ตอนที่แล้วChapter 76: เนียน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 78: เป็นเพราะนาย

Chapter 77: การขโมยฆ่า


Chapter 77: การขโมยฆ่า

เมื่อวิ่งไปตามทิศของเสียง หวังหยู่ก็เห็นสัตว์ตัวเล็กสามตัวคลานขึ้นมาจากพื้นดินแล้วเขาก็คิดว่าพวกมันนั้นกำลังหวาดกลัว...

สัตว์ตัวเล็กพวกนั้นมีเขาที่ยาว ฟันที่แหลมคมและมันก็ปกคลุมไปที่เกล็ดของมัน พวกมันนั้นมีรูปร่างที่ดุร้ายอย่างไม่น่าเชื่อแต่เมื่อเห็นว่าพวกมันนั้นกำลังสั่นด้วยความกลัวซึ่งทำให้มันนั้นดูน่าสงสารและน่ารักมาก

{ทารกเนียน (ระดับ 30)(พิเศษ)}

พลังชีวิต : 100000

มานา : 10000

สกิล : [เสียงคำรามของราชาสัตว์ป่า] [ท่าพุ่งเข้าชนแห่งพระอาทิตย์ตกดิน]

“นี่คือเนียนงั้นเหรอ?”หวังหยู่พึมพำอย่างไร้ความคิด เมื่อเขาเดินไปหามันและเตะไปที่มอนสเตอร์ตัวเล็กตัวหนึ่ง “นี่สมควรที่จะเป็นมอนสเตอร์พิเศษของอีเวนต์งั้นเหรอ?”

“อาวู้วววว!!”

แม้ว่ามอนสเตอร์พวกนี้จะปรากฏมาอย่างสั่นกลัว พวกมันก็พุ่งเข้าหาเขาอย่างดุร้ายในทันที เมื่อเขานั้นยั่วยุมันไปตัวหนึ่ง

การพุ่งของมันตัวหนึ่งนั้นทำให้หวังหยู่นั้นตกตะลึง ไอ้บัดซบตัวกระจ้อยนี้ไม่ใช่บางสิ่งที่น่ารักเหมือนกับรูปลักษณ์ภายนอก การโจมตีของมันจาก [ท่าพุ่งเข้าชนแห่งพระอาทิตย์ตกดิน] มันทำให้พลังชีวิตของหวังหยู่นั้นหายไปสามสิบเปอร์เซ็นต์เลย!

พลังป้องกันทั้งสองด้านของหวังหยู่นั้นสามารถที่จะเทียบได้เท่ากับพวกผู้พิทักษ์และเขาก็ยังคงสูญเสียพลังชีวิตไปหนึ่งในสามส่วนของพลังชีวิตเขาจากการโดนโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว มันเป็นเรื่องที่เด่นชัดว่าพวกมันนั้นมีพลังโจมตีที่สูงมาก ถ้าทั้งสามของมันนั้นโดนหวังหยู่ในเวลาเดียวกันละก็ เขาก็จะตายในทันที!

หลังจากที่เรียนรู้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของทารกเนียนแล้ว หวังหยู่ก็ไม่กล้าที่จะไม่ระมัดระวังอีกต่อไป เขาก็ปรับร่างกายเล็กน้อย หวังหยู่ก็ยืนในท่าเตรียมสู้พร้อมกับร่างกาที่ก้มต่ำลง มือข้างหนึ่งนั้นป้องกันหน้าอกของเขาในขณะที่มืออีกข้างนั้นอยู่ที่ด้านหน้าของเขา

ทารกเนียนก็พุ่งเข้าใส่อีกครั้งหนึ่ง แต่ในครั้งนี้ ทั้งสามตัวนั้นใช้ [ท่าพุ่งเข้าชนแห่งพระอาทิตย์ตกดิน] ในเวลาเดียวกัน!

หวังหยู่นั้นก็กระโดดข้ามหัวของทารกเนียนตัวแรกในทันทีและจับไปที่ด้านหลังของตัวกลางเมื่อเขาลงพื้น

ทารกเนียนทั้งสามตัวนั้นไม่ได้ใหญ่ไปมากกว่าหมาชีวาวา ดังนั้นหวังหยู่จึงจับมันได้อย่างง่ายดาย เมื่อหวังหยู่นั้นจะโจมตี ทารกเนียนนั้นก็คำรามออกมาเสียงเบาๆและทำให้หวังหยู่มึนงง ดังนั้น [เสียงคำรามของราชาสัตว์ป่า] นั้นก็ใช้แบบนี้นี่เอง...

เหี้...! ระบบแม่งเอาทั้งผลกระทบที่ประหลาดและไม่สมจริงมาทำให้ผู้เล่นปั่นป่วน…

โชคดีที่เวลามึนงงจาก [เสียงคำรามของราชาสัตว์ป่า] นั้นเป็นเพียงแค่ 1.5วินาที อย่างไรก็ตาม ในเวลาที่หวังหยู่นั้นฟื้นตัว ทารกเนียนก็โจมตีอีกครั้ง

ผู้ออกแบบนั้นดูถูกผู้เล่นมากเกินไป พวกเขานั้นคิดว่าการโจมตีแบบเดิมนั้นจะได้ผลเป็นรอบที่สองอย่างงั้นเหรอ?

เมื่อกระโดดข้ามหัวพวกมันอีกครั้งหนึ่ง หวังหยู่ก็ไม่พยายามที่จะจับไปที่ทารกเนียนอีกแล้ว และเขาก็ใช้ [เตะด้านข้าง] ตรงๆแทนและส่งมันบินขึ้นไปกลางอากาศ

การโจมตีของหวังหยู่นั้นอยู่ในระดับความสมบูรณ์แบบที่สูงนั้น สกิล [ลูกเตะด้านข้าง] ของเขานั้นทำให้มันมึนงง และป้องกันให้ทารกเนียนได้ใช้ [เสียงคำรามของราชาสัตว์ป่า] หลังจากที่ตีมันไปหลายครั้ง หวังหยู่ก็ส่งมันกลับไปยังพวกที่เหลือ

เพียงแค่ไม่กี่รอบการต่อสู้ ทารกเนียนทั้งสามตัวก็ถูกทำให้กลายเป็นแสงสีขาวโดยหวังหยู่และก็ทิ้งไว้เพียงแค่กล่องสมบัติสามกล่องด้านหลังของมัน

กล่องสมบัติพวกนี้นั้นถูกนับเป็นพวกของพิเศษใน {REBIRTH} มันไม่มีการันตีว่าพวกมันจะปรากฏขึ้นในดันเจี้ยน

มันเป็นกล่องสมบัติธรรมดาที่หาได้ทั่วไปสำหรับกล่องระดับทองแดง เงิน และกล่องสมบัติสีทอง ตามข่าวลือนั้นบอสระดับศักดิ์สิทธิ์นั้นมีโอกาสที่จะดรอปกล่องสมบัติที่มีความยากระดับสูงอยู่ด้วย แน่นอนว่ามันไม่มีอะไรนอกจากข่าวลือ

มันมีเพียงสองวิธีในการเปิดกล่องสมบัติ ไม่ว่าจะใช้กุญแจหรือการหาโจรเพื่อที่จะเปิดมัน

กุญแจนั้นมีจะต้องมีระดับเดียวกันกับกล่องสมบัตินั้นจะเปิดกล่องของมันได้ กุญแจระดับสูงกว่านั้นสามารถที่จะเปิดกล่องระดับต่ำกว่าได้ แต่ในทางกลับกัน ยกตัวอย่างเช่นกุญแจที่หวังหยู่ได้รับมาจากโฮวาร์ดที่เป็นกุญแจเงิน นั้นมันก็สามารถที่จะเปิดกล่องทองแดงและกล่องเงินได้เท่านั้น

ในอีกทางหนึ่งนั้น โจรนั้นมีสกิลติดตัวที่อนุญาตให้พวกเขานั้นมีกุญแจผี แม้ว่าโจรสามารถที่จะเปิดได้เพียงกล่องทองแดงก่อนระดับ 20 มันก็ยังคงได้เปรียบกว่าผู้เล่นอาชีพอื่น ด้วยเหตุนี้นี่เอง จึงมีผู้เล่นเกือบสามสิบเปอร์เซ็นต์ใน [REBIRTH] นั้นเลือกที่จะเล่นโจร

เนื่องจากเรื่องนี้ ผู้เล่นบนเว็บบอร์ดนั้นชอบที่จะเสนอว่าอาชีพโจรนั้นเป็นลูกรักของนักออกแบบ ในขณะที่นักต่อสู้นั้นเป็นเด็กที่โดนโยนทิ้งลงถังขยะ...

กล่องสมบัติทั้งสามกล่องสามที่หวังหยู่หยิบมันขึ้นมานั้นเป็นกล่องเงินกันทั้งหมด เมื่อหวังหยู่เปิดพวกมัน เขาก็ได้รับค่าปีใหม่จีน สามสิบแต้มและ พลุไฟขนาดใหญ่สามชิ้น

“มึงกำลังล้อกูเล่นใช่ไหมวะ??”หวังหยู่ด่า เขาใช้แรงอย่างมากในการฆ่าทารกเนียนพวกนี้และมันก็ไม่ไร้สาระเกินไปเหรอ เมื่อมันดรอปของแบบนี้มาอะนะ?

{พลุไฟขนาดใหญ่ :ปลดปล่อยระเบิดใหญ่เพื่ออวยพรให้มีความสุขในวันปีใหม่จีน}

{แจ้งเตือนระบบ : คุณจะจุดพลุไฟหรือไม่?}

จุดแม่มึงสิ! {ไม่!}

เทือกกเขาอันธกาลนั้นเป็นพื้นที่ทั้งแห้งแล้งมาก ถ้าหวังหยู่จุดไฟที่นี่ละก็ เขาก็จะทำให้ทั่วทั้งเทือกเขาเกิดไฟไหม้ขึ้น

ในเวลาเดียวกันกับที่หวังหยู่นั้นฆ่าทารกเนียนทั้งหมด มัสกีเทียร์เร่ร่อนก็ได้เกิดขึ้นทั้งหมด เมื่อหวังหยู่นั้นกำลังจะเริ่มต้นฆ่าพวกมันอีกครั้งหนึ่ง เขาก็ได้รับข้อความจากรัศมีฤดูใบไม้ผลิ

“หลานชายกระทิงที่ทรงเกียรติ พระที่ถ่อมตนคนนี้ได้คำนวณว่าพวกเรานั้นควรที่จะร่วมงานกัน จะทำให้เกิดโชคลาภที่ยิ่งใหญ่มาหาพวกเรา…”

“พูดปกติเถอะนะ ได้โปรด!”

“นายต้องการฆ่าเนียนไหม?”

“ไม่! พวกมันมีปัญหามากเกินไป!”หวังหยู่ตอบกลับ หวังหยู่นั้นไม่ได้มีความต้องการกับแต้มของอีเวนต์นี้ หลังจากที่ใช้แรงเป็นจำนวนมากในการฆ่าทารกทั้งสามตัว เขาก็ได้เพียงแค่ที่จุดพลุแค่สามชิ้นเอง…

“แต่การฆ่าพวกมันจะให้แต้มกับพวกเรา! ไม่สำคัญหรอกว่าระบบจะไม่ซื่อสัตย์แค่ไหน พวกเขาก็ยังคงให้รางวัลกับพวกเราแน่นอนหลังจากที่อีเวนต์นี้จบลง”รัศมีฤดูใบไม้ผลิตื้อ

หลังจากที่คิดอยู่ชั่วครู่หนึ่ง หวังหยู่ก็ตระหนักว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริงและตอบกลับ “นายอยู่ที่ไหน?”

“เทือกเขาอันธกาล 2584.3154! รีบมาเร็วเข้า!”

“โอเค!”

หลังจากที่ได้รับตำแหน่งแล้ว หวังหยู่ก็รีบวิ่งไปหารัศมีฤดูใบไม้ผลิ

รัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นไมได้อยู่ห่างไกลจากหวังหยู่เท่าไหร่และมันก็ยังเป็นพื้นที่ล่าระดับ 25 ในช่วงเวลานั้นก็มีเพียงผู้เล่นไม่กี่คนที่สามารถที่จะข้ามสิบระดับในการต่อสู้กับมอนสเตอร์เท่านั้นและรัศมีฤดูใบไม้ผลิก็เป็นหนึ่งในพวกนั้น

เมื่อหวังหยู่พบเขา รัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นกำลังก้มตัวลงหลังพุ่มอย่างมิดชิด

“นายทำเหี้...อะไรอยู่?”หวังหยู่เดินไปอย่างสบายๆและก็แตะไปที่ไหล่ของเขา

การปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลันของหวังหยู่นั้นทำให้รัศมีฤดูใบไม้ผลิตกใจจนถึงจุดที่เขาแทบจะกระโดดหลบ เมื่อเขาเห็นว่ามันเป็นหวังหยู่ สุดท้ายแล้วเขาก็ใจเย็นลงและด่า “นายทำฉันกลัว! ทำไมถึงไม่มีเสียงเวลานายเดินกัน?”

สำหรับผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้แล้ว หวังหยู่ก็ไม่ทำให้เกิดเสียงเวลาที่เขาเดินปกติ

“เนียนอยู่ที่ไหน?”หวังหยู่ถาม

“มมมันอยู่ที่นั่น! รีบก้มตัวลงเร็วเข้า!”รัศมีฤดูใบไม้ผลิชี้ผ่านพุ่มหญ้าไป

เมื่อก้มตัวลง หวังหยู่ก็มองไปที่ทิศที่รัศมีฤดูใบไม้ผลิชี้ไปและเห็นกลุ่มของผู้เล่นนั้นล้อมรอบเนียน

เนียนตัวนี้นั้นใหญ่กว่าทารกเนียนที่หวังหยู่พึ่งจะสู้ไปอย่างมาก มันทั้งดุร้ายและโอ่อ่ากว่ามาก

แม้ว่ามันจะไม่แข็งแกร่งมากก็ตามที การโจมตีของมันก็ยังคงน่าตื่นตระหนกอย่างไม่น่าเชื่อ

ภายใต้การโจมตีที่ดุร้ายเช่นนั้น ผู้เล่นนั้นก็ได้จัดระเบียบรูปแบบของพวกเขาไว้ แท็งค์ทั้งสองคนนั้นยังคงได้รับการรักษาจากนักบวชของพวกเขาอย่างต่อเนื่องและยังคงทนการโจมตีไว้ได้

แม้ว่าพวกเขานั้นจะดูตะกุกตะกัก และยากลำบากก็ตามที พวกเขาก็ยังคงคุมแอคโกรได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“พวกเราจะไปขโมยมันงั้นเหรอ?”หวังหยู่อ้าปากค้างอย่างตกตะลึง

ในเกมนั้นการขโมยมอนสเตอร์จากคนอื่น มันก็คล้ายกับฆ่าครอบครัวของพวกเขา แม้กระทั่งหวังหยู่ก็รู้เกี่ยวกับเรื่องแบบนี้

“แน่นอน!”รัศมีฤดูใบไม้ผลิหัวเราะอย่างชั่วร้าย

“มันไม่ถูกต้อง…”หวังหยู่นั้นเป็นคนที่ซื่อตรงอย่างมาก แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่เกมก็ตามที หวังหยู่ก็ไม่ต้องการที่จะเผชิญหน้ากับจิตใต้สำนึกของเขา

“นายเป็นขี้ขลาดงั้นเหรอ? มันก็เป็นเพียงแค่เกมเท่านั้นแหละ! นายสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ตามที่นายต้องการ!”

“แต่มันไม่มีคุณธรรม…”

“เมื่อนายขู่กรรโชกเอาหนังสือสกิลนายไม่รู้สึกผิดงั้นเหรอ?”รัศมีฤดูใบไม้ผลิชี้*

“มันก็เป็นเพียงแค่ NPC…”

“ชายทั้งหมดนั่นก็เหมือนกัน! มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกมันจะเป็น NPC หรือผู้เล่น ตั้งแต่ที่นายทำบางอย่าง เช่นการขู่กรรโชก หลังจากนั้นการขโมยมอนสเตอร์ก็ไม่ได้มีค่าอะไรเลย! ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ใช่ว่าเนียนนั้นเป็นของพวกเขาซะหน่อย!’รัศมีฤดูใบไม้ผลิสั่งสอนต่อ

หลังจากที่โดนบ่นไปเป็นจำนวนมาก หวังหยู่ก็รู้สึกขับเคลื่อนไปกับคำพูดของเขาและถามขึ้น “ถ้าอย่างงั้นจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพวกเขาจำเราได้?”

พร้อมกับเสียงหัวเราะอันชั่วร้าย รัศมีฤดูใบไม้ผลิก็หยิบเสื้อผ้าออกมาสองชุดและส่งชุดหนึ่งไปให้กับหวังหยู่ “สวมมันและปกคลุมใบหน้าของนายซะ หลังจากนั้นก็ซ่อนตราของนายไว้!”

“นายทำมันบ่อยงั้นเหรอ?”เมื่อเห็นการเตรียมตัวของรัศมีฤดูใบไม้ผลิแล้ว หวังหยู่ก็ถามอย่างตกตะลึง

“เฮะ เฮะ เฮะ...ตามฉันมา!”รัศมีฤดูใบไม้ผลิตะโกนแล้วเขาก็กระโดดออกมาและร่าย [บิดเบือน] ใส่คนทั้งกลุ่ม

คนพวกนี้นั้นทำร้ายเนียนจนกระทั่งมันเหลือพลังชีวิตเพียงแค่สี่สิบเปอร์เซ็นต์ [บิดเบือน] ของรัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นขัดขวางรูปแบบของพวกเขาและทำให้นักรบสองคนนั้นโดนฆ่าในทันที

“พวกเขาจะรู้ว่านายคือใคร!”หวังหยู่ตะโกน

หลังจากที่รัศมีฤดูใบไม้ผลิแสดงให้เห็นถึงชิ้นส่วนของอุปกรณ์ หวังหยู่ก็ใจเย็นลง

{เครื่องหมายของเฮอร์มิต (สร้อยคอ)(ทองแดง)}

พลังโจมตีกายภาพ : 5-12

พลังโจมตีเวทย์มนต์ : 2-5

ผลกระทบ :

[ปกปิด] (ติดตัว) : ชื่อของผู้ใช้จะถูกปกปิดจากผู้เล่นระดับต่ำ ชื่อของผู้ใช้นั้นจะไม่เปิดเผยในขณะ PK

มันเป็นอุปกรณ์ที่พิเศษอย่างมากจริงๆ...สำหรับอุปกรณ์ประเภทนี้นั้นตกอยู่ในมือของจิ้งจอกเฒ่ารัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีกับทุกคนที่ไม่ใช่เพื่อนของเขาอย่างแน่นอน...

“เหี้...! มึงคือใครวะไอ้เย็...แม่? มึงกล้าที่จะโจมตีมอนสเตอร์ของซิมโฟนีที่ผิดพลาดของพวกเรางั้นเหรอ?”ในขณะทีป้องกันการโจมตีของเนียนอย่างยากลำบาก ผู้เล่นเหล่านี้ก็จ้องไปอย่างโกรธแค้นใส่หวังหยู่และรัศมีฤดูใบไม้ผลิและก่นด่า

“ฉันจะบอกนายโดยไม่เปลี่ยนชื่อหรือกิลด์ของฉันเลยแม้แต่น้อย! ปู่ของมึงคนนี้ก็คือนักเลงอันนองเลือดจากพันธมิตรอันนองเลือด! กูจะบอกพวกมึงทุกคนว่าทางที่ดีพวกมึงควรที่จะไสหัวไป นอกจากว่าพวกมึงต้องการที่จะกลับไปยังหลุมศพของมึง!”

*****“เมื่อนายขู่กรรโชกเอาหนังสือสกิลนายไม่รู้สึกผิดงั้นเหรอ?”รัศมีฤดูใบไม้ผลิชี้ ประโยคนี้อิ้งแปลไว้ว่า ไร้ความกลัวชี้ ซึ่งผมเดาว่าน่าจะพิมผิด จึงเปลี่ยนเป็นรัศมีฤดูใบไม้ผลิให้นะครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด