Chapter 45: ชัยชนะ!
“ไอ้เย็....แม่เอ้ย! แม่งไม่สมเหตุสมผลเลยแม้แต่น้อย! พ่อนายคนนี้นั้นไม่มีใครเท่าเทียมได้ภายใต้สรวงสวรรค์แห่งนี้ด้วยซ้ำ! ทำไมฉันกลายเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่มวะ.... ไร้ความกลัวนั้นอ่อนแอกว่าฉันอย่างแน่นอนอยู่แล้ว…”
เมื่อหมิงตู่นั้นครวญครางอย่างโกรธแค้น เขาก็หมุนตัวหลบการโจมตีของวาร์ตันและวิ่งหาหวังหยู่
“นายไม่ใช่ชายที่อ่อนแอ แต่นายเป็นไอเหี้...ที่น่ารังเกียจต่างหาก!”ไร้ความกลัวออกความคิดเห็นอย่างเนิบนาบด้านบนหิน
เมื่อเห็นหมิงตู่นั้นสามารถที่จะจัดการหลบ [พุ่งเข้าชน] ของเขาได้ วาร์ตันก็คำรามอย่างโกรธแค้นแล้วเขาก็ใช้ [ฟันภูผาจนสะบั้น] และพุ่งไปยังทิศทางของหมิงตู่อีกครั้ง
“เหี้...! ฉันกำลังไป!”
เมื่อหมดหนทางที่จะหนีแล้ว หมิงตู่ก็ยืนรออยู่ตรงนั้นและรอความความตายที่จะเข้ามาหา อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเอง หวังหยู่ก็กระโดดไปด้านหน้าเขาและกันให้เขา
“น้องกระทิง..... น้องนี่เป็นเทพยดาผู้พิทักษ์ของฉันจริงๆ….”หมิงตู่อุทานอย่างมิความสุข
เขาก็เมินเฉยใส่หมิงตู่ หวังหยู่ก็ยืดแขนทั้งสองของเขาออกมาและลากวาร์ตันเข้ามาในอ้อมกอดของเขา หลังจากนั้นเขาก็กระแทกเข่าเข้าไปที่ท้องของมันสองครั้ง หลังจากนั้นก็เหวี่ยงวาร์ตันออกไปด้านข้าง
ในเวลานั้นเอง หมิงตู่ก็สามารถที่จะคลานขึ้นมาได้
พร้อมกับการสะบัดกระบี่ของเขาแล้ว วาร์ตันก็ใช้ [วายุสลาตัน] และฟันเข้าไปหาหมิงตู่อีกครั้งหนึ่ง
หวังหยู่ก็รีบโบกมือของเขาและใช้ [หมัดพลังวอยด์] และดึงหมิงตู่ที่กำลังมึนงงอยู่เข้ามาเพื่อที่ทำให้เขาปลอดภัย
โชคดีที่สกิลนี้เมื่อใช้ใส่ปาร์ตี้และสมาชิกกิลด์นั้นจะมีแค่ผลลัพธ์และไม่ได้ทำดาเมจใส่ มิฉะนั้นละก็ หมิงตู่ที่บอบบางนั้น เพียงแค่ [ฝ่ามือพลังวอยด์] ของหวังหยู่นั้นก็ทำให้พลังชีวิตของเขากลายเป็นสีแดงได้แล้ว
“ไอเหี้.... มึงจะยืนจ้องมันทำไม? ช็อตแม่งดิ!!!!”หวังหยู่ขู่ใส่หมิงตู่
หลันจากที่เขาคืนสติได้แล้ว หมิงตู่ก็โบกคทาของเขาและร่ายระเบิดสายฟ้าใส่วาร์ตัน
วาร์ตันนั้นสวมชุดเกราะเหล็กทั่วทั้งตัวและทำให้พลังป้องกันเวทย์มนต์ของเขานั้นต่ำมากและ มันทำให้เขานั้นพ่ายแพ้ต่อการโจมตีธาตุสายฟ้าอีกด้วย! เมื่อนักเวทย์สายฟ้าเช่นหมิงตู่นั้นก็กลายเป็นศัตรูที่ชนะทางกับเขาและระเบิดของเขานั้นก็ทำให้วาร์ตันนั้นมึนงงได้อีกด้วย!
เมื่อใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ หวังหยู่ก็เข้าไปใกล้เขา และพยายามที่จะหาจุดอ่อนในการโจมตี
เมื่อวาร์ตันนั้นคืนสติได้เขาก็ยกกระบี่ขึ้นและกำลังจะฟันหมิงตู่ หวังหยู่นั้นก็โบกมือของเขาอีกครั้งและดึงหมิงตู่ให้ปลอดภัยอีกครั้งหนึ่ง หมิงตู่ก็ร่าย [ระเบิดสายฟ้า] รัวๆใส่วาร์ตัน และโยน [ลูกบอลไฟ] อย่างไม่ตั้งใจใส่ในทิศของวาร์ตัน ภายใต้การโจมตีอันมากมายของหมิงตู่แล้ว พลังชีวิตของวาร์ตันนั้นก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด
ในอีกด้านหนึ่ง นักจู่โจมทั้งสี่คนนั้นก็สังหารลูกน้องของวาร์ตันอย่างช้าๆ เนื่องจากบัฟการโจมตีของพวกเขาและพลังป้องกันที่อ่อนแอลง ตราบเท่าที่สมาชิกของนิกายซวนเฉินนั้นพยายามที่จะทำให้พลังชีวิตของพวกเขานั้นเพียงพอกับจังหวะการฮีลแล้ว การต่อสู้นี้ก็เหมือนกับการเดินเล่นในสวนสาธารณะ
ความสามารถในการฮีลของไร้ความกลัวนั้นอยู่ในระดับสูงมากอย่างแน่นอน เขานั้นเข้าจังหวะในการร่ายเวทย์และคูลดาวน์สกิลของเขาทุกสกิล การร่ายเวทย์ฮีลนั้นจะต้องแม่นยำและมั่นใจว่ามันจะไม่สิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์ โบซอนและที่เหลือนั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับพลังชีวิตของเขาเลยแม้แต่น้อยและโฟกัสในการฆ่าสมาชิกที่เหลือของกลุ่มโจรร้ายอันธกาล
เมื่อยืนอยู่ด้านบนของหินใหญ่แล้ว ไร้ความกลัวก็ชี้ไปที่โบซอนและที่เหลือให้ไปยังสถานที่ที่โจรอันธกาลนั้นสามารถที่จะทำร้ายเขาได้
ในกลุ่มโจรร้ายอันธกาลนั้น โจรอันธกาลนั้นเป็นเป้าหมายสูงสุดที่จะต้องโดนฆ่าก่อนเป็นอย่างแรก ตั้งแต่ที่พวกมันนั้นเป็นนักจู่โจมหลัก ในตอนนี้พวกมันก็ถูกกวาดล้างอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่เพียงแต่ไร้ความกลัวนั้นไม่ตกอยู่ในอันตรายแล้ว แรงกดดันในการฮีลที่เหลือก็ลดน้อยลงอย่างมาก
พร้อมกับนักจู่โจมหลักของศัตรูนั้นหายไป แรงกดดันของการที่จะต้องแท็งค์ของรัศมีฤดูใบไม้ผลิก็ลดน้อยลงอย่างมาก นอกจากโดนโจมตีจากเหล่ามอนสเตอร์เพียงอย่างเดียวแล้ว ในตอนนี้เขาสามารถที่จะสั่งการให้ผีนั้นโจมตีโจรร้ายอันธกาลตรงนั้นและตรงนี้ได้อีกด้วย
ผู้ชมที่อยู่ด้านบนหุบเขานั้นพูดไม่ออกมาเป็นเวลานานแล้วตั้งแต่ที่เห็นฉากการต่อสู้ของนิกายซวนเฉิน
พวกเขานั้นเป็นกลุ่มของสัตว์ประหลาดจริงๆ!
ระบบนั้นมีรูปแบบการโจมตีของมอนสเตอร์ที่ใช้ได้คงที่ เมื่อพวกเขานั้นเข้าใจจังหวะของพวกมัน เควสนี้มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่พวกเขาคิด
ถึงแม้วามันจะเป็นเควสระดับ A มันก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและกลุ่มโจรร้ายอันธกาลนั้นก็ค่อยๆตายลงอย่างช้าๆ เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว พวกนักพนันที่ลงข้างนิกายซวนเฉินนั้นก็สามารถที่จะถอนหายใจได้อย่างโล่งอก
ในเวลาเดียวกัน วาร์ตันนั้นก็ครวญครางเสียงอันเจ็บปวดและคำรามอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนที่จะเปลี่ยนกลายเป็นแสงสีขาวและกองไอเทมทิ้งไว้
ในเวลานั้นเอง วาร์ตันนั้นก็สามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าเป็นบอสที่น่าสงสารที่สุดใน {REBIRTH} จากช่วงเวลาที่เขาเกิดขึ้นจนถึงแก่ตาย เขาก็ไม่สามารถที่จะทำดาเมจได้แม้แต่นิดเดียว......นี่ก็สามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าอีกฝั่งหนึ่งนั้นมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมได้เช่นเดียวกัน
หลังจากที่วาร์ตันนั้นตายลง ทุกคนก็ได้รับแจ้งเตือนระบบเหมือนๆกัน
{แจ้งเตือนระบบ : ได้โปรดอย่าออกจากเกมภายใน สิบนาที {REBIRTH}นั้นจะไม่รับผิดชอบความสูญเสียอะไรในช่วงเวลานี้}
“เย็....เหี้ย! พวกเราฆ่าบอสแบบนั้นนี่นะ? ฉันนี่แม่งโคตรเป็นอัจฉริยะเลยโว้ยย!”หมิงตู่หัวเราะอย่างคลุ้มคลั่งแล้วเขาก็รีบเดินไปหยิบกองไอเทมที่ดรอปทันที เขานั้นไม่เคยจินตนาการมาก่อนเลยว่าเพียงแค่พวกเขาสองคนก็สามารถที่จะสังหารบอสที่มีระดับมากกว่าพวกเขา 25ระดับได้!
“หื้ม? เฒ่าหลี่ยังมีชีวิตรอดอยู่อีกเหรอ?”เมื่อเห็นหมิงตู่ยังคงมีชีวิตอยู่และยังคงมีชีวิตชีวาหลังจากที่ถูกไล่ล่าโดยบอสเป็นเวลายาวนาน คนที่เหลือก็สามารถทำได้เพียงถอนหายใจอย่างผิดหวัง
“เหอะ! แน่นอนสิ! พ่อของนายนี้มีการยืนตำแหน่งที่โคตรเทพเลย! ให้ฉันบอกพวกนายนะว่า พ่อของนายตรงนี้นั้นไม่ได้สูญเสียพลังชีวิตเลยแม้แต่น้อย!”หมิงตู่โอ้อวด
“แค่ก แค่ก”หวังหยู่นั้นไอที่ด้านข้างของหมิงตู่
“แน่นอนว่า เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือกระทิงเหล็กและฉันนั้นร่วมมือกันได้อย่างดีเยี่ยม!”หมิงตู่รีบเพิ่มเติมเข้าไป
“ชิ!”สมาชิกที่เหลือก็มองไปที่หมิงตู่อย่างดูถูก ทุกคนนั้นรู้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะหวังหยู่แล้ว หมิงตู่นั้นก็คงตายไปนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว!
“ดังนั้นบอสดรอปอะไรละ?”สิ่งที่ทุกคนนั้นสนใจมากที่สุดก็คือไอเทมที่บอสระดับทองนั้นดรอป
หมิงตู่นั้นก็รีบหยิบไอเทมทั้งหมดที่วาร์ตันดรอปออกมาในทันที
{พระอาทิตย์ตกดิน (ดาบสงคราม) (อัคนี)}
พลังโจมตีกายภาพ : 115-150
พลังโจมตีเวทย์มนตร์ : 42-75
ผลกระทบ :
[กล้าหาญ] (ติดตัว) : การโจมตีปกตินั้นมีโอกาสที่ทำให้เป้าหมายพิการ ลดการเคลื่อนไหวและความเร็วการโจมตีลง 35%
[ความแข็งแกร่งอันศักดิ์สิทธิ์](ติดตัว) : การโจมตีระยะประชิดนั้นมีโอกาสที่จะโจมตีอย่างหนักหน่วง 25% และทำให้เป้าหมายมึนงง 0.5วินาที
[คลุ้มคลั่ง](ใช้งาน) : เพิ่มพลังโจมตีทั้งหมดของสมาชิกปาร์ตี้ทุกคนเป็นเวลา 30วินาที
[ฟันผูภาจนสะบั้น] (ใช้งาน) : ทำความเสียหายในรัศมี 500เมตรและเคลื่อนที่ไปหาเป้าหมาย และทำความเสียหายเท่ากับ พลังโจมตีกายภาพของผู้ใช้ 120% มีประสิทธิภาพที่ รัศมี 300เมตร และค่าใช้งานมานา 100หน่วย คูลดาวน์ 8วินาที
ความต้องการของอาชีพ : นักรบ อัศวิน
ความต้องการของระดับ : 30
{เกราะนักรบของไททัน (เงิน)}
พลังป้องกันกายภาพ : 110-130
พลังป้องกันเวทย์มนต์ : 22-35
ผลกระทบ
[ความแข็งแกร่งของไททัน] (ติดตัว) : พลังชีวิตเพิ่มขึ้น 500 หน่วย
[หัวใจของไททัน] (ติดตัว) : เมินเฉยความเสียหายจากผู้เล่นเป็นเวลา 5วินาที และเพิ่มพลังชีวิตโดยอัตโนมัติ 2% ของพลังชีวิตต่อวินาที
ความต้องการของอาชีพ : อัศวิน นักรบ
ความต้องการของระดับ : 20
[สับสามที] : สกิลที่หาไม่ได้ทั่วไป
ความต้องการอาชีพ : เจ้าแห่งอาวุธ
[ความเชี่ยวชาญในการฟันด้านหลัง] : สกิลที่หาไม่ได้ทั่วไป
ความต้องการของอาชีพ : นักฆ่า
อย่างสุดท้ายก็คือใบการสร้าง “ยาเพิ่มพลังชีวิตระดับกลาง”
ความต้องการของอาชีพ : หมอยาระดับสูง นักเล่นแร่แปรธาตุ
เมื่อหยิบไอเทมพวกนี้ออกมา ใบหน้าของหมิงตู่นั้นก็แข็งค้างในทันที ไอเทมพวกนี้นั้นไว้สำหรับอาชีพต่อสู้ระยะใกล้กันทั้งหมด! นี่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถที่จะใช้มันได้อย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้ก็เป็นไปตามที่คาดไว้ วาร์ตันนั้นเป็นนักรบ ดังนั้นระบบจะทำให้เขานั้นดรอปไอเทมอย่างเช่นคทาได้อย่างไร? เขานั้นเป็นโจรร้าย ดังนั้นเขาจะแบกสมบัติไปมาได้อย่างไรกัน? ดังนั้นไอเทมที่เหมาะสมก็คือไอเทมสำหรับตัวของเขาเอง!
ถึงแม้ว่าหมิงตู่นั้นจะไม่มีความสุข นั้นก็ไม่ได้หมายถึงโบซอน ดาบน้ำแข็ง และขุนนางครอท พวกเขาก็จ้องไปที่ไอเทมพวกนี้และทั้งสามคนก็ไม่สามารถที่จะหยุดให้น้ำลายไหลออกมาได้
“พวกเราจะแบ่งไอ้นี่กันยังไง?”หวังหยู่ถามที่เหลือ
หวังหยู่นั้นไม่ใช่คนละโมภ ที่ผูกขาดทุกสิ่งทุกอย่างไว้กับตัวเขา เขารู้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะสมาชิกคนอื่นของนิกายซวนเฉินที่ป้องกันลูกน้องของวาร์ตันไว้และการช่วยเหลือของหมิงตู่ละก็ เขาก็ไม่สามารถที่จะฆ่าวาร์ตันได้ ตั้งแต่ที่ทุกคนนั้นมีส่วนร่วม มันก็ไม่ใช่สิทธิ์ของเขาที่จะได้รับไอเทมทั้งหมด
“นี่มัน..”
ทุกคนรู้ว่าวาร์ตันนั้นถูกฆ่าได้อย่างไร ตั้งแต่ที่หวังหยู่นั้นไม่ได้ไปหยิบไอเทมชิ้นแรก ถ้าอย่างงั้นละก็พวกเขาที่เหลือจะกล้าพูดขึ้นได้ยังไงกัน?
สุดท้ายแล้ว ไร้ความกลัวก็ทำตัวเป็นหัวหน้ากิลด์และแนะนำกับหวังหยู่ “ตั้งแต่ที่การมีส่วนร่วมของนายในครั้งนี้นั้นมากที่สุด ทำไมนายไม่เลือกสิ่งที่นายต้องการเป็นอย่างแรกก่อนละ? สำหรับที่เหลือพวกเราจะซื้อมันตามราคาของตลาดเอง!!”
เมื่อฟังเรื่องนี้ หวังหยู่ก็พยักหน้าและหยิบสูตร“ยาเพิ่มพลังชีวิตระดับกลาง”และพูด ‘ตั้งแต่ที่มันไม่มีอะไรเหมาะกับผม ถ้าอย่างงั้นผมก็จะเอาไอ้นี่ไป”
เมื่อเห็นดังนี้ที่เหลือก็ไม่มีข้อขัดแย้ง ไร้ความกลัวก็พูด “พวกเราจะซื้อที่เหลือด้วยราคาตลาดและหลังจากนั้นก็แบ่งเงิน ดาบน้ำแข็ง นายประเมินราคาของพวกมันซะ…”
เกราะไททันนั้นเป็นอุปกรณ์ระดับสูง ที่มีพลังป้องกันกายภาพที่สูงมากควบคู่ไปกับสกิลติดตัวที่ดีมากสองสกิล ด้วยเหตุนี้ มันจึงตกไปอยู่กับขุนนางครอท
[สับสามที] นั้นเป็นสกิลที่หาไม่ได้ทั่วไปของนักรบ ตั้งแตที่โบซอนนั้นเป็นนักรบเพียงคนเดียวในนิกายซวนเฉิน มันก็ตกไปเป็นของเข ถึงแม้ว่าราคาของมันไม่ได้ถูก แต่โบซอนนั้นก็ไม่ได้ขาดเงินเช่นเดียวกัน
[ความเชี่ยวชาญในการฟันด้านหลัง] นั้นเป็นทางเลือกที่ชัดเจนอย่างมาก เพียงแค่ชื่อของมันก็เห็นได้ชัดแล้วว่าเป็นสกิลของนักฆ่า ตั้งแต่ที่ดาบน้ำแข็งนั้นก็ไม่ได้ขาดเงินเช่นเดียวกัน เขาก็ซื้อมันในทันที
พระอาทิตย์ตกดินนั้นเป็นอาวุธระดับ สามสิบและ อุปกรณ์ระดับ อัคนีนั้น ราคาของมันก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถตัดสินได้ ไม่มีใครที่กล้าจะเอามันไป สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะประมูลขายมันและแบ่งผลกำไรกัน
คนที่เหลือก็ไม่ได้สกิลหรืออุปกรณ์เลย แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ได้รับเงินคืน ด้วยเหตุนี้นี่เอง จึงไม่มีใครบ่นอะไรออกมา
ในเวลานั้นเอง การประกาศของโลกก็ดังขึ้นอย่างฉับพลัน
{ข้อความทั่วโลก ; นิกายซวนเฉิน ไร้ความกลัว โบซอน รัศมีฤดูใบไม้ผลิ ดาบน้ำแข็ง กระทิงเหล็ก หมิงตู่ ความทระนงตัว และขุนนางครอทได้สำเร็จเควสป้องกันสำนักงานใหญ่! และเป็นคนกลุ่มแรกที่สุดใน {REBIRTH} ดังนั้นชื่อของพวกเขาจะถูกบันทึกไว้ตลอดกาลบนหน้าประวัติศาสตร์!}
****นิยายเรื่องนี้พิมตกหล่นเยอะมากครับ และก็มีคำผิดในภาษาอังกฤษค่อนข้างเยอะพอตัวเลย ซึ่งผมก็แก้มันตามที่ผมเข้าใจ ยกตัวอย่างเช่นประโยคสุดท้ายนะครับ ใน ENG ความทระนงตัวได้หายไปครับ แต่จากคนที่ดูนั้นพูดอยู่ตลอดๆว่ามี 8คนและ มีการพูดถึงไก่น้อยในช่วงการต่อสู้ตลอดเวลาครับ แต่ก็หายไป จริงๆยังมีตกหล่นอีกเยอะมาก ที่ผมไม่ได้เขียนชี้แจ้งไว้
******* บางตอนอาจมีคำผิดอยู่บ้างนะครับ พอดีว่าผมตรวจในทุกๆตอน และบางทีมันอาจจะตกหล่นไปบ้าง ถ้าเจอก็บอกด้วยนะครับ ช่วงนี้ผมฝึกงาน จึงแทบไม่ได้ตรวจทานเลยครับ อีกอย่างผมแปลสองเรื่องอีกด้วย ทำให้บางทีตรวจทานได้ไม่ครบถ้วนครับ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
