ตอนที่92

เช้าอันแสนสดใสวันนี้ฉันตื่นขึ้นมาแต่เช้าเลย คืนเมื่อวานมันก็คือคืนเมื่อวานมันไม่ใช่วันนี้ ฉันจะไม่สนใจอะไรแล้วก็ลืมมันไปเกี่ยวกับเมื่อวานนี้ ตื่นเช้ามาอย่างแรกที่ต้องทำเลยก็คือฉันจะต้องไปอาบน้ำ แต่วันนี้เป็นวันดีของฉันเป็นวันหยุดพอดีซึ่งมันตรงกับวันอาทิตย์ วันนี้ฉันหยุดงานฉันสบายแล้วฉันควรจะหาอะไรทำ หาสถานที่ท่องเที่ยวดีกว่านะวันนี้ ยังไงก็ต้องอาบน้ำทานข้าวให้เสร็จศัพท์ก่อนค่อยออกไปเที่ยวจะดีกว่า //ตี๊ดๆ// เสียงโทรศัพท์ของฉันได้ดังขึ้นอีกครั้งในตอนเช้าที่ค่อนข้างจะเช้ามากเลย ไม่มีใครโทรมาแน่นอนนอกจาก...

[ฮัลโหลตื่นเช้าตลอดเลยนะเราน่ะวันนี้วันหยุดใช่ไหมล่ะ เราไปหาที่เที่ยวกันดีกว่าไหมวันนี้ฉันมีที่เที่ยวมาเสนอด้วยนะ ให้ฉันไปหาเธอที่ห้องได้เปล่า]

นี่มันอะไรกันเนี่ยเป็นผีเฝ้าแต่เช้าเลยนะพี่เบสเนี่ย พี่เบสชอบโทรมากวนในตอนเช้าทุกวันเป็นแบบนี้ตลอด

“เดี๋ยวค่อยมาฉันขออาบน้ำกินข้าวก่อนไม่ได้หรือไง แล้วนี่ก็ตื่นมาโทรกวนแต่เช้าเลยนะ”

[แน่นอนอยู่แล้วแต่ว่าฉันต้องขอโทษเธอนะพอดีว่าฉันมาถึงแล้วอะ เปิดประตูให้ฉันเข้าไปก่อนได้ไหม]

เอ้ายังไม่ทันได้พูดอะไรเลยมาถึงแล้วหรอเนี่ยอะไรของเขากันนะ

“โอ๊ยโอเคก็ได้เดี๋ยวฉันจะไปเปิดให้”

ฉันพูดจบฉันก็วางสายของพี่เบสแล้วไปที่ประตูก่อนเปิดประตูให้กับเขา เมื่อเปิดประตูพี่เบสก็ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ที่ข้างหน้าห้องของฉัน ก่อนจะเดินเข้ามานั่งที่ห้องรับแขก

“ไปอาบน้ำสิฉันรอเธอได้ส่วนข้าวค่อยไปหากินข้างนอกเอา”

ทำยังกับเป็นห้องของตัวเองเลยนะพี่เบสเนี่ยกวนแต่เช้าเลย

“เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่บอกเลยว่าฉันจะไปกับนาย แล้วนี่เข้ามาห้องผู้หญิงเขาจะมาทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย”

พูดหยอกไปนิดหน่อยแต่พี่เบสดันหัวเราะออกมาเสียงั้น

“ฮ่า ฮ่า ไม่อะเธอไม่ใช่สเป็คของฉันสเป็คของฉันน่ะนะจะต้องอวบๆอ้วนๆไม่ใช่ผอมๆแห้งๆแบบนี้ ไปๆไปอาบน้ำได้แล้วฉันจะคอยอยู่ตรงนี้ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องไปกับฉันให้ได้”

อะไรของเขานี่มันบังคับกันชัดๆนี่นา นิสัยเดิมๆเลยคือต้องได้อะไรก็ต้องได้ฉันเนี่ยล่ะเพลียที่จะต้องยอมเขาตลอดเลย ฉันเดินเข้าไปอาบน้ำใช้เวลาไม่นานมากนักก่อนแต่งตัวทำผมนิดๆหน่อยๆแล้วก็ใส่ชุดสบายเตรียมออกไปเที่ยว ฉันเดินออกไปข้างหน้าห้องรับแขกของฉันแล้วยิ้มให้กับพี่เบส

“ไปเที่ยวกันงั้นน่ะฉันแต่งตัวมาพร้อมแล้ว”

แต่สีหน้าที่พี่เบสมองฉันกลับแปลกๆไปทำหน้าบุดๆใส่ฉันมันเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะ