ตอนที่ 159 คำใบ้ : วัชพืช
รอบแรกของการประเมินได้เริ่มขึ้นอย่างเงียบๆและสิ้นสุดลงด้วยความเงียบเช่นกัน ตอนนี้หลิน ฮวงรู้แล้วว่าเขาไม่อาจคาดเดาการกระทำของสมาคมนักล่าได้เลย
"ดูเหมือนว่าฉันจะต้องจริงจังซะแล้วไม่อย่างนั้นฉันเองก็อาจจะถูกตัดสิทธิ์เช่นกัน... " หลิน ฮวงเริ่มตั้งใจกับการประเมินนี้
เนื่องจากการประเมิน สมาคมนักล่าจึงไม่เปิดให้บริการ หลิน ฮวงและคนอื่นๆเดินเข้าไปในห้องโถงจากทางเข้า และมันก็ว่างเปล่า มีชายตัวเตี้ยคนหนึ่งยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ตรงกลางห้องโถง ชายคนนั้นสูงน้อยกว่า1.7เมตร และไว้หนวด เขาสวมชุดสูทสีดำและหมวกทรงสูงพร้อมกับไม้เท้าสีดำ
"ชื่อของฉันคือโจว หลิน หัวหน้าผู้ตรวจสอบในรอบที่สองของการประเมิน อย่างแรกฉันอยากจะแสดงความยินดีกับทุกคนที่ผ่านรอบแรกมาได้" โจว หลินกล่าวกับพวกเขา จากนั้นก็มองผู้เข้าร่วมและกลอกตาของเขา"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายังเหลือคนอีกถึง10000คน... พี่ซูช่างทำให้ฉันผิดหวังเสียจริง ...ดูเหมือนว่าฉันจะต้องลดจำนวนคนให้ต่ำกว่า50%ในรอบนี้.... "
แม้ว่าเขาจะพูดประโยคสุดท้ายด้วยเสียงราวกับกระซิบ แต่ผู้เข้าร่วมทุกคนล้วนได้ยินอย่างชัดเจน ทุกคนเริ่มกังวล
"ไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่ฉันพูด" โจ่ว หลินลูบหนวดที่ดูน่ากลัวบนหน้าเขา "เมื่อเทียบกับหัวหน้าผู้ตรวจสอบคนอื่นๆ ฉันถือเป็นคนอ่อนโยน ฉันไม่เคยชอบความรุนแรง"
"ไม่ใช่ว่ามันน่ากลัวยิ่งกว่ารึไง ... " หลิน ฮวงคิดกับตัวเอง
หลายคนดูสับสนดูจากสีหน้าของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีความคิดเช่นเดียวกับหลิน ฮวง อย่างไรก็ตามผู้เข้าร่วมที่ใสซื่อบางคนกลับรู้สึกสบายใจเพราะเชื่อคำพูดของเขา
"เนื้อหาของการประเมินที่ฉันเตรียมไว้ง่ายมาก" โจว หลินพูดต่อ หลังจากกวาดสายตามองไปรอบๆ"มันง่ายมาก เราจะล่าสมบัติกัน."
"การล่าสมบัติเป็นทักษะพื้นฐานที่นักล่าควรพึงมีและไม่ได้จำกัดเฉพาะนักล่าสมบัติ นักล่าทั่วไปควรมีความสามารถในการสืบสวนและทักษะการค้นหาสำหรับสิ่งของและผู้คน ด้วยสิ่งนี้ความสามารถของคุณจะพัฒนาขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเราจึงจะล่าสมบัติกัน”
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างขึ้นเพื่อให้พวกเขาไม่พลาดสิ่งสำคัญ
"นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการให้ทุกคนค้นหา" โจว หลินพูดเสียงดัง จากนั้นเขาก็เอาคริสตัลสีดำออกมาจากช่องเก็บของเขาและชูขื้น
มันเป็นผลึกสีดำขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือและดูเหมือนก้อนโคลน นอกจากนี้มันยังดูไม่เหมือนคริสตัลล้ำค่า อย่างไรก็ตามหลายคนไม่พอใจกับขนาดของมัน สิ่งที่มีขนาดเท่านิ้วหัวแม่มืออาจหาได้ยากแม้ว่ามันจะอยู่ในบ้านทั่วๆไปก็ตาม มันต้องใช้เวลานานมากในการค้นหา
"เนื่องจากเรามีคนมากเกินไปที่นี่และเรามีเวลา จำกัด ฉันจะไม่ส่งมันไปรอบๆ เข้ามาใกล้ๆเพื่อดูมันสิ ดูแต่ตามืออย่าต้องละ" เมื่อโจว หลินสั่งผู้เข้าร่วมแล้ว เขาก็หยิบขาตั้งเครื่องประดับออกมาและวางมันไว้บนขาตั้ง จากนั้นเขาก็ไปยืนอยู่ข้าง ๆ หลายคนรีบวิ่งเข้าไปเพื่อสังเกตมันทันที
หลิน ฮวงไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า จากจุดที่เขายืนอยู่ เขาได้เปิดใช้งานเนตรไร้ขอบเขตเพื่อสังเกตจากระยะไกล เขาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนราวกับมันอยู่ตรงหน้า คริสตัลสีดำไม่ดูเหมือนแร่คริสตัลและไม่มีโครงสร้างของคริสตัลเช่นกัน มันดูคล้ายเรซินหรือพลาสติกอำพัน แน่นอน หลิน ฮวงไม่แน่ใจเกี่ยวกับข้อมูลเมื่อไม่มีใครสามารถสัมผัสมันได้ ครึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ได้เห็นมันในระยะใกล้ เมื่อมีคนน้อยลง หลิน ฮวงก็เข้าไปใกล้ขึ้นและสังเกตคริสตัลด้วยเนตรไร้ขอบเขต เขาไม่ได้เห็นอะไรมากขึ้น
"เอาล่ะ ในเมื่อพวกคุณได้สังเกตมันแล้ว ตอนนี้พวกคุณก็ควรจะรู้แล้วว่ามันคืออะไร" โจว หลินเก็บคริสตัล "ตอนนี้ฉันจะบอกพวกคุณ ว่าเป้าหมายของภารกิจคืออะไร"
ห้องโถงที่เบียดเสียดจู่ ๆ ก็เงียบไปเพราะทุกคนกลัวว่าพวกเขาจะพลาดข้อมูลสำคัญ พวกเขาจ้องมองโจว หลินโดยไม่กระพริบตา พวกเขารู้ดีว่าหัวหน้าผู้ตรวจสอบหลายคนในสมาคมนักล่ามีนิสัยที่จะไม่พูดซ้ำ หากพวกเขาพลาดอะไรไป พวกเขาอาจจะไม่ได้รับข้อมูลจริงๆจากการถามผู้เข้าร่วมคนอื่น
"ภารกิจนั้นง่ายมาก จงหาคริสตัลสีดำที่ฉันโชว์ให้พวกคุณเห็น" โจว หลินยิ้มขณะที่เขามองใบหน้าที่กังวลของผู้เข้าร่วม ดูเหมือนเขากำลังสนุกกับมัน
"พื้นที่ในการทดสอบจะรวมไปถึงพื้นที่ทั้งหมดของเมืองเป่ยซวน ของสิ่งนั้นอยู่ภายในเมืองและไม่ต้องเสียเวลามองหามันนอกเมือง ฉันได้วางมันไว้กว่า 5,000 ชิ้นภายในเมือง เนื่องจากมีคนมากกว่า 11,000 คนที่ผ่านรอบแรกของการประเมิน คนกว่าครึ่งที่อยู่ที่นี่จะถูกตัดสิทธิ์"
"เวลาในการประเมินคือ 48 ชั่วโมง ภายใน 48 ชั่วโมงคุณจะผ่านการประเมินถ้าคุณมาหาฉันพร้อมกับคริสตัลสีดำที่เหมือนกับที่ฉันให้พวกคุณดู"
"ฉันจะรออยู่ในห้องโถงนี้เป็นเวลา 48 ชั่วโมงนับจากนี้ ทันทีที่คุณเจอคุณสามารถส่งมาให้ฉันได้ตลอดเวลาที่คุณต้องการ แม้ว่าจะอยู่ในช่วงกลางดึกก็ตาม เพียงแค่มาหาฉัน ไม่ต้องกังวลกับการนอนของฉัน "เขาอธิบาย
โจว หลินบอกรายละเอียดทั้งหมดเกี่ยวกับการประเมินรอบสอง หลายคนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้ การหาคริสตัลที่มีขนาดเท่ากับนิ้วหัวแม่มือในเมืองเกรด B ก็เหมือนกับการงมเข็มในทุ่งหญ้า มันเป็นเรื่องยากมากเพราะพวกเขาต้องทำให้เสร็จภายใน 48 ชั่วโมง
"มีอะไรบางอย่างที่ฉันต้องเน้นย้ำ คริสตัลสีดำทั้ง 5,000 ชิ้นมีสัญลักษณ์ส่วนตัวของฉันสลักอยู่ด้วย ดังนั้นหากใครคิดที่จะสร้างมันขึ้นมาเอง ฉันขอแนะนำว่าอย่าทำ หากฉันพบว่ามีคริสตัลที่ไม่ใช่ของฉัน คุณจะถูกขึ้นบัญชีดำและจะไม่สามารถเข้าร่วมการประเมินนักล่าได้อีกเป็นเวลา3ปี " โจว หลินเตือน
"ผู้คุมคะ คุณสามารถบอกเคล็ดลับให้พวกเราได้ไหม? ถ้าไม่อย่างนั้นทั้งหมดนี่จะขึ้นอยู่กับโชคของพวกเราเท่านั้น" มีผู้หญิงคนหนึ่งถาม หลายคนอยากถามคำถามเดียวกัน แต่ไม่มีใครกล้าพอที่จะถาม
"แน่นอนว่ามันมีเคล็ดลับและมันก็ง่ายมาก - วัชพืช" โจว หลินกล่าวอย่างร่าเริง จากนั้นเขาก็มองไปที่เวลาและพูดว่า "ตอนนี้เป็นเวลา 8โมง51 เราจะเริ่มกันตอน 9 โมงเช้า ภายใน 48 ชั่วโมงก่อน 9 โมงวันมะรืน คนที่สามารถเอาคริสตัลมาถึงมือของฉันก็จะผ่านการประเมินในรอบนี้ "
"ฉันได้ให้ข้อมูลทั้งหมดที่คุณต้องการแล้ว หากคุณมีคำถามอื่นโปรดแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ตอนนี้ฉันขอประกาศเริ่มการประเมินรอบที่สองอย่างเป็นทางการ!"
ผู้เข้าร่วมทั้งหมด 11,000 คนวิ่งออกจากสมาคมนักล่า เมื่อโจว หลินพูดจบ หลังจากที่ทุกคนออกไปหัวหน้าผู้ตรวจการประเมินรอบแรกก็เดินเข้ามาในห้องโถง
"เกิดอะไรขึ้น ภารกิจแบบไหนกันที่นายให้พวกเขาทำ? พวกเขาเหมือนจะเร่งรีบ" ซู จั่นเพิงถามขณะยิ้ม
"วัชพืช" โจว หลินหัวเราะกับสิ่งที่เขาพูด
"โอ้ไม่นะ ทำไมถึงทำเช่นนั้น จะเกิดอะไรขึ้นหากไม่มีใครผ่าน?" ซู จั่นเพิงถาม เขารู้สึกทึ่งและเห็นใจผู้สมัครเพราะเขารู้จักวัชพืชที่โจว หลินหมายถึง
"เราก็จะไม่มีสมาชิกใหม่ในปีนี้" โจว หลินหัวเราะอีกครั้ง
