ตอนที่ 118 ความผูกพัน
“ฉันคิดว่าอาจจะเป็นเพราะว่าความผูกพันธุ์ที่มีมาโดยแต่ก่อน เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอเกิดมาได้อย่างไรเกิดจากครอบครัวไหน”
บันนี่ถามคำถามนี้กับโซอิมันทำให้โซอิเหมือนจะสงสัยกับตัวเองเหมือนกัน
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะฉันรู้แค่ว่าพอเกิดมาฉันก็อยู่กับนายท่านแล้ว พ่อกับแม่ของนายท่านเขารีบเลี้ยงฉันมาน่ะค่ะ พอฉันโตขึ้นมาฉันก็ได้พบกับดาโล่สามีของฉัน แล้วฉันก็ขอนายท่านย้ายไปอยู่กับดาโล่แล้วก็แต่งงานอยู่ด้วยกัน ฉันจำได้เพียงแค่เท่านี้ฉันไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ของฉันเป็นใครอย่างไรหรอกนะคะ”
ถ้าเป็นแบบนี้เราก็ต้องสืบหาต้นตอของโซอิอีกว่าเธอมาจากที่ไหน มายังไงแล้วเป็นพ่อแม่ของใคร แต่เราจะรู้เรื่องพวกนี้ด้วยวิธีไหนดีล่ะเพราะเราก็ไม่รู้มาตั้งแต่แรก
“ฉันมีวิธีที่จะรู้เรื่องพวกนี้อยู่นะถ้าเกิดทุกคนพอจะทนอีกนิดหนึ่งฉันจะพาไป”
วิธีที่จะรู้เรื่องของโซอิหรอมันยังไงกันล่ะ แล้ววิธีไหนจะพาไปที่ไหนอีก
“ผมว่าน่ายท่านอย่าทำเช่นนั้นเลยดีกว่าครับ เกรงว่าพระราชาท่านจะโกรธเอา”
อย่าบอกนะว่าวิธีที่ว่าคือไปนรกไปหาพ่อของเลย์น่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วก็ฉันว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ลำบากสุดๆมาเลยนะ
“มันก็ไม่มีทางเลือกนี่หรือว่าจะให้ค้างคาแบบนี้ทำให้โซอิไม่ปลอดภัยไปอีก”
แต่มันก็อันตรายกับเลย์เหมือนกัน ถ้าเลย์เข้าไปอาจจะเจอหนักกว่าเดิมแน่เลย พ่อเลย์ก็ไม่เหมือนคนทั่วๆไปอีกจะให้เลย์ไปเสี่ยงมันก็กลัวเหมือนกันนะ
“มันไม่มีวิธีอื่นจริงๆหรอเลย์ที่จะไม่ต้องเข้าไปหาพ่อของนายน่ะ ฉันไม่อยากให้นายเข้าไปเลยเกิดพ่อนายไม่ให้นายออกมาจากนรกแล้วพวกเราจะทำเช่นไร”
ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ค่อยออกเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ ฉันคิดไม่ออกว่าถ้าเลย์ไม่ได้กลับออกมามันจะเป็นอย่างไร
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิเชื่อใจฉันเถอะว่าฉันจะต้องออกมาได้แน่ๆ ยังไงตอนนี้ก็ขอให้เชื่อใจฉันกันนะทุกคนฉันจะไม่ทำให้พวกนายผิดหวังอย่างแน่นอน เอาล่ะพวกเราไปกันเถอะเธอมานั่งกับฉันเบอร์ริน ส่วนดาโล่ก็นั่งกับโซอิอยากคุยอะไรกันค่อยไปคุยต่อตอนถึงบ้านของเรากันแล้วนะ”
พวกเราเดินออกมาจากถ้ำบันนี่โดนขึ้นมาบนคอของฉัน สงสัยกลัวเลย์จะฆ่าทิ้งเพราะเห็นว่าพูดได้ก็เลยมาหาฉันแทนล่ะมั้ง พวกเราบินกลับบ้านกันเถอะ
