ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะทำภารกิจนี้ให้เสร็จโดยเร็วมาร์วินเตือนตัวเองให้ตื่นตัวตลอดเวลาและมาถึงประตูห้องที่สองด้านในเป็นสีดำสนิทจึงไม่น่าจะมีทาสสีชาด

เขาเปิดประตูและเข้าไปข้างใน

 

...

 

มี ห้องพักทั้งหมด 18 ห้องและ ทาสสีชาด 10 ตัว มาร์วินใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงเพื่อจัดการพวกมันทั้งหมด

 

 

เขาเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์การ ต่อสู้ 90 ครั้งและ หีบไม้ 6 หีบในบรรดา 6 หีบมีเพียงหีบเดียวเท่านั้นที่มีกุญแจเวทมนตร์ขณะที่ส่วนที่เหลือเป็นตัวล็อคธรรมดา ๆนอกเหนือจากหนังสือทักษะอาวุธปกปิดเล่มนี้อีก 4 หีบให้เขามี ทองคำแท่ง  สร้อยคอ ขวดยาที่ไม่รู้จักและหนังสือประวัติศาสตร์ที่เขียนด้วยลายมือของอารามสีชาดมาร์วินเคยพบหนังสือเล่มนี้แล้ว หนังสือเล่มนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นหนังสือที่ไม่มีค่าและน่าเบื่อ แต่จริงๆแล้วมันเป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ของอารามสีชาดเเต่ถึงเเม้จะรู้ความลับนี้เเต่ก้ยังจำเป็นต้องมีความเเข็งเเกร่งมากกว่านี้เพื่อกำจัดริซที่นอนหลับอยู๋มาร์วินเก็บหนังสือไว้อย่างระมัดระวัง ความบริสุทธิ์ของทองคำค่อนข้างสูงและสามารถแปลงเป็นเงินจำนวนมากได้ เมื่อมีเงินอะไรๆมันก็ยิ่งดีขึ้น ขวดยาก็เหมือนกับอัญมณีสีฟ้าทั้งสองคนต้องถูกประเมิน มาร์วินไม่ใช่ผู้มีความรู้ด้านยาดังนั้นเขาจึงไม่สามารถประเมินได้สิ่งเดียวที่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ตอนนี้คือในความสามารถของสร้อยคอ:

 

[สัญลักษณ์เเห่งดวงจันทร์(สร้อยคอ)]

 

คุณภาพ: Uncommon

 

ลักษณะพิเศษ: วิสัยทัศน์ของดวงจันทร์ + 50

 

สายตาของฟานิยาจะนำทางคุณไป

 

ความต้องการ: 14 Intelligence

 

...

 

ฟานิยาเป็นชื่อของเทพเจ้าแห่งดวงจันทร์

 

 

 

มาร์วินเพิ่งเพิ่มระดับสติปัญญา 14 ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลและสวมสร้อยคอทันที

 

[ คุณติดตั้งเครื่องสัญลักษณ์เเห่งดวงจันทร์ ... ]

 

[วิสัยทัศน์ของดวงจันทร์ + 50 ... ]

 

มีประกายแวววาวออกมาในดวงตาของมาร์วิน มาร์วินสามารถมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวได้อย่างชัดเจนผ่านแสงจันทร์ที่มืดทึบนี่คือ วิสัยทัศน์ของดวงจันทร์ที่ เพิ่มขึ้น50 ที่เขาเพิ่งได้รับมีหลายประเภทของวิสัยทัศน์ โดยทั่วไปคือการมองเห็นภายใต้แสงแดดซึ่งเป็นเรื่องปกติ มาร์วินมีคะแนนเฉลี่ย 100 เเต้มในการมองเห็นจากแสงแดดกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเขานั่นหมายความว่าในพื้นที่ราบที่มีแสงแดดเพียงพอมาร์วินสามารถมองเห็นสิ่งมีชีวิตภายใน 1000 เมตรและสามารถแยกความแตกต่างระหว่างคนกับสัตว์ได้ง่ายมากขึ้นเรนเจอร์มีสกิลที่มีพลังมากขึ้นที่เรียกว่า [วิสัยทัศน์กว้างไกล] ซึ่งทำให้แรนเจอร์มองผ่านขีด จำกัด ของมนุษย์ได้ในระยะไกลแต่ทักษะนี้มีข้อจำกัด อยู่ที่แสงแดด

 

เมื่อมาอยู่ภายใต้วิสัยทัศน์ของเเสงจันทร์ วิสัยทัศน์แสงจันทร์ของมนุษย์จะมีค่าเท่ากับ 10 ในขณะที่บางคนอาจจะมีวิสัยทัศน์ต่ำกว่าหรือเกือบจะเท่ากับ  0 การใช้วิสัยทัศน์ของดวงจันทร์ค่อนข้างจำกัดเเละจะแสดงผลได้ก็ต่อเมื่อมีแสงจันทร์ในระยะเวลาสั้นๆมาร์วินพอใจกับผลของสร้อยคอนี้อย่างน้อยการเดินในแสงจันทร์ก็ทำได้ง่ายมากยิ่งขึ้น

 

มาร์วินเปิดหีบสุดท้ายที่เป็นตัวล็อคเวทมนต์หีบนี้เป็นปัญหาเล็กน้อย เขาใช้สกิล ปลดล็อคเวทมนต์ 2 ครั้งแล้ว แต่ก็ล้มเหลว การใช้เทปปลดล็อคเพื่อปลดล็อคมีโอกาสที่จะล้มเหลวสูงมาก สถานการณ์แบบนี้แสดงให้เห็นถึงของที่ต้องมีค่ามากๆอยู่ภายในหีบอย่างไรก็ตามเขายังมีเทปปลดล็อคเวทมนตร์เพิ่มขึ้นอีก 2 ครั้ง แต่ปัญหาคือเทปปลดล็อคเวทมนต์เหลือเพียง 3 ม้วนถ้าครั้งที่ 3 ยังคงล้มเหลวเขาจะไม่สามารถเปิดได้อีก

 

มาร์วินปวดหัวตึ๊บ

 

เขาควรเดิมพันนี้ดีไหม? หรือกลับไปพร้อมกับหีบเพื่อซื้อเทปปล็อดล็อคเวทมนย์ขั้นสูง?

 

"ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าต้องมานั้งเสียที่หลัง" มาร์วินตัดสินใจเก็บหีบไว้

 

หีบนี้ไม่ใหญ่เกินไปไม่น่าจะเป็นปัญหาในการเก็บไว้ในหอยสังข์มิติแต่ในขณะที่เขาพยายามจะใส่หีบลงไปในหอยสังข์มิติเขาประหลาดใจมากที่พบว่าเขาไม่สามารถเก็บมันได้

 

'การจัดเก็บถูกปฏิเสธ!'

 

"สิ่งใดกันที่อยู่ข้างใน ถึงได้ปฏิเสธการจัดเก็บได้?"

 

'หรือว่าหีบไม่สามารถเก็บเข้าไปได้?'

 

มาร์วินไม่สามารถนำหีบเก็บเข้าไปได้เขาจึงตัดสินใจเดิมพันกับสิ่งนี้เขาใช้เทปปลดล็อคเวทย์มนต์อันสุดท้ายเเละรอดูผล

กุญแจเวทย์มนต์สีน้ำเงินเข้าไปที่รูกุญแจทันที "Kacha!"

 

'มันจะได้ผลรึป่าว?'

 

มาร์วินรู้สึกมีความสุขเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตามมันแตก!ตัวล็อคเวทย์มนต์เเตกเเละค่อยๆกลับสู่สภาพปกติเช่นเดิม

 

ยังไม่สามารถเปิดได้? มาร์วินเริ่มรู้สึกมืดมนเล็กน้อย หีบนี้เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างที่ดีแต่ไม่สามารถเปิดมันได้ได้

 

ลมเย็นๆพัดมา หัวใจของมาร์วินก็รู้เย็นยะเยือกขึ้น

 

'เงาสีขาวอีกเเล้ว!'

 

"มันตามข้ามา!"

 

มาร์วินก็หันไปรอบๆพร้อมหยิบกริชโค้งของเขาออกมาแต่คราวนี้พื้นที่ไม่ว่างเปล่า มันมีแสงที่ทรงพลังออกมา!

 

[ เเสงเจิดจ้า]!

 

" กลยุทธ์น่ารังเกียจ!"

 

มาร์วินปิดตาของเขาไปตามสัญชาตญานนั่นเป็นการตัดสินใจที่ดีเขาไม่ได้ถอยกลับ แต่แทนที่เขาจะวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับมีดคู่ของเขากริชถูกป้ายด้วยน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ไม่ว่าปีศาจหรือผีก็ไม่สามารถทนต่อมันได้

 

" รอเดี๋ยวก่อน"

 

" ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเจ้า"

 

เสียงกล้าๆกลัวๆพูดขึ้น "เจ้าช่วยปิดตาของเจ้าได้รึป่าว? ฉันไม่ต้องการให้คุณเห็นรูปลักษณ์ของฉัน ฉันไม่ต้องการให้ทุกคนเห็นว่าตอนนี้ฉันมีหน้าตาแบบไหน "

 

มาร์วินชะลอการเคลื่อนไหวของเขาลงนี่มันเป็นเสียงของผู้หญิงนี่

 

" อย่าเปิดตาของเจ้านะ!"

 

ขณะที่มาร์วินเปิดตาทั้งสองข้างออกมากเงาสีขาวก้ลอยหายไป

 

" เจ้าไม่สามารถมองข้าได้เจ้าจะถูกสาป!"

 

เสียงหญิงสาวพูดด้วยกังวลเล็กน้อย

 

มาร์วินถามขณะจับกริชโค้งของเขาไว้เเน่น "คุณเป็นใคร?"

 

มีเหงื่ออยู่บนฝ่ามือของเขานี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอเรื่องแปลก ๆ ไม่มีเหตุการณ์ใดที่เกิดขึ้นเช่นนี้ในตอนที่เขามาที่อารามสีชาดในชีวิตก่อนหน้านี้ มันอาจเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนแรกที่เข้ามาในอาราม?

 

" ข้าคือวาเนสซ่า"

 

เสียงข้างหลังมาร์วินกล่าวว่า "พวกเขาเรียกข้าว่าหญิงหัวขาด"

 

หญิงหัวขาด ... วาเนสซ่า! มาร์วินดูเหมือนจะจำอะไรได้บ้าง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด