MGE.184 – ความตายของคอร์เนล! และการสอดแนมของฮาร์วิช
184 – ความตายของคอร์เนล! และการสอดแนมของฮาร์วิช
“ข้าขอโทษ ข้ามาช้าเกินไป!”
ใบหน้าของอาเชสันปรากฏรอยยิ้มที่หล่อเหลา ก้าวออกมาช้าๆจากห้องโถง
คอร์เนลพูดด้วยใบหน้าเย็นชา “เจ้ายังต้องการพบพวกข้าอีกรึ?”
ฮาร์วิชกวาดตาไปมองอาเชสันและขมวดคิ้ว เขารับรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา
อาเชสันยิ้มและพูดขึ้น “ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง ข้าได้เตรียมของขวัญที่ยิ่งใหญ่ไว้ให้กับพวกเจ้าทั้งสอง ข้าสัญญาว่าเจ้าจะชอบมันอย่างแน่นอน”
คอร์เนลหัวเราะเยาะ “ของขวัญ? เนตรแห่งความยุติธรรมของเจ้ามีสิ่งใดกัน?”
“ของขวัญที่ยิ่งใหญ่....”
อาเชสันก้าวเท้าออกมาด้านหน้า ประกายในดวงตาของเขาส่องแสงแวววับ พลังวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวของวอร์ล็อคดวงดาวระเบิดออกมา ปรากฎมือเวทมนตร์ขนาดใหญ่ 2 ข้าง พุ่งไปที่ร่างของวอร์ล็อคชั้นสูง ฮาร์วิชและคอร์เนล
ร่างของวอร์ล็อคดวงดาวก้าวเข้ามาใกล้ คอร์เนลตอบโต้ทันที ร่างของเขาระเบิดสนามพลังป้องกัน และใช้งานเทเลพอร์ตระยะใกล้
มือขวาของอาเชสันทะลวงสนามพลังป้องกันของคอร์เนลและกระแทกเข้าที่อกของคอร์เนล ขัดขวางการร่ายเวทย์เทเลพอร์ตระยะใกล้ และสร้างอาการบาดเจ็บสาหัสบนหน้าอกของคอร์เนล
คอร์เนลกระอักเลือดสีดำออกมาจากปาก ร่างของเขากระแทกไปบนกำแพงของห้องโถง
อีกด้านหนึ่ง ฮาร์วิชซึ่งไม่ได้ป้องกันตัว เขากระอักเลือดและกระเด็นไปกระแทกกับกำแพงของห้องโถง
“เจ้าไม่ใช่อาเชสัน เจ้าเป็นใคร?”
ฮาร์วิชเริ่มโกรธ เขาตะโกนเสียงดัง มือของเขาฉีกม้วนเวทย์เทเลพอร์ตระยะไกล เพื่อรักษาชีวิต
“น่าสนใจ เจ้ามีสมบัติลับระดับกึ่งเทพอยู่กับตัวสินะ” อาเชสันเผยรอยยิ้มออกมาอย่างน่าสนใจ เขาใช้มือขวาสร้างประตูมิติและคว้าไปที่ร่างของฮาร์วิช
การเทเลพอร์ตผ่านมิติของฮาร์วิชถูกหยุดลง ในเวลาเดียวกัน ร่างของเขาพุ่งเข้าหามือของอาเชสัน
อาเชสันเอื้อมมือไปคว้าร่างของฮาร์วิชและปรากฏแสงสีดำ สมบัติลับระดับกึ่งเทพ ชุดเกราะคชสารเผือก ลอยออกมาจากร่างของฮาร์วิชและมาตกอยู่บนมือของอาเชสัน
อาเชสันสัมผัสมัน สมบัติลับระดับกึ่งเทพ เกราะคชสารเผือกสวมลงบนร่างของเขาโดยตรง “ทวีปล้าหลังแห่งนี้ก็มีสมบัติลับระดับกึ่งเทพเช่นกัน ดูเหมือนดินแดนแห่งนี้ไม่ได้รกร้างอย่างแท้จริง เป็นดินแดนในตำนานที่เคยให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตที่เป็นอมตะ”
ฮาร์วิชซึ่งในเลือดไหลออกมาจากดวงตา ตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “เจ้าไม่ใช่อาเชสัน เจ้าเป็นใคร?”
คอทแมนยิ้มเล็กน้อย “ใช่แล้ว ข้าไม่ใช่อาเชสัน ข้าคือปีศาจคอทแมน กองทัพของเนตรแห่งความยุติธรรมทั้งหมดถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นโมซูทั้งหมดโดยข้า คอร์เนล ฮาร์วิช พวกเจ้าทั้งสองเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดบนทวีปทูรันโด ข้าชื่นชมพวกเจ้าอย่างมาก ถ้าพวกเจ้าเชื่อใจข้า ข้าสามารถมอบชีวิตและความแข็งแกร่งให้กับพวกเจ้าได้ ตราบเท่าที่พวกเจ้าช่วยเหลือข้า ข้าสามารถทำให้พวกเจ้าแข็งแกร่งขึ้นเทียบเท่ากับสิ่งมีชีวิตระดับกึ่งเทพ”
“โมซู!!”
เพียงได้ยินคำนี้ หัวใจของฮาร์วิชและคอร์เนลสั่นระรัวทันที
จักรพรรดิของราชวงศ์วอร์ล็อคที่ 3 ราชวงศ์ปีศาจ วอร์ล็อคมนุษย์ในดินแดนแห่งนี้ได้ค้นพบดินแดนที่เป็นรังของเหล่าปีศาจ ชาวพื้นเมืองในดินแดนนั้นเรียกตัวเองว่า โมซู
วอร์ล็อคมนุษย์ของราชวงศ์ปีศาจได้บุกและยึดครองดินแดนของรังปีศาจ พลังอำนาจของเหล่าโมซูเกินกว่าจินตนาการของวอร์ล็อคมนุษย์ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในดินแดนตนเอง แต่พวกเขาเกือบจะไม่สามารถเอาชนะเหล่าปีศาจจากรังปีศาจได้ มันคือเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความสูญเสียทั้งสองฝ่าย หลังจากจบสงครามนี้ วอร์ล็อคมนุษย์ไม่สามารถต่อสู้และเอาชนะเหล่าเทพและปีศาจที่เต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ได้อีกต่อไป การก่อกบฏของเหล่าเทพ ทำให้ราชวงศ์นี้ถึงคราวล่มสลาย
โมซูเป็นหนึ่งในศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของวอร์ล็อคมนุษย์ ทุกครั้งที่โมซูปรากฎตัวขึ้นในดินแดนหลัก มันคือเป็นภัยพิบัติร้ายแรงที่สามารถกลืนกินไปทั่วทั้งโลก มันถือเป็นภัยพิบัติอย่างแท้จริง!
ทวีปทูรันโดในรอบ 10,000 ปีที่ผ่านมา ไม่เคยประสบภัยพิบัติใดๆมาก่อน คอร์เนลไม่คิดว่าร่างของอาเชสันจะถูกยึดครองโดยโมซูที่ทรงพลัง
คอทแมนพูดเบาๆ “พวกเจ้าทั้งสองคิดอย่างไรกัน?”
คอร์เนลกระอักเลือดและตอบเสียงดัง “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้า คอร์เนล ผู้นำของกรงเล็บมารปีศาจ ข้าเป็นคนมีคุณธรรม เจ้าจะให้ข้ายอมแพ้ต่อสัตว์ประหลาดเช่นเจ้าอย่างนั้นรึ? พวกเจ้า โมซู เคยเป็นทาสของพวกข้า ตอนนี้พวกเจ้ากลับบีบบังคับให้นายของเจ้าเป็นทาสอย่างนั้นรึ?”
ในแวลาเดียวกัน ราชวงศ์วอร์ล็อคที่ 4 ราชวงศ์แห่งดวงดาว เคยบุกไปยึดครองดินแดงที่เป็นรังของเหล่าปีศาจ และเปลี่ยนดินแดนของปีศาจให้เป็นหนึ่งในดินแดนของเหล่าวอร์ล็อคมนุษย์ นับตั้งแต่ราชวงศ์วอร์ล็อคที่ 4 เมื่อใดก็ตามที่มีวอร์ล็อคมนุษย์ปรากฎตัว โมซูจะทำตัวซื่อสัตย์และเดินตามวอร์ล็อคมนุษย์อย่างเชื่อฟัง เมื่อราชวงศ์วอร์ล็อคล่มสลาย พวกมันเป็นอิสระและพยายามยึดครองดินแดนของมันและทำลายเหล่าวอร์ล็อคมนุษย์
“ถ้าอย่างนั้น พวกเจ้าก็ตายไปซ่ะ!”
คอทแมนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาดีดนิ้วนางออกมา ปรากฏพายุเวทมนตร์สีดำสนิทพุ่งเข้าใส่ร่างของคอร์เนล พวกมันแทรกเข้าไปในร่างของคอร์เนลและระเบิดร่างของเขาออกเป็นชิ้นๆและกระจายไปทุกทิศทาง
คอทแมนกวาดตามองมาฮาร์วิชและพูดเบาๆ “เจ้าคงรู้ดีในเวลานี้ หากเจ้าทำตัวเป็นผู้กล้า เจ้าอาจจะเป็นวอร์ล็อคมนุษย์ แต่สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้มนุษย์นั้นอ่อนแอ เผ่าพันธุ์มนุษย์จะถึงคราวล่มสลาย ดินแดนแห่งนี้จะตกเป็นของพวกเราชาวโมซู ทวีปทูรันโดจะตกเป็นของราชาปีศาจคอทแมน เจ้าต้องการตายเช่นเดียวกับคอร์เนลอย่างนั้นรึ?”
ฮาร์วิชเริ่มลังและกัดฟัน “ปีศาจคอทแมน ข้าจะยอมแพ้ แต่เจ้าต้องสัญญากับข้าว่าจะไม่ใช้เคล็ดวิชาใดๆควบคุมความคิดของข้าเด็ดขาด”
ดวงตาของคอทแมนหรี่ลง แต่ใบหน้าของเขาเผยรอยยิ้มและพูดขึ้น “ดี ข้าสัญญา!”
แม้ว่าวอร์ล็อคมนุษย์ในดินแดนนี้จะล่มสลาย แต่ไม่ได้หมายความเกียรติยศและความรุ่งเรื่องของราชวงศ์วอร์ล็อคทั้ง 8 จะหายไปด้วย อย่างไรก็ตาม ในทวีปหลักยังมีผู้เชี่ยวชาญและผู้ที่แข็งแกร่งอีกมากมายราวกับหมู่เมฆ
และแน่นอนไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเหล่าโมซูที่จะยึดครองทวีปแห่งนี้ทั้งทวีป เหล่าวอร์ล็อคมนุษย์ทั้งหมดต่างต่อสู้และฆ่ากันเอง ดังนั้นนี่จึงถือเป็นโอกาสของเหล่าโมซู ด้วยประสบการณ์หลายร้อยหลายพันปี ดังนั้นคอทแมนจึงต้องคอยบังคับให้เหล่าวอร์ล็อคชั้นสูงยอมจำนน
ฮาร์วิชถามอย่างนอบน้อม “นายท่าน ตอนนี้คอร์เนลตายแล้ว ท่านต้องการไปกรงเล็บมารปีศาจเลยหรือไม่?”
คอทแมนตอบเบาๆ “บดขยี้มันซ่ะ! ผู้ติดตามของข้าที่อยู่กับกรงเล็บมารปีศาจ ในเมื่อคอร์เนลตายแล้ว กองกำลังส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในสายตาของข้า”
กรงเล็บมารปีศาจเป็นหนึ่งในโบราณสถานของวอร์ล็อคบรรพกาล ถ้ามีวอร์ล็อคชั้นสูงและวอร์ล็อคระดับ 3 มากพอ แม้แต่วอร์ล็อคดวงดาวไม่สามารถต่อกรได้ ต้องเป็นวอร์ล็อคแสงจันทร์เท่านั้นถึงจะสามารถต่อกรได้
แต่กรงเล็บมารปีศาจได้ถูกทำลายอย่างหนักจากการต่อสู้ที่เมืองแบล็ค จำนวนของวอร์ล็อคชั้นสูงไม่มากพอ คอร์เนลถูกโจมตีและสังหารโดยคอทแมน กรงเล็บมารปีศาจในตอนนี้เปรียบเสมือนมังกรไร้หัว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสามารถต้านทานการโจมตีของคอทแมน ผู้เชี่ยวชาญระดับวอร์ล็อคดวงดาวได้
ในสายตาของคอทแมน เปล่งประกายระยิบระยับ “ฮาร์วิช เจ้าช่วยข้าเรื่องแอนโทนี่ ผู้นำปราสาทมังกรดำ ข้าต้องการพบเขา ข้าอยากจะขอโทษเขา และมอบของขวัญให้!”
คอทแมนมีพลังระดับวอร์ล็อคดวงดาวและยังรอบคอบ เขาพยายามสังหารผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งทั้งหมดของทวีปทูรันโด ในเวลาเดียวกัน คอทแมนเป็นเพียงร่างโคลนที่มาจากดินแดนปีศาจ เมื่อเขาเข้ามาในโบราณสถานของวอร์ล็อคบรรพากาลอย่างเช่น ปราสาทมังกรดำและสวนกุหลาบพฤกษา เขาสามารถถูกสังหารได้เช่นเดียวกัน
ฮาร์วิชยิ้มและพูดขึ้น “นายท่าน แอนโทนี่ ผู้นำปราสาทมังกรดำถูกลอบโจมตีจากกองทัพจักรกลแห่งเมืองเหล็กไหล ตอนนี้เขากลับไปแล้ว ข้าจะลองเชิญเขามา เขาอาจจะปฏิเสธได้”
คอทแมนเอ่ยเบาๆ “กองทัพจักรกลแห่งเมืองเหล็กไหล? เมืองเหล็กไหลปรากฎขึ้นในทวีปทูรันโดตั้งแต่เมื่อใด?”
“เขายึดครองร่างกายของอาเชสัน แต่ไม่ได้ความทรงจำของอาเชสันมาด้วย!” หัวใจของฮาร์วิชเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย
ฮาร์วิชพูด “นายท่าน ผู้นำแห่งเมืองเหล็กไหลมีชื่อว่า หยางเย่ เป็นอัลเคมิสต์ระดับสูง เขาได้รับมรดกตกทอดมาจากราชวงศ์วอร์ล็อคที่ 6 และยังได้รับหุ่นจักรกลทั้งหมดมาด้วย กองทัพจักรกลทรงพลังมาก พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา แม้แต่สวนกุหลาบพฤกษาและเหล่าดาร์คเอลฟ์ยังเข้าร่วมกับพวกเขา หากท่านต้องการเป็นผู้ปกครองทวีปทูรันโด หยางเย่ถือเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทวีปทูรันโด”
คอทแมนพูดเบาๆ “งั้นรึ? แล้วหยางเย่อยู่ที่ใดกัน?”
ดวงตาของฮาร์วิชเปล่งประกายและพูดด้วยความเคารพ “ฐานทัพของเขาอยู่ที่เมืองไจแอนท์สโตนในอาณาจักรเฟอร์นานโด”
คอทแมนมีดวงตาเปล่งประกายและแสยะยิ้มออกมา “เจ้าเชิญเขา คาโรลิน่าแห่งสวนกุหลาบพฤกษา ชาเยนน่าผู้นำสูงสุดของดาร์คเอลฟ์และบอกให้พวกเขายอมจำนนต่อเมืองเหล็กไหล เจ้าต้องคุยกับพวกเขาและหาเหตุผลของเจ้าเอง”
“ขอรับนายท่าน!”
หัวใจของฮาร์วิชเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่ที่เขาแสดงออกมาเต็มไปด้วยความเคารพ คอทแมนเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับวอร์ล็อคดวงดาว บนทวีปทูรันโดแห่งนี้เขาแข็งแกร่งที่สุด เขายังคงรอบคอบและไม่มีจุดอ่อนใดๆ ทำให้ฮาร์วิชเริ่มสิ้นหวังอย่างแท้จริง
ไม่นานหลังจากนั้น ทูตถูกส่งมาโดยคชสารอัสดงส่งตรงมายังเมืองเซนต์คอลลิน
******************************************
