Chapter 227: ความสามารถที่ลึกลับ
Chapter 227: ความสามารถที่ลึกลับ
ในวินาทีที่ซอมบี้เด็กกระโดดขึ้นไป ในที่สุดเจียงลู่ฉีก็เล็งไปที่เธอ เขาไม่มีเวลาที่จะคิดเลยแม้แต่น้อย ทันทีที่เจียงลู่ฉีเห็นเธอ เขาก็ยิงทันที
ปัง! ปืนสไนเปอร์ไรเฟิลก็มีเปลวเพลิงลอยออกมา!
ทันใดนั้นเจียงลู่ฉีก็รู้สึกเวียนหัว และหลังจากนั้นเขาก็พบว่าซอมบี้เด็กนั้นได้หายไป
[ทำไมกัน? เกิดอะไรขึ้น?] เจียงลู่ฉีสังเกตเห็นว่ากระสุนนั้นทำลายกระจกหน้ารถพยาบาลและมันก็พุ่งผ่านเพดานโดยไม่ทำให้ซอมบี้เด็กบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย มันเป็นเรื่องที่เด่นชัดว่า นี่เป็นครั้งที่สองที่ความสามารถของซอมบี้นั้นทำให้เขาได้รับผลกระทบ
เจียงลู่ฉีเดาว่ามันเป็นการโจมตีอินฟราซาวน์ เขานั้นก็ยังคงจ้องไปที่รถพยาบาล ความเร็วของซอมบี้กลายพันธุ์นั้นเร็วเกินไป ดังนั้นเขาจึงมีเวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการยิง เจียงลู่ฉีนั้นไม่ยิงให้โดนรถพยาบาล เมื่อปืนสไนเปอร์ไรเฟิลนั้นยิงโดนรถพยาบาล ทุกคนบนรถก็จะมีโอกาสตายกันทั้งหมดด้วยเช่นกัน
‘บูม!’
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หน้าต่างรถพยาบาลก็แตก รถพยาบาลนั้นก็สั่นอย่างรุนแรง ทุกคนก็ร้องอย่างตื่นตระหนก
“เกิดอะไรขึ้น?”พวกเขานั้นหวาดกลัวจนตาย
มันเป็นเรื่องที่เด่นชัดว่าพวกเขานั้นไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แต่เมื่อพวกเขามองออกไปด้านนอก พวกเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีซอมบี้จำนวนมากอยู่ด้านนอก โชคดีที่ความแข็งแกร่งของจิตใจเจียงลู่ฉีนั้นแข็งแกร่ง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบมากซักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ทุกคนในรถพยาบาลก็ได้รับผลกระทบโดยการโจมตีอินฟราซาวน์ของซอมบี้กลายพันธุ์! มันเป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายมาก!
คนขับรถพยาบาลนั้นเหยียบไปที่คันเร่งและเขานั้นจะพุ่งไปยังสถานที่ที่ปลอดภัยในรูปแบบของกองทัพ แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่ารถพยาบาลจะหมุนและหลุดจากการควบคุม
“เกิดอะไรขึ้น?”
“อ๊า อ๊า อ๊า!” ผู้คนในรถพยาบาลนั้นกรีดร้องออกมากันทั้งหมด คนส่วนมากนั้นเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้ รวมทั้งหลี่ยู่ซินและหวังฉี่ชี พวกเธอนั้นตกอยู่ในความสิ้นหวัง
“เกิดอะไรขึ้น?”หลินเหยาฉานถามขึ้นผ่านวิทยุสื่อสาร เขานั้นรู้สึกกระวนกระวายจริงๆ ไม่มีใครรู้สิ่งที่เกิดขึ้น
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง
“โอมมม!”
หลินเหยาฉานสังเกตเห็นรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีพุ่งออกไป เจียงลู่ฉีนั้นยังอยู่ในห้องยิงปืนของเขาและเล็งไปที่รถพยาบาล ถึงแม้ว่ารถพยาบาลนั้นจะเหมือนไก่ที่ไร้หัว รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็ยังคงขับอย่างสงบเสงี่ยม
‘ปัง! ปัง! ปัง!’
เสียงเสียดทานนั้นดังขึ้นด้านนอกรถพยาบาลโดยขวานของซอมบี้
หวังเจียนหลางนั้นติดอยู่บนเปล แต่เขาก็รู้สึกว่าด้านข้างนั้นถูกกระแทกโดยบางสิ่งบางอย่าง และหลังจากนั้นเขาก็ศังเกตว่าชิ้นส่วนของรถนั้นหายไป
คนขับรถนั้นขับอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็ยังรู้สึกถึงสายตาอันเลวร้ายยังจ้องมาที่เขา เขาก็หันหัวกลับไปอย่างฉับพลันและเห็นเด็กสาวที่น่ารักพร้อมกับดวงตาสีม่วงจ้องมาที่เขาผ่านหน้าต่าง
“อ๊า!” คนขับกรีดร้อง แต่หลังจากนั้น
“ปัง!”
เสียงปืนก็ดังขึ้นอีกครั้ง และซอมบี้เด็กสาวก็หายไปอีกครั้งหนึ่ง
“กลับมา! เร็วเข้า!”หลันซิหยู่ก็รีบส่งเสียงเข้าไปในจิตใจของผู้โดยสารในรถพยาบาลซึ่งมันช่วยให้พวกเขานั้นใจเย็นลง
“พวกเราคือทีมฉี่หยิง ได้โปรดขับมาหาพวกเรา!”เมื่อคนขับรุได้ยินเสียงที่หลันซิหยู่ส่งมา เขาก็ฟื้นสติ
ทีมหลันซิหยู่ช่วยพวกเขางั้นเหรอ?
ทหารคนนี้นั้นรู้อย่างชัดเจนว่าเขาควรที่จะทำอะไรหลังจากที่หลันซิหยู่อธิบาย ดังนั้นเขาจึงบิดพวงมาลัยและหันรถกลับไปและพุ่งไปหารถมินิบัสอย่างบ้าคลั่ง
ระยะห่างระหว่างพวกเขานั้นไม่ได้ไกลกัน แต่เมื่อหันรถกลับ ก็เกิดเสียงดังขึ้น และทหารนั้นก็หยีตาลงตามสัญชาตญาณ เขารู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลออกมาจากแก้มของเขา ในเวลาเดียวกัน เขาก็เห็นว่าปืนของเจียงลู่ฉีนั้นพ่นเปลวเพลิงออกมา หน้าต่างนั้นแตกลงและใบหน้าของเขานั้นก็ถูกข่วนโดยเศษกระจก แต่เขาก็ยังคงไม่ตาย…
ทหารคนนี้ยังไม่แก่พอและก็ไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้มากมายซักเท่าไหร่ ดังนั้นประสบการณ์การต่อสู้ของเขานั้นไม่สามารถที่จะเทียบได้เลยกับผู้มีประสบการณ์ เขาไม่เคยมีประสบการณ์เกือบตายแบบนี้มาก่อน
ในจุดนี้เอง เขาก็รู้ว่าเขาจะตายได้ทุกเมื่อ แต่เขาก็ยังคงกำพวงมาลัยแน่น ความคิดของเขานั้นว่างเปล่าและเขาก็ยังคงยึดมั่นในทิศทางอย่างมั่นคง
“อ๊า!”เขาตะโกนแล้วเขาก็เหยียบคันเร่งมิด
เจียงลู่ฉีนั้นก็พยายามอย่างดีที่สุด แต่ซอมบี้สาวก็ยังคงเปิดเผยตัวและหายไปเหมือนกับเงา
ด้วยเหตุนี้นี่เอง มันจึงเป็นเรื่องยากของหลันซิหยู่ในการหาตำแหน่งของเธอ
“ฉันเห็นมันแล้ว!”เจียงลู่ฉีตะโกน ถึงแม้ว่าซอมบี้เด็กสาวนั้นจะมีความสามารถที่ลึกลับ เมื่อเธอเริ่มที่จะจู่โจม เจียงลู่ฉีก็สามารถเห็นเธอได้ในทันที ตราบเท่าที่เธอเคลื่อนไหว เธอก็จะถูกจับ!
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ดวงตาสีเทาของหลันซิหยู่ก็แคบลง
หลันซิหยู่ก็ขยายโดเมนสมองของเธอและเธอก็ใช้ความสามารถแรงกดดันทางจิตใส่ซอมบี้เด็กสาว
ซอมบี้เด็กสาวนั้นกำลังจะโจมตีคนขับ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็หยุดอย่างฉับพลัน!
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง แสงสายฟ้าก็พุ่งมายังรถพยาบาล!
