บทที่ 240 - ความในใจของเซี่ยวหลัน
WSSTH บทที่ 240 : ความในใจของเซี่ยวหลัน ดวงตาของต้วนหลิงเทียนทอประกายเย็นชาขึ้นมาวูบหนึ่ง โดยที่จี้เหยียนและซื่อโหม่ว ไม่ทันได้สังเกตเห็น จี้เหยียนยิ้มบางๆ "ด้วยพรสวรรค์ตามธรรมชาติอันเลิศล้ำเช่นนี้ของผู้บัญชาการต้วน เมื่อท่านไปถึงอาณาจักรพนาคราม การจะเข้าไปยังนิกายระดับชั้นนำก็คงหาใช่เรื่องยากอันใด"...
