ตอนที่ 6 วิญญาณมังกรกลืนวารี
ตอนที่ 6 วิญญาณมังกรกลืนวารี
มรดกดาบโบราณ ถูกซ่อนอยู่ภายในสันเขาเล็ก ๆ มองจากด้านนอกไม่มีอะไรน่าสนใจ: ไม่มีเครื่องหมายพิเศษหรือพืชแปลกใหม่ที่พบในบริเวณโดยรอบ นอกประตูใหญ่เป็นเพียงป่าหญ้าธรรมดา ถ้าลี่เอ๋อไม่นำทาง พวกเขาจะเดินผ่านไปอย่างสมบูรณ์
"นี่เป็นมรดกสืบทอดมาจากตำนานหรือเปล่า?" ซูฮงถามอย่างสงสัย
"สถานที่นี้เป็นเพียงมรดกดาบโบราณ แต่ก็ยังมีบางสิ่งที่ดีงาม ผู้ควบคุมดาราควรใช้โอกาสนี้ให้มากที่สุด "ลี่เอ๋อหัวเราะอย่างเฉื่อยชา เนื่องจากอัศวินดาราไม่สามารถใช้อาวุธใด ๆ นอกเหนือจากอาวุธที่ได้รับจากสวรรค์ดังนั้นอาร์ติแฟ็คหรืออาร์ติแฟ็คดารางไม่มีประโยชน์สำหรับพวกเขา
คำพูดของเด็กสาวทำให้ทั้งชูฉิงและซูฮงขยับ
"แล้วเราจะไม่ควรยืนเฉย"
ลี่เอ๋อยืนอยู่หน้าประตูด้วยสองมือสร้างตราประทับ รูปแบบการป้องกันเริ่มคลาย, หยุดพวกเขาจากการใส่ "การสร้างรูปแบบการป้องกันนี้คือ" รูปแบบเมฆาดารา" ภายในสามประเด็นสำคัญที่ต้องการให้น้องสาวของเราแต่ละคนพร้อมกันระดมทักษะการต่อสู้ของตัวเองและโจมตี "ลี่เอ๋อ พูดอย่างจริงจัง
หลอนยี่เหมย และ ลู่ชิงพยักหน้าอาวุธของพวกเขาชี้ไปยังตำแหน่งที่ลี่เอ๋อแสดงให้เห็น
เมื่อสองจุดที่สำคัญมาภายใต้การโจมตีคลื่นของพลังงานมีความผันผวนในการตอบสนองจากการก่อตัวของการป้องกัน ทุกคนหันกลับไปและมองไปที่ ลี่เอ๋ออย่างตั้งใจระหว่างช่วงเวลาที่สำคัญนี้ หากการป้องกันนี้ถูกทำลายจากอัศวินดาราเท่านั้น ชูฉิงก็หวังว่าจะได้พบกับตัวตนที่แท้จริงของลี่เอ๋อ
ลี่เอ๋อหัวเราะเบา ๆ แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนเธอวางแผนที่จะเปิดเผยตัวเองเพียง แต่ เสียงเล็ก ๆ สะท้อนออกมาและก็มีแสงสีทองพราวออกมาจากฝ่ามือของเธอ
“บูม!”
การสร้างการป้องกันได้แตกตัวสมบูรณ์
"ฮ่า ๆ มันเปิดท้ายที่สุดแล้ว" ลี่เอ๋อกล่าวอย่างตื่นเต้นและตบมือ
หลังจากเปิดประตูแล้วทุกคนจะเห็นห้องโถงยาวและไม่มีที่สิ้นสุด ทางเดินทั้งหมดดูเหมือนจะแกะสลักจากอิฐหินสีแข็งขนาดใหญ่ ที่ด้านข้างทั้งสองของห้องโถงมีไฟสีเขียวเรืองแสงที่ส่องสว่างให้แก่มรดกโบราณ ฉากอันศักดิ์สิทธิ์และตระหง่านภายในมรดกที่ตัดกันอย่างสมบูรณ์กับภูมิทัศน์ภายนอกที่ธรรมดา
ลี่เอ๋อบินทันทีเหมือนลูกศร
"ฮึ!" ซูฮงมองไปที่ชูฉิงเต็มไปด้วยความรังเกียจ ไม่อยากพลาดสมบัติเขาก็รีบวิ่งเข้าไปข้างในตามด้วยลู่ชิง
"ไปกันเถอะ"
-
ทางเดินนี้ลึกมากจนเกือบจะไม่มีวันสิ้นสุด ในพริบตา ลี่เอ๋อและซูฮงได้หายตัวไปจากมุมมองชูฉิงไม่รู้สึกกังวลใจเกินไป กับคนที่กำลังเดินไปข้างหน้าแล้วเขาก็สามารถเดินตามหลังได้อย่างสงบ
เขาชอบมุมมองของก้อนหินที่ด้านข้างของห้องโถงในขณะที่เงียบ ๆ ยกย่องฝีมือของผู้สร้างในหัวใจของเขา ตลอดแนวกำแพงหินบรอนซ์ถูกจัดไว้อย่างแน่นหนาและประณีตบนชั้นบนสุดราวกับราวกับมังกรตกแต่ง
"แม้แต่สถาปัตยกรรมก็น่าประทับใจ" ชูฉิงถอนหายใจ
ตำนานกล่าวว่า มรดกดาบโบราณนี้มีความลับที่ซ่อนอยู่ คนที่ค้นพบความลับนี้จะพบ สมบัติดารา ที่เรียกว่าการป้องกันของดารา"หลินยี่เหมย กล่าว
"จริงเหรอ?" สายตาของชูฉิง สว่างขึ้น สิ่งประดิษฐ์ดาราเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ตกจากดินแดนดาราพวกมันมีพลังมหาศาลมากกว่าสิ่งประดิษฐ์ธรรมดา ๆ แม้แต่ อาร์ติแฟ็คระดับการลืมเลือนก็ไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบกับอาร์ติแฟ็คดารา
"ฉันกลัวว่านี้คือเป้าหมายของลี่เอ๋อจะมาที่นี่ อย่างไรก็ตามคนนับไม่ถ้วนพยายามที่จะแก้ปัญหาความลับของมรดกดาบโบราณนี้ แต่ก็ไม่มีใครประสบความสำเร็จได้รับการป้องกันดารา "หลินยี่เหมยไม่มั่นใจว่ามรดกนี้จะบรรจุอาร์ติแฟ็คนี้ไว้อย่างแท้จริง แม้ว่าในบางประเด็นอาจมีอาจจะถูกนำไปแล้วในช่วงไม่กี่ร้อยปีที่ผ่านมา
"ใครบางคนสามารถแก้ไขความลับได้แล้ว?" ชูฉิงถามขณะที่เขาลูบไล้พื้นผิวของกำแพง
หลินยี่เหมยส่ายหัวแสดงว่าเธอไม่เคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้
ห้องโถงยาวเหลือเชื่อมากจนเหลือเวลาเดินไม่กี่นาทีเท่านั้น
"พวกคุณช้ามาก ๆ !" ลี่เอ๋อ ต้องรอนานพอสมควรดังนั้นเมื่อเห็นเธอในที่สุดเธอก็หัวเราะออกมาอย่างเต็มที่
"ทำไมถึงหยุด?"
ชูฉิงถามขณะประเมินที่อยู่รอบข้าง ในตอนท้ายของห้องโถงเป็นห้องโถงใหญ่ กลางห้องโถงนี้เป็นภาพจิตรกรรมฝาผนังขนาดใหญ่ที่แกะสลักไว้บนหินขัดขนาดใหญ่ ภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นรูปมังกรเขียวขนาดใหญ่ที่มีอัญมณีอยู่ในปาก ด้านข้างของภาพวาดมีสองทิศทางที่ห่อหุ้มอยู่ในความมืด นอกเหนือจากนั้นมีเสาเจ็ดเสา หนึ่งที่ศูนย์มากถูกสร้างขึ้นมาจากอัญมณีขนาดใหญ่ที่มีแสงลึกลับที่แผ่กระจายออกจากภายใน
"ดูเสาหยก?" ลี่เอ๋อชี้ไปที่เสาพลอยที่ตรงกลาง
"มีอะไรผิดปกติ?" ชูฉิง รู้สึกว่าบางอย่างไม่ดี ทำไมไม่มีใครนำมันออกไป?
ลี่เอ๋อ ถามกลับ: "ตอนนี้เราอยู่ที่นี่แล้วเจ้าคิดยังไงกับมรดกดาบโบราณอันนี้?"
"ไม่มีอะไรที่นี่นอกเหนือจากเสาดังกล่าว!" ซูฮงพูดด้วยการดูถูก "ไม่มีอารติแฟ็คหรือสัตว์ดารา"
ลี่เอ๋อยิ้มขณะหันไปทางชูฉิง: "แล้วคุณล่ะ?"
"มันสะอาดเกินไป" ชูฉิงขมวดคิ้วตอนที่เด็กผู้หญิงคนนี้พูดถึงเรื่องนี้แล้วเขาก็รู้ว่าสถานที่แห่งนี้ไม่มีที่ติ ตามที่หลินชงมรดกนี้มีมานานหลายร้อยปีแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะยังคงสะอาดอยู่ตลอดเวลา
"อย่างน้อยดูเหมือนเจ้าจะฉลาดกว่าเขา สิ่งที่อาจทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเช่นนี้? " ลี่เอ๋อยกย่อง
"มันเป็นเพราะเสาหินนี้หรือไม่?" ชูฉิงตอบข้อสงสัยทั้งหมด
Lil 'Er หัวเราะคิกคัก: "นี่แหละ หยกดารา"
"หยกดารา? !!" ทุกคนตะโกนประหลาดใจ
หยกดารา เป็นที่รู้จักแพร่หลายทั่วทั้งทวีปเนื่องจากเป็นวัสดุที่มีค่าซึ่งมาจากเขตแดนของเมืองหญิงสาว ภายในอัญมณีเหล่านี้เป็นพื้นที่แยกต่างหากซึ่งสามารถจัดเก็บสิ่งของได้ ส่วนใหญ่ของผู้บ่มเพาะดาราในทวีปเหลียงชางทั้งหมดใช้ "กระเป๋าดารา" เพราะคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ ด้านนอก กระเป๋าดาราจะมีลักษณะเหมือนถุงปกติ แต่เมื่อผสมด้วยหยกดาราขนาดเล็กพวกเขาสามารถจัดเก็บรายการต่าง ๆ ได้ทุกขนาด
อย่างไรก็ตามอัญมณีดาราเหล่านี้หายากมาก ทุกๆ 108 ปีเมื่อพันธสัญญาดาราเริ่มอัญมณีที่หายากเหล่านี้ปรากฏตามอัศวินดารา นั่นเป็นเหตุผลที่ค่าของวัสดุที่หายากนี้สามารถเทียบได้กับอาร์ติแฟ็คดารา
ที่ด้านหน้าของพวกเขาตอนนี้เป็นบล็อกขนาดใหญ่ของหยกดาราหายาก ทุกคนแทบจะไม่เชื่อเลย
"แล้วเราจะรออะไรอยู่ล่ะ?" ซูฮงยิ้มอย่างโลภและวิ่งไปที่เสา
"โง่!" ลู่ชิง เอ่ยสาปแช่งเขา
เมื่อ ซูฮงก้าวเข้าสู่โถงบัลลังก์หยกก็เริ่มเรืองแสง ส่วนเสาอื่น ๆ ก็เริ่มสว่างขึ้นตามลำดับ ซูฮงก็แสดงความตื่นตระหนกออกไปจากสายตาของเขา
ด้านในเสาหยกมีเงาที่โตขึ้นและใหญ่เกือบจะต้องการทำลายอัญมณีออกจากกันเพื่อหลบหนี
ลี่เอ๋อวิ่งเข้าไปในห้องโถงบัลลังก์ หลังจากนั้นมีเสียงดังขึ้นและเงาก็โผล่ออกมาจากเสา เหมือนพายุไซโคลนสิ่งมีชีวิตที่นับไม่ถ้วนพรวดพราดเข้ามาในห้อง
"วิญญาณมังกรกลืนวารี!"
ลู่ชิง ตะโกน
วิญญาณมังกรกลืนวารีเหล่านี้เป็นสุดยอดของสายเลือดของมังกรวารี แต่พวกมันมีขนาดเล็กมาก แต่ร่างกายของพวกเขาวัดได้แค่เท้าเท่านั้น อย่างไรก็ตามมันสามารถบินได้เร็วมากในท้องฟ้าและกลืนพลังงานดารา กับคนจำนวนมากดังนั้นจะใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีสำหรับพวกเขาที่จะบริโภคทั้งคน
ลู่ชิงงหยิบกระบี่เก้าอัคคีออกมา ฟันครั้งเดียวกับกระบี่สร้างลูกไฟซึ่งนำพาความร้อนที่มีกำลังสูงไปข้างหน้า น่าเสียดายวิญญาณมังกรกลืนวารียังเป็นกลุ่มสัตว์โบราณอีกด้วย ไม่เพียง แต่พวกเขาสามารถกลืนพลังงานของดารา พวกมันก็พิจารณาพลังงานทางจิตวิญญาณและธรรมชาติว่าเป็นอาหารของมัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมลูกไฟจึงทำหน้าที่ทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
หลินยี่เหมยสะบัดหอกของเธออย่างแรงเพื่อสร้างแรงกระแทก อย่างไรก็ตามมังกรวารีเหล่านี้มีรูปแบบไม่ธรรมดาและการโจมตีเหล่านี้ไม่มีผลใด ๆ กับพวกเขา
วิญญาณมังกรกลืนวารีอาจดูน่ากลัว แต่สำหรับตอนนี้การรับมือพวกเขากลับไม่ได้เป็นปัญหาลี่เอ๋อใช้โอกาสนี้ในการบินผ่านห้องและเดินผ่านทางเดินด้านขวา ลู่ชิงชิงเอ่อได้ทุ่มเทพลังทั้งหมดของเธอให้กลายเป็นลูกไฟไฟนรกของกระบี่เก้าอัคคีเพื่อป้องกันสัตว์ร้ายเหล่านี้ ซูฮงหวาดกลัวถูกลู่ชิงลากออกไปในห้องโถงทางซ้าย
"นายท่าน รีบออกไปจากที่นี้" หลินยี่เหมยเอ่ยกล่าวอย่างรีบด่วน
ชูฉิงพยักหน้าและรวบรวมพลังงานดาราของเขาเพื่อโจมตีสัตว์ป่าขณะที่พวกเขาเดินไปที่โถงทางเดินขวา
เมื่อพวกเขาเกือบจะอยู่ตรงทางเข้าชูฉิงก็หยุดลง เขามองไปที่ผนังห้องโถงทางเข้าที่การตกแต่งของมังกรตามแนวกำแพงขณะที่มุ่งตรงไปยังมังกรในภาพจิตรกรรมฝาผนังตรงกลางห้อง มันเป็นภาพที่สวยงามเผยให้เห็นถึงขอบเขตที่แท้จริงของงานศิลปะเพราะห้องโถงที่พวกเขาเดินผ่านตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของมังกรจากภาพจิตรกรรมฝาผนัง
"นี่เป็นทางลับหรือไม่?" ชูฉิงถามด้วยความประหลาดใจ
"นาบท่าน คุณกำลังพูดถึงอะไร?" หลินยี่เหมยก้มหน้าฟันไว้
"ยี่เหมย เราต้องมุ่งหน้าไปยังศูนย์กลางของห้องโถง"
ชูฉิง หันมาและวิ่งกลับไปที่ภาพวาด ด้วยตำแหน่งของเธอในฐานะอัศวินดาราของเขา หลินยี่เหมยสามารถลังเลแล้วตามไปเท่านั้น
