ตอนที่98

พี่เบสพาฉันเดินออกมาจากร้านก่อนที่จะพาฉันเดินไปขึ้นรถในทันที ซึ่งฉันก็ยังไม่ได้บอกลาพวกพี่เขาเลย แต่ฉันก็โบกมือลาแล้วพวกเขาคงรู้แล้วล่ะนะ

“นี่นายช้าๆหน่อยไม่ต้องรีบก็ได้ฉันก้าวตามนายไม่ทัน”

เขาจับมือฉันไม่ปล่อยเลยแล้วพาฉันขึ้นไปยังรถ ก่อนจะปิดประตูแล้วก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว

“อะไรของนายเนี่ยทำท่าทีแปลกๆอีกแล้ว นี่นายไปโกรธใครมาหรือเปล่า”

ฉันลองถามพี่เบสไปแต่พี่เบสก็แค่มองหน้าฉันแล้วก็ไม่พูดอะไรเลย เป็นอะไรของเขากันแน่ตั้งแต่ออกจากร้านอาหารทะเลมา

“ถ้านายไม่พูดฉันก็จะไม่พูดเหมือนกัน พอพูดคนเดียวแล้วเหมือนตัวเองจะบ้า”

ก็เห็นไม่พูดพูดคนเดียวคนอื่นก็หาว่าบ้าสิ อยู่นิ่งๆแล้วก็ไม่พูดจะดีกว่า

“พูดก็ได้ก็ไม่ได้เงียบใส่แต่ว่าเธอชอบคนชื่อเต้หรือเปล่า เธอคิดว่รคนชื่อเต้เป็นยังไงบ้าง”

ทำไมถึงถามแปลกๆว่าชอบพี่เต้ไหม พี่เต้เป็นแบบไหนอะไรยังไงไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ

“ก็ธรรมดาไม่ได้ชอบอะไรมากมายคนพึ่งรู้จักกันนี่นา ส่วนเป็นยังไงก็ไม่รู้เหมือนกันไม่ได้คุยกันมากเท่าไหร่”

ก็บอกตามความคิดของตัวเองฉันไม่ได้ชอบอะไรพี่เต้ แต่จริงๆแล้วพี่เต้นี่ฉันรู้หมดจักเขามาก่อน ฉันรู้ว่าพี่เขาเป็นคนยังไงแต่จะไปบอกให้พี่เบสเขารู้ตัวไม่ได้ ยังไงก็โกหกเรื่องนี้ไปก่อนก็แล้วกัน

“ถ้าเป็นแบบนั้นก็แล้วไปงั้นเราไปเที่ยวกันดีกว่า สถานที่ๆฉันจะพาเธอไปนั่นก็คือ...ไม่บอกดีกว่ารอให้ถึงก่อนเดี๋ยวเธอก็เห็นเองนั่นแหละ”

อ่าวจะบอกก็ไม่ยอมบอกปล่อยให้อยากรู้อีก ทำไมพี่เบสเป็นคนแบบนี้ล่ะหนิหือ

“ฉันงงกับนายจริงๆเลยจะบอกก็ไม่ยอมบอกฉันปล่อยให้ฉันงงอีกแล้ว”

ฉันก็บ่นๆเขาไปนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะยังไงเดี๋ยวเราไปถึงเราก็ได้เห็นเองว่าสถานที่นั้นเป็นยังไง

“ที่ๆฉันจะพาเธอไปหวังว่าเธอคงชอบมันนะ ฉันไม่ได้เตรียมอะไรเลยวันนี้เราจะไปสดกันที่นั่น”

ส่วนมากพี่เบสจะชอบเตรียมอะไรบางอย่างก่อนที่จะทำแผนการของเขา แต่ถ้าวันไหนเขาไม่ได้เตรียมอะไรเลยแสดงว่าเขาไม่ได้คิดตั้งแต่แรก คือเอาง่ายๆว่าเขาพึ่งคิดได้แล้วก็ชวนเลยอะไรแบบนั้น ซึ่งพี่เบสก็เป็นแบบนั้นประจำแต่ฉันก็ไม่ได้อะไรฉันก็โอเคกับสิ่งที่พี่เบสเป็นอะนะ //ตึ๋ง// เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมันไม่ใช่เสียงคนโทรมา แต่มันเป็นเสียงของเฟซของฉัน ฉันจึงเปิดดูว่าใครทักอะไรมาหรือเปล่า แล้วฉันก็พบว่ามีบุคคลๆหนึ่งได้แอดมาฉันจึงเปิดดูว่าเป็นใคร แล้วฉันก็พบว่าคนๆนั้นที่แอดมาก็คือ...