ตอนที่แล้วChapter 195: นี่คือซอมบี้จริงๆเรอะ?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 197: นิวเคลียสเลือด

Chapter 196: ฟื้นฟูอวัยวะที่พิการ


ในเวลานั้นเอง ตาเหยี่ยวก็ไม่สามารถทำอย่างอื่นได้นอกจากกลืนน้ำลาย ซอมบี้ตัวนั้นถูกฆ่าลงแล้ว…

จางจิงก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน แต่เขาก็รีบฟื้นคืนสติเมื่อเขาเป็นผู้บัญชาการกองทัพแล้วเขาก็ตะโกนขึ้น “ทีมของฉี่หยิงฆ่าซอมบี้กลายพันธุ์ที่เลวร้ายนั่นแล้ว! ชัยชะนอยู่ด้านหน้าพวกเรา! ทุกคนเดินหน้า พวกเราควรที่จะฆ่าซอมบี้ที่เหลือด้วยพลังของพวกเรา!”

หลังจากที่ซอมบี้กลายพันธุ์นั้นตายลง ซอมบี้ที่เหลือนั้นก็กลายเป็นยุ่งเหยิงและหลังจากนั้นพวกมันก็ปล่อยเหล็กเส้นในมือของพวกมัน โดยปราศจากเหล็กเส้นในการป้องกัน พวกมันก็ถูกพิจารณาได้ว่าเป็นซอมบี้ธรรมดาอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้สร้างปัญหาให้กับกองทัพอีกต่อไป เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็คือซอมบี้กลายพันธุ์นั้นสั่งการซอมบี้เหล่านี้

ในช่วงการต่อสู้นั้น เจียงลู่ฉีก็สังเกตว่าคุณภาพในการต่อสู้ของกองทัพนั้นแข็งแกร่งกว่าทีมของผู้รอดชีวิต แม้กระทั่งตอนอยู่ในช่วงโกลาหล การโจมตีของพวกเขาก็ยังมีระเบียบโดยปราศจากการควบคุม

ซอมบี้จำนวนมากนั้นถูกดึงดูดโดยรถมินิบัสของเจียง และหลังจากนั้นพวกมันก็กลับเข้าป่าไป ดังนั้นทหารก็สามารถที่จะจดจ่อไปกับการยิงปืนไปที่พวกมันได้ในทันทีและกัปตันหลงซัวนั้นก็ตัดสินใจที่จะพาทีมของเขาไปบุกอีกครั้ง พวกเขานั้นก็รีบฆ่าซอมบี้ได้อย่างรวดเร็วจากการช่วยเหลือของกองทัพ

โบเจิงฉงลังเลชั่วครู่หนึ่งและหลังจากนั้นก็ตะโกน “สมาชิกทุกคนของทีมพายุคลั่งจงฟัง พวกเราจะออกไปล่าซอมบี้ด้วยกัน!”เขาก็หันกลับไปและเห็นชายอ้วนที่อยู่ข้างเขากำลังจ้องเข้าไปในทิศของป่า เขายังไม่คงเชื่อเกี่ยวกับมัน โบเจิงฉงนั้นรำคาญเกี่ยวกับการแสดงออกของเขา

โบเจิงฉงนั้นหวาดกลัวในเวลานั้นและเขาก็คิดว่าโชคดีที่เขานั้นไม่ได้ขัดแย้งตรงๆกับเจียงลู่ฉี สุดท้ายแล้วความแข็งแกร่งและความสามารถของเจียงลู่ฉีไม่สามารถที่จะดูถูกได้เลย เขาประเมินว่าจางจิงจะเปลี่ยนความคิดกับทีมของฉี่หยิง ดังนั้นเขาจำเป็นที่จะต้องทำงานให้หนักมากยิ่งขึ้นและเปลี่ยนแผนในการจัดการเจียงลู่ฉี

จางจิงนั้นไม่สนใจกับประสิทธิภาพอันน่าประทับใจของทีมพายุคลั่งเลยแม้แต่น้อย

ในป่า…

เมื่อเห็นเจียงลู่ฉีฆ่าซอมบี้กลายพันธุ์ที่เลวร้ายนั้น ใบหน้าของหลันซิหยู่ก็ซีดขาวและเธอก็หายใจเร็วขึ้น เธอนั้นเกือบที่จะหวาดกลัวจนตาย เมื่อซอมบี้กลายพันธุ์นั้นพุ่งมาหาพวกเธอพร้อมกับเหล็กเส้น แต่ในนาทีต่อมา มันก็ถูกฆ่า หลันซิหยู่รู้สึกว่าเธอนั้นอยู่ในฝันจนกระทั่งเจียงลู่ฉีที่ถือปืนสไนเปอร์ไรเฟิลเดินลงมาจากห้องยิงปืน

“ปืนนี่มันยอดเยี่ยมมาก!”เจียงลู่ฉีค่อนข้างพึงพอใจกับปืนนี้มาก เมื่อเปรียบเทียบกับปืนรุ่น81แล้ว ประสิทธิภาพของAMR-2นั้นสมบูรณ์แบบ แน่นอนว่าประเภทของปืนพวกนี้นั้นใช้ในการต่อสู้ที่แตกต่างกันออกไป

เจียงลู่ฉีวางปืนสไนเปอร์ไว้บนพื้นและหลังจากนั้นก็หยิบปืนรุ่น81ขึ้นมา

“ลงจากรถกัน!”เจียงลู่ตะโกน และในเวลานั้นเอง จางไฮ่ก็ขับรถfreezerมาหารถมินิบัสอย่างช้าๆ

ประสิทธิภาพในการต่อสู้ของรถFreezerนั้นอ่อนแอ ดังนั้นพวกเขาจึงขับมันอย่างเชื่องช้าเพื่อที่จะเว้นระยะห่างระหว่างเจียงลู่ฉีและหลีกเลี่ยงในการเป็นตัวถ่วงแทนที่จะช่วย ในเวลานั้นเอง มันก็กลายเป็นโอกาสของพวกเขาในการฆ่าซอมบี้ที่ล้อมรอบ เจียงลู่ฉีที่ถือปืนรุ่น81ก็เดินลงมาจากรถพร้อมกับน้องสาวของเขาและหลังจากนั้นหยิงก็เดินตามมาและหลังจากนั้นประตูของรถมินิบัสก็ปิดลง หลันซิหยู่นั้นอ่อนแอเกินไป ดังนั้นเธอจะต้องอยู่บนรถมินิบัส แต่เธอก็ไปยังด้านข้างของหน้าต่างเพื่อที่จะช่วยสังเกตสถานการณ์ หลังจากฆ่าซอมบี้ไปหลายตัว เจียงลู่ฉีก็รีบไปถึงศพของซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนั้น

ทันใดนั้น เจียงลู่ฉีก็ขมวดคิ้วและสังเกตเห็นว่าหูของซอมบี้กลายพันธุ์นั้นแตกต่างไปจากตัวอื่น หูของมันนั้นมีสองสี ข้างหนึ่งเป็นสีซีดขาว แต่ด้านบนขวาของมันเป็นสีขาว ตรงกลางของมันนั้นเหมือนกับสองสีที่ตัดผ่านกันและมีร่องรอยของการโดนกัด

“หูนี้ฟื้นสภาพมาอย่างงั้นเหรอ?”เจียงลู่ฉีตกตะลึงกับการฟื้นสภาพของมัน ถึงแม้ว่าเขาจะเดาไว้ว่าซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนี้จะมีความสามารถในการฟื้นตัวที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่ได้คิดว่ามันจะสามารถฟื้นฟูส่วนที่ขาดไปได้ด้วย ที่จริงแล้ว สัตว์ป่าบางตัวก็มีความสามารถนี้ก่อนวันโลกาวินาศ เช่นจิ้งจกและปลาหมึก

หลังจากที่ปลาหมึกนั้นสูญเสียหนวดของมัน หลอดเลือดนั้นก็จะแน่นขึ้นและปิดแผล หกชั่วโมงต่อมา เม็ดเลือดก็จะไหลเวียนไปทั่วและอีกหนึ่งวันต่อมาแผลก็จะได้รับการรักษาอย่างเรียบร้อยและหนวดปลาหมึกก็จะเติบโตขึ้นอย่างช้าๆ

อย่างไรก็ตาม มนุษย์นั้นไม่ได้มีความสามารถแบบนั้น เจียงลู่ฉีไม่ได้คาดคิดว่าซอมบี้กลายพันธุ์จะมีความสามารถที่น่าตื่นตาแบบนี้

[ซอมบี้กลายพันธุ์ ระดับ 1 ถูกฆ่าอย่างสมบูรณ์แบบ เลือดนิวเคลียสได้ถูกตรวจพบ ซึ่งอยู่ตรงบริเวณหัวใจของซอมบี้] เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวส่งข้อมูล

[นิวเคลียสเลือด? ไม่ใช่นิวเคลียสกลายพันธุ์?]เจียงลู่ฉีรู้สึกสับสนและหลังจากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว.....ถึงแม้ว่ามันจะเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ แต่เริ่มแรกแล้วมันก็เป็นมนุษย์ เจียงลู่ฉีไม่ต้องการที่จะแยกส่วนร่างกายของมนุษย์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำเป็นไม่สนใจกับนิวเคลียสกลายพันธุ์นี้ได้

เขาก็ดึงดาบปลายปืนของกองทัพออกมา แล้วก็หายใจเข้าลึกๆและจับไปที่เสื้ออันขาดรุ่งริ่งของซอมบี้

“พี่กำลังทำอะไร?”เจียงจู้อิงตะโกนขึ้นด้านข้างเขา เจียงลู่ฉีจ้องไปที่เธออย่างกราดเกรี้ยวและเจียงจู้อิงก็หันหนีแบบใสซื่อ ก่อนที่จะขว้างดาบยาวของเธอที่ปกคลุมไปด้วยกระแสไฟฟ้าใส่ซอมบี้ที่ใกล้เข้ามาหา

เจียงลู่ฉีนั้นจดจ่อความสนใจไปทั้งหมดที่ซอมบี้กลายพันธุ์ เขาสังเกตว่ามันมีหลายส่วนในร่างกายของมันที่ฟื้นตัวมา มันเหมือนกับว่ากระบวนการวิวัฒนาการนั้นค่อนข้างเหี้ยมโหด แต่เมื่อเขาเห็นตำแหน่งของหัวใจ เจียงลู่ฉีก็ยิ้ม

นิวเคลียสเลือดไม่ได้อยู่ในร่างกายของมัน มันเป็นอัญมณีสีดำเหมือนกับนิวเคลียสเลือดพร้อมกับรูปร่างที่ไม่สม่ำเสมอและล้อมรอบไปด้วยหลอดเลือดที่โป่งๆและหลอดเลือดแต่ละอันก็หนาเท่ากับนิ้วมือ นิวเคลียสเลือดนั้นเหมือนกับเป็นหัวใจสองก้อน แม้ว่าหลังจากที่เจ้าของนั้นตายลง มันก็ยังคงเต้นอยู่

เจียงลู่ฉีรู้สึกประหลาด และเขานั้นก็ประทับใจกับนิวเคลียสที่มันยังคงมีชีวิตอยู่ เขานั้นก็ใช้ดาบปลายปืนของกองทัพและแยกนิวเคลียสเลือดออกมา เจียงลู่ฉีก็หยิบมันขึ้นมา และทันทีที่นิวเคลียสเลือดถูกนำขึ้นมา หลอดเลือดนั้นก็ยุบตัวลง

เจียงลู่ฉีนั้นสงสัยมากกับนิวเคลียสเลือดในมือของเขา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด