Chapter 69: ฉันไม่มีเวลาให้กับขยะหรอกนะ!
Chapter 69: ฉันไม่มีเวลาให้กับขยะหรอกนะ!
โจรผิวสีก็รีบวิ่งออกมาจากคำสั่งของอสุราอันนองเลือด
ดำน้อยนั้นเป็นโจร ที่ซึ่งไม่สนใจในการใช้ [หลบซ่อน] และพุ่งเข้าไปด้านหน้าอย่างมุทะลุแล้วเขาก็ฟันเข้าไปที่หน้าอกของเมิ่งเมิ่ง ไอ้อันธพาลน้อยนี้ได้หาที่ให้เขาได้อวดแล้ว
ตั้งแต่ที่เมิ่งเมิ่งนั้นเป็นนักเวทย์ เธอก็แทบจะสูญเสียพลังชีวิตไป 60%ของพลังชีวิตเต็มเธอจากการโดนโจมตีเพียงครั้งเดียว ทำให้ทั้งกลุ่มนั้นตกอยู่ในความกังวล
ถ้ามันเป็นเมาส์และคีย์บอร์ดเล่นเกมละก็ พวกเด็กสาวก็ยังคงมีโอกาสในการสู้กลับ แต่ในเกมเสมือนจริงนั้น เด็กสาวที่สงบเสงี่ยมและอ่อนน้อมแบบพวกเธอนั้นก็เป็นเรื่องยากมากในการเทียบเทียมกับผู้เล่นธรรมดาทั่วไป แล้วพวกเธอจะเผชิญหน้ากับพวกผู้เล่นชั้นยอดเหมือนกับอสุราอันนองเลือดได้อย่างไร?
หลี่ซัวนั้นฮีลทั้งกลุ่มตรงๆ ป้องกันโจรดำน้อยนั้นฆ่าพวกเธอทั้งกลุ่มได้อย่างฉิวเฉียด
มันเป็นเรื่องที่เห็นได้เด่นชัดว่าการโจมตีของโจรคนนั้นกำลังเล่นสนุกกับพวกเธอ ถ้าการโจมตีของเขานั้นดุร้ายกว่านี้ซักเล็กน้อยละก็ พวกเธอนั้นก็จะถูกผลักลงไปในทะเลสาบอันธกาลแล้ว
แม้ว่าทะเลสาบนั้นจะไม่ได้ลึกมากก็ตามที ถึงแม้ว่ามันจะไม่โดนกลืนเข้าไป ถ้าใครไม่ระมัดระวังละก็ พวกเขาก็สามารถที่จะจมน้ำได้ การตกลงไปในทะเลสาบนั้นเป็นอะไรที่น่าอายเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเหล่าผู้เล่นหญิง เมื่อมองไปที่พวกเธอที่เปียกโชกนั้นก็ทำให้เหล่าคนลามกนั้นเก็บไปฝันได้ อสุราอันนองเลือดก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นด้วยเช่นกัน
สำหรับผู้เล่นที่เก่งที่สุดในกลุ่มพวกเธอนั้น แมรี่นั้นมีพลังในการต่อสู้สูงที่สุด เธอนั้นใช้ [พุ่งเข้าชน] ในทันที่เมื่อเธอสังเกตว่าพวกเธอจะถูกผลักลงไปทะเลสาปและพุ่งเข้าหาดำน้อยที่ไม่ได้ระวังตัว แมรี่ก็รีบหันไปรอบๆและเตรียมพร้อมที่จะโจมตีดำน้อยอีกครั้งหนึ่ง
“ชิ้ว!”
ลูกศรบางดอกนั้นพุ่งผ่านเธอไป แม้ว่ามันจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ มันก็ปักเข้าไปที่ก้นของแมรี่ และทำให้ใบหน้าของเธอนั้นแดงฉาน
“ฮ่าๆๆๆๆ!”กลุ่มของชายหนุ่มที่บ้ากามก็หัวเราะออกมา
“อสุราอันนองเลือด นายมันเลวทราม!”เหล่าเด็กสาวตะโกนด้วยความเกลียด
แต่คำพูดของพวกเธอที่ไม่อันตรายของพวกเธอนั้นไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นนอกไปจากเพิ่มน้ำมันลงไปในเปลวไฟ แต่มันก็ทำให้อสุราอันนองเลือดนั้นยังคงปฏิบัติที่ยอมรับไม่ได้ต่อไป
“ฮ่าๆๆ ครั้งนี้ฉันสามารถที่จะยิงก้นของเธอได้ เธอคิดว่ารอบต่อไปฉันจะยิงมันที่ไหนกันนะ…..ฮ่าๆๆๆ!”
แม้ว่าแมรี่นั้นจะขี้เล่นอยู่บ่อยๆและขี้เล่น เธอนั้นก็ยังคงเป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เรียบร้อย แล้วเธอจะสามารถที่จะอดทนกับความอายแบบนี้โดยการกระทำไร้มารยาทแบบนี้ได้ยังไงกัน? แมรี่นั้นก็ยกดาบขึ้นแล้วเธอก็พุ่งเข้าใส่อสุราอันนองเลือด
“ฉันจะทำมันเอง ฉันจะทำมันเอง!”
ฝูงชนนั้นกลายเป็นบ้าคลั่งเมื่อพวกเขาเห็นแมรี่พุ่งมาอีกครั้งหนึ่ง การแสดงออกของทุกคนนั้นตั้งใจที่จะสอนบทเรียนให้เธออีกครั้งหนึ่ง
“เด็กสาวคนนี้นี่ทำให้ฉันประหลาดใจจริงๆ ด้วยเหตุนี้ละก็ มันควรที่จะเป็นฉันที่จะต้องสอนบทเรียนกับเธอสิ!”อสุราอันนองเลือดประกาศอย่างหน้าด้าน
ถึงแม้ว่าอสุราอันนองเลือดนั้นไม่ได้เป็นอะไรนอกจากขยะมนุษย์ เขาก็ยังเป็นหนึ่งในสมาชิกชั้นยอดของพันธมิตรอันนองเลือด แล้วแมรี่จะเป็นคู่มือเขาได้ยังไงกัน? แมรี่นั้นก็ถูกส่งบินไปจากการเพียงแลกเปลี่ยนการโจมตีกันเพียงครั้งเดียว
“ฮ่าๆๆๆ! อย่าเพ้อฝันมากเกินไป สาวน้อย!”อสุราอันนองเลือดหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วเขาก็ยกดาบขึ้นเตรียมที่จะจัดการแมรี่
“เคร้ง!”
ดาบก็ยื่นออกมาจากที่ไหนก็ไม่ทราบได้ และมันก็ปัดดาบของอสุราอันนองเลือดไป
อสุราอันนองเลือดรู้สึกว่าเขาเคยเห็นดาบนี้มาก่อน....เมื่อเขามองขึ้นไป เขาก็เห็นเพียงแค่ใครบางคนจ้องมาที่เขาอย่างดุร้าย
“โบ….โบซอน…”อสุราอันนองเลือดกลายเป็นตื่นตระหนก
สำหรับการเป็นผู้เชี่ยวชาญ อสุราอันนองเลือดนั้นก็จำสมาชิกทุกคนของนิกายซวนเฉินได้....
อสุราอันนองเลือดก็มองไปทางหญิงสาวคนอื่น แล้วเขาก็พบว่าดำน้อยนั้นถูกส่งกระเด็นลงไปในทะเลสาบโดยหวังหยู่.... คนที่ลากเขาเข้าไปสู่ความตายด้วยเสา ในขณะที่ดำน้อยนั้นพยายามตะเกียกตะกายว่ายน้ำอยู่
“ไอ้เหี้... ขยะ!”โบซอนก็คำรามออกมาแล้วก็จับไปที่อสุราอันนองเลือดที่กำลังประหลาดใจ
[พุ่งเข้าชน]!
{คอมโบ 1}!
{คอมโบ 2}!
ข้อได้เปรียบข้อใหญ่ที่สุดของผู้เล่นที่เล่นโหมดอิสระนั้นก็คือการที่จะสามารถทำคอมโบการโจมตีได้ อสุราอันนองเลือดก็ไม่สามารถที่จะตามคอมโบของโบซอนได้ทัน และเขาก็เกือบจะสูญเสียพลังชีวิตไปทั้งหมดไป
โชคดีสำหรับเขาที่ สมาชิกคนอื่นของพันธมิตรอันนองเลือดนั้นมีปฏิกิริยาที่ว่องไวพอ และโจมตีไปที่โบซอนและผลักดันให้เขาล่าถอย มิฉะนั้นละก็อสุราอันนองเลือดก็จะโดนฆ่าตรงจุดนั้น
โบซอนยืนอยู่ด้านหน้าแมรี่ และปกป้องเธอจากสมาชิกคนอื่นของพันธมิตรอันนองเลือด
“เขาคือใครกัน? เหมือนกับว่าเขารู้ว่าจะต้องทำตัวให้เท่ยังไง!”สมาชิกคนหนึ่งของพันธมิตรอันนองเลือดนั้นถามอย่างตลกๆกับอสุราอันนองเลือด
“นิกายซวนเฉิน!”
“โอ้ นายหมายความมันเป็นกิลด์ที่หน้าด้านพวกนั้นงั้นเรอะ?”
ถึงแม้ว่าคนพวกนี้นั้นจะสามารถถูกพิจารณาได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในเส้นทางการเดินของพวกเขาก็ตามที พวกเขาก็ยังเป็นแค่สมาชิกใหม่ที่พึ่งเข้าร่วมกับพันธมิตรอันนองเลือด ในขณะที่พวกเขานั้นเคยได้ยินข้อขัดแย้งระหว่างพันธมิตรอันนองเลือดและนิกายซวนเฉิน แต่ก็ไม่มีใครสักคนเชื่อกับข่าวลือที่พวกเขาได้ยินมาแม้แต่น้อย
แต่อสุราอันนองเลือดนั้นไม่มีอารมณ์ที่จะอธิบายอะไรสักอย่าง สุดท้ายแล้วเขานั้นก็พาดถึงพวกเขาว่าเป็น ‘กิลด์ที่หน้าด้านที่สุด’ มา สำหรับผู้เล่นใหม่ในกิลด์นั้นก็ประเมินค่าของนิกายซวนเฉินไว้ต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลักจากที่พันธมิตรอันนองเลือดนั้นประกาศในที่สาธารณะว่าพวกเขานั้นโกงในการทำเควสป้องกันสำนักงานใหญ่ได้สำเร็จ
“ใช่…”อสุราอันนองเลือดพึมพำเบาๆ แม้ว่าคนพวกนี้จะไม่รู้ว่านิกายซวนเฉินนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เขาจะไม่รู้มันได้ยังไงกัน? แม้กระทั่งดาบของเขานั้นก็ถูกขโมยไปโบซอนด้วยซ้ำ!
“มันมีเพียงแค่สามคน ให้ฉันจัดการพวกมันเอง!”นักรบที่มีชื่อว่ากระต่ายที่อ้างว้างตะโกนขึ้น
“ลืมมันไปวะ คนพวกนี้ไม่มีค่าพอกับเวลาพวกเรา กลับกันเถอะ!”อสุราอันนองเลือดประกาศ
“มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกัน? ผู้คนนั้นจะคิดว่าพวกเรานั้นหวาดกลัวนิกายซวนเฉิน ถ้าพวกเราหนีไปแบบนี้! พวกเราจะให้พวกสารเลวนั้นมีเรื่องราวให้มันไปโอ้อวดเพื่มอีกเรื่องหนึ่ง!”กระต่ายที่อ้างว้างต่อต้าน
“เย็...เหี้...! ถ้าฉันไม่หวาดกลัวพวกมันละก็ ฉันก็จะสอนบทเรียนให้กับพวกมันไปนานแล้ว!”อสุราอันนองเลือดคิดอย่างโกรธแค้นกับตัวของเขาเอง
“ทำตามที่นายต้องการละกัน ถ้าอย่างงั้น…”อสุราอันนองเลือดนั้นไม่ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับคนโง่แบบเขา
กระต่ายที่อ้างว้างมองไปที่คู่ต่อสู้ของเขา นอกจากโบซอนที่ไม่สามารถที่จะจัดการได้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง นักต่อสู้คนนั้นก็ดูไม่ค่อยเก่งสักเท่าไหร่ และเหล่าเด็กสาวนั้นก็ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง
ใครจะไปคิดว่ากระต่ายที่อ้างว้างนั้นเดินไปอย่างโง่เง่าจริงๆ แม้กระทั่งอสุราอันนองเลือดนั้นเตือนเขาไปแล้วกัน? ไอ้โง่นี่ก็ยังคงเดินไปหาหวังหยู่และเริ่มต้นที่จะยั่วยุเขา “ฉันได้ยินมาว่า นิกายซวนเฉินคิดว่าพวกเขาเป็นกิลด์ระดับสูงในเมืองรัตติกาลใช่ไหม?”
“ฉันคิดว่านายหมายถึงว่าเป็นอันดับหนึ่งใน {REBIRTH} มากกว่านะ แล้พวกเราก็ไม่ได้โม้ด้วย!”ไร้ความกลัวแก้ไขคำพูดอย่างโกรธแค้น
“ฮึ่ม! มันจะไม่เป็นแบบนั้นหลังจากที่ฉันจัดการพวกนายเสร็จแล้ว!”กระต่ายที่อ้างว้างนั้นตอบอย่างสบายๆแล้วเขาก็ดึงดาบออกจากฝักและฟันใส่หัวของไร้ความกลัว
“ติ๊ง!”
เสียงแหลมคมนั้นดังก้องขึ้นมาในป่า เมื่อกระต่ายที่อ้างว้างนั้นเปลี่ยนกลายเป็นแสงสีขาว
“ชายคนนี้แม่งบ้าป่าววะ?”หวังหยู่ถามแล้วเขาก็จ้องไปที่หมัดของเขาเอง
“น่าจะใช่…”ไร้ความกลัวยักไหล่
“…”
ตายในทันทีงั้นเหรอ??
สมาชิกคนอื่นของนิกายซวนเฉินต่างตกใจ มันมีโอกาสที่จะเป็นการฆ่าในทันทีกับคู่ต่อสู้ในช่วงเวลานี้ในเกมด้วยเหรอ….
มันเป็นที่รู้กันว่ากระต่ายที่อ้างว้างนั้นเป็นนักรบ ผู้คนที่ดูอยู่รอบๆนั้นก็ไม่สามารถที่จะคาดเดาได้ว่านักรบที่มีพลังป้องกันและพลังชีวิตที่มากนั้นจะโดนฆ่าในทันทีโดยนักต่อสู้
มันเกิดผลลัพธ์มากกว่าที่พวกเขาจะยอมรับกับมันได้…
อสุราอันนองเลือดรู้สึกแข้งขาของเขาอ่อนลงเมื่อเขามองหวังหยู่เดินมาทางเขา ถ้าในตอนนี้เขาไม่ได้เป็นพี่ใหญ่ของเหล่าพี่น้องจากพันธมิตรอันนองเลือดละก็ เขาก็คงวิ่งหนีไปนานแล้ว
“นายเป็นหัวหน้าอยู่ที่นี่สินะ?”ไร้ความกลัวชี้ไปที่อสุราอันนองเลือดและถามขึ้น
“ถูกแล้ว!”อสุราอันนองเลือดทำได้เพียงตอบกลับแล้วเขาก็ยกดาบของเขาขึ้น และหวังไว้ว่าการแสดงออกของเขานั้นจะแสดงให้เห็นว่าเขานั้นไม่ต้องการที่จะต่อสู้
“ฉันได้ยินมาว่าเป็นเพราะพันธมิตรอันนองเลือดของนาย เหล่าเด็กสาวพวกนี้จึงไม่สามารถเข้าร่วมกิลด์อื่นได้”
“มัน...มันไม่มีเรื่องแบบนั้น! มันคือการตัดสินใจของกิลด์อื่น แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรากัน?”อสุราอันนองเลือดรีบตอบกลับ
“มันไม่สำคัญว่านายจะเป็นส่วนหนึ่งของมันหรือไม่ แต่ฉันได้ยินมาแบบนี้ นับตั้งแต่ช่วงเวลานี้เป็นต้นไป เหล่าเด็กสาวพวกนี้นั้นเป็นคนของนิกายซวนเฉินของฉัน! พวกนายควรที่จะมีการแสดงออกที่ดีต่อพวกเธอนะ! เข้าใจใช่ไหม?”ไร้ความกลัวยิ้ม เมื่อเขาพูดขึ้น
“พวกนายจากนิกายซวนเฉินแม่งหยิ่งยโสจริงๆ!”
“ถูกแล้ว เพียงเวลาไม่นานพวกนายจะตระหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจนขึ้น! นิกายซวนเฉินของพวกเรานั้นหยิ่งยโสอย่างแน่นอน ถ้านายไม่พอใจละก็ ทำไมนายไม่ไปถามธงสงครามอันนองเลือดมาคุยกับฉันแทนละ ฉันไม่มีเวลาให้กับขยะหรอกนะ!”ไร้ความกลัวหัวเราะ
