IA:เล่ม 1 บทที่ 6: การล่าสัตว์

IA:เล่ม 1 บทที่ 6: การล่าสัตว์

 

แอนนาไม่สามารถเชื่อในสายตาของเธอ

 

ช่วงเวลาที่ ชินยี่ เข้าโบสถ์ เธอพร้อมที่จะเฝ้าดูเขาถูกไล่ล่าโดยชาวเมืองหรือถูกขัง

เธอได้เริ่มต้นวางแผนที่จะช่วยเหลือเขาจากคุก

แต่แทนที่จะเห็นเธอกับเห็นเขาได้รับการยกย่องอย่างเป็นสุขจากคริสตจักร

ไม่ได้มีข้อยกเว้น

 

แกสเค็น จ้องมองที่ ชินยี่ และพูดว่า "คุณสามารถหลอกลวงคนอื่นได้ แต่คุณไม่สามารถหลอกฉันได้ ฉันรู้ว่ามีบางคนในโลกใบนี้มีความสามารถพิเศษ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอะไร ... "

 

 

"แท้จริงแล้ว" ชินยี่ ยิ้มและตอบว่า "ความสามารถพิเศษของทุกคนคือของขวัญของพระเจ้า พระเจ้าทรงหวังว่าคนเหล่านี้จะสามารถกระจายพระสิริของพระองค์ได้ แต่บางคนก็ลงมือผิดพลาด พวกเขาเป็นศัตรูหลักของพระเจ้าพวกเขาเป็นพลังแห่งความชั่วร้ายและในที่สุดพวกเขาจะถูกทำลาย บางคนซ่อนตัวเองเหมือนมุกในฝุ่นไม่ได้ใช้ชีวิตของพระเจ้า ผมเป็นเพียงชายคนหนึ่งที่ตอบสนองต่อการเรียกร้องของพระเจ้าเพื่อให้รับแสงและขับไล่ความมืดมิด คุณอาจไม่เชื่อว่าผมเป็นผู้ส่งสารของพระเจ้า แต่สิ่งนั้นไม่สำคัญสิ่งที่สำคัญที่สุดคือผมทำตามความชอบธรรมอันศักดิ์สิทธิ์และเชื่อฟังพระเจ้า ผมได้รับคำแนะนำจากพระเจ้าในพระนามของพระเจ้าผมได้ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ "

แกสเค็น มองไปที่ ชินยี่

 

ชินยี่ กระซิบกับหูของเขาว่า "เหตุผลที่คุณรู้ว่าคนจำนวนมากมีความสามารถพิเศษเป็นเพราะคุณมีคนเดียวไม่ใช่เหรอ? แต่คุณไม่เคยทำหน้าที่ของคุณ หากคุณยังไม่ได้ใช้ของขวัญนี้เพื่อเผชิญกับความชั่วร้ายคุณจะไม่ได้รับความโปรดปรานของแอนนา ”

 

ประโยคนี้ทำให้ แกสเค็น มึนงง

 

มันก็ต้องบอกว่าการประเมินเป็นทักษะที่ดี

 

ชินยี่ ประสบความสำเร็จในการสร้างความลึกลับและความรอบรู้ในจิตใจของชาวเมือง; กับผลของศิลปะบำบัดน่ารังเกียจบางส่วนของชาวเมืองเชื่อว่า ชินยี่ เป็นผู้ส่งสารของพระเจ้า

 

หลังจากประสบความสำเร็จในการสร้างความน่าเชื่อถือแล้ว ชินยี่ ก็กลับไปที่บ้านของ แอนนา แอนนา ดึงแขนของ ชินยี่ และถามว่า "บอกฉันว่าคุณทำมันได้อย่างไร?"

 

"คุณหมายถึงอะไร?" ชินยี่ แกล้งทำเป็นคนโง่

 

"แน่นอนการเปลี่ยนแปลงความประทับใจของผู้คนของคุณ! พระเจ้าฉันไม่เคยเห็นใครที่สามารถเปลี่ยนความคิดของเขาในใจของบุคคลได้ภายในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง! พวกเขาเริ่มเคารพคุณ! "

 

ชินยี่ ยิ้ม "อย่าเชื่อมากเกินไปในสิ่งที่คุณเห็นแอนนา ไม่มีใครสามารถรับความเคารพจากผู้อื่นได้ภายในหนึ่งชั่วโมงแม้ว่าคุณจะช่วยชีวิตพวกเขาได้ ความเคารพที่แท้จริงคือความเข้าใจและความชื่นชมจากใจ ต้องใช้เวลาในการสะสมไม่ใช่การกระทำระยะสั้นของบุคคล คนที่มาจากเมืองนี้ไม่ได้เคารพผม แต่เป็นพระเจ้า ผมยืมชื่อของเขาเพื่อช่วยผมไม่มีอะไรมาก "

 

แอนนามองเขาอย่างงง ๆ "มันน่าทึ่ง แต่ ... ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้น?"

 

"เพราะเราต้องรับมือกับ เคาส์แดร็กคิวล่า" ชินยี่ กล่าวอย่างจริงจังว่า "ครอบครัว วาเลอเรียส ล้มเหลวในการกำจัดแวมไพร์เป็นเวลาหลายร้อยปีเนื่องจากครอบครัวของคุณพยายามทำมันอยู่คนเดียวเสมอ คุณควรรวมพลังทั้งหมดที่สามารถรวมเข้าด้วยกันและจากนั้นไปต่อสู้ ”

 

"ไม่ใช่ว่าเราไม่ต้องการ แต่เราไม่สามารถทำได้!" แอนนาตะโกนว่า "อย่างที่คุณเห็นคนที่นี่กลัวที่จะตายพวกเขาไม่ต้องการช่วยครอบครัวของฉันพวกเขาชอบที่จะอยู่ใต้ความชั่วร้าย!"

 

"นั่นเป็นเพราะคุณและครอบครัวของคุณไม่รู้จักมนุษยชาติและไม่เข้าใจศิลปะการเป็นผู้นำ คุณต้องรู้ว่าจะทำอย่างไรให้คนตายเพื่อคุณ? "ชินยี่ ถามแอนนา

 

แอนนาส่ายหัวของเธอ

 

ชินยี่ กระซิบเบา ๆ "ก่อนอื่นให้ความหวังแก่พวกเขา"

 

“ความหวัง?”

 

"ใช่."

 

ชินยี่ ยิ้มและกล่าวว่า "เคล็ดลับของการเป็นผู้นำสิ่งแรกและสำคัญที่สุดคือการทำให้พวกเขามีความหวังต่อไปคือการทำให้พวกเขามองไปที่คุณด้วยความกลัวซึ่งมีสองสิ่งคือความเคารพและความกลัว ... "

 

"ความมุ่งมั่นของคุณที่จะให้ความหวังแก่ผู้คนดังนั้นการควบคุมพวกเขา นี่เป็นความเคารพ! "

 

"แสดงให้เห็นว่าคุณแข็งแกร่งขึ้นด้วยตัวอย่าง นี่คือความกลัว! "

 

"ด้วยเครื่องหมายอันศักดิ์สิทธิ์ในพระนามของพระเจ้าคุณสามารถเพิ่มความร่ำรวยของคุณได้"

 

 

 

"แสดงพลังของพวกเขาทำลายศัตรูเพื่อเป็นการเตือนสติเพื่อให้คุณสามารถสร้างความเชื่อมั่นได้"

"ด้วยความมั่นใจและความกลัวที่ผู้คนมีอยู่ในตัวคุณ ตลอดจนความมุ่งมั่นและความหวังที่คุณให้แก่พวกเขาพวกเขาจะเชื่อฟังความเป็นผู้นำของคุณตามรอยเท้าของคุณ แม้ว่าคุณจะบอกให้ตายพวกเขาก็จะไม่มีวันเสียใจ เพียงแค่ให้พวกเขาเห็นการดำรงอยู่ของแสงและพวกเขาก็จะยืนขึ้นด้วยตัวเองที่จะต่อสู้! "

 

"ด้วยดาบในมือข้างเดียวและพระเจ้าอยู่ในมืออีกข้างหนึ่ง นี่คือกฎแห่งการเป็นผู้นำที่นิรันดร์ แต่น่าเสียดายที่ครอบครัว วาเลอเรียส เท่านั้นรู้เกี่ยวกับการถือครองดาบ.

 

คำพูดของ ชินยี่ ทำให้แอนนาตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าในการเผชิญหน้ากับครอบครัวของเธอกับแวมไพร์จะมีการขาดแคลนแรงงานจำนวนมาก ไม่ต้องพูดถึงเธอแม้แต่นักผจญภัยคนอื่น ๆ ในขณะที่กำลังดำเนินภารกิจในโลกของ Van Helsing ก็คงจะไม่เคยคิดที่จะระดมชาวเมืองให้ต่อต้าน

 

ชินยี่ ไม่ทราบว่านี่เป็นไปตามความปรารถนาของ เมืองกระหายเลือด หรือไม่ แต่เขารู้ดีว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ไม่ได้แสดงออกมาอย่างชัดเจนในกฎหมาย แต่จะเป็นประโยชน์ต่อคุณ

ไม่ว่าจะเป็นบนโลกหรือในโลกนี้มันก็ถูกต้องเสมอไป

ตราบเท่าที่มันจำเป็นเขาก็ไม่ได้คิดผูกเมือง ทรานซิลเวเนีย ไปที่เขา

 

แอนนาคิดสักครู่แล้วก็สั่นและพูดว่า "การทำเช่นนี้ผู้คนจำนวนมากจะต้องตาย"

 

"พระเจ้าอยู่ที่นี่แล้วความตายไม่ใช่เรื่องที่แย่" ชินยี่ ยิ้ม

 

"คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะสามารถชักจูงชาวเมืองให้ฆ่าแดร็กคิวล่าได้?"

 

"ไม่..มันยังไม่พอ" ชินยี่ ตอบทันทีว่า "พวกเขายอมรับผมแล้ว ผมยังต้องการเวลาในการรวมและเสริมสร้างศรัทธาของพวกเขาในตัวผม... "

 

"คุณจะเสริมสร้างศรัทธาในตัวคุณอย่างไร?"

 

ชินยี่ ไม่ตอบ

 

เขารีบเดินไปที่มุมห้องโถงและดึงดาบออกจากเหนือชั้นวางอาวุธ

 

Bloody Crest แจ้ง:

 

" Baptized Cross Sword - ความเสียหาย: 5-12, สร้างความเสียหายให้กับอันเดดอีก 20  เป็นของที่ไม่ได้รับรางวัลจะไม่สามารถออกจากโลกนี้ได้"

 

นิ้วมือของ ชินยี่ เดินไปตามปลายแหลมของใบมีดเขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็น "ก่อนอื่นให้กำจัดสมุนคนอื่นของ เคาส์แดร็กคิวล่า"

 

***

 

นอกเมือง ทรายซิลเวเนีย คืนเงียบ เกือบทุกคนหลับไปแล้ว

 

อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 1500 เมตรมีป่าเล็ก ๆ นี่คือค่ายของกอบลิน

 

กอบลิน และ มนุษย์หมาป่า เป็นลูกน้องของ เคาส์แดร็กคิวล่า

 

พวกกบฏเหล่านี้มีขนาดแคระใบหน้าของพวกเขาดูน่าเกลียดมือพวกเขาถือขวานขนาดใหญ่บนเอวของพวกเขามีขวานเล็ก ๆ วิธีที่พวกเขาเดินไม่มั่นคง พวกเขาดูเหมือนจะไม่เป็นภัยคุกคามใด ๆ แต่จริงๆแล้วพวกเขาเป็นสมุนที่ร้ายกาจมากที่สุดของ เคาส์แดร็กคิวล่า เหมือนมนุษย์หมาป่า พวกเขายังเป็นคนตาย พวกเขามีความรุนแรงโหดเหี้ยมและมองว่าการฆ่าเป็นงานอดิเรก

 

แอบย่องไปตามด้านหนึ่งของป่า ชินยี่ และ แอนนาเดินเข้ามาใกล้กลุ่ม กอบลิน อย่างระมัดระวัง พวกก๊อบบลินจำนวนมากกำลังลาดตระเวนรอบค่าย ในช่วงกลางของกอบลินเป็นก๊อบลินที่มีรูปร่างใหญ่สูงสวมเสื้อคลุมสีแดงสวมหน้ากากและถือขวานขนาดใหญ่ในขณะที่มักจะเรียกหาพวกก๊อบบลินอื่น ๆ มันควรจะเป็นผู้นำกอบลิน

 

หลังจากคุณลักษณะของเขาเพิ่มขึ้นวิสัยทัศน์ของ ชินยี่ ได้เพิ่มขึ้นอย่างมากและอาจจะชัดเจนในเวลากลางคืน ชินยี่ ทดลองกับหนึ่งในกอบลินและใช้ Appraisal อย่างเงียบ ๆ

 

หน้าจอแสดงให้เห็นว่า:

 

"ทหาร กอบลิน - ความเสียหายจากการโจมตี: 7-15 ป้องกัน: 2 HP: 50 ไม่มีทักษะ อันเดด  การโจมตี Holy-type ทำให้เกิดความเสียหายเพิ่มเติม ประเภทความแรง ไม่มีจุดอ่อน สามารถขว้างปาขวาน. "

 

เหล่าทหารก๊อบลินไม่มีจุดอ่อนในทุกๆด้านเลวร้ายยิ่งกว่ามนุษย์หมาป่า ไม่น่าแปลกใจที่เควสหลักที่ 2 ได้รับรางวัล 500 BP เท่านั้น แต่ปัญหาคือว่าในค่ายมีจำนวนมากของก๊อบลินพวกเขามีจำนวนถึงหลายสิบตัว

 

เพิ่มความยากลำบากและทำให้คนรู้สึกปวดหัว

 

"มีมากกว่า 50 ก๊อบลินส์" แอนนากล่าวว่ารู้สึกกังวลเล็กน้อยสำหรับ ชินยี่ "มันมีมากเกินไปคุณจะทำอย่างไร

 

เมื่อ ชินยี่ บอกว่าต้องการจะฆ่าผู้นำก๊อบลินเธอก็กลัวจริงๆ แม้ว่าเธอจะสนิทสนมกับคำสาบานของครอบครัว วาเลอเรียส การสาบานว่าจะกำจัดอันเดดทั้งหมดที่ติดตามแวมไพร์เป็นภารกิจในชีวิตของเธอ แต่เธอก็ตระหนักดีถึงความยากลำบากของเหล่า อันเดด เหล่านี้หลังจากการต่อสู้กับพวกเขามามาก

 

หลังจากที่เธอเห็นว่าจำนวนของก๊อบลินมากกว่า 50 เธอรู้สึกโล่งใจ - โดยนัยเธอหวังว่า ชินยี่ จะยอมแพ้ภารกิจที่ยากลำบากนี้

 

แต่ ชินยี่ ตอบว่า "สิ่งแรกที่เราต้องทำก็คือแยกพวกมันอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง"

 

เขาไม่มีความตั้งใจที่จะยอมแพ้

 

"เราจะแยกพวกเขาออกได้อย่างไร?"

 

ชินยี่ กระซิบคำไม่กี่คำ แอนนายกคิ้วขึ้นและพูดว่า "คุณรู้ได้อย่างไรว่าผู้นำกอบลินจะแบ่งกองกำลังออก? ถ้าไม่ได้เราจะทำอย่างไร?

 

"มันต้องแบ่งเพราะเป็นผู้นำ ในฐานะผู้นำบางสิ่งบางอย่างต้องทำ "ชินยี่ ตอบ

 

"ฉันไม่เชื่อคุณ"

 

"แล้วคุณต้องการที่จะเดิมพันไหมล่ะ?" ชินยี่ ถาม