ตอนที่แล้วHK ตอนที่ : 39
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปHK ตอนที่ : 41

HK ตอนที่ : 40


ธนาคาร ICBC ถูกผู้ก่อการร้ายติดอาวุธปล้น ข่าวที่น่าตกใจนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วเขตชวนฮูอย่างรวดเร็ว

นักศึกษาจากหลายมหาวิทยาลัยจำนวนมากได้เดินทางไปที่ธนาคาร ICBC ซึ่งทำให้เจ้าหน้าที่ตำรวจชวนฮู ต้องแยกกำลังออกมาอีกส่วนหนึ่งเพื่อกันผู้คนที่พยายามจะเข้ามาดูและอธิบายให้พวกเขาฟังถึงอันตรายของเย่เฟิงกับพรรคพวก

สถานีโทรทัศน์ชวนกิ่งของเมืองชวนกิ่งรีบรุดหน้ามาทันทีที่ได้รับข่าว นำทีมโดยหัวหน้านักข่าวฮูเค่อพาทีมนักข่าวเล็กๆของเขามาถึงที่เกิดเหตุเพื่อดำเนินการติดตามรายงานข่าวแบบเรียลไทม์

ในฐานะที่ฮูเค่อเป็นหัวหน้านักข่าว ทำให้เขามีคอนเนคชั่นกับบุคคลที่มีอำนาจมากในเมืองชวนกิ่ง

แม้ว่าเหล่ยเหลียงหลินจะไม่ค่อยพอใจที่ชวนกิ่ง TV จะมาทำข่าวแบบเรียลไทม์

อย่างไรก็ตามเขาก็รู้ดีว่าถ้าเขาบังคับให้ไล่ชวนกิ่ง TV ออกไป ก็จะนำไปสู่การเริ่มต้นการต่อต้านจากสังคมอย่างรุนแรงแน่นอน เพราะทุกคนมีสิทธิที่จะรู้ ไม่ว่าจะเป็นคดีสำคัญหรือไม่สำคัญ เขาก็ไม่สามารถปกปิดได้!

เหล่ยเหลียงหลินยิ้มเย็นให้กับฮูเค่อ

"นักข่าวฮู คุณมาหาข่าวได้ไวจริงๆ"

ฮูเค่อพ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วพูดกึ่งประจบกึ่งเยาะเย้ย

"ผู้กำกับเหล่ยล้อเล่นแล้ว! เรามารายข่าวเพื่อให้ประชาชนได้รับรู้สถานการณ์ ความกล้าหาญของตำรวจ จะทำให้ประชาชนให้การสนับสนุนเจ้าหน้าที่ตำรวจมากขึ้น มันเป็นการทำงานหน่ะสหาย!"

เหล่ยเหลียงหลินบ่นในใจ

'บางทีแกจะมาหัวเราะฉันหนะสิ! มันง่ายหรือไงที่จะจัดการกับอาชญากรที่ตำรวจต้องการตัวสามคน? ถ้ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะจัดการกับพวกมัน มันคงไม่ใช้เวลานานขนาดนี้หรอก!'

"ดีนักข่าวฮู ผมจะให้บอกคุณรู้เป็นคนแรกว่าผู้ก่อการร้ายติดอาวุธที่กำลังปล้นธนาคารอยู่ก็คือ อาชญากรที่ตำรวจต้องการตัวมากที่สุดในตอนนี้ อาชญากรระดับ A เย่เฟิง รวมทั้งอาชญากรระดับ B หม่าเหลียงและเจิ้งซานเปา"

"พวกเขาเป็นทหารชั้นยอดจากหน่วยรบพิเศษและพวกเขายังมีอาวุธที่ยอดเยี่ยม อีกนัยหนึ่งก็คือพวกเขาเป็นตัวอันตรายมาก ทางเราไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยส่วนตัวกับคุณได้"

"ผมหวังว่าเมื่อคุณรายงานข่าวควรใส่ใจกับความปลอดภัยของคุณด้วย ในเวลาเดียวกันผมเองก็ไม่อยากให้พวกคุณมาเป็นอุปสรรคต่อการทำงานของผม!"

ฮูเค่อกระพริบตาปริบๆ "ผู้กำกับเหล่ย โปรดมั่นใจได้ว่าเราจะไม่รบกวนการทำงานของคุณ! นอกจากนี้ เราเชื่อมั่นว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจชวนฮูของคุณสามารถดูแลความปลอดภัยของพวกเราได้อย่างแน่นอน!"

ที่ประตูล็อบบี้ของธนาคารตอนนี้เย่เฟิงกำลังสังเกตุสถานการณ์ถายนอกอยู่

หลังจากที่พวกเขาได้ไปดูธนาคารในหลายๆที่สุดท้ายพวกเขาก็ตัดสินใจเลือกธนาคาร ICBC เป็นเป้าหมาย

ไม่มีอาคารสูงรอบๆธนาคารและเป็นพื้นที่เปิด ถึงแม้ว่าทางตำรวจจะส่งสไนเปอร์เข้ามาก็ตาม แต่ก็ต้องนอนในพื้นที่ราบเท่านั้น ทำให้ทัศนวิสัยแย่แน่นอนเพราะมีสิ่งบดบังเยอะเกินไป

เย่เฟิงมั่นใจว่าเจิ้งซานเปาจะจัดการกับพวกสไนเปอร์ของทางตำรวจได้แน่นอน

ในทางตรงกันข้ามธนาคาร ICBC ในเขตชวนฮู มีมหาลัยวิทยาลัยขนาดใหญ่อยู่เป็นจำนวนมากทำให้แถวนี้มีประชาชนหนาแน่น เขาสามารถใช้ประโยชน์ในจุดนนี้หลบหนีหรือเอาคนมาจับเป็นตัวประกันได้

นอกจากนี้เขตชวนฮู อยู่ในเขตชานเมืองของเมืองชวนกิ่ง บริเวณถนนไม่มีอะไรมาขวางปริมาณการจราจรก็มีน้อยและทำให้สามารถหนีออกจากเมืองชวนกิ่งได้อย่างรวดเร็ว

"บอส กองกำลังติดอาวุธของตำรวจมาแล้ว!" เจิ้งซานเปากำลังดูสถานการณ์ภายในฝูงชนผ่านกล้องติดปืนของเขา มีบางคนใส่เสื้อทหารเพื่อหลอกตา พวกเขากำลังกระจายกำลังกันเฝ้าดูพวกนักศึกษามหาลัยที่กำลังสนุกอย่างรวดเร็ว คนเหล่านี้ทั้งหมดเป็นตำรวจโดยไม่ต้องสงสัย!

เย่เฟิงพัยกหน้า "เหลียงชี อีกนานแค่ไหน?"

เสียงของหม่าเหลียงผ่านออกมาจากตู้เซฟของธนาคาร "บอส ผมกำลังเลือกเอาแต่แบงค์เก่าๆ ป้องกันไม่ให้ธนาคารยกเลิกหมายเลขแบงค์พวกนี้! อีกสามนาทีเสร็จครับ!"

เย่เฟิงคว้าตัวประกันมาและพูดกับเจิ้งซานเปาว่า "ซานเปา เอาประตูเหล็กขึ้น!"

ครืน ครืน เสียงของประเหล็กที่ม้วนขึ้นอย่างช้าๆ

เย่เฟิงจับคอของชายที่เป็นตัวประกันไว้ด้วยมือซ้ายของเขาและมือขวาของเขายกปืนจ่อหัวของชายคนนั้นไว้

ปืนที่จ่ออยู่บนหัวตัวประกันได้ปล่อยออร่าเย็นเฉียบพร้อมกับกลิ่นอายแห่งความตายออกมา ทำให้ผิวของร่างกายตัวประกันกลายอ่อนปวกเปียกและผิวซีดเผือด

"โอ้วมากันเป็นขบวนเลยนะ!" เย่เฟิงมองไปที่ตำรวจด้านนอก

เหล่ยเหลียงหลินมองไปที่เย่เฟิง ที่จับตัวประกันอยู่และเอาปืนพกสีดำจอหัวไว้ ดวงตาของเขาเบิกกว่าขึ้นมาทันที แล้วตะโกนออกไปอย่างรวดเร็วว่า

"เย่เฟิง อย่าหุนหันพลันแล่นไป! นายต้องการอะไรสามารถบอกเราได้ไม่จำเป็นต้องทำร้ายตัวประกัน!"

นักข่าวของชวนกิ่ง TV รีบบอกให้ตากล้องจับภาพอย่างเร่งรีบ

"ท่านผู้ชมครับ ตอนนี้ท่านกำลังชมการรายข่าวถ่ายทอดสดของชวนกิ่ง TV ภาพชายที่ถือปืนจับตัวประกันที่ท่านเห็นอยู่ในขณะนี้ เขาชื่อว่าเย่เฟิง เป็นอาชญากรระดับ A ที่ทางตำรวจต้องการตัวมากที่สุดในตอนนี้!"

เหล่ยเหลียงหลินเหลือบมองฮูเค่อด้วยความไม่พอใจ

เย่เฟิงมองไปที่กล้องด้านหน้าเขาเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มออกมา "สวัสดีผู้ชมทางบ้าน ผมเป็นอาชญากรติดอาวุธ เย่เฟิง!"

การแสดงออกของเย่เฟิงมันไม่เมคเซ้นส์เอาซะเลย ฮูเค่อจากชวนกิ่ง TV ที่กำลังอยู่ในอาการตกใจภายใต้การล้อมรอบด้วยกองกำลังของตำรวจ!

อาชญากร ไม่เห็นจะดุร้ายป่าเถื่อนเลย!

หลังจากหายแปลกใจแล้ว ฮูเค่อก็รีบตะโกนถามออกมา "คุณเย่เฟิง ทำไมคุณถึงลุกขึ้นมาจับปืนมาปล้นธนาคารครับ!"

เย่เฟิงตอบกลับไปด้วยเสียงเย็นชาว่า "ผมต้องการเงิน นั่นคือทั้งหมด!"

"คุณเย่เฟิง คุณจะจัดการกับตัวประกันอย่างไรต่อไป?" ฮูเค่อถามอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้ว่าฮูเค่อจะได้สัมภาษณ์คนมานับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้เลย ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเขาจะมีโอกาสได้สัมภาษณ์อาชญ่กรระดับ A ที่ตำรวจกำลังต้องการตัวมากที่สุดในที่เกิดเหตุ!

"ถ้าทางตำรวจให้ความร่วมมือกับผม ในจุดๆนี้ผมจะไม่ทำร้ายตัวประกันใดๆทั้งสิ้น"

"แต่ถ้าพวกเขาไม่ให้ร่วมมือ นั่นคือการบังคับให้เรากระทำบางอย่างเพื่อตอบโต้กลับไป"

"ในตอนนี้ตัวประกันทั้งหมดยังไม่มีการบาดเจ็บล้มตาย ถ้าตำรวจไม่กดดันให้ทางเราต้องลงมือ!"

คำพูดเหล่านี้ของเย่เฟิงเต็มไปด้วยความโกรธไปที่เหล่ยเหลียงหลินโดยตรง

เหตุผลที่เย่เฟิงไม่เล่นไปตามแบบเกมปกติและยอมรับการสัมภาษณ์ของฮูเค่อ ตามที่เขาพูดไปมะกี้นี้จะทำให้ทางตำรวจชวนฮูต้องระวังมือระวังเท้าในการเคลื่อนไหวภายหลังจากนี้

"คุณเย่เฟิง...."

เย่เฟิงได้ขัดจังหวะฮูเค่อก่อนที่เขาจะถามคำถามต่อไป "การสัมภาษณ์ที่ดีจบลงแค่นี้!"

"ท่านหัวหน้าหน่วยตำรวจ คำขอของผมก็คือ ภายในห้านาทีนี้ ให้เตรียมรถหุ้มเกราะกันกระสุน น้ำมันเต็มถังและน้ำมันสำรองอีกถัง"

"อย่าเล่นตุกติกติดตั้งเครื่องติดตามมา รบกวนคุณหาให้ผมมาไวๆ ไม่งั้นผมจะฆ่าตัวประการนาทีละคน"

"ชีวิตของตัวประกันต่อจากนี้อยู่ในมือของคุณแล้ว!"

หลังจากที่เย่เฟิงพูดจบ ก็เมินตำรวจข้างนอกแล้วเดินกลับเข้าไปข้างในธนาคาร

เหล่ยเหลียงหลินก็ตะโกนออกมาทันที "ไปหารถหุ้มเกราะกันกระสุนมาให้ฉัน!"

"ตอนนี้!"

"เดี๋ยวนี้!"

"ภายในห้านาทีฉันต้องเห็นมัน!"

ตำรวจจากชวนฮูก็เริ่มมีการเคลื่อนไหว

ไม่ไกลจากเหล่ยเหลียงหลิน หัวหน้าเฉินกวงเหลียงจากแผนกอาชญากรรม กำลังศึกษาพิมพ์เขียวของธนาคารกับผู้ใต้บังคับบัญชาบนฝากระโปรงรถตำรวจ

"ตามที่ดูตัวตึกจากพิมพ์เขียวธนาคารไม่มีที่ซ่อนได้เลย"

"ถ้าเราบุกเข้าไปก็รับประกันไม่ได้เลยว่าตัวประกันจะปลอดภัย!" เฉินกวงเหลียงชี้ไปที่พิมพ์เขียวของธนาคารเปิดปากพูดเพื่อวิเคราะห์ไปด้วย

โอวหยางชางชี้ไปที่จุดเล็กๆในพิมพ์เขียวและสอบถาม "หัวหน้าเฉินคะ ท่อระบายอากาศสี่เหลี่ยมนี้ทั้งแนวตั้งและแนวนอนมีความยาวอย่างละครึ่งเมตร เป็นไปได้ไหมที่เราจะส่งหน่วยพิเศษหนึ่งทีมโจมตีจากช่องนี้?"

รองหัวหน้าเหล่ยหย่าคุณ พูดเสียงเย็นว่า "โอวหยางชาง เธอไม่รู้หรือไงว่าเย่เฟิงกับพวกอีกสองคนมาจากหน่วยรพิเศษ!"

"ทริคง่ายๆแบบนี้ จะซ่อนจากพวกเขาได้งั้นหรอ? แม้ว่าจะเข้าไปในธนาคารได้แต่ก็จัดการพวกเขาแบบตรงๆไม่ได้!"

โอวหยางพยักหน้า "ขอโทษค่ะ คือฉันลืมไป!"

รองหัวหน้าเหล่ยหย่าคุณหันไปมองรอบๆ และมองไปที่ประตูเหล็กม้วนใบหน้าของเขาก็แสดงให้เห็นถึงความสุขออกมา

"หัวหน้า ถ้าเราโยนระเบิดแก๊สน้ำตาและระเบิดแฟลชเข้าไปด้านหน้าล่ะ แล้วจับหนึ่งในพวกมันออกมา วิธีนี้เป็นอย่างไรครับ?"

เฉินกวงเหลียงขมวดคิ้ว

"มันไม่เวิร์คเท่าไหร่! แม้ว่าการโจมตีของเราอาจทำให้ฝ่ายตรงสับสนครู่นึงและระเบิดแฟลชอาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามสูญเสียการมองเห็นในเวลาสั้นๆ"

"แต่ฝ่ายตรงข้ามเป็นหน่วยรบพิเศษ ถ้าพวกมันต้องการทำร้ายตัวประกัน เราก็ไม่มีวิธีที่จะป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้!"

"ถ้าตัวประกันเป็นอะไรไป นายกล้าแบกรับไว้บนไหล่ตัวเองไหม?"

เหล่ยหย่าคุณผิวซีดขึ้นมาทันที เขาอยู่ในแผนกของผู้กำกับเหล่ยเหลียงหลิน

ถ้าเขาแบกรับตัวประกันไว้บนไหล่ของเขาและผิดพลาดขึ้นมา ไม่เพียงเขาจะถูกลงโทษแม้กระทั่งเหล่ยเหลียงหลินก็ไม่รู้สึกดีกับเรื่องนี้แน่!

คิ้วที่สวยงามของโอวหยางชางย่นลึกลงไปเรื่อยๆ

"เราจะไม่ทำอะไรเลยแล้วปล่อยให้พวกมันลอยนวล?"

เฉินกวงเหลียงและเหล่ยหย่าคุณ ลดหัวของพวกเขาลงแสดงให้เห็นถึงการหมดหนทาง

เมื่อตำรวจกับอาชญกรต้องเผชิญหน้ากัน ตำรวจจะมีความพะวงหน้าพะวงหลังอยู่ตลอดเวลา และอาชญากรก็ไร้ยางอายเกินไป

ดังนั้นทางตำรวจเห็นแก่ความรู้สึกของประชาชนก่อนอยู่เสมอทั้งเล็กและอ่อนแออยู่เสมอ!

ในธนาคาร เจิ้งซานเปาเฝ้าตัวประกันไปด้วยในขณะที่ก็สังเกตสถานการณ์ภายนอกธนาคาร

ด้านหม่าเหลียงมือซ้ายและมือขวาของเขาถือกระเป๋าออกมาและสะพายเป้หลังขนาดใหญ่เดินออกมาจากตู้เซฟของธนาคาร

"บอส รับ!"

สกุลเงินของประเทศเซี่ย ถ้าเป็นแบงค์ 100 หยวนแบบใหม่ จะหนัก 1.15 กรัม เงิน 1 ล้านก็เท่ากับ 23 กก.

แต่หม่าเหลียงเลือกแบงค์เก่ามาทั้งหมดทำให้มันมีน้ำหนักมากขึ้น

เป้สะพายหลังสองอันหนักประมาณห้าสิบกก.!

เย่เฟิงตบไปที่ไหล่ของหม่าเหลียง "ดีมาก เหลียงซิ นายไปแทนที่ซานเปา"

"ซานเปา ไปทำให้พวกมันเซอร์ไพรส์หน่อย เราจะหนีกันแล้ว!"

หม่าเหลียงเดินมาแทนที่เจิ้งซานเปาแล้วรับสไนเปอร์มาเฝ้าดูด้านนอกของธนาคารต่อ

เจิ้งซานเปาเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวเองพนักงาน ทิ้งบิ็กเซอร์ไพรส์ไว้ให้พวกตำรวจด้านนอก!

เย่เฟิงจับตัวประกันขึ้นมาและเดินไปที่ทางเข้าธนาคารอีกครั้งแล้วมองไปรอบๆ แต่ไม่พบรถหุ้มเกราะกันกระสุน

"รถหุ้มเกราะอยู่ไหน? จะหมดเวลาห้านาทีแล้ว อย่าทดสอบความอดทนของผม!"

หน้าผากของเหล่ยเหลียงหลินหลั่งเหงื่อเย็นออกมา "เย่เฟิงอย่าพึ่งโมโห รถหุ้มเกราะไกล้จะมาถึงแล้ว ได้โปรดรออีกแปปนึง!"

เย่เฟิงพูดเสียงเย็นชา "ผมให้เวลาคุณอีกสามนาทีไม่เกินไปกว่านี้สักนาทีเดียว"

"คุณควรคว้าโอกาสนี้ไว้ ไม่งั้นผมไม่รับประกันความปลอดภัยของตัวประกัน!" หลังจากพูดเสร็จเย่เฟิงก็ถอยกลับเข้าไปในธนาคาร

เหล่ยเหลียงหลินคำรามออกมาเสียงดัง "อีกนานแค่ไหนรถหุ้มเกราะจะมาถึง?"

ถานเหวินเปาตอบ "หัวหน้าเหล่ย อย่างเร็วสุดห้านาทีครับ!"

"ติดต่อคนขับ เร่งความเร็วให้มาฉันเร็วกว่านี้" ใบหน้าของเหล่ยเหลียงหลินหน้าเกลียดมากตอนนี้ "เหวินเปา ถ้ารถหุ้มเกราะมาไม่ทัน คุณมีคำแนะนำอะไรดีๆไหม?"

หลังจากพิจารณาแล้วถานเหวินเปาได้เสนอว่า "เราควรส่งคนเข้าไปเจรจาข้างในกับเย่เฟิงเพื่อยืนยันเรื่องรถและป้องกันไม่ให้คนอื่นฆ่าตัวประกัน!"

เหล่ยเหลียงหลินได้มองไปรอบๆ แต่ภายใต้สถานการณ์อันตรายเช่นนี้ใครยินดีที่จะเข้าไปกัน?

เจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่รอบๆ เหล่ยเหลียงหลินได้ลดศีรษะลงโดยกลัวว่าเหล่ยเหลียงหลินจะชี้มาที่พวกเขา

โอวหยางชางมองไปรอบๆ และพบว่าไม่มีใครเสียสละตัวเองจริงๆ บนใบหน้าของเธอเผยรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมา

"ผู้กำกับเหล่ย ฉันไปเองค่ะ!"

โอวหยางชางก็เดินไปตรงหน้าของเหล่ยเหลียงหลินแค่ไม่กี่ก้าว ด้วยเสียงที่ดังชัดเจน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด